Interview Nadia de Vriendt

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Helaas zit deze maand als auteur van eigen bodem er ook weer op voor Nadia de Vriendt. Dat betekend dan ook dat het tijd is om deze auteur het hemd van het lijf te gaan vragen. Maar denk je nu wie is Nadia lees dan eerst even de blog waarin ik haar aan jullie voorstel. Oké zijn jullie er klaar voor? Daar komt die dan het interview met Nadia de Vriendt.

Je ontwikkelde al op een jonge leeftijd een passie voor schrijven. Wist je toen ook al dat je ooit een boek zou willen uitbrengen?

Ja, toch wel. Het is echt al van kindsbeen af dat ik droomde over mijn eigen boek. Ken je die vriendenboekjes met vragen over hobby’s, favoriete kleur, favoriete eten, droomberoep, enz? Bij mij stond daar regelmatig: schrijfster.

Bezwering en Beproeving de eerste twee delen in de Ars Goetia zijn uitgegeven bij Kramat (Die helaas niet meer bestaat) Toch ben ik nog reuze benieuwd hoe je bij deze uitgeverij terecht bent gekomen toen der tijd?

Ik kende Kramat vooral van de Boekenbeurs in Antwerpen. De kleinschalige uitgeverij met de rode stand, die o.a. ook Mel Hartman en Kevin Valgaeren uitgaf. Daar wilde ik wel bij horen! En dus – met een klein hartje – stuurde ik het manuscript naar hen. En ze hadden interesse!

Inmiddels is het manuscript van het derde deel in de serie klaar. Vind je het spannend dat je voor dit deel nu op zoek moet naar een nieuwe uitgeverij?

Ja en nee. Ik besef dat het niet eenvoudig gaat zijn om een uitgever te vinden die een derde deel van een trilogie wil uitgeven. Daar ben ik best realistisch in. Uiteindelijk moeten die uitgevers ook verdienen, en een laatste deel van een reeks – van iemand die geen BV (= Bekende Vlaming) is – is dan niet de meest voor de hand liggende keuze. Maar er zijn wel wat opties.

Wist je voordat je begon met het schrijven aan de Ars Goetia trilogie al dat je deze serie uit drie boeken wilde laten bestaan. Of is de trilogie gaandeweg het schrijven ontstaan.

Dat is inderdaad gaandeweg gekomen. Heel oorspronkelijk wilde ik gewoon eens een keertje één boek afwerken. Een verhaal beginnen, was niet moeilijk. Dat had ik al vaak genoeg gedaan. Maar ze helemaal afwerken, dat was andere koek! Bezwering is in feite mijn eerste volwaardige, volledig uitgeschreven, boek.

Toen ik ermee bezig was, las ik zelf heel veel boekenreeksen. Series bestaande uit 14 boeken of meer, van ‘bestselling auteur zus & zo’. Ik dacht met Cassandra een personage te hebben om ook zo’n serie mee te maken. En misschien had dat ook wel gekund, maar bij boek twee besefte ik dat ik meer variatie nodig had. Dat ik ook wel over andere dingen wilde schrijven. En dus is het een trilogie geworden.

Waar haalde je eigen de inspiratie vandaan voor je trilogie.

Bezwering, het eerste boek uit de trilogie, is gebaseerd op gebeurtenissen uit mijn eigen leven, zoals bij wel meer schrijvers voorvalt, denk ik. Helaas ben ik – net als Cassandra – ooit ook op de ‘verkeerde man’ gevallen, met alle gevolgen van dien. Het heeft me enkele jaren, en heel veel geduld van mijn huidige partner, gekost om dat te verwerken. En Bezwering was onderdeel van dat verwerkingsproces.

Beproeving is minder autobiografisch. Dat was gewoon een logische voortzetting van het verhaal dat in Bezwering gestart was. Ondertussen had ik mijn trilogie een naam gegeven, en op basis van die naam, vond ik heel veel inspiratie uit boeken over de Ars Goetia zelf. En bepaalde karaktertrekken van bepaalde personages zijn nog steeds uit het leven gegrepen. Idem voor het derde verhaal.

Vind je het lastig om langzaamaan afscheid te nemen van de personages in de Ars Goetia serie nu je manuscript voor het laatste deel af is?

Vooral toen ik nog bezig was met schrijven, had ik dat. Ik denk zelfs dat ik mezelf onbewust heb liggen saboteren tijdens het schrijven van het derde deel. Elke reden om niet te schrijven, was goed. Maar gaandeweg heb ik dat afscheid toch een plekje kunnen geven, heb ik net wat meer afstand kunnen nemen van de personages. Een afstand die het verhaal ook wel ten goede is gekomen, denk ik.

Heb je wel eens een schrijversblok gehad en zo ja hoe ben je hier dan weer uitgekomen?

Ik weet niet of het een echte schrijversblok was, maar ik heb zeker periodes gehad dat het schrijven me niet lukte, dat alles wat ik schreef, rommel leek, of ik gewoon de tijd niet had om te schrijven. Zoals ik al zei, bij het schrijven van deel 3 was elke reden een geldige reden om niet verder te werken: het faillissement van Kramat, een verandering in mijn job, drukte op het werk, …
De ergste periode was wellicht toen mijn kat Stripke stierf. Het personage van Aitvaras is gebaseerd op haar. Dit zegt waarschijnlijk elke kattenliefhebber, maar Stripke kon haar gevoelens zo duidelijk maken. In gedrag, maar ook door haar blik. Ik hoefde maar naar te kijken en ik wist hoe ze zich voelde.

Het manuscript was toen eigenlijk al aan zijn vierde (of zelfs vijfde) herschrijfronde toe. Ik zat bijna aan het eind, maar ik kon het gewoon niet aan. Elke keer als ik mijn computer openklapte, zat ik met tranen in de ogen te werken. Het voelde als verraad: over een andere kat schrijven terwijl zij er niet meer was. Daar heb ik me mettertijd kunnen overheen zetten, o.a. door het werk niet meer als verraad te zien, maar als eerbetoon. Want in feite gaat Bezwering niet enkel over mijn desastreuze relatie, maar ook over hoe Stripke me de kracht heeft gegeven om er een punt achter te zetten. En ook in de andere boeken sijpelt door hoe graag ik haar zie. Dat heeft me erdoor geholpen. Dat boek afwerken werd, net zoals bij boek 1, een bijna therapeutisch iets.

Wat vind je het aller moeilijkste aan het schrijven van een boek?

Het afronden van een verhaal. Dat einde schrijven, dat blijft moeilijk. Alle plotlijnen die je gestart bent, moeten een afronding krijgen die niet alleen jou, maar ook lezers tevreden stelt.

Hoe zijn de covers voor jouw boeken tot stand gekomen?

Daar gaat alle krediet voor naar MaryDes Designs. Maryna is een genie! Je krijgt een vragenlijst met vragen over de inhoud van je boek, je voornaamste personages, een scène die je eventueel wil verwerken in de cover, … en zij maakt er een kunstwerk van!

Ik mocht ook enkele covers doorsturen waarvan de stijl me wel aanstond, en daar heeft ze ook rekening mee gehouden.

Je bent afgestudeerd met een master voor het vertalen van Engels en Russisch. Hoe kwam je erbij dat je Russisch wilde leren?

Dat was op vakantie in Bulgarije. Ik was er samen met mijn moeder en we leerden er tijdens een excursie een groep Russische dames kennen die in een hotel vlakbij het onze verbleven. Alleen: zij spraken geen Engels en wij geen Russisch. Dus met handen en tanden en voeten moesten we ons verstaanbaar proberen te maken. En dat lukte nog ook! Uiteindelijk zijn we bij een van hen nog langs geweest in het hotel. Zij kwam uit Sint Petersburg en werkte er als journaliste. Ze heeft mijn moeder en mij toen een aantal woordjes Russisch aangeleerd, en daarmee het zaadje geplant voor mijn interesse in die taal.

In Beproeving maken we kennis met Vampieren en Demonen. Waarom heb je er voor gekozen om te gaan schrijven over deze mythische wezens?

Het bovennatuurlijke heeft me altijd aangetrokken. Vampieren zijn lang mijn favoriete wezens geweest, met dank aan Anne Rice’s Interview with the Vampire, en de boekenreeks over Anita Blake van Laurell K Hamilton. Later ontdekte ik dan Kim Harrison. Haar boeken gaan over een heks die in de loop van de boeken een bijna-vriendschap sluit met een demon. En dan was er nog de tv-serie Supernatural die zeker een invloed heeft gehad op de weg die de boeken zijn ingeslagen.

Over welk thema of onderwerp zou je graag nog eens een boek schrijven?

Tussen herschrijfrondes door neem ik altijd een langere pauze zodat ik mijn manuscript telkens met een frisse blik onder de loep kan nemen, en in die periode begin ik al eens aan iets nieuws. Zo ligt er nu een half afgewerkt manuscript op me te wachten over weerwolven, en ben ik momenteel bezig aan een duister sprookje. Die twee ga ik eerst verder afwerken. En daarna? Goh, misschien toch ook eens een eigen boek over heksen? Of draken. Nog zo’n wezens waar ik een enorme fascinatie voor heb.

Zoals je wellicht al door hebt: ik blijf nog wel even in het fantasy-genre. 🙂

Heb je nog een goede tip voor jonge lezers die ook graag schrijver willen worden?

Blijf schrijven. Het maakt niet uit of je bezig bent met een kortverhaal of een boek of gewoon wat losse schrijfsels. Alles is nuttig.

Experimenteer ook met de manier waarop je schrijft. Denk niet te gauw dat je of intuïtief moet schrijven, of alles op voorhand moet uitwerken. Er bestaan heel veel tussenvormen, en de ene is zeker niet superieur aan de andere.

Mijn weerwolfverhaal heb ik bijvoorbeeld best grondig uitgewerkt voor ik begon te schrijven. Het is eigenlijk een bovennatuurlijke whodunnit, dus moest ik op voorhand een groot aantal zaken op punt hebben staan, waaronder allerhande manieren om de lezers telkens weer op het verkeerde been te zetten.

Het sprookje, daarentegen, daar had ik alleen een vaag plot voor in mijn hoofd – niet eens op papier! – toen ik de eerste zin typte. Nu, 80 A4-pagina’s later, staan er op het einde van het document wat zaken opgelijst die ik niet mag vergeten erin te verwerken, maar qua plot moet ik zeker nog wat vraagstukken oplossen. En die komen nu langzaamaan naar boven borrelen. Ik leer het verhaal al schrijvende kennen. Bijna alsof ik de lezer ben, en iemand anders de letters en woorden laat verschijnen terwijl ik vorder. Heerlijk!

Oh, en wellicht nog wel het allerbelangrijkst: het is nooit zo slecht als je zelf denkt! Dat is ook iets dat ik gaandeweg geleerd heb. We zijn onze strengste criticus.

Als je zo’n moment hebt waarop je denkt: alles is rotzooi! Klap je laptop dicht, ga wat anders doen en herlees de volgende dag eens wat je geschreven hebt. Wedden dat het best meevalt?

Tot slot heb ik natuurlijk een aantal dilemma’s voor je. Welke kies jij en waarom?

Uit eten of lekker zelf koken?

Uit eten. Ik kook op zich wel graag, maar het is gewoon te leuk om eens niets te hoeven doen, en tegelijk nieuwe smaken en gerechten te ontdekken die je zelf niet snel zou maken.

Nooit meer kunnen horen of nooit meer kunnen zien?

Nooit meer kunnen horen. De wereld is te mooi om hem nooit meer te kunnen zien.

Lezen of schrijven?

Dit is echt een moeilijke! Ik lees zo graag, maar schrijven is natuurlijk een passie. Nee, sorry. Ik kan echt niet kiezen

Oud of Nieuw?

Nieuw. Ik hou ervan om telkens nieuwe dingen te ontdekken. Ben ook heel nieuwsgierig van aard, dus ik ga vaak bewust op zoek naar iets nieuws. Dat hoeft trouwens niet per se materieel te zijn. Een nieuwe ervaring, of iets nieuws leren, dat telt evenzeer.

Een spelletje of lekker creatief bezig zijn?

Een spelletje. Dat mag dan zelfs zowel een gezelschapsspel zijn als een videogame. Ik doe ze allebei graag.

Werkelijkheid of Fantasie?

Fantasie! Daar moet ik zelfs niet over nadenken. De werkelijkheid is me vaak te grauw, te negatief.

Film of serie?

Hm, weer zo’n lastige. Ik was vroeger echt een filmfanaat, nam elke film op die op tv kwam en maakte dan zelf covers voor de videobanden (dit zegt genoeg over mijn leeftijd haha). Maar er zijn ook al zoveel goede series ondertussen. En ik merk dat ik op Netflix en consoorten toch vaker naar series zoek dan films. Dus met een nipte voorsprong ga ik toch ‘serie’ zeggen.

Stand alone of trilogie?

Gek genoeg, met een trilogie ben ik altijd bang dat het middelste deel zo’n overgangsdeel is. Een boek waarin een hoop bijkomende plotlijnen gestart worden en die ervoor moeten zorgen dat er een derde deel kan komen. (Ik hoop écht dat ik dat met Beproeving niet gedaan heb, trouwens!)

Aan de andere kant: met een standalone moet je wel erg snel afscheid nemen van de personages…

Dus misschien toch maar die trilogie? 🙂

Super bedankt Nadia dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem. Ik hoop dat jullie genoten hebben van dit interview met Nadia de Vriendt.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***