Hallo lieve lezers van Bookstamel, We zijn alweer aan het einde van de maand beland. Wat helaas ook betekend dat we weer afscheid moeten gaan nemen van de auteurs van eigen bodem van deze maand. Afgelopen weken stelde ik Marleen Hartog al aan jullie voor en schreef ik een recensie over haar boek Spiegeleffect. Maar nu is het dus tijd voor het interview met Marleen Hartog.

Interview met Marleen Hartog

Waar komt je liefde voor het vertellen van verhalen vandaan?
Ik denk dat ieder mens deze behoefte heeft. De vorm waarin je dit doet, is afhankelijk van je persoonlijke voorkeur. Voor de een is dat door te praten, een ander doet dit via een schilderij, lied, of ander kunstwerk. Mijn voorkeur is heel duidelijk het geschreven woord. Dat past zo goed bij mij.

Wist je al jong dat je later graag een boek wilde gaan schrijven?
Die liefde voor boeken was er altijd al. Als kind wilde ik bibliothecaresse worden. Dan woon je zo ongeveer tussen de boeken, beredeneerde ik. Perfect! Pas later besefte ik dat je van schrijven van boeken je werk kunt maken.
De verhalen die ik in mijn kinderjaren schreef, waren trouwens ook thrillers. Ze gingen vaak over twaalfjarige meisjes die zonder ouders op vakantie gingen en werden bedreigd. Ze beleefden van alles, maar ouders en politie kwamen er niet aan te pas. 🙂

Je schrijft vooral thrillers je houdt van verdwijningen misdaad en moord. Waar komt die liefde voor spannende verhalen vandaan.

Goede vraag! Geen idee. Het zat er al in als kind. Hoe spannender een verhaal was, hoe beter.

Ik vind het fascinerend hoe de psyche van de mens werkt. Soms beangstigt me dat, maar ik laat me er vooral door inspireren. Wat is er voor nodig om die donkere kant, die ieder mens in zich heeft, naar boven te krijgen? Op papier kan ik me daarin uitleven. Niet gek dus dat ik bewust heb gekozen voor het schrijven van psychologische thrillers. Maar waar die hang naar het bloederige, moordlustige en gewelddadige nu echt vandaan komt? Ik ben gevoelig en hou helemaal niet van geweld… Behalve dus in boeken, films en series.

Stel nou dat jezelf echt een lijk zou vinden in bijvoorbeeld een van de bossen waar je wandelt. Hoe zou je daar dan op reageren.

Dat durf ik niet te zeggen, ik heb het gelukkig nooit meegemaakt. Er zit een natuurlijke barrière tussen mezelf en de thrillers die ik schrijf en lees. Die barrière valt weg als je zoiets in het echt meemaakt. Ik denk dat ik kalm blijf, zal proberen zo min mogelijk de plaats delict te vervuilen en meteen de politie bel.

Hoe ziet voor jou de perfecte moord eruit in een boek?

Ze zeggen wel dat de perfecte moord er een is die nooit wordt aangemerkt als moord. Alleen als dit in het boek zo blijft, wordt het voor de lezer al gauw saai. 😉
Op het moment dat ik een moord beschrijf, zie ik het ook voor me. Alsof ik er zelf getuige van ben. Ik heb natuurlijk wel een idee hoe de scène moet verlopen, maar dat precieze invulling komt pas als ik schrijf. Soms gebeurt het dan dat ik in een flow zit waarbij de woorden als vanzelf lijken te komen, waarbij ik alleen fungeer als doorgeefluik. Uit de reacties blijkt dat dit vaak de beste stukken zijn. De perfecte moord staat voor mij dan ook niet vast, maar moet er telkens weer een zijn die precies in het verhaal past.

Laat je jezelf ook wel eens inspireren door een moord die in het verleden echt is gebeurd?
Niet bewust. Wel geloof ik dat je alles wat je hoort en ziet met je meeneemt. Alles wat ik verzin komt ergens vandaan, dus op onbewust niveau misschien wel.

Kun je in de nacht nog wel slapen nadat je net een spannende scene hebt geschreven?

Zeker! Niemand pakt mijn nachtrust af. 😉

Skoftig een van je thrillers speelt zich deels af op de kermis. Wat is jouw favoriete kermisattractie?
De muntenschuivers! Vroeger was dat de Break Dance, tegenwoordig word ik al duizelig als ik naar die attractie kijk. 😉

Je nieuwste thriller is Spiegeleffect kun je in het kort vertellen waar deze thriller over gaat?
Door haar relatie met de dominante Marius is Kim zichzelf stukje bij beetje kwijtgeraakt. Wanneer ze in de spiegel kijkt, ziet ze een vrouw die ze niet kent. In de hoop zichzelf terug te vinden, vlucht ze naar Thailand, waar op dat moment een meedogenloze seriemoordenaar actief is. Daarnaast is er Lona. Zij draagt de last van een gruwelijk geheim. Om te overleven leidt ze een teruggetrokken bestaan. Wanneer ze het belangrijkste in haar leven dreigt te verliezen, wordt ze gedwongen de confrontatie aan te gaan met haar donkere kanten. Kan ze voorkomen dat de verpletterende waarheid aan de oppervlakte komt?

Is schrijven je fulltime baan of beoefen je er nog een ander beroep naast?

Ik heb geen ander beroep ernaast. Ik schrijf, geef boeken uit en doe de marketing.

Wat vind je het moeilijkste aan het proces van verhaal in je hoofd naar boek in de winkel?

Elke fase heeft zo zijn uitdagingen. Als ik moet kiezen, denk ik dat het de laatste fase van het redactieproces is, waar je letterlijk de laatste puntjes op de i zet voor het manuscript naar de drukker gaat. Daarna is het verhaal echt ‘af’ en kun je er niets meer aan veranderen.

Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd tijdens het schrijven van je boeken?

Mooie vraag! Dat zijn er vele, maar ik denk dat de grootste les hem zit in het omarmen van mijn eigen schrijfstem en het vertrouwen hebben dat ik deze altijd bij me draag. Schrijven is een ambacht, waarbij ik met de juiste mensen om me heen mijn verhalen naar een hoger niveau weet te trekken. Maar de basis is het vertrouwen dat de verhalen al in mij zitten. Het enige wat ik hoef te doen is deze naar buiten brengen in mijn eigen, unieke stijl. Zo ontstaan de mooiste verhalen.
Een praktischer antwoord is: geen doen. Ga zitten en schrijf!

Als je een personage zou moeten bedenken dat gebaseerd is op je eigen persoonlijkheid hoe zou dit personage er dan uit moeten zien?
Een rustige, zelfbewuste, eigenzinnige, creatieve en gevoelige vrouw die ambitieus is in alle dingen die ze doet.
Wanneer ik personages bedenk, geef ik ze bewust heel verschillende maar ook tegenstrijdige eigenschappen mee. Van dat laatste worden ze namelijk menselijk. 😉 Tot mijn grootste verbazing ontdekte ik na het schrijven van mijn eerste thriller Skoftig, dat er in ieder personage wel iets van mezelf geslopen is, al staat hij of zij nog zover van me af! Micha is minimalist, net als ik. Ook zijn reisdrang herken ik. In Laura herken ik haar creativiteit en nieuwsgierigheid. In Kalila het gevoelige en in Jan-Willem het strategische.

Als je boek eenmaal in de boekhandel ligt gaan er natuurlijk allemaal mensen een mening vormen over je boek. Vind je het lastig om deze meningen te lezen?
Nee, ik vind het vooral leuk en interessant. In het begin was het wel spannend en wanneer er een nieuw boek uit is, laait die spanning weer even op. Wanneer je lezerspubliek zich uitbreidt, ontstaat er ook meer diversiteit in de meningen. Dat kun je niet tegenhouden. Zoveel smaken, zoveel meningen. Ik mag me overigens gelukkig prijzen dat heel veel meningen positief zijn. 

Wat vind je het lastigste aan het promoten van je boek?
Er zijn heel veel manieren om boeken te promoten. Uitvogelen wat voor mij goed werkt en welke manieren bij mij passen, is iets wat ik lange tijd heel uitdagend heb gevonden. De marketing neemt tijd in beslag en dat moet te combineren zijn met het schrijven zelf, mijn gezin en alle andere dingen die bij het leven komen kijken. Afgelopen anderhalf jaar is voor mij een behoorlijk roerige periode geweest, waardoor mijn focus grotendeels bij dat proces lag. Inmiddels weet ik nog beter wat past. Bij mij, maar ook bij mijn lezers. Zo kunnen mensen op mijn site marleenhartog.nl direct de gratis mini-thriller ‘Het Slachthuis’ downloaden om kennis te maken met mijn stijl.

Met welke auteur zou je wel eens samen een boek of verhaal willen schrijven?

Ha, niemand. De enige met wie ik dat zou aandurven is een vriendin van mij die ook schrijft, omdat ik weet dat wij elkaar enorm aanvullen. Mocht een schrijver die ik heel hoog heb zitten mij benaderen, wil ik het overigens wel overwegen. Als ik hier veel van kan opsteken, zal ik die kans niet laten liggen. Stephen King als leermeester en dan ook nog een verhaal van ons samen, dat klinkt wel als een ultieme schrijversdroom! 

Welke wijze les zou je mee willen geven aan jonge aspirant auteurs?

Schrijf! Maak schrijfmeters. Oefen, blijf oefenen en ontwikkel zo je eigen stijl. Als je je eigen stijl kent, de basis, zorg dan voor een selecte groep mensen om je heen die je helpen je schrijfniveau naar een hoger niveau te tillen. Sta open voor feedback en neem deze serieus.

Wat is je aller grootste droom?Op schrijfgebied is mijn doel om met de verkoop van mijn boeken voor het volledige gezinsinkomen te zorgen, waardoor ik met mijn gezin plaatsonafhankelijk kan leven en we langere periodes op reis kunnen.

Is er nog een thema waar je graag een boek over zou willen schrijven?

Genoeg! Er zijn zoveel interessante thema’s waar ik graag een thrillersausje overheen gooi. Bijvoorbeeld de invloed van de media, iets wat nu ook heel actueel is. In mijn volgende thriller ligt de focus echter op het thema wraak. Dat vind ik ook heel boeiend.

Tot slot heb ik een aantal dilemma’s voor je welke kies je en waarom?

Binnen of buitenland?

Buitenland. Er is zoveel moois te zien. De wereld is zo divers. Op dit moment zijn we veel in Nederland en ik merk dat je ook dicht bij huis uiteenlopende werelden kunt ontdekken. Aan de andere kant: ik hou ervan om me in heel andere culturen te dompelen en ik ga heel goed op hoge temperaturen, dus die drang om de wereld over te reizen, is altijd aanwezig.

Koffie of thee?

Thee. Absoluut.

Paperback of hardcover?

Een hardcover vind ik net iets fijner om vast te houden, maar echt een voorkeur heb ik niet. Beide verkies ik boven de e-reader, al is die laatste wel ideaal als ik op reis ben. Acht boeken in mijn backpack tikt wel erg aan qua gewicht.

Lezen of schrijven?

Mag ik hier een joker inzetten? ? Zo nee, dan laat ik met pijn in mijn hart het lezen gaan. Door te schrijven kan ik altijd nieuwe verhalen creëren.

Een groot huis of een grote tuin?
Een grote tuin en een klein huis! En dat is precies mijn huidige situatie. Voorheen was het andersom, maar daar werd ik niet blij van. Dat besef leidde tot een persoonlijke zoektocht (én een boek: ‘Anders wonen – Verhalen van paradijsvogels’), met als resultaat dat ik samen met mijn man, zoon en onze poes alweer een paar jaar in een houten huisje in het bos woon. I love it!

Lopen of fietsen?
Wandelen vind ik heerlijk om te doen. Ik woon op een plek waar ik zo het bos in stap, dat doe ik dan ook vaak.

Schrijven met de hand of op de pc?

Als ik een verhaal plot, begin ik met de hand. Wanneer het verhaalidee vorm krijgt, stap ik over op de computer. Mijn brein gaat sneller dan ik al schrijvende kan bijhouden, met de hand is dat niet te doen. Het levert een slordig handschrift op vol gekras. Als ik moet uitvogelen wat er staat om het vervolgens over te typen, kost me dat heel veel tijd.

Fantasie of werkelijkheid?
Hm, hangt ervan af. Als ik het betrek op lezen en schrijven, is het beide. Ik schrijf psychologische thrillers, dus fictie, maar ik heb hiervoor drie non-fictie boeken geschreven. Als lezer kies ik of voor een razendspannend verhaal of voor een boek waar ik iets van opsteek.

Uit eten of lekker zelf thuis koken?
Uit eten! Ik ben niet goed in koken en heb ook geen interesse dit te leren. Ik eet liever het voedsel van mensen die het wel leuk vinden om dit te bereiden. 😉

Doe vakantie of relax vakantie?Een combinatie. Ik vind het leuk activiteiten te ondernemen, maar wil hier wel de tijd voor nemen. Ik doe het liefste beperkt aantal activiteiten die me echt superleuk lijken. Dan kan ik dit met aandacht en vol overgave ervaren, en heb ik daarnaast voldoende ruimte om ontspannen in een boek te duiken.

Dat was alweer het interview met Marleen Hartog ik heb er enorm van genoten! Ik hoop dat jullie het ook een leuk interview vonden. Marleen super bedankt dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem. Hopelijk kunnen we nog veel mooie boeken van jou hand gaan lezen.

Liefs, Melanie