Interview met Johan Klein Haneveld 2022 deel 2

Hey lieve lezers van Bookstamel, Afgelopen week konden jullie het eerste deel van mijn interview met Johan Klein Haneveld lezen. En vandaag is het dus tijd om verder te gaan waar we gebleven waren. Tijd dus voor het interview met Johan Klein Haneveld 2022 deel 2 🙂 Ik zou zeggen heel veel leesplezier.

Interview met Johan Klein Haneveld 2022

Je schrijft vooral Fantasy en Sci-fi voor volwassenen maar afgelopen oktober is jouw eerste Young adult ‘Het denkende woud’ uitgekomen. Waardoor besloot je om jezelf eens te wagen aan een Young Adult?

Bij het schrijven heb ik zelf altijd een bepaalde uitdaging nodig. Ik wil iets doen wat ik nog niet eerder geprobeerd heb, iets maken waarvan ik van te voren nog niet zeker ben dat het me gaat lukken. Daarom zal ik mezelf niet zo snel herhalen. In mijn fantasytweeluik ‘De krakenvorst’ had ik nog de mogelijkheid opengelaten voor meer verhalen in die wereld, maar die zijn er nooit gekomen, simpelweg omdat er voor mij geen uitdaging meer zat in het schrijven van dergelijke epische fantasy. Dus ging ik verder met een SF-verhaal. Dat werd ‘De afvallige ster’. Ik had al het een en ander aan YA-romans gelezen, waarbij ik vooral van de Hongerspelen-serie erg genoot. Dus wilde ik proberen of ik ook een YA-roman kon schrijven. Natuurlijk weet ik dat bepaalde thema’s altijd voorkomen in zo’n boek, zoals een tiener die een belangrijke rol krijgt in het redden van de wereld en een ontwikkelende romance. Maar als ik in een nieuw genre wil schrijven, wil ik niet alleen maar kopiëren wat anderen doen. Ik wil iets nieuws toevoegen, er mijn eigen draai aan geven. Dat is me in ‘Het denkende woud’ volgens mij wel gelukt. Ik heb jaren over dit verhaal nagedacht voor ik eraan begon te schrijven. Dus ik ben heel blij dat het er eindelijk is. Het bevat ook een van de meest originele werelden die ik ooit verzonnen heb.

Ook in ‘Het denkende woud’ speelt het klimaat een rol. Vind je het belangrijk om jongeren ook wat mee te geven in je boeken?

Het belangrijkste vind ik dat lezers mijn boeken spannend vinden, dat ze niet kunnen ophouden met lezen of dat ze genieten van mooie natuurbeschrijvingen of interessante wendingen. Ik vind het altijd een groot compliment als mensen mijn ideeën origineel vinden, of dat ze aan het eind niet wilden dat het afgelopen was. Aan de andere kant zal ik altijd iets van mezelf en van wat mij bezighoudt in een verhaal leggen. Dat gaat eigenlijk vanzelf. Waar het hart vol van is, stroomt de mond (of de pen) van over. Ik denk veel na over het milieu, onze omgang met de natuur en manieren waarop we de maatschappij anders zouden kunnen inrichten. Die thema’s komen dan ook vaak terug in mijn verhalen. Het zijn volgens mij ook thema’s waar tieners tegenwoordig mee worstelen, want die groeien op in een wereld waarin klimaatverandering onafwendbaar lijkt en elk jaar meer diersoorten verdwijnen. Ik ben er al moedeloos door, moet je nagaan hoe zij zich zullen voelen! Misschien dat ze dus iets van zichzelf in dit boek kunnen herkennen. Maar vooral hoop ik dat ze door het verhaal gegrepen zullen worden.

Wat was eigenlijk het grootste verschil tussen het schrijven van een sci-fi voor volwassen of voor Young Adults?

Voor ik begon met schrijven heb ik daar goed over nagedacht. Het belangrijkste element is dat de hoofdpersonen jong zijn en dat het verhaal ook voortkomt uit hun motivaties en hun keuzes. Ze drijven het verhaal. Daarbij hoort vaak een ‘coming of age’-aspect, want het ontdekken van je eigen identiteit is natuurlijk in die levensfase een belangrijk onderdeel. Verder is het belangrijk op je schrijfstijl te letten. Ik schrijf altijd al toegankelijk, maar hier heb ik er extra op gelet niet te lange zinnen te maken en niet te veel moeilijke woorden te gebruiken. Niet dat ik het simpel wilde houden, maar de vaart moet er goed inzitten!

Kunnen we in de toekomst meer young adults van jouw hand verwachten?

Het was geweldig om een YA-roman te kunnen schrijven. Als ik een origineel idee heb voor nog een YA-roman zal ik dat zeker gaan uitwerken. Maar omdat ik nu al een YA-roman heb geschreven, is dat in zichzelf geen uitdaging meer. De uitdaging zal dus ergens anders uit moeten komen. Als ik nog een YA-boek schrijf zal dat dus niet te vergelijken zijn met ‘Het denkende woud’.

Voor degenen die ‘Het denkende woud’ nog niet hebben gelezen, kun je in het kort vertellen waar dit boek over gaat?

In de toekomst is het broeikaseffect tot stand gebracht. De wereld is bedekt met gemanipuleerde bomen die de mensen voorzien van energie, voedsel en bovendien een netwerk vormen waarmee ze kunnen communiceren. 3D-printers maken alles wat verder nodig is. In dit paradijs leven Lilian en haar broer Samel. Op een dag zien ze hoe alle volwassenen van hun dorp hun eigen wil kwijtraken en met geprinte wapens het woud intrekken. Bang om zelf ook overgenomen te worden door het woud, slaan ze op de vlucht. Maar waarheen? Immers, het bos komt overal …

De cover van het boek vind ik prachtig, hoe is deze cover tot stand gekomen?

Ik ben ook blij met de cover! De uitgever vroeg mij wat ik mooie covers vond en hoe ik me de cover voorstelde. Dus ik maakte een schets van een hand die een appel plukt. De ontwerper Ralph Bunschoten is er vervolgens mee aan de slag gegaan. En dat leverde een fantastische plaat op, die ook helemaal past bij het boek. Ralph Bunschoten maakte ook de cover van zijn eigen roman, ‘Heersers van Vuurwacht’, die uitkwam bij Boek10 in 2021.

Je geeft je boeken uit bij verschillende uitgeverijen. Heb je hier bewust voor gekozen?

Ik was het aanvankelijk niet van plan. Maar Uitgeverij Macc, waar mijn fantasytweeluik ‘De Krakenvorst’ werd gepubliceerd, gaf destijds geen verhalenbundels uit. Ik wilde echter wel graag mijn korte verhalen uitgeven. Toen zag ik dat Godijn Publishing manuscripten zocht voor Boek10 in 2017 en dat er ook verhalenbundels werden geaccepteerd. Ik trok dus maar de stoute schoenen aan en de bundel ‘Conquistador’ werd geaccepteerd. Het komt nu ook wel goed uit, want ik denk niet dat ik bij een enkele uitgever drie of vier boeken per jaar had kunnen uitbrengen!

Als ik aan Johan Klein Haneveld denk, dan denk ik aan een geboren verteller, iemand die in een vorig leven vast een troubadour zou zijn geweest. Ben je nooit bang dat je een writersblock krijgt?

Na elk boek dat ik voltooi ben ik even bang dat ik niet meer aan een nieuwe kan beginnen. Maar ik heb altijd genoeg ideeën en ik weet ook dat ik gewoon moet gaan zitten en gaan schrijven. Ik heb al een keer een periode van tien jaar lang gedacht dat ik mijn verbeelding kwijt was en dat ik nooit meer verhalen zou schrijven. Dat was de meest ongelukkige tijd van mijn leven. Ik kreeg in die periode ook heel veel stressklachten. Ik sliep slecht en ontwikkelde eczeem. Daaruit ontstond wondroos, waar ik heel ziek van was. Toen ik de tweede keer een infectie had in mijn been, besefte ik dat er in mijn leven iets moest veranderen. Ik had geen stress omdat ik te graag wilde schrijven, maar omdat ik het te weinig deed. Dus begon ik eind 2012 gewoon weer met schrijven. Ik ging toen verder met ‘De Krakenvorst, boek 1: Keruga’, waar ik tien jaar eerder bij hoofdstuk 3 mee gestopt was. En dit keer lukte het me wel verder te gaan. Ik heb nooit meer een writers block gehad!

Tijd voor een aantal dillema’s.Welke kies jij en waarom?

Lezen of Schrijven?

Je kunt wel lezen zonder te schrijven, maar je kunt in mijn opinie niet schrijven zonder veel te lezen, dus ik kies voor lezen.

Live over je boek vertellen of op papier zoals dit interview?

Ik ben schrijver dus het schrijven over mijn boek gaat me makkelijker af. Als ik schrijf kan ik over mijn woorden nadenken en mezelf verbeteren als dat nodig is.

Nooit meer kunnen horen of nooit meer kunnen zien?

Ik luister wel eens muziek, maar het speelt niet een grote rol in mijn leven. Boeken en films zijn voor mij wel belangrijk. Ik zou dus liever mijn gehoor kwijtraken als mijn zicht. Helemaal als het betekent dat ik de piep van de tinnitus ook niet meer hoor. Die is soms erg vervelend, vooral als ik wil schrijven.

Toekomst of Verleden?

Ik was vroeger wel heel benieuwd hoe de toekomst zou zijn, maar tegenwoordig heb ik een nogal sombere toekomstverwachting. Dus dan kies ik liever de wereld van de dinosaurussen en andere prehistorische dieren, of het ontstaan van de eerste mensen en hoe die leefden.

Tv of radio?

Ik hou van TV-series op Netflix en Disney+ en kijk ook graag films, dus dan wordt het de TV. Een kabel heb ik niet en ik kijk geen TV-programma’s. Dan lees ik liever een goed boek!

Science fiction of Fantasie?

Ik denk dat 60 procent van de boeken die ik lees in het SF-genre thuishoort (en de rest is verdeeld tussen fantasy en horror). Ik ben opgeleid als wetenschapper en kijk dus ook naar de wereld als een wetenschapper: ik probeer te begrijpen hoe processen verlopen en hoe de ene gebeurtenis de volgende veroorzaakt. Wat zijn de wetmatigheden die erachter schuilen? Dat past beter bij SF dan bij fantasy. Dat zie je ook in mijn boeken. Een recensent zei wel eens: ‘Johan schrijft sciencefiction, ook als hij fantasy schrijft’. En dat klopt wel! De ‘bewegende steen’ in mijn boek ‘Hoeder van de vulkaan’ wordt als magie gezien door de hoofdpersoon, maar kan ook een vorm van nanotechnologie zijn.

Lopen of met de auto?

Ik heb geen auto en mijn rijbewijs is verlopen. Ik loop liever, want dan kan ik ondertussen rustig nadenken. Over verhalen bijvoorbeeld. De laatste maanden probeer ik weer elke dag twee keer twintig minuten te wandelen. Dat is goed voor de gezondheid.

Zoet of Zout?

Ik ben niet echt een zoetekauw. Ik hou wel van zoute snacks. Niet handig als je een hoge bloeddruk hebt …

Zwart of Wit?

Ik draag graag zwarte kleren. Dat past ook beter bij mijn innerlijke leven. Al kan ik ook wel vrolijk zijn hoor!

Nieuw of oud?

Ik ben geen ‘first adopter’ en loop niet mee met alle trends. Ik heb geen e-reader. Ik luister muziek gewoon van CD’s en heb geen spotify. Ik heb mijn DVD en blu-raycollectie ook nog net weggedaan, al kijk ik veel films via Disney of Netflix. Ik heb nog steeds een IPhone 6 en ga niet voor een nieuw model als dat niet nodig is. Steeds maar weer moeten veranderen vind ik stressvol. Mijn droom is een oude bibliotheek, met boeken langs alle wanden, een houten trap, en een lekkere leunstoel met een lamp ernaast.

Super bedankt Johan voor dit toffe interview! Nu duik ik snel in een boek van jou hand voor een recensie.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***