Interview met Bieke VanLaeken

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Vandaag is het weer tijd voor een interview! Een interview met een bezig bijtje want deze auteur schrijft niet alleen nee ze maakt ook theater, televisie en film. Heb je al een idee over wie ik het heb? Dat kan natuurlijk niemand anders zijn dan Bieke Vanlaeken die onlangs haar nieuwste boek The nerd academy uitbracht. En dat is natuurlijk een goede reden om deze auteur eens even het hemd van het lijf te gaan vragen.

Ten eerste super leuk dat ik je mag interviewen. Kun je misschien in het kort vertellen aan de lezers van Bookstamel wie Bieke Vanlaeken is?

Zeker! Ik ben 31, ben mama van twee zotte kids. Felix is 2,5 en Alice is 1.Ik geef Nederlands en godsdienst in de Sport- en Lifestyleschool in Kortrijk en in de tijd die ik nog overheb, probeer ik zo creatief mogelijk te zijn!

Je kan wel stellen dat je een creatief persoon bent je maakt theater, televisie, film en schrijft boeken. Hoe krijg je al deze verschillende dingen met elkaar gecombineerd.

Het voordeel is dat ik ze tot nu toe heb kunnen afwisselen. Toen ik nog geen kinderen had, was ik meer bezig met theater. Nu staat schrijven even op de voorgrond, wat gemakkelijker is, want dat kan ik gewoon thuis doen. Ik vind het ook ontzettend leuk dat mijn verschillende creatieve uitingen elkaar aanvullen. Zo waren mijn twee jeugdboeken oorspronkelijk een theaterstuk. Met die basis ben ik aan de slag gegaan om een boek te maken.

Je nieuwste boek is The nerd academy dat onlangs verscheen bij Phoenix Books een nieuwe uitgeverij. Hoe kwam je bij deze uitgeverij terecht?

Ik kende Hilde (mijn uitgeefster) al van bij uitgeverij Kramat. Daar gaf ik mijn eerste boek, Helena, uit. Het was dan ook vanzelfsprekend voor mij om weer met haar in zee te gaan.

Vond je het spannend om bij een nieuwe uitgeverij te tekenen?

Tekenen bij een uitgeverij is altijd spannend, maar ik heb een heel fijn contact met Hilde én had er dan ook het volle vertrouwen in. Dat is het voordeel van een kleine uitgeverij. De auteurs zijn echt een familie, we geven elkaar steun, promoten elkaars boeken. We zijn trots op iedereen in de uitgeverij én op Hilde. En zij ook op ons. Als we met een vraag of probleem zitten, is ze meteen bereikbaar. Dat is zo fijn.

The nerd academy is een Young adult maar daarnaast schreef je ook het jeugdboek Helena en schrijf je op slaapverhaaltjes korte voorleesverhalen voor kinderen. Wist je altijd al dat je juist voor de jongere doelgroep wilde gaan schrijven?

Helena en The Nerd Academy zijn beiden 12+-boeken. Ik geef zelf les aan deze leeftijdsgroep en heb altijd een klik gehad met kinderen. Veel mensen zeggen me dat ze het moeilijker zouden vinden om voor jongeren en kinderen te schrijven, maar voor mij voelt het heel naturel aan. Misschien omdat ik zelf nog een kind ben in mijn hoofd 😉

Wat maakt het schrijven voor kinderen en jong-volwassenen zo bijzonder?

Ik ben een supergrote fan van fantasie. Ik vind fantasie zoooooo belangrijk. Kinderen hebben veel fantasie en dat wordt ook aangemoedigd. Maar dan komen ze op een leeftijd waarin dat opeens ‘raar’ is. Dat is net de doelgroep waarvoor mijn eerste twee boeken geschreven werden. Ik hoop die fantasie bij hen weer aan te wakkeren én het leesvuur, dat bij sommigen al wat gedoofd is, weer aan te wakkeren. Als je de fantasie levendig houdt tijdens de tienerjaren, ben je er later zoveel mee.

In The nerd academy is het hoofdpersonage erg slim! Ze verveelt zich dan ook vaak op school. Hoe was jouw eigen schoolperiode?

Als ik terugkijk op mijn schoolperiode, is dat met een heel dubbel gevoel. Ik ging graag naar school, was leergierig, had vrienden, maar heb er ook wel negatieve herinneringen aan. Ik ben jarenlang gepest geweest en, hoe fijn sommige momenten op school ook waren, die moeilijke momenten overheersen nog steeds als ik aan mijn schoolperiode terugkijk.

Als je nu terug kijkt naar je schoolperiode zou je dan iets anders hebben willen doen?

Ja en nee. Ik besef nu wel meer waarom ik vroeger een gemakkelijk slachtoffer voor pesterijen was. Ik had veel ambities en dat lokt jaloerse reacties uit. Maar ik was ontzettend gevoelig. Ze wisten dat ze me raakten als ze me kleineerden. Ik kon dat niet wegstoppen. De combinatie van die twee zaken, maakte mij het ideale slachtoffer. Nu, ik ben er op zich niet rouwig om dat het gebeurd is, ik ben er wel sterker uitgekomen. En het feit dat ik weet hoe het voelt, zorgt er ook voor dat ik als leerkracht signalen herken en er sneller op zal reageren.

Kathinka komt uiteindelijk op The nerd academy terecht maar merkt al snel dat deze school ook zo haar geheimpjes heeft. Dit boek is dan ook een verhaal over puberen, stelletjes en het middelbare schoolleven. Hoe was jij vroeger als puber?

Ik was véél te braaf. Nog steeds, eigenlijk. Ik zeg dat soms tegen mijn vrienden, op dat vlak was ik een echte nerd. Niet uitgaan, niet drinken. Het zei me gewoon niet zoveel om, net zoals mijn leeftijdsgenoten, naar fuiven te gaan. Geef mij maar een gezellig restaurantje waar je kan babbelen met elkaar. Dat was vroeger zo en is nog steeds zo.

Uiteraard heb ik het mijn ouders niet altijd gemakkelijk gemaakt, maar ik denk dat ik een vrij rustige puber was. Wat het niet beter maakte voor mijn twee jongere broers. Ik had beter een goed pubervoorbeeld gegeven, dan waren mijn ouders er niet van uitgegaan dat alle pubers zo gemakkelijk waren als ik… Sorry, broers,…

Waar haalde je eigenlijk de inspiratie voor The nerd Academy vandaan?

Het vage idee, werken rond een school voor superslimme leerlingen, popte het eerst in mijn hoofd op. Dan de titel, dat heb ik wel vaker, dat die al vaststaat voor het verhaal er echt is. Ik begon de verschillende personages uit te werken en verhaallijnen te ontdekken. Daar heb ik, onbewust, wel wat ervaringen uit mijn eigen leven ingestopt. Maar ik kan moeilijk zeggen waar die inspiratie echt vandaan komt. Dat is, denk ik, de meest gestelde vraag die ik al gekregen heb. Het zou fijn zijn als er een trucje zou bestaan waardoor je inspiratie krijgt. Maar dat is er helaas niet. Gewoon je hoofd leegmaken en de fantasie laten komen. Bij mij helpt het wel echt om stap voor stap te plannen. Eerst de namen van mijn personages, hun onderlinge verbanden, de raadsels die ontdekt moeten worden,… Vroeger schreef ik impulsiever, maar voor een boek durf ik dat niet meer. Ik ben te bang dat er zaken niet zullen kloppen. Ik schrijf dan ook bij elk personage op hoe ze eruitzien, wat ze dragen,… Dat geeft me gemoedsrust, ik wil geen fouten maken. Als ik alles uitgewerkt heb, schrijf ik de belangrijkste momenten in het verhaal op post-its en ik plak ze op de muur. Dan begin ik te schrijven. Als ik een moment uitgewerkt heb, haal ik het van de muur.

Zou je ooit kunnen kiezen tussen theater en schrijven of is het juist de combinatie die voor jou het leven zo mooi maakt?

Nee, geef mij maar de combinatie! Ik zou echt niet kunnen kiezen! Het is zo fijn om je creativiteit op verschillende manieren te uiten. Ik schrijf heel graag, maar ik zou niet de hele dag door aan mijn bureau kunnen zitten. Ik moet sociaal contact hebben. Dat heb ik wel als ik theater speel of regisseer.

Is er nog een onderwerp of thema waar je graag eens een boek over zou willen schrijven?

Natuurlijk, er zitten nog veel ideeën in mijn hoofd! Wat ik vooral wil doen, is jongeren een goed gevoel geven. Bij eender welk thema dat ik aansnijd, ik wil hen met positiviteit overladen. Hen eens doen ontsnappen uit de realiteit. Ze staan onder zoveel druk, moeten heel veel. Ik wil hen niet nog eens onder druk zetten als ze lezen. Ontspannen moet centraal staan. Ik ben zelf heel positief ingesteld (meestal toch 😉 ) en wil dat aan hen doorgeven. Veel boeken zijn tegenwoordig zwaar, geven een negatief beeld over de wereld, over de mensen,… Daar ben ik absoluut niet tegen, maar ik wil daar toch een tegengewicht aan bieden. De zon laten schijnen.

Je hebt nu 2 boeken op je naam staan wat kunnen we in de toekomst nog van Bieke Vanlaeken verwachten?

Ik heb net enkele verhalen geschreven voor een slaapverhaaltjesboek en schrijf deze zomer een theaterstuk voor jongeren. Daarna zien we wel. Uiteraard wil ik een derde 12+-boek op de markt brengen, maar ik heb nog niet gekozen waar dat over zal gaan. Project per project.

Waar kwam je passie voor schrijven eigenlijk vandaan?

Ik schreef al graag als kind. Ik begon toen aan boeken, maar werkte die nooit af. Als tiener schreef ik korte verhalen en gedichten. Toen ik theaterkampen begon te geven, kon ik experimenteren met zelfgeschreven theaterstukken. En na de theaterstukken kwamen de boeken.

Tot slot heb ik nog een aantal dilemma’s voor je welke kies je en waarom?

E-boek of papierenboek?

Papier, absoluut! Ik moet een boek in handen hebben, kunnen ruiken, kunnen bladeren.

Naar het theater of een boek lezen?

Op dit moment zou ik zeggen: theater! Het is zo lang geleden, ik kijk er zo naar uit om weer in ene theaterzaal binnen te gaan.

Uit eten gaan of zelf koken?

Uit eten gaan. Ik laat me graag verwennen met heerlijke gerechtjes en lekkere wijn!

Uitslapen of vroeg opstaan?

Uitslapen. Dat is al zo lang geleden, met twee kleind kids in huis! Ooit komt het er wel weer van…

Midden in de natuur wonen of in een drukke stad?

Dat is een moeilijke,…. Ik twijfel, maar mijn vriend roept me toe dat ik niet zou kunnen overleven in de natuur. De stad, dan maar 😉

Nooit meer kunnen zien of nooit meer kunnen horen?

Ik zing ontzettend graag, dan nooit meer kunnen horen, zou verschrikkelijk zijn. Maar ik mag er ook niet aan denken dat ik nooit meer zou kunnen zien,…

Snack of drankje?

Snack! Ik ben echt een ‘sneukelmadam’ :-p

Oud of nieuw?

Ga dan maar voor nieuw, al hangt het er echt van af op welk vlak. Ik houd wel van zaken met historische waarde, ga daar ook naar op zoek als ik op reis ben, maar ben wel ook iemand die houdt van de nieuwste hebbedingetjes.

Creatief of fantasie?

Wauw, die hangen zo vast aan elkaar! Ik kan niet creatief zijn als ik mijn fantasie niet zou hebben. Dus doe dan maar fantasie, die ligt aan de basis van alles.

Wie is de mol of expeditie robinson?

Ik houd van de mol! Ik kijk er altijd naar uit. Moet eerlijk toegeven dat ik Robinson nog nooit echt gevolgd heb,… Oeps…

Rustvakantie of doevakantie?

Doevakantie. En doen is bij mij: wandelen, dorpjes bezichtigen, marktjes ontdekken, lekker uiteten én schrijven! Als ik dat doe, kom ik sowieso ook tot rust.

Super bedankt Bieke Vanlaeken voor dit super leuke interview! Ik ben reuze benieuwd geworden naar The nerd academy en ga hem dan ook snel lezen. Mijn recensie van dit boek vinden jullie binnenkort op mijn blog.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***