Interview met Elizabeth Kayland

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Yes vandaag is het alweer tijd om afscheid te gaan nemen van Elizabeth Kayland. Afgelopen weken leerde jullie Elizabeth al een stuk beter kennen zo vertelde ze alles over haar favorieten en las ik haar debuut boek! Maar vandaag is het dan eindelijk tijd voor het interview met Elizabeth Kayland waardoor we haar nog veel beter gaan leren kennen.

Interview met Elizabeth Kayland.

Laten we bij het begin beginnen wanneer ontdekte je dat je een passie voor schrijven had?

Ik denk dat ik 12 jaar was. Bij mijn korfbalvereniging hadden ze een maandelijks nieuwsblaadje. Op een van de pagina’s stond er enkele maanden steeds een stukje verhaal dat ik had geschreven.

Wist je toen ook al dat je later een eigen boek zou willen gaan uitbrengen?

Nee. Hoewel ik sindsdien wel meer met het schrijven bezig was is het nooit in me opgekomen om een boek uit te brengen. Dat wil zeggen: totdat ik NaNoWriMo (National Novel Writing Month) ontdekte en voor het eerst het einde van een manuscript bereikte.

Hoe is de titel Dragon wings – Broken truth ontstaan?

De naam Dragon Wings is me als eerste te binnen geschoten als naam voor de serie door de beginscene die je ook op de achterflap van het boek vindt. Wanneer de schaduw over Rayianna vliegt had ik in mijn hoofd het beeld van de grote vleugels die het zonlicht blokkeerden.

Wetende dat het een serie zou worden wilde ik titels die met elkaar verbonden waren. Zo is Broken truth ontstaan en ook de titels voor de rest van de serie staan al vast.

Ik maak van deze gelegenheid dan ook meteen gebruik voor de titel reveal van boek 2 in de Dragon Wings serie: Broken past!

Heb je er bewust voor gekozen om de titel Engelstalig te houden bij het Nederlandse boek?

Ja, in de huidige maatschappij en dan vooral bij de jeugd, mijn doelgroep, is het Engels haast niet meer weg te denken. Uiteraard vind ik het Nederlands een prachtige taal. Dat staat helemaal los van de beslissing.

Oorspronkelijk was het manuscript van Broken truth in het Engels geschreven. Ik heb pas later besloten alles te vertalen en verder uit te werken in het Nederlands. Op dat moment werkte ik al zo lang met deze titel dat het in mijn hoofd geëtst stond. Ik kan met de serie niet voorstellen met een andere titel.

Wie heeft de cover van Broken truth ontworpen?

De cover is ontworpen door een zeer getalenteerde vriendin van mij: Dana Keunen. Ze is een grafisch designer en heeft al vele prachtige ontwerpen gecreëerd.
Naast de cover heeft ze ook de boekenleggers, de hoofding bij elk hoofdstuk, flyers, mijn website en zelfs het geboortekaartje van mijn jongste dochter ontworpen.

Wanneer kwam het besef dat je boek klaar was om de wijde wereld in te gaan?

Met behulp van een geweldige redacteur heb ik mijn manuscript zien veranderen in een spannend, soms grappig en met momenten ontroerend, verhaal. Ik heb op deze reis zoveel geleerd en mijn best gedaan een eigen schrijfstijl te ontwikkelen. Het besef dat dit nu allemaal echt gebeurt is er nog steeds niet. Ik kan je ook niet vertellen of het ooit zal komen. Elke keer dat ik iemand met mijn boek zie voelt het alsof ik droom.

Op welke plek werk je het liefste aan jou verhalen?

Het liefste werk ik in de broodjeszaak de Happy Seasons in Lommel. Helaas is dat momenteel niet mogelijk dus werk ik gewoon thuis aan mijn bureau.

Je geeft het boek uit in eigen beheer was dit een bewuste keuze?

Ja, het is veel moeilijker dan bij een uitgeverij omdat je de connecties niet hebt die een uitgeverij geniet. Als kleine uitgeverij is het al opboksen tegen de reuzen in het vak, maar als indi-auteur is dat des temeer het geval. Toch heb ik ervoor gekozen om het in eigen beheer uit te geven.
Ik werkte al zolang aan dit boek en wilde eindelijk die stap verder komen.

Vond je het spannend om je boek los te laten onder de lezers?

Ik vind het nog steeds spannend. Iedereen is tot nu toe erg enthousiast over het verhaal en zegt dat ik een vlotte schrijfstijl heb. Dat legt wel enige druk op mij. De spanning rond dit boek mag dan al wat gezakt zijn ondertussen, maar de spanning voor het volgende boek klopt alweer aan de deur. Ik hoop de lezers die genoten van Broken truth niet teleur te stellen met het vervolg.

Lees je eigenlijk alle recensies? Zoja hoe ga je om met de feedback die je in deze recensies krijgt?

Ik lees niet alle recensies. Er zijn te veel platformen waar het mogelijk is een recensie achter te laten. Wat er geschreven wordt op Hebban en Goodreads hou ik wel bij en mensen met een eigen blog mogen mij altijd taggen in hun recensie, dan link ik ernaar op mijn website.

Zolang de feedback opbouwend is kijk ik hoe ik daar het beste gebruik van kan maken zonder mijn eigen stijl te verliezen. Als het gaat om een persoonlijke mening dan kan ik er helaas weinig aandoen. Hoe graag ik ook zou willen, het is onmogelijk om iedereen te plezieren.

Wat kunnen we in de toekomst nog allemaal gaan verwachten van Elizabeth?

Sowieso komen er nog zeven delen in de Dragon Wings serie met als afsluiter een bundel kortverhalen. Daarnaast heb ik nog zeker twintig projecten in de wacht staan. Allemaal YA fantasy, maar niet allemaal een serie.

Is er een auteur waar je graag eens samen een boek mee zou schrijven?

Ik vind het heel moeilijk om samen te schrijven met iemand. Dan zou je al heel goed met elkaar overeen moeten komen zowel als persoon, als in visie en schrijfstijl. Samen schrijven, zoals bijvoorbeeld Jara Lee doet, is voor mij vrees ik niet weggelegd. Ik vind het wel heel erg knap. Moest iemand me het vragen zou ik zeker een poging willen wagen, maar ik zou het zelf niet voorstellen.

En welke auteur is een groot voorbeeld voor je?

Enkel als auteur gezien: J.K. Rowling, Julie Kagawa en Raymond E. Feist. De manier waarop zij een nieuwe wereld hebben gecreëerd is echt iets waar ik naar opkijk.
Als auteur en persoon: Inge Sleegers en Lotte van den Noort. Deze twee auteurs hebben altijd voor mij klaargestaan met antwoorden op al mijn vragen. Naast hun hart van goud zijn het ook nog eens gezellige dames en getalenteerde auteurs.

Ben je wel eens onzeker tijdens het schrijfproces? Zoja hoe ga je daar dan mee om?

Ik schrijf met NaNoWriMo. Dat is een non-profit organisatie die (hobby)schrijvers steunt en aanmoedigt om hun manuscript af te ronden. Het is geen schrijfschool. Ze bieden geen cursussen aan, al zullen ze je wel in de richting sturen van waar je die kan vinden wanneer je ernaar vraagt.
Door samen te schrijven motiveren we elkaar om door te zetten. Ik heb inderdaad wel eens momenten waarop ik me afvraag of een stuk wel goed overkomt, of dat ik niet beter iets anders zou schrijven. De NaNoWriMo gemeenschap zit vol met warme, lieve mensen die dan een beetje sturing, bevestiging of een andere insteek geven. Het is maar net wat je dan nodig hebt.
Moest ik ergens specifiek onzeker over zijn, dan ga ik naar een persoon die er meer verstand van heeft. Schrijf ik bijvoorbeeld over het leger dan ga ik naar mijn papa, die heeft in het Nederlandse leger gezeten, of naar een vriend die nog in het Belgische leger zit. Het voordeel van bij de grens te wonen is dat je van verschillende kanten informatie kan inwinnen om dat dan om te zetten naar mijn visie voor het verhaal.

Als we even kijken buiten het schrijfproces wat is dan een belangrijke levensles voor je?

Geloven in jezelf. Alle mensen die me tot dit punt hebben gesteund en aangemoedigd, vooral op die momenten van onzekerheid, kunnen nu allemaal zeggen: ‘Ik zei het toch!’

Welke hobby’s heb je naast het schrijven van boeken?

Lezen, uiteraard, en ik kijk veel anime (Japanse animatie).

Wat zou je graag nog willen bereiken?

Ik denk dat het wel de droom van elke auteur is om je boek verfilmd te zien, maar om te beginnen zou ik graag de volledige serie uit willen hebben.

Tot slot heb ik natuurlijk een aantal dilemma’s voor je. Welke kies jij en waarom?

Belgische frieten of de Nederlandse patat?

Belgische frieten, ik woon al te lang in België voor de Nederlandse patat.

Een goed boek of de Televisie?

Een goed boek. Ik kijk eigenlijk zelden televisie.

Buiten of binnen?

Binnen. Buiten zijn insecten en dat zijn nu niet echt mijn beste vriendjes.

Een groot huis met een kleine tuin of een klein huis met een grote tuin?

Het is ironisch, maar … een klein huis met een grote tuin. Hoewel ik liever binnen zit is het fijn dat de kinderen buiten kunnen spelen. Zo is het binnen rustig en kan ik lekker schrijven. Daarnaast is het ook minder poetswerk, haha.

Heb je liever water of bos?

Ik hou wel van heerlijke boswandelingen. Bij water heb je vaak ook veel muggen en die lusten mijn bloed nogal graag …

Uit eten gaan of lekker zelf koken?

Uit eten gaan. Hoewel, als mijn man zelf kookt is het ook heerlijk.

Schrijven of lezen?

Dat is een moeilijke, ik doe allebei zo graag. Als ik echt moet kiezen dan kies ik toch voor schrijven. Ik heb te veel fantasie en dat moet er toch echt op de een of andere manier uit.

E-boek of papieren boek.

Papieren boek. Ik kan dat gevoel van een pagina omslaan niet missen. Op een scherm is dat toch net weer wat anders.

Hopelijk vonden jullie dit interview met Elizabeth Kayland leuk! Ik vond het in elk geval super leuk om de vragen te stellen en Elizabeth wat beter te leren kennen. Elizabeth super bedankt dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***