Even voorstellen Sterre Collins

Hallo lieve lezers van Bookstamel! 3 Mei alweer maar wat een rare maand was April als je alleen al kijkt naar het weer. Van super warm tot een tuin vol sneeuw. Een maand die in elk geval voor een hoop verassingen heeft gezorgd. Vorige week was het helaas weer tijd om afscheid te nemen van de auteurs van eigen bodem in de maand April! Maar dat betekend dus ook dat we deze maand weer een aantal nieuwe auteurs van eigen bodem mogen gaan verwelkomen. Een van die auteurs is Sterre Collins. Sterre stelt zich zelf aan jullie voor hieronder.

Sterre Collins (1967) is altijd gek op woorden geweest. Ze weet nog precies het moment dat ze de eerste keer van letters een woord kon maken. De euforie toen die kakofonie aan abstracte dingen een betekenis kreeg, draagt ze tot op de dag van vandaag in haar hart mee. Vanaf dat moment was niets dat geschreven was meer veilig en ze verslond woorden. Van de letters op de verpakkingen van het broodbeleg tot de boeken in de bibliotheek.

Al snel waren alle boekjes voor haar leeftijd uit maar de stap naar de moeilijkere boeken mocht van de bibliotheekmevrouw nog niet gemaakt worden. De frustratie dat een ander bepaalde wat bij jouw leeftijd past, dat iemand je in een hokje duwt wat gangbaar is, kent ze nog steeds.

Ze wilde net zo serieus genomen worden als jongere, dan ze nu zelf doet met deze leeftijdsgroep. Ze geeft jongeren mee dat ze er toe doen. Het is niet voor niets dat haar zoon, aan wie ze haar debuut opdraagt, in de leerlingenraad en de klankbordgroep van zijn school zit. Als jongere heb je ook een stem, een mening, een visie. Die mag gehoord worden.

Vele boeken in diverse genres zijn door haar verslonden. Ze wilde niet alleen lezen over fantasie of verhalen vol romantiek, maar wilde vooral verhalen lezen over wat haar raakte en waarin onderwerpen belicht werden waar ze zelf ook mee worstelde. Nu ze allang geen jongvolwassene meer is, neemt ze met terugwerkende kracht de jongere in haarzelf serieus en schrijft ze boeken die daarbij passen.

Sterre noemt zichzelf gekscherend vaak wat schizofreen; afgeleid van het Griekse Gespleten Geest. Dat ze zelf zegt een realist en een dromer te zijn, geeft dat al aan. Ze is recht door zee, maar ook verlegen en onzeker. Vergevingsgezind maar onverbiddelijk tegen ongefundeerde vooroordelen.

De onderwerpen in haar boeken passen hierbij. Zwart en wit zijn niet Sterres lievelingskleuren, als het over het leven gaat. Net zo min als dat goed en slecht hierin haar lievelingswoorden zijn. Een mens is voor haar veel meer dan slechts deze uitersten.

Voor Sterre is schrijven kunst. En kunst moet niet pleasen. Kunst moet schuren, moet de aanschouwer ongemakkelijk maken maar ook verleiden om er deelgenoot van te zijn. Dat is wat je terug zult zien in haar boeken.

Hoewel Verstoten haar YA-debuut is, is Sterre Collins geen onbekende in boekenland. Van haar hand verschenen, onder een andere naam, al verschillende boeken die unaniem hoge ogen gooiden en gemiddeld allemaal meer dan 4 sterren scoren. Deze kwaliteit die ze in de volwassen literatuur neerzet, wil ze nu ook meegeven aan de jongeren in onze maatschappij. Want zoals hier boven al stond; ook jongeren doen er toe.

Nou jongens de komende weken gaan we Sterre Collins nog veel beter leren kennen 🙂 Dus ik zeg tot snel.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***