Interview met Morgan Blade

Hallo lieve lezers van Bookstamel, De afgelopen maand hebben jullie uitgebreid kennis kunnen maken met Morgan Blade. Ik stelde deze auteur al aan jullie voor, vertelde alles over haar boeken en schreef een recensie. Maar vandaag is het dan tijd voor het interview met Morgan Blade. Dus ik zou zeggen pak er een lekker bakje koffie of thee bij en leer deze auteur nog een stuk beter kennen.

Interview met Morgan Blade

Schrijven is een grote passie van je, het begon allemaal al als klein meisje. Hoe denk je dat je aan dit schrijfvirus bent gekomen?

Goh, ik ben altijd wel bezig geweest met taal dankzij mij ouders. Ik heb altijd geweten dat mijn mama een boek in haar handen had om te lezen (vooral Fantasy) en mijn papa had zijn eigen zaak waardoor ik hem altijd wel aan zijn bureau zag zitten met pen en papier.

Als baby heb ik oogkanker gehad waardoor ik in mijn jonge leven – en nu nog – vaak naar het ziekenhuis moest. Om me dan bezig te houden en af te leiden werd ik altijd voorgelezen. Ook thuis was het altijd een vaste traditie dat er niet werd geslapen voordat er een verhaaltje werd voorgelezen. Later, vooral in mijn rol dan als grote zus, werd ik de voorlezer. Boeken, lezen en taal is dus iets dat ik altijd als een deel van mezelf heb gezien. Op school werden vakken zoals Nederlands en Engels thema’s waarin ik uitblonk. Schrijfopdrachten waren daar al mijn favoriet, dus ik denk dat het vanuit dat punt is geëvolueerd.

Je boeken worden uitgegeven door Kabook Uitgevers hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen?

Dat is nogal een verhaal… Toen ik mijn manuscript van mijn eerste boek ‘Muse Academy en het geheim van Helikon’ af had, wist ik niet goed wat mijn volgende stap ging zijn. Want ja, ik had een boek geschreven, maar dat kleine irritante onzekere stemmetje in mijn hoofd overtuigde me dat het beter was om al mijn harde werk gewoon in een doos ergens in een kast te stoppen. Gelukkig was er mijn mama die me een schop onder mijn kont gaf en me aanmoedigde om het toch in te sturen naar uitgeverijen.

En zo begon de zoektocht. Na enkele dagen mijn boekenkast uit te pluizen en te zoeken op het internet had ik een hele lijst samengesteld van uitgeverijen die Young Adult Fantasy in hun fonds hadden. Die uitgeverijen besloot ik in groepjes van vier à vijf op te delen. Eerst mijn ‘favorieten’ (a.k.a. de grote spelers op de markt) en daarna de kleinere uitgeverijen die vaak nog niet zo lang bezig waren.

Het duurt altijd een maand of zes voordat je een antwoord terugkrijgt van een uitgeverij, als je al een antwoord krijgt. In mijn geval kreeg ik vaker geen dan wel antwoord terug, en als ik antwoord kreeg was het meestal een ‘bedankt, maar nee bedankt’. Ik werd er een beetje moedeloos van en dat irritante onzekere stemmetje in mijn hoofd won steeds meer aan kracht.

En toen zag ik dat een redelijke nieuwe uitgeverij een schrijfwedstrijd hield voor Young Adult Fantasy manuscripten met als eerste prijs een uitgeefcontract. Met een klein hartje stuurde ik ‘Muse Academy 1’ hun richting uit. Tot mijn grote verbazing haalde mijn manuscript uit meer dan zestig inzendingen zomaar de top tien. Oké, op de grote prijsuitreiking won ik niet, maar het juryrapport was zo positief dat de uitgeefster zelf me nadien nog even apart nam om me toch aan te moedigen niet op te geven. Want volgens haar zat er echt wel potentieel in mijn verhaal.

Met een nieuwe dosis aan zelfvertrouwen stuurde ik mijn verhaal in voor uitgeversronde… Ik weet niet meer hoeveel. Een goede week later kreeg ik een mailtje van Kabook Uitgevers. Ik zie me nog steeds aan de keukentafel zitten, denkende dat het de zoveelste afwijzing ging zijn. Maar zo een mailtje was het niet. Mijn mama heeft de mail zo’n drie keer voor me moeten voorlezen voordat ik overtuigd was dat het geen droom was. Ze vonden mijn verhaal goed en wilden graag met me samenwerken. En dat is hoe ik in de stal van Kabook terechtkwam.

Waarom heb je besloten om onder een pseudoniem te schrijven?

Hoe mooi mijn echte naam (Meaghann) ook mag zijn, het is ongelofelijk moeilijk om te schrijven. Je kan je dan ook voorstellen dat ik als kleuter en schoolgaand kind mijn naam niet zo tof vond. Pas in het middelbaar tijdens de Engelse les ontwikkelde ik een zekere liefde voor mijn naam omdat mijn leerkracht het eindelijk juist uitsprak (fonetisch klinkt het ongeveer als Miegun). Plots was ik trots op mijn ingewikkelde Keltische versie van het eerder gekende Megan.

Daarnaast speelde mijn onzekerheid en eeuwige twijfel ook een rol. Want als Meaghann zag ik me niet meteen een boek schrijven, laat staan uitbrengen. Dus deed ik iets waar ik goed in was: ik creëerde een personage dat dit wél kon. Ik wist dat ik mijn initialen wilde behouden zodat dit personage toch zo dicht mogelijk bij mezelf zou staan en misschien in de toekomst zelfs deel van me ze zou worden. De keuze voor Morgan als voornaam viel snel aangezien het dezelfde naamstam en oorsprong heeft als mijn echte naam. De achternaam Blade koos ik dan omdat het niet alleen goed klinkt, het past bij het genre dat ik schrijf. Plus, Morgan Blade klinkt best ook internationaal. Dus mochten mijn boeken ooit vertaald worden (fingers crossed want dat is iets dat héél hoog op mijn bucket list staat) dan speelt dat al in mijn voordeel.

Waar haal jij je inspiratie voor je boeken vandaan?

Zoals ik al aanhaalde, ik lees veel. Niet alleen romans maar ook informatieve boeken over van alles en nog wat. Met mijn broertje kijk ik dan weer veel documentaires. Dat combineer ik met mijn jarenlange interesse voor magie, mythologie en magische wezens.

Uit het samenraapsel van al dat ontstaan dan levendige dromen, verhaallijnen en personages. Al moet je nu niet denken dat ik meteen in enkele seconden het hele verhaal voor me zie van A tot Z. Het duurt vaak een tijdje voordat ik de puzzel heb zoals ik hem wil, en meestal heb ik alleen maar de kantjes liggen wanneer ik begin te schrijven.

In de boeken van Muse Academy beschikken de negen vrienden over bijzondere vaardigheden welke bijzondere vaardigheid zou jij wel willen hebben?

Oh, dat is een moeilijke. Ik ben zelf een praktiserende heks dus magische krachten hebben à la Scarlet Witch/Wanda van Marvel lijkt me enorm leuk. Met dieren praten lijkt me ook fantastisch, net als teleporteren of het beheersen van tijd. Die laatste zou eigenlijk best handig zijn want ik hebt soms het gevoel dat er te weinig uren in een dag zijn om alles te doen wat ik van plan ben.

Waar komt je voorliefde voor magie en fantasie vandaan?

Waar alle goede dingen vandaan komen: de invloed van mijn mama. Ze is een fervente fan van Fantasy in al zijn vormen. Boeken, films, series,… Mijn broer en ik zijn zowat opgegroeid met fandoms als ‘Lord of the Rings, ‘Star Wars’, ‘Star Trek’, ‘Charmed’, ‘Buffy the Vampire Slayer’ en consorten. Het werd ons met de paplepel ingegeven.

Is het moeilijk om een titel voor je boek te bedenken?

Dat hangt van verhaal tot verhaal af. De ene keer heb je meteen een titel in je hoofd, de andere keer moet je ploeteren. In eerste instantie heette ‘Muse Academy 1’ bijvoorbeeld ‘Het magische getal negen’. Mijn redacteur vond dat het net iets beter kon en na wat brainstormen zijn we dan bij ‘Het geheim van Helikon’ uitgekomen.

Tot nu toe is dit echter de enige titel waarover ik echt heb wakker gelegen. Want zowel voor het vervolg ‘Muse Academy 2: Zwarte magie’ als voor ‘Het Apocalypsverbond’ dat het eerste deel in van de ‘Van Helsing Kronieken’, werden de titels meteen meegenomen.

Hoe zijn de covers voor jouw boeken tot stand gekomen?

In samenwerking met mijn uitgever. Zij maakte enkele voorbeelden waarop ik dan kon vertellen wat ik er goed en niet goed aan vond. Ik gaf mijn eigen ideeën door en samen kwamen we dan telkens opnieuw tot een resultaat waar zowel de uitgeverij als ik achter konden staan.

Wat vind je het moeilijkste aan het proces van verhaal in je hoofd naar boek in de winkel?

Ik denk dat ik zowat voor alle schrijvers spreek als ik zeg dat dit het luik van promotie is.

Om te beginnen is de weg naar de boekenhandel niet altijd even makkelijk aangezien er nog maar weinige kleine handelaars zijn en de grote spelers alleen maar werken via het Centraal Boekhuis. Wanneer je bij een officiële uitgever zit, heb je automatisch een aansluiting bij het CB al verloopt de invoer tussen België en Nederland niet zo soepel. Als selfpubber kan je een aansluiting aankopen, al is dat best duur. Daarnaast is het geen garantie dat je boeken ook daadwerkelijk in de winkel komen te liggen. Winkels hanteren namelijk een evaluatieperiode van een maand ofzo en als je titel die periode niet goed verkoopt, dan wordt de hele voorraad terug naar de opslag van het CB gestuurd.

Combineer dat met het feit dat verhalen die origineel zijn geschreven in het Nederlands moeten opboksen tegen de zee aan vertalingen (zeker in het Fantasygenre) plus de hoge standgelden op evenementen waar je misschien je boeken aan de man kan brengen? Het lijkt soms onbegonnen werk.

Dat is eigenlijk de grootste reden waarom ik Het Schrijverscollectief ben opgestart. Want ja, ergens zijn we concurrenten, maar de waarheid is dat we allemaal in hetzelfde roeibootje zitten tussen de vele zware vrachtschepen. Het roeibootje tot zinken brengen zal niemand van ons verder helpen. Samenwerken dan weer wel. Door samen naar events te trekken en samen een stand te huren, drukken we niet alleen de prijs per schrijver maar hebben we ook meer impact. Je wilt niet weten hoe veel mensen er al aan onze stand hebben gestaan met de opmerking ‘oh, ik wist niet dat we zo’n auteurs hadden in België en Nederland’.

Welk personage uit Muse Academy of Het Apocalypsverbond vond je het meest interessant?

In ‘Muse Academy’ is dat zonder twijfel Imogen aangezien zij het dichtste bij mij ligt. Maar ook Jura heeft een speciaal plekje in mijn hart.

Voor ‘Het Apocalypsverbond’ ligt het wat moeilijker… Want ik houd enorm van Lux en haar partners in crime River en Rox. Vooral River was leuk om te schrijven omdat ik kon spelen met die complexiteit van mens versus magisch wezen. Maar ook de Ruiters van de Apocalyps zijn tof om mee te spelen op papier.

Waar begin je als je aan een verhaal schrijft? Is dat het algemene idee, het plot of misschien wel de personages?

Hangt opnieuw af van verhaal tot verhaal. Soms heb ik een beginscene in mijn hoofd, soms is het een random scene waarvan ik geen idee heb hoe en waar het in het verhaal gaat passen. De ene keer heb ik een verhaallijn in mijn hoofd die best duidelijk is en moet ik gaan denken over personages, de andere keer heb ik een personage dat ik kristalhelder voor me zie maar nog moet ontdekken wat zijn of haar verhaal is. Er is nu eenmaal geen wiskundige formule wanneer je schrijft. Al een geluk, want wiskunde was niet mijn sterkste kant op school.

In Het Apocalypsverbond is het hoofdpersonage Lux een jonge heks. Heb je voor dit personage veel research moeten doen?

Eerlijk? Eigenlijk niet en dat voor een hele simpele reden die opnieuw terug te leiden is naar mijn Fantasy opvoeding door mijn mama. Op de jonge leeftijd van acht was ik namelijk helemaal bezeten door de serie ‘Charmed’. Ik las alles kapot dat met hekserij te maken had en wanneer we naar de boekenwinkel gingen kon je er vanuit gaan dat ik wel met iets magisch thuis ging komen.

Het is zelfs zo dat wanneer andere kinderen van mijn leeftijd zogenaamd ‘huisje’ speelde, ik samen met mijn neven en buurmeisje ‘heksenkring’ speelde. We gingen kruiden en planten sprokkelen in het bos, maakten speciale toverdrankjes, bedachten spreuken en rituelen, volgden samen magische lessen die ik meestal gaf… Tja, magie kruipt waar het niet gaan kan.

Je schrijft nu Young Adult boeken en dan met een vleugje fantasie/magie. Zou je ook wel eens een boek in een heel ander genre willen schrijven?

Zeg nooit nooit, al denk ik wel dat dat hintje van magie er altijd gaat blijven inzitten. Zo ben ik bijvoorbeeld af en toe bezig met het uitwerken van een jeugdboek met mijn kat in de hoofdrol. Ook hier weer een heks, pratende dieren en veel fantasie dat allemaal nog extra tot leven komt dankzij de prachtige tekeningen die één van mijn beste vrienden voor het verhaal maakt.

Voor je begon met het schrijven van boeken schreef je poëzie. Zou je een stukje poëzie met de lezers van Bookstamel willen delen?

Speciaal voor jullie wil ik dat wel doen. Het gedicht hieronder heet ‘Golven’ en schreef ik vorig jaar voor mijn papa die in 2011 is gestorven. Hij was altijd mijn partner in crime wanneer het op schrijven en wedstrijden aankwam, dus hem mis ik nog elke dag. Maar doordat ik zijn werkplek heb overgenomen, is hij toch nog een beetje bij me wanneer ik schrijf.

Golven

Een minuut.

Meer vraag ik niet.

Om je even weer te zien.

Om even weer je stem te horen.

Een eindeloze minuut,

waarin ik de voorbije jaren

met je kan delen.

Want ik mis onze discussies,

beiden te koppig

om ons ongelijk toe te geven.

Ik mis je goede raad

op momenten

dat ik het wil opgeven.

En je warme knuffels

die me bij elkaar hielden

wanneer ik dreigde in te storten.

Negen jaar.

Zo lang is ons afscheid

al geleden.

Zo lang

moet ik al

zonder je verder.

Het gemis van jou,

dat is er nog steeds.

Het komt in golven.

En vandaag,

vandaag verdrink ik.

Voor de lezers die jou nog niet kennen waaraan kunnen ze een boek van jou herkennen?

Mijn boeken zijn portalen naar andere werelden die vaak dichterbij liggen dan je op het eerste zicht denkt. Ze zitten vol met herkenbare personages die zich een weg weten te wurmen naar je hart en geven je een dosis van fonkelende magie om je dag wat op te fleuren.

Op welke plek schrijf je het liefste aan je verhalen?

Het oude bureau van mijn papa.

Welke auteurs zijn een inspiratie bron voor jou geweest?

Ik ben een enorme Potterhead, dus ik kan niet ontkennen dat de ‘Harry Potter’ boeken een enorme invloed zijn geweest. Maar mijn favoriete schrijver is toch wel Rick Riordan van onder andere de ‘Percy Jackson’ reeks. Omdat ik net als hij mythologie verweef met de echte wereld in mijn verhalen, worden mijn boeken vaak vergeleken met die van hem. Een groot compliment.

Tot slot heb ik natuurlijk een aantal dilemma’s voor je welke kies jij en waarom?

Hardcover of paperback? Hardcover. Geen gebroken ruggen tijdens het lezen en ze staan superleuk in de boekenkast.

Thee of koffie? Koffie. Ik houd enorm van Starbucks en lust helaas geen thee.

Fantasie of werkelijkheid? Fantasie, want de werkelijkheid heeft al vele hobbels op mijn weg gegooid.

Nooit meer kunnen horen of nooit meer kunnen zien? Nu dat is een moeilijke… Aangezien ik zowat mijn hele leven al halfblind ben (oogkanker) en enorm vertrouw op mijn gehoor, ga ik voor nooit meer kunnen zien. Schrijven en lezen kunnen we een mouw aan passen door gebruik van braille en luisterboeken. Muziek, het horen van de stemmen van mijn familie en vrienden, zelfs het geblaf van mijn honden en het gemiauw van mijn katten… Ik denk niet dat ik dat zou kunnen missen.

Een hutje op de hei of een appartementje midden in de stad? Hutje op de hei. Ik leef al mijn hele leven op de boerenbuiten en zie me echt niet in een drukke stad wonen.

Strand of bos? Bos! Handig voor al die vreemde toverdrankjes en zo…

Binnen of buiten? Hoewel ik enorm kan genieten van wandelingen en luie zomerdagen op het terras of in de tuin, hier ga ik voor binnen gaan. Aangezien ik nogal last heb van hooikoorts en gevoelig ben voor fel licht, voel ik me daar meestal net iets beter.

Schrijven met de hand of op een computer? Echt mijn verhalen schrijven, dat doe ik op de computer. Notities, informatie, personages uitwerken,… Dat doe ik allemaal op de goede oude pen-en-papier wijze.

Expeditie Robinson of Wie is de mol? Wie is de Mol! Heerlijk om tien weken lang discussies te hebben met de familie over wie je hoofdverdachte is en waarom.

Hopelijk vonden jullie dit interview met Morgan Blade net zo leuk als dat ik het vond om de vragen te bedenken! Morgan super bedankt dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***