Interview met Laura Diane

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Het is tijd voor mijn bijdrage aan de blogtour van Als de morgen begint. Het prachtige vervolg op als de nacht eindigt. Natuurlijk kunnen jullie binnenkort ook mijn recensie van Als de morgen begint lezen maar vandaag is het eerst tijd voor een interview met Laura Diane de auteur van beide boeken die de harten van mening young adult lezers binnen no time heeft weten te veroveren. Inmiddels kennen we Laura natuurlijk al een beetje want ik stelde haar al eerder aan jullie voor en ook de recensie van Als de nacht eindigt vind je al op mijn blog. Maar vandaag gaan we wat dieper in op haar tweede boek Als de morgen begint met dit interview met Laura Diane.

Interview met Laura Diane

Hoelang heb je gedaan over het schrijven van Als de morgen begint?

Nadat ik het manuscript van Als de nacht eindigt opstuurde naar de eerste uitgeverijen (in april 2018) ben ik direct doorgegaan met het schrijven van Als de morgen begint. Hier heb ik toen uiteindelijk zo’n negen a tien maanden over gedaan.

Was het makkelijker om dit vervolg te schrijven dan als de nacht eindigt zelf?

Ja, ik vond het wel makkelijker, omdat de hele basis voor het verhaal en de personages al gelegd was.

Is het einde van het verhaal geworden zoals je gehoopt had?

Zeker! Het is misschien een beetje een onconventioneel einde, maar heel erg ‘in-character’ zoals ze dat zeggen. De epiloog vond ik ook heerlijk om te schrijven, eigenlijk was dat voor mij het einde wat het boek echt afrondde.

Stel je zou echt in een wereld leven waar je alleen ‘s nachts naar buiten zou kunnen. Zou je dan dat leven willen leven of zou je dan liever op een dag te lang buiten blijven?

Ik houd wel van de nacht en de stilte van het donker, dus ik zou het niet erg vinden om alleen ’s nachts naar buiten te kunnen. Ik ben op zich ook soms wel impulsief, maar zou niet mijn leven op het spel zetten zoals Lya dat gedaan heeft!

Welk personage uit Als de morgen begint vond je het leukste om te schrijven en waarom?

Ik vond V het allerleukste personage om te schrijven! Zijn humor, zijn sarcasme, maar ook zijn wijsheid maken hem heel boeiend.

Wat vond je het moeilijkste aan het schrijfproces van Als de morgen begint?

Zorgen dat alle plotlijnen samenkomen en dat alle details daarin kloppen. Ik ben een rasechte perfectionist en maak me nog wel eens zorgen dat dingen niet logisch zijn, tot op het irritante af haha!

Lya vecht in dit boek niet alleen tegen het leger maar ook tegen zichzelf. Momenteel vecht ik zelf ook tegen me zelf om mijn angstaanvallen te overwinnen. Heb jij in je leven ook momenten gehad waarop je echt tegen je eigen moest vechten?

Oh meid, regelmatig! Eind vorig jaar en begin dit jaar heb ik het een aantal maanden echt mentaal heel moeilijk gehad en geworsteld tegen mijn angsten. Ze zeggen juist dat je je angst moet accepteren in plaats van ertegen te vechten, maar als je er midden in zit is dat heel moeilijk. De psycholoog met wie ik gesprekken heb gehad heeft me uitgelegd dat piekeren mijn kwetsbaarheid is, dus dat ik hier altijd mee te maken zal houden. Ik moet alleen leren om meer uit mijn hoofd te gaan en het me niet te laten beheersen.

Vind je het moeilijk dat je nu afscheid moet gaan nemen van de personages in dit verhaal?

Eigenlijk heb ik een hele tijd geleden al afscheid van ze genomen, doordat ik aan een volgend boek ben begonnen. Maar ik zal ze oprecht nooit vergeten, juist omdat ze de eerste personages uit mijn eerste boeken zijn. Ik heb zolang met ze doorgebracht, dus ze zullen me altijd bijblijven!

Als auteur moet je ook leren omgaan met kritiek want niet elke recensie kan even positief zijn. Vond je het moeilijk dat lezers een mening gingen vormen over jouw boeken?

Op sommige moment vind ik het wel lastig ja. Schrijven is een heel kwetsbaar iets, omdat mensen iets wat jij hebt gecreëerd gaan beoordelen. Soms kan het voelen alsof het over jou als persoon gaat, terwijl dat natuurlijk helemaal niet zo is. Ik weet inmiddels dat het bij het proces van een boek schrijven hoort, dat je er soms onzeker van wordt. Daarnaast ben ik me ook wel meer gaan beseffen hoe persoonlijk boeken zijn. Wat de een prachtig vind, vind de volgende helemaal niets. En dat is hartstikke logisch.

Inmiddels ben je hard aan Ivelle aan het werken het volgende boek dat uitgebracht gaat worden door Clavis. Is dit weer een zelfde soort boek of totaal iets anders als je eerste twee boeken?

Ivelle is in principe af (het ligt momenteel bij de redacteur en gaat als het goed is eind mei richting de drukker) en dat is een totaal ander boek. Ten eerste is het een urban fantasy, dus voor mij een nieuw genre. Het speelt zich af in Pagdama, een wereld waarin je de emoties van iemand kunt aflezen aan de kleur van de ogen. Je kunt dus nooit je gevoelens verbergen. Het is tevens een heel persoonlijk boek geworden, want er zit heel veel van mijzelf in.

Welke les heb je geleerd tijdens het werken aan je eerste boek en het schrijven aan je laatste boek?

Dat het heel erg helpt om meer van te voren te plotten hahaha! Bij ADNE en ADMB had ik zeker wel een plot uitgedacht, maar gaandeweg liep ik toch wel eens vast. Bij Ivelle heb ik nog veel meer vooraf uitgedacht, en zelfs per hoofdstuk opgeschreven wat er zou gebeuren. Dit heeft me zeker geholpen, en ik heb dat boek ook veel sneller kunnen schrijven daardoor.

Door corona zijn veel boekpresentaties etc momenteel digitaal. Mis je het persoonlijke contact met je lezers?

Ja, heel erg! Hoewel ik dol ben op Instagram en je daar ook veel contact hebt, mis ik het naar de boekhandels gaan, de events etc. Lezers ontmoeten en leren kennen vind ik een van de leukste dingen van het schrijver zijn! Ik hoop echt dat het dit jaar weer op gang zal komen.

Wat ik zelf super tof vind is dat je voor als De morgen begint samen hebt gewerkt met Igniting imationation om een boekenbox om het boek heen te bouwen. Hoe is deze samenwerking tot stand gekomen?

Oh, dit is zo onwijs tof he!! Eigenlijk is het ontstaan doordat Sharon vorig jaar een keer een kaars had gemaakt geïnspireerd op Disneyworld. Enthousiast vroeg ik of ik er een kon bestellen. Zo raakten we aan de praat en enige tijd later stelde Sharon een samenwerking voor. In eerste instantie voor kaarsen, maar begin dit jaar kwam ze met het idee een boekenbox te maken rondom ADMB. Je snapt dat ik direct en volmondig JA heb gezegd!

Ik zit vol verachting op mijn box te wachten. Maar voor de mensen die hem niet besteld hebben kun je misschien een tipje van de sluier oplichten over wat we allemaal in de box kunnen vinden?

In ieder geval een paar waanzinnig mooie artprints, gemaakt door Dyonne van Blue Illusion Art. Zij heeft drie scenes uit mijn boeken getekend. Het is echt enorm ontroerend voor mij om te zien hoe zij mijn personages tot leven gewekt heeft.

Zou je voor je volgende boeken ook weer een goodie box willen laten maken?

Bij Ivelle weet ik niet of een boekenbox past, maar bij de Disney trilogie die ik momenteel schrijf heel graag!! (Sharon, DM me! ? hahaha!)

Waaraan kunnen de lezers van Bookstamel een echte Laura Diane herkennen?

Ik denk aan mijn schrijfstijl. Ik houd van mooie beschrijvingen en zinnen die je laten nadenken.

Ik heb ook een aantal dilemma’s voor je welke kies je en waarom?

Disneyworld of Disneyland parijs?

Disneyworld! De sfeer die daar hangt is echt heel anders dan in Parijs. Het voelt echt of je in een andere wereld bent, waar ik DP meer als een attractiepark zie.

Binnen of buitenland?

Ik houd van reizen (en baal ook dat dan nu niet kan) dus ik voor buitenland.

Prinses of slechterik?

Slechteriken zijn heerlijk om te schrijven, maar als ik moet kiezen, dan toch voor de prinses. Ik bedoel: wie wil niet zo’n jurk aan?! ?

Eten koken of eten bestellen?

Hahahahha, ik ben dus helemaal geen keukenprinses (leuke woordspeling met de vorige vraag) dus dan maar eten bestellen. Hamburgers zijn mijn favoriet!

Luisteren of Praten?

Luisteren. Ik vind het fijn om te horen wat mensen te vertellen hebben, en daarbij hoop ik dat ik iemand kan zijn bij wie ze hun hart kunnen luchten.

Nooit meer kunnen zien of nooit meer kunnen horen?

Wauw, dit is een moeilijke! Ik bedoel; ik houd van muziek, het lijkt me vreselijk dit nooit meer te kunnen horen. Maar toch kies ik daarvoor, want nooit meer mijn dierbaren kunnen zien, en alle moois in de wereld zou ik niet willen.

Een groot huis met een kleine tuin of een grote tuin met een klein huisje?

Laat ik vooropstellen dat een tuin onderhouden niet aan mij besteed is, maar als iemand anders dit voor mij zou willen doen dan ga ik voor een grote tuin met een tinyhouse.

Strand of Bos?

Bos! Ik vind het zo jammer dat ik er niet een heel dicht in de buurt heb. Het bos is zo heerlijk sereen, en ik kom er echt tot rust.

Podcast of youtube filmpjes?

YouTube kijk ik echt dagelijks! Ik weet dat het niet goed is, maar bijna altijd voor het slapen gaan, als ik al in bed lig, kijk ik nog wel een filmpje. Meestal een vlog van The TimTracker, een stel dat in Orlando woont en bijna elke dag naar Disneyworld gaat.

hopelijk vonden jullie dit interview met Laura Diane weer leuk!

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***