Hey lieve lezers van Bookstamel, we gaan alweer naar het einde van de maand toe. En dat betekend helaas ook dat het tijd is om afscheid te gaan nemen van de auteurs van eigen bodem van deze maand. Want volgende maand doen er natuurlijk weer allemaal leuke andere auteurs aan mee. Want ik ben nog lang niet klaar met het ontdekken van Nederlandstalige auteurs. Maar vandaag is het dus tijd voor het interview met Daniel Warmoeskerken als afscheid van zijn maand in de spotlights. Denk je nou hé wie is Daniel Warmoeskerken dit heb ik even gemist dan kun je de blog lezen waarin ik Daniel Warmoeskerken aan jullie voorstel.

Interview met Daniel Warmoeskerken.

Waar komt je liefde voor het vertellen van verhalen vandaan?

Het is iets dat ik als kind al heel erg deed. Met mijn speelgoed speelde ik hele verhalen na en ik ben altijd gefascineerd geweest door verhaalstructuren. Ik kon me zo verliezen in de verhalen van anderen, dat ik daar uiteindelijk zelf ook iets mee wilde doen.

Wist je al jong dat je later graag een boek wilde gaan schrijven?

Ja, volgens mijn ouders heb ik het altijd al gezegd. In groep 3 leer je lezen en schrijven en als we zelf iets mochten kiezen om te doen, schreef ik het liefst verhalen. Daarvoor uitte ik verhalen vooral in tekeningen.

Je boeken worden uitgegeven door Godijn Publishing hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen?

Een paar jaar geleden mocht ik een verhalenbundel recenseren die door Godijn was uitgegeven. Later bleek hier een wedstrijd aan vast te zitten waarmee je een publicatie in de bundel kon winnen. Voorheen schreef ik alleen lange verhalen, maar na een aantal gepubliceerde korte verhalen besloot ik het er toch op te wagen. Ik deed mee met de wedstrijd van 2021 met als thema “Nevelkinderen”. Daar moest je een fantasy-, sciencefiction- of horrorverhaal mee schrijven. Door corona was er geen grote uitreiking, maar de top 3 mocht naar een kleine bijeenkomst komen bij de uitgeverij zelf. Het was heel spannend, want elke dag werd bekendgemaakt op welke positie jouw verhaal was geëindigd. Dat telde terug vanaf 48 en zat je in de top 25, had je een publicatie. Mijn verhalen (je mocht er met twee meedoen, dus besloot ik mijn kans te verdubbelen) kwamen telkens niet aan bod. Tot de laatste dag. Een verhaal werd vijfde en voor de andere mocht ik naar de uitreiking. Uiteindelijk werd ik tweede, maar het was wel mijn kans om met de uitgever te praten. Ik had toen een groot deel van De Ziener van Wilgenhoven al af en ik vroeg of zij ernaar wilden kijken. Daar kwam een enthousiaste reactie uit en zo is het balletje gaan rollen.

Je schrijft boeken in het fantasie genre wil je ook wel eens een uitstapje maken naar een ander genre?

Via HIP Publishing heb ik het e-book “Neppe Vrienden & Echte Vijanden” mogen publiceren. Dat is een spannend jeugdboek met realistische gebeurtenissen. Daarin heb ik een keer een uitstapje gemaakt. Ik zal altijd wel iets van fantasy blijven schrijven, al zullen er altijd subcategorieën aan vastzitten. Zo vind ik young adult en urban fantasy het leukst en blijf ik (voorlopig) weg bij high fantasy.

Kun je in het kort vertellen waar je nieuwste boek overgaat?

“Tweestrijd” is het vervolg (en meteen het laatste deel) op “De Ziener van Wilgenhoven”. Aan het einde van het eerste boek zijn er behoorlijk wat twists geweest en alles in Wilgenhoven is nu anders. “Tweestrijd” gaat hierop door. Het is heel lastig iets over “Tweestrijd” te zeggen zonder daarbij iets te spoilen over deel 1. De boeken samen gaan over Wilgenhoven, een Nederlands dorpje waar bijzondere wezens in mensengedaante wonen. Deze nederzettingen zijn nodig, omdat de meeste wezens met uitsterven bedreigd worden en in de buitenwereld zijn er jagers. Een nieuwe inwoner zorgt voor problemen in het dorp en het is aan Merel en Pecu om te ontdekken wat zijn bedoelingen zijn. Merel is de ziener van het dorp en kan de ware identiteit achter de vermomming zien, Pecu zit bij een magisch gilde dat wezens hun menselijke maatpak geeft.

En waarom zouden de lezers jouw boeken moeten gaan lezen?

Als je van young adult houdt en dol bent op verschillende wezens, dan is het een boek dat bij je past. Het eerste deel begint heel erg als een standaard young adult. Er is een meisje met een visioen, een nieuwe jongen waar ze meteen verliefd op wordt en een driehoeksverhouding. Naarmate het verhaal vordert, zul je ontdekken dat het toch niet zo bekend aanvoelt als je in eerste instantie zou denken. Ik hoop daarmee dat het ook verfrissend is. Zo heb ik ook geprobeerd om aandacht te besteden aan zowel bekende als minder bekende wezens, zoals: djinns, halfdemonen, sirenes, kitsune en wat wezens die ik zelf heb bedacht.

Is schrijven je fulltime baan of beoefen je er nog een ander beroep naast?

Al vind ik schrijven heel leuk, het is momenteel niet mijn fulltimebaan. Ik ben wel altijd met taal bezig. Doordeweeks werk ik een aantal dagen als docent Nederlands op een mbo-school. Daarnaast schrijf ik recensies en doe ik redactiewerk voor een website en ben ik (woord)redacteur voor verschillende uitgeverijen.

Wat vind je het moeilijkste aan het proces van verhaal in je hoofd naar boek in de winkel?

Heel lang was dat het vinden van een uitgeverij die met jou dat avontuur wil aangaan. Als je echt graag wilt, kun je jouw boek op de markt brengen, ook door hem zelf te publiceren. Ik bleef dat een spannende stap vinden en hoopte op de expertise van een uitgeverij. Nu is de moeilijkste stap vooral het nog bekender maken van je werk. Godijn Publishing heeft een goed netwerk waar je meteen onderdeel van wordt, maar mensen pakken je boek niet zomaar op als ze je nog niet kennen.

Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd tijdens het schrijven van je boeken?

Hoewel je het niet zou denken, is dat dat je niet alleen een boek kan schrijven. Natuurlijk is het jouw boek en moet je er veel tijd en energie in steken, maar wees niet bang om anderen het te laten lezen. Proeflezers die een eerste versie bekijken, hebben me enorm geholpen met soms echt domme fouten. Je merkt meteen welke onderdeel aanslaan (die je dus uitdiept) en welke minder. Durf dus te laten proeflezen.

Als je een personage zou moeten bedenken dat gebaseerd is op je eigen persoonlijkheid hoe zou dit personage er dan uit moeten zien?

Een enorme boekenwurm. Ik zou het personage zijn dat in de thuisbasis blijft en de helden op afstand tips geeft of het uitzoekwerk doet, terwijl zij vechten met de monsters. De meeste mensen omschrijven me wel als rustig en behulpzaam, dus dat zou je wel terugzien in het personage.

Als je boek eenmaal in de boekhandel ligt gaan er natuurlijk allemaal mensen een mening vormen over je boek. Vind je het lastig om deze meningen te lezen?

Soms wel. Ik voel altijd wel een nieuwsgierigheid om te weten wat iemand vind. Als iemand heel positief is, voelt dat natuurlijk heel erg goed. Soms heeft iemand tips en zelfs dan kan ik er wel iets mee. Het lastigste vind ik het als een tekst niet helemaal overkomt, zoals hij bedoeld was. Uiteraard interpreteert iedereen een tekst op een eigen manier of heeft daar een eigen verwachting bij, maar als het niet overkomt, heb ik als schrijver toch de plank misgeslagen. Dan zou ik na zo’n recensie het liefst het willen uitleggen, maar dat kan natuurlijk niet, haha.

Vind je het lastig als schrijver dat sociale media een steeds grotere rol spelen bij de verkoop van je boeken?

Eigenlijk niet. Er zitten veel voordelen aan. Mensen delen wat ze leuk vinden en als jouw boek daar een plekje tussen vindt, bereik je een groot publiek. Je bent niet meer afhankelijk van de boekhandel en komt veel gemakkelijker in contact met je doelgroep in een andere stad. Het is wel allemaal persoonlijker geworden. Ik merk dat ik meer reacties krijg als ik filmpjes opneem, waarin ik zelf iets vertel, dan wanneer ik iets post met een foto van de cover.

Wat vind je het lastigste aan het promoten van je boek?

Mensen aanspreken. Het voelt heel raar om mensen ervan te overtuigen jouw boek te lezen, want je bent enthousiast over iets wat je zelf gemaakt hebt. Er komt dan toch een natuurlijke bescheidenheid naar boven. Ik ben niet het type persoon dat zegt dat wat ik maak goed is, ik vraag eerder mensen het een kans te geven als ze van dit soort verhalen houden. Dat maakt het ook lastig om echt een boekhandel in te stappen en te vragen of je een dagje mag signeren of een blogger te benaderen met de vraag of ze jouw boek willen behandelen.

Heb je vaste schrijfrituelen?

Als docent heb ik veel vakanties en dat zijn echt de momenten dat ik even honderd procent aandacht kan hebben voor mijn verhaal. Ik produceer dus voornamelijk in vakanties en weekenden en ik redigeer en herschrijf doordeweeks.

Hoe lang heb je over het schrijven van je laatste boek gedaan?

Zo’n acht maanden. De grote lijnen had ik al en over de eerste versie heb ik acht weken gedaan. Dat lijkt kort, maar met herschrijven en proeflezers zit je zo een paar maanden verder.

Met welke auteur zou je wel eens samen een boek of verhaal willen schrijven?

Het lijkt me sowieso heel lastig om een boek mét iemand te schrijven. Ik zie het wel veel gebeuren en ik vind het zo knap hoe mensen dat aanpakken. Ik denk zelf meteen aan Ellis van Zijll die ook publiceert bij Godijn. Haar laatste boek “Het Ibis Hof” vond ik echt heel leuk en past helemaal in mijn straatje. Ik zou met haar best een young adult willen schrijven, wellicht vanuit twee perspectieven waaruit we beiden een perspectief voor onze rekening nemen.

Welke wijze les zou je mee willen geven aan jonge aspirant auteurs?

Laat je teksten lezen! Ook door mensen die je kent. De kans is groot dat zij minder kritisch zijn, maar ook zij kunnen tips geven op je zinsbouw, spanningsboog, etc. Je bent blind voor je eigen fouten, dus een meelezer is goud waard.

Wat is je aller grootste droom?

Tja, ik probeer altijd kleine dromen te hebben die ik dan gemakkelijk kan verwezenlijken. Zo wilde ik heel lang een boek publiceren, toen een tweeluik en nu hoop ik vooral dat het boek een groot publiek vindt. Een vertaling zou echt heel tof zijn en als het echt heel groot mag, iets voor op televisie?

Is er nog een thema waar je graag een boek over zou willen schrijven?

Momenteel werk ik aan een boek over onsterfelijkheid. Dat thema vind ik heel interessant en het boek verschijnt, als alles goed gaat, dit jaar nog. 😉

Dillema’s

Tot slot heb ik een aantal dilemma’s voor je welke kies je en waarom?

Binnen of buitenland?

Binnenland, ik ben niet heel verantwoordelijk en alles wat ik leuk vind, kan ik hier doen.

Koffie of thee?

Koffie, dat drink ik de hele dag door.

Paperback of hardcover?

Hardcovers vind ik heel mooi en liggen heerlijk in de hand. Mijn portemonnee kiest vaker paperback.

Lezen of schrijven?

Schrijven, dat zal ik daarna toch moeten lezen. 😉

Een groot huis of een grote tuin?

Groot huis. Ik zit vooral binnen, dus die ruimte benut ik meer.

Lopen of fietsen?

Fietsen, maar dan wel om ergens te komen. Lopen om te lopen of fietsen om te fietsen doe ik eigenlijk niet. Fietsen gaat dan sneller.

Schrijven met de hand of op de p.c?

Op mijn laptop. Soms kan ik mijn eigen handschrift niet lezen en op de laptop kan je veel gemakkelijker knippen, plakken en deleten.

Fantasie of werkelijkheid?

Fantasie, de werkelijkheid heb je al zoveel mee te maken.

Uit eten of lekker zelf thuis koken?

Buiten de deur! Mijn creativiteit is op papier, niet in de keuken.

Doe vakantie of relax vakantie?

Tja, in mijn vakanties ben ik heel productief, maar zou ik ergens heen gaan, dan doe ik dat om te ontspannen.

Dit was het interview met Daniel Warmoeskerken. Super bedankt Daniel dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem.

Heel veel liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***