Interview met Tamara Arts

Hallo lieve lezers van Bookstamel, afgelopen weken hebben jullie uitgebreid kennis kunnen maken met Tamara Arts. Zo stelde ik haar al aan jullie voor, vertelde ze jullie alles over haar favorieten en las ik haar boek “In het duister”. Maar vandaag is het dan eindelijk tijd voor het interview met Tamara Arts.

Interview met Tamara Arts

Wauw een boekencontract bij Hamley Books, je moet een gat in de lucht gesprongen hebben! Hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen?

Toevallig was ik al recensent bij Uitgeverij Hamley Books, waarna ik van een andere Hamley-auteur hoorde dat ze nog op zoek waren naar een schrijfster. Ik was al bijna twee jaar bezig met een fantasy-manuscript, dus ik waagde en gok en stuurde hem op. In de tussentijd (het lange, lange wachten) kreeg ik spontaan het idee voor een paranormale thriller, wat In Het Duister werd, en die heb ik in twee weken geschreven. De uitgever belde me dat ze op dat moment geen fantasy meer zochten, maar ze hadden wel de vraag of ik ook thrillers schreef, omdat mijn schrijfstijl hen wel aansprak. Toevallig had ik er dus net eentje klaarliggen en na die opgestuurd te hebben en nagelbijtend gewacht te hebben, werd dat geaccepteerd! Ik heb gehuild van geluk toen.

Je schrijft al je hele leven verhalen, maar wanneer besefte je dat het manuscript van “in het duister” wel eens je eerste boek kon worden?

Eigenlijk was In het Duister een ‘klein projectje voor tussendoor’ op het moment dat ik het schreef. Zodra de uitgever mij vroeg naar een paranormaal manuscript, dacht ik: Oké, misschien wordt dit toch wel een heel groot project! En gelukkig werd dat het ook ?

Heeft het lang geduurd voordat je het manuscript goed genoeg vond om naar een uitgeverij te sturen?

Nadat ik de eerste versie had geschreven, heb ik er zelf nog eens overheen gelezen en dingen aangepast. Vervolgens is het naar proeflezers gegaan, waarna ik het nog eens heb bewerkt. Daar is ongeveer drie maanden overheen gegaan en toen stuurde ik hem op!

Nu is “In het duister” de wijde wereld in gestuurd. Vond je het spannend om jouw boekenkindje los te laten?

Ontzettend spannend! Maar tegelijkertijd ook heel leuk. Je hebt er tenslotte heel veel bloed, zweet en tranen (en nachtmerries) ingestoken en het is afwachten hoe je kindje het in de wijde wereld gaat doen.

Je bent zelf boekblogger en nu gaan mensen jouw boek reviewen. Lees je al deze reviews ook?

Ja, ik lees deze reviews ook. Omdat ik weet hoe het is om lezer/blogger te zijn, weet ik ook dat ik veel tips en tops uit reviews kan halen, wat mijn werk alleen maar beter gaat maken. Bovendien ben ik altijd heel nieuwsgierig naar meningen van anderen!

In het duister is een spannende young adult. Is dat ook het genre waarin je het liefste schrijft of zou je ook wel andere genres willen uitproberen?

Voordat ik deze paranormale thriller had geschreven, schreef ik fantasy. Na In het Duister merk ik wel dat de thriller-genre me beter ligt, terwijl het paranormale gedeelte wel de fantasy-elementen erin houdt, wat ik een leuke combinatie vind. Ik heb weleens iets anders geprobeerd te schrijven, maar dat werkte voor mij niet. Het liefst schrijf ik over dingen die ‘niet echt bestaan’.

Ikzelf heb jaren gekampt met straatvrees en moet er nog steeds op letten dat ik niet terug val. Wat is jouw allergrootste angst?

Ik heb een burn-out gehad en chronische vermoeidheid als drie jaar lange nasleep. Nu ik studeer moet ik mijn grenzen blijven bewaken en dat gaat heel goed, maar de angst dat ik terug zou kunnen vallen in een burn-out blijft wel hangen, ook al zie ik de toekomst positief in.

Welke auteur is jouw grote voorbeeld geweest?

Chinouk Thijssen en Mel Wallis de Vries.

Wat vond je het moeilijkste aan het proces van verhaal in je hoofd naar boek in de winkel?

De redactiefase! Het is geweldig om je boek steeds beter te zien worden, maar nadat je je eigen verhaal tien keer hebt gelezen, kun je je laptop wel uit het raam gooien ?.

Hoe was het om voor het allereerst jouw eigen boek in handen te houden?

Onwerkelijk. Ik had het vast, ik keek er naar, maar ik kon niet geloven dat het boek dat ik vasthad daadwerkelijk van mij was, het boek dat ik had geschreven en maandenlang aan had gewerkt. De tranen vloeiden weer, hoor hahah.

Is er een auteur waar je wel eens samen een boek mee zou willen schrijven?

Oeh, lastige vraag. Iedere auteur heeft namelijk een eigen manier van werken, dus daarmee moet je sowieso op één lijn zitten en dat lijkt me lastig. Maar ik zou graag eens een kans wagen met (komen we toch weer terug op deze auteur ?) Chinouk Thijssen of Lotte van den Noort.

Welk boekpersonage is jouw favoriet? Dit hoeft niet uit je eigen boek te zijn.

Ik vind Aelin van de boeken van Sarah J Maas een geweldig karakter.

Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd sinds je bij Hamley Books tekende?

Dat je nooit ergens alleen voor staat! Dat vind ik het leuke aan Hamley Books en mijn collega-auteurs: ze helpen je altijd als je het nodig hebt.

Is er een wijze les die je graag mee zou willen geven aan aspirant auteurs?

Geloof in je eigen stem/schrijfstijl. Toen ik aan het schrijven was, las ik ook andere boeken en elke keer dacht ik: wauw, zij schrijven zo mooi, uitgebreid en gebruiken ‘moeilijke’ woorden, waarom kan ik dat niet? Nu mijn boek uit is, krijg ik juist veel complimenten over mijn ‘simpele’ schrijfstijl, dat dat de vaart er echt inhoudt en past bij het genre. Maar bovenal: geloof in het algemeen in jezelf! Blijf schrijven, oefen, vraag om eerlijke feedback en ga door!

Waar begin je eigenlijk met schrijven: het plot, de personages, het idee, etc?

Het eerste wat zich in mijn hoofd vormt is meestal één bepaalde scene, waarna het idee zich vanzelf vormt. Daarna ga ik verder in op het plot en de personages.

Ben je momenteel al weer bezig met een nieuw verhaal?

Er is zich een nieuw verhaal aan het vormen in mijn brein. Ik heb de achtergrondinformatie en de personages er ook al bij omschreven, nu moeten alleen de puzzelstukjes van het plot samenvallen in mijn hoofd.

Tot slot heb ik natuurlijk een aantal dilemma’s voor je welke kies jij en waarom?

Nooit meer kunnen zien of nooit meer kunnen horen?

Nooit meer kunnen horen, want dan kan ik nog steeds schrijven, lezen, films kijken, de mensen om wie ik geef en omgevingen zien.

Geen eten meer of geen drinken meer?

Ervan uitgaand dat ik blijf leven als ik een van de twee weg laat vallen, kies ik voor geen drinken. Ik hou zoveel van eten!

Lezen of schrijven?

Dit is een lastige. Als ik moet kiezen denk ik toch lezen, omdat ik dan in werelden kan duiken waar ik zelf nooit aan heb gedacht.

Wonen in een klein huis met een grote tuin of in een groot huis met een kleine tuin?

Een klein huis met een grote tuin. Ik hou van knusse ruimtes en de tuin zou ik tot iets magisch om kunnen bouwen!

Expeditie robinson of wie is de mol?

Wie is de mol, omdat de spelers altijd heel fanatiek bezig zijn met het spel. Er komt veel denkwerk bij kijken en dat vind ik interessant.

Een toetje of een ontbijtje?

Deze zoetekauw kiest voor een toetje.

Oud of nieuw?

Oud, want dat geeft me het gevoel dat er een verhaal achter zit, dat ik een beetje terug dat tijd in kan.

Links of rechts?

Rechts, want ik ben zelf rechtshandig ?

Strand vakantie of doe vakantie?

Doe vakantie, lekker dingen ondernemen. Ik vind het erg leuk om in de zee te zwemmen, maar ik heb een hekel aan het zand tussen mijn tenen en dat het dan aan mijn lichaam blijft plakken. Ik kan ook niet zonnen, omdat ik als roodharige met een lichte huid binnen vijf minuten verbrand.

Hopelijk hebben jullie weer genoten van dit interview met Tamara Arts. Tamara super bedankt dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***