Dagboek een week uit mijn leven 2-2023
Hallo lieve lezers van Bookstamel, het was weer een weekje vol met up’s en down’s en dat zal de komende weken wel zo blijven! Maar we staan er positief in en genieten van die kleine geluksmomentjes. Dit kunnen grote leuke dingen zijn zoals ergens uit eten gaan. Maar ook dat kopje thee dat Martijn mij op bed brengt voordat hij naar het werk gaat. De kleine dingen in het leven kunnen namelijk zorgen voor de grootste geluks momentjes. Je leest het allemaal in Dagboek een week uit mijn leven 2-2023

Zondag 8 januari 2023
Pfff ik moet even bijkomen vandaag. Het voelt alsof ik ergens in een droomwereld zweef dit is niet zo gek na de nacht die ik heb gehad. Dus laten we even terug gaan naar gisteren nacht. Vanaf een uurtje of 20.00 in de avond kreeg ik een heel gejaagd gevoel. Ik besloot om een halve lorazepam in te nemen maar dat hielp niet. De onrust bleef en ik merkte dat mijn hartslag regelmatig veel te snel ging. Dus belde ik met de huisartsenpost voor advies. Die lieten me eerst een oxzazepam innemen die is wat sterker dan mijn lorazepam om te kijken of het echt niet een paniek aanval was. Helaas het hielp niet dus zaten we om 5.00 in de ochtend bij de huisartsenpost.
Daar was het net een film want er was iemand die niet zo heel blij was met zijn behandeling. Eenmaal bij de huisarts bleek mijn harstslag idd te snel. Dit kwam waarschijnlijk door de Naproxen die ik slikte voor mijn keelpijn. Dus moest ik een extra betablokker in nemen en daarna ging het gelukkig langzaam aan weer beter. Resultaat mijn keel was wat minder ontstoken maar nu had ik hartritmestoornissen. Dus gestopt met de naproxen en toch even kijken of het nu met alleen paracetamol goed gaat.
Maar jullie snappen na zo’n nachtje was ik helemaal uitgeput. Toch hadden we vandaag best een relaxte dag ik keek film met Martijn, ik borduurde wat ik blogde wat en ik las een boekje!
Maandag 9 januari 2023
Vannacht heb ik heerlijk geslapen en ik stond dus vrolijk op. Toen ben ik lekker in bad gegaan met het boek De Gifgave van Rani de Vadder. Daarna kreeg ik thee en een beschuitje op bed van mijn lieve vriend wat een luxe is dat. Terwijl we wat lagen te kletsen en ik wat zat te scrollen op mijn telefoon stuiten ik op een comment op een van mijn berichten in een facebook groep. Er stond alleen een woord verbeterd zonder uitleg of leuke blog maar …. Nee alleen dat ene wordt. Ik word daar zo moe van hé. Dus ik zeg sorry dyslexie. Maar nee daar had het niet mee te maken want het was verleden of tegenwoordige tijd. Ik weet niet hoor maar ik leef 40 jaar met dyslexie en weet dat die fout daarbij hoort omdat ik het schrijf zoals ik het hoor. Maar nee volgens diegene was dat gewoon een excuses.
Ik word soms zo moe van dat soort mensen die zonder reden andere willen verbeteren gewoon omdat het kan. Had deze zelfde persoon mij nou een prive berichtje gestuurd van ik weet niet of je het hebt gezien maar dit woord moet met een d en niet met een t. Dan had ik die persoon vriendelijk bedankt en het verbeterd. Maar nu dacht ik waarom moet ik het verbeteren omdat jij er last van hebt. Ik ben wie ik ben en ik ben goed zo als ik ben ook met mijn schrijffoutjes.
Maar goed uiteindelijk opgestaan en lekker 10 minuten op de hometrainer gestapt! Wat boodschappen gedaan en nu zit ik lekker te bloggen. Ik geloof niet dat dit een heel productieve dag wordt omdat ik nog steeds een beetje bij moet komen maar ik laat het wel over me heen komen.
Hmm om 11.00 werd Martijn al wakker van zijn nachtdienst dus maakte ik een lekker kopje koffie met een eierkoek voor hem. We besloten om naar het dorp te gaan om te kijken voor een blender. We hadden allebei nog een VVV bon liggen en wilde heel graag een blender zodat we lekker smoothies kunnen gaan maken. We besloten om ook even bij wat andere winkels te neuzen en kochten nog wat kleine dingetjes.
Toen we net thuis waren en wat wilde gaan opruimen stonden mijn moeder en Bert opeens voor de deur met een heerlijk stuk Limburgse Rijstenvlaai hoewel ik probeer wat af te vallen. Kon ik dat niet weerstaan. Trouwens ben ik afgelopen week 1.3 kilo afgevallen ik hoop dit te kunnen volhouden. Nou ja niet die 1,3 kilo per week maar gewoon langzaam en gestaag afvallen.
Tot slot hebben we nog wat opgeruimd in huis voor het etenstijd was!
Dinsdag 10 januari
Vandaag maakte ik tussen de middag een heerlijk broodje vitello tonnato voor Martijn en mezelf. Dit broodje was zo’n succes dat ik gelijk het recept het uitgewerkt om deze week met jullie te kunnen delen. Verder was het een dag zoals elke dag een beetje huishouden een filmpje/serie en lekker wat bloggen en lezen. Ik ben al drie dagen bezig in het boek dat ik aan het lezen ben. Maar ik val elke keer inslaap als ik hem aan het lezen ben. Niet omdat het boek zo saai is maar omdat ik zo moe ben door de medicatie.

Woensdag 13 januari
Vandaag werd ik wakker met migraine dus heb ik niet zo heel veel gedaan. In de middag ben ik wel even met Martijn mijn nieuwe brillen op wezen halen in het dorp en een kadootje mee uitgezocht voor de vriend van mijn moeder. Deze viert namelijk vandaag zijn verjaardag. Helaas ben ik niet mee naar het feestje gegaan maar met een pijnstiller in het donker op de bank gekropen.
Onderweg naar huis nam Martijn lekker chinees voor ons mee en haalde hij een to good to go box op bij de bakker waar lekkere taartjes en brood inzaten. Het eten was dus niet goed voor de lijn maar wel erg lekker.
Donderdag 14 januari
Vanochtend heb ik lekker aan mijn blog gewerkt. Daarna kwam Hello Fresh de bezorger was zo lief de doos even in de keuken te zetten. Super fijn want het was een best zware doos en dan kon ik hem even op mijn gemak uitpakken. Daarna heb ik lekker de badkamer gesopt.
Tussen de middag maakte ik een van de recepten van Hello Fresh een lekker broodje met heekfile en een salade erbij met wat gebakken aardappeltjes! Het smaakte weer prima. Daarna samen met Martijn nog wat opgeruimd en wat geblogged.
Zo meteen ga ik beginnen met het vlechten van mijn haren. Daar ben ik wel 1,5 week minstens zoet mee. Maar hé dan heb ik iets te doen.
Vrijdag 15 januari.
Vanochtend was ik al om 5.00 wakker. Zul je altijd zien net op de dag dat ik nuchter bloed moest gaan prikken in het ziekenhuis. Dus besloot ik om een lekkere winterse film op te zetten die ik had opgenomen en samen met een van de poesen nog lekker even op bed te blijven liggen. Om 7.00 moest ik dan toch echt even snel gaan douchten want om half 8 moet ik met Martijn in de auto zitten op weg naar Uden.
Nog een beetje moe met een half af gevlochten bos met haar en een potje urine want tja die moesten we ook inleveren voor deze periodieke controle stap ik de prikdienst binnen van het ziekenhuis om daar gelijk tegen een bekend gezicht op te botsen. Best apart om iemand zo opeens op de vroege ochtend tegen te komen maar het was wel grappig. Echt tijd om even te kletsen hadden we niet want het liep gelukkig vlot door bij het bloedprikken.
Waar ik vroeger bang was voor naalden is die angst inmiddels wel verdwenen. Een verdovingsspuit doet me niks meer. Maar bloedprikken blijft altijd een beetje spannend. De ene keer verstoppen mijn aders zich de andere keer stopt mijn bloed met stromen na 1 buisje en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Maar ik had een aardige kundige vrouw die gelijk besloot om dan met een dun naaldje te prikken en warempel de buisjes waren binnen een mum van tijd vol. Ik heb nog nooit zo snel weer buiten gestaan na het prikken! Ideaal want Martijn kwam uit zijn nachtdienst en wilde dus graag zo snel mogelijk zijn bedje in.
Verder heb ik niet helemaal mijn dag mijn spieren doen vervelend en ik ben moe. Deels door mijn hms/fibromyalgie en natuurlijk deels door mijn ass want zoiets als bloedprikken geeft nogal snel teveel prikkels. Dus vandaag doe ik het rustig aan. Ik schreef wat kaartjes voor het postcrossen en pakte twee van de gewonnen boeken in om op de post te doen. Verder blogde ik wat maakte ik eten en keek ik tv/film terwijl ik verder ging met het vlechten van mijn haar.
Zaterdag 16 januari.
Vanochtend ben ik eerst verder gegaan met het vlechten van mijn haar terwijl ik een lekker kerst/winter film keek die ik opgenomen had tijdens de kerstperiode. Daarna ben ik gaan fietsen op de hometrainer.
De rest van de dag bestond uit het koken van 2 gerechten zodat ik deze in de vriezer kan doen en we deze komende week kunnen eten. Het werken aan mijn blog dat vind ik zo ontzettend heerlijk. Het lezen in mijn boek van Miranda Hillers. Nog meer films en vlechten en dat was het wel zo’n beetje.
Al met al was het dus een lekker rustig maar fijn weekje!
Liefs, Melanie
*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***
Dyslexie, ik ken het 2 kids hebben het ook. Je kan er niks aan doen, raar dat mensen je zo aanspreken
Ja het blijft raar als mensen dat doen. Maar ik hoop met mijn blog andere dyslecten te kunnen inspireren om toch gewoon hun droom na te jagen
Wat fijn om je op deze manier beter te leren kennen. Het van je afschrijven lucht op hé?
Ik vind het echt heerlijk om van me af te schrijven. En aan de andere kant zie je zo ook beter welke leuke momentjes je ook hebt. Al is het maar 1 van mijn poezen beesten die even lekker komt knuffelen
Wat vervelend dat je je zo naar voelt met momenten. Gelukkig vind je plezier in het lezen en bloggen. Heel herkenbaar! Hier gaat het met vlagen mentaal wat minder, maar deze twee zijn ook voor mij een uitlaatklep.
Ja en die uitlaatklep is super fijn!
Lijkt me heel naar een te snelle hartslag. Ik herken die angst voor naalden helemaal, bloed prikken blijft een dingetje.
Laat je niet van de wijs brengen door dat soort reacties hoor! Met tips kun je iets, maar slechts een woord als soort van kritiek, dan gewoon negeren en lekker verder gaan.
Gelukkig vind je plezier in het lezen en bloggen. Beetje vreemd zoals mensen kunnen doen