Hey lieve lezers van Bookstamel, momenteel ben ik hard aan het werk om weer een gezonde versie van mezelf te worden. Ik heb sinds kort een nektrainer die wat spanning in mijn nek weg neemt en daarmee hopelijk ook wat van mijn slikklachten mee de deur uit neemt. Aangezien ik er pas net mee begonnen ben heb ik nog geen idee of het gaat werken. Maar degene die mij op social media volgen hebben vast wel gezien dat ik in elk geval weer meer aan het lezen ben. In de twee weken dat ik veel op bed lag las ik maar liefst 5 boeken uit. Een van die boeken is Breekpunt van Ryanne Veldkamp. En bij gelezen boeken hoort natuurlijk ook een recensie.

Nu had ik niet de energie om 5 recensies achter elkaar te schrijven dus deze recensie is wat aan de late kant. Maar hé na al jullie positieve berichtjes op mijn bericht dat Bookstamel op grijs gaat vinden jullie dat vast niet zo erg.

Recensie Breekpunt.

Titel: Breekpunt Auteur: Ryanne Veldkamp Uitgeverij: April Books Genre: Feelgood Cijfer: 8

Hier gaat Breekpunt over.

Wanneer Nikkie privézorg gaat verlenen in huis bij de geblesseerde tennisprof Josh, is ze eerst vooral bezig met de praktische kant – hoe gaat ze haar leven hieromheen organiseren? Maar als ze kennismaakt met zijn zoontje Dean, smelt ze. Dit gaat ze wel volhouden. Denkt ze tenminste, want er is nog iemand die tot haar hart doordringt. Langzaam maar zeker ontwikkelt Josh gevoelens voor haar, en andersom. Bovendien krijgt Nikkie steeds vaker flashbacks uit een tijd waarvan ze de deur achter zich dacht te hebben gesloten – een tijd waarin iemand dacht meer zeggenschap te hebben over haar en haar lichaam dan zijzelf. Helaas is het niet mogelijk om het ene gevoel toe te laten en het andere te blokkeren. Het is alles of niets. Voor Nikkie, voor Josh en vooral voor hen samen. 

Dit vind ik van het boek.

Ik begin zoals gewoonlijk met de cover. Deze vind ik prima maar niet wauw het is geen cover die ik gelijk zou op pakken in een boekenwinkel. Maar doordat ik eerder al Omarm óns en Duinafslag van Ryanne Veldkamp had gelezen was ik gelijk nieuwsgierig naar dit boek. Nadat ik de achterflap had gelezen werd ik alleen nog maar nieuwsgieriger dus al met al heeft dit boek een prima jasje.

Tijd om het verhaal zelf in te duiken. Zoals altijd begin ik met de schrijfstijl van de auteur die is vertellend en lekker vlot. Wat ik knap vind van Ryanne is dat ze het gevoel van een echte feelgood weet te mixen met toch wat heftigere onderwerpen. Soms vind ik feelgood boeken iets te zoet sappig wat natuurlijk bij het genre past. Maar het rauwe randje in Breekpunt is wat er voor zorgt dat ik steeds maar weer verder wil lezen. Deze manier van feelgood schrijven die steeds populairder wordt vind ik heel erg fijn.

De hoofdpersonages in het boek zijn ontzettend goed neergezet. Josh de wat nukkige man die langzaam lijkt de ontdooien en Nikkie met haar enorme rugzak die ze steeds weer een beetje laat afzakken. Het aantrekken en afstoten in het boek is goed gedaan. Net genoeg niet teveel zodat het storend wordt. Door dat Ryanne ook dieper in gaat op de gevoelens van de hoofdpersonages en wat ze hebben meegemaakt raak je al snel betrokken bij de hoofdpersonages. En stiekem vond ik de halfbroer van Josh geweldig. Dit geld trouwens ook voor het zoontje van Josh Dean die precies genoeg in het verhaal aanwezig is.

Soms vond ik er iets teveel herhaling inzitten en dacht ik ja nu weet ik het wel maar dat was echt maar af en toe. Breekpunt is dan ook zeker een boek dat ik aanraadt aan alle lezers die houden van een feelgood met wat meer diepgang. Het boek krijgt van mij een mooie 8

Heel veel liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***