Interview met Rianne Robben

Hallo lieve lezers van Bookstamel, jullie hebben afgelopen weken al kennis kunnen maken met Rianne Robben door middel van het voorstelblog en de blog met haar favorieten. Maar vandaag gaan we haar nog wat beter leren kennen. Ik mocht deze jonge debuterende auteur namelijk het hemd van het lijf vragen. Haar antwoorden op mijn vragen kun je lezen in dit interview met Rianne Robben.

Interview met Rianne Robben

Je bent al op jonge leeftijd begonnen met het schrijven van verhalen. Wanneer dacht je en nou ga ik een boek schrijven?

Ik ben begonnen met schrijven door de cowboyboeken van mijn vader. Die serie heeft meer dan zestig delen en een keer in de zoveel tijd vroeg het zusje van het hoofdpersonage of ze ook een keer mee mocht op avontuur. Ik heb zestig delen gewacht totdat ze een keer meeging, maar dat gebeurde nooit. Ik denk dat ik een jaar of negen/tien was en ik dacht: oke, als jullie het niet doen dan doe ik het zelf wel. En ik ben daarna nooit meer opgehouden met schrijven. Debuteren gebeurde in dat opzicht ook vrij in een opwelling, ik stuurde de eerste drie hoofdstukken midden in de nacht op zonder er verder over na te denken.

Inmiddels is je eerste boek Zomerburen verschenen bij Blossom Books niet de minste uitgeverij. Hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen.

Myrthe, de uitgever van Blossom Books, deelde iets op Instagram waar ik op reageerde. Midden in de nacht stuurde ik vervolgens de eerste drie hoofdstukken van Zomerburen, die ik net daarvoor had geschreven. In de maanden daarna terwijl ik op de manuscriptenstapel bij Blossom Books lag, rondde ik de eerste versie af. Na een tweede versie te hebben ingeleverd, kreeg ik in januari 2020, vlak voordat ik naar Australie reisde, een contract aangeboden.

Je hebt dyslexie maar je daar gelukkig nooit door laten tegen houden. Vind je het belangrijk om jongeren die ook dyslexie hebben te laten zien dat je een hoop kan bereiken ondanks je dyslexie?

Ik heb als kind best veel last gehad van mijn dyslexie. Of, niet specifiek mijn dyslexie, maar meer, wat andere mensen ervan vonden. Mensen vonden mijn Nederlands te goed voor dyslexie. Of ze vonden mijn spelling juist te slecht om mij serieus te nemen. Ik had graag volwassenen om mij heen gehad met dyslexie toen ik jonger was, gewoon mensen die tegen al mijn onzekerheid konden zeggen: trek je niets aan van anderen. Ik hoop dat ik dat ik nu zelf een beetje zo’n persoon kan zijn.

Wat vond je vroeger het lastigste aan het hebben van dyslexie? Ik vond het zelf altijd erg lastig dat andere mij gelijk afrekende op mijn taalfoutjes en dan dachten dat ik dom was.

O, ja, zonder twijfel wat andere mensen ervan dachten of vonden. Ik weigerde jarenlang om tegen mensen te zeggen dat ik dyslexie had. In de afgelopen jaren ben ik daar wel meer in gegroeid en daarom dat het ook een grote rol speelt in mijn huidige nieuwe manuscript.

Je werkt momenteel als au-pair in Australië ook tijdens de lockdown daar. Was het niet ontzettend moeilijk om in een vreemd land vast te zitten?

Momenteel werk ik op een station in de ‘middle of nowhere,’ maar tijdens de lockdown zat ik inderdaad vast in Sydney bij het gastgezin waarvoor ik als au pair werkte. Op het moment zelf stond ik er niet teveel bij stil omdat het ‘ gewoon’ was, in een bepaalde mate, maar terugkijkend was het soms wel echt lastig om niet bij iedereen thuis te zijn. Zeker toen covid-19 erger werd en ik totaal geen zekerheid had over de veiligheid van iedereen waar ik gaf terwijl ik 15.000km verderop zat.

Ik las dat je ook de kinderen waar je op paste tijdens de lockdown thuis les gaf. Had je uberhoudt dan nog wel tijd om dingen voor jezelf te doen zoals schrijven?

Deadlines zijn deadlines haha. Tijdens de lockdown gaf ik inderdaad de kinderen les en werkte ongeveer zeventig uur in de week. Doordeweeks was ik echt doodop dus als ik twee weken had voor een deadline dan betekende dat in de praktijk twee weekenden van zes uur ‘s ochtends tot midden in de nacht schrijven voordat het weer maandag was.

Welke landen zou je nog graag eens willen bezoeken?

Er staan nog een heleboel landen op mijn lijstje, maar ik heb niet echt een specifieke volgorde. Ik reis graag, waarheen maakt me niet heel veel uit. Ik weet dat ik nog niet weg ben uit Australie, maar ik weet nu al dat ik graag een keer terug zou komen om mijn familie en vrienden alle plekken te laten zien die belangrijk voor mij zijn geworden.

Oke terug naar je boek Zomerburen in je boek pak je vele onderwerpen aan zoals studiekeuze , dyslexie en sexualiteit. Haalde je de inspiratie voor deze thema’s uit je eigen leven?

Absoluut! Tijdens het schrijven van de eerste versie van Zomerburen was ik bezig met afstuderen en woonde ik weer thuis in Drenthe na drie jaar in Groningen. In die paar maanden vielen me de verschillen tussen de stad en het platteland me opeens een stuk meer op, net als hoe er over die onderwerpen werd gepraat.

Zomerburen is geschikt voor een zeer gevarieerde doelgroep omdat je al deze thema’s aanspreekt maar heb je ook veel onderzoek moeten doen om deze thema’s goed uit te laten komen in je verhaal?

Ik denk dat ik niet eens wil weten hoeveel uur onderzoek er in Zomerburen zit haha. Veel onderwerpen in het boek liggen mij aan het hart en daar had ik dus ook al eerder onderzoek naar gedaan, maar ik heb zoveel bijgeleerd tijdens het schrijven van dit boek. In mijn tweede versie stonden bijvoorbeeld nog opvattingen waar ik in de vierde versie opeens niet meer achterstond. Het was een leerproces.

Zomerburen speelt zich af in Drenthe was dat een bewuste keuze?

Ja, dat was een bewuste keuze! Tijdens het schrijven van het boek, woonde ik dus weer thuis bij mijn ouders en naast de verschillende manieren waarover er bijvoorbeeld over seksualiteit word gepraat, merkte ook dat er in kleine dorpen heel anders naar dialecten word gekeken. Na drie jaar in Groningen te hebben gewoond, moest ik aan sommige kleine cultuurdingetjes weer even wennen.

Hoe was het eigenlijk om met een uitgeverij als Blossom Books te mogen samenwerken?

Heel interssant! Ik kwam natuurlijk rond de tijd dat de overgang was van Lotte, de vorige redacteur, naar Linda. Het was heel tof om al die verschillende manieren van werken te zien.

De cover van je boek is lekker fris! Hoe is deze cover tot stand gekomen?

Ik had Myrthe een aantal omslagen doorgestuurd die ik heel mooi vond en bij de sfeer van Zomerburen vond passen (waaronder Fin en Rye van Harry Cook dat BestofYA nu heeft vertaald!). Hierop stuurde Myrthe het instagram account door van Bente, die de uiteindelijke omslag heeft gemaakt. Ik ben er echt ontzettend blij mee!

Welke wijze les heb je geleerd tijdens het schrijven van je eerste boek?

Het debuteren zelf viel me echt heel erg mee, maar ik heb voordat het boek verscheen wel heel veel gebeld met mijn vrienden en familie vanuit Australie om mezelf voor te bereiden op alles dat over je heenkomt als je iets waar je maanden aan hebt gewerkt opeens in zo’n publiekelijk domein gooit.

Is er nog een thema of onderwerp waar je graag een boek over zou willen schrijven?

Ik ben nu bezig met een ya-boek waarin dyslexie een grote rol speelt dus ik hoop dat die snel af is haha, maar voor mijn volgende boeken, ik heb nog geen idee!

Je werkt als au-pair in het buitenland en hebt al jong een boek uitgebracht. 2 dingen waar veel jongeren van dromen. Heb je een tip of advies voor deze jongeren?

Ik denk dat het heel belangrijk is dat je zorgt dat je wat je ook doet en wat je ook wil, dat je onthoud dat je ook plezier moet hebben, en dat hoeft echt niet de hele tijd, maar zorg dat je niet alleen maar werkt. Aan het einde van de rit, moeten je doelen en dromen je gelukkig maken, maar je zou ook al blijdschap moeten zoeken onderweg daar naartoe.

Ben je momenteel alweer aan het schrijven aan een nieuw boek?

Ja, het dyslexieboek waar ik het net al een aantal keer over had! Het gaat over Evie die naar Australie vertrekt als au pair en moeite heeft met haar dyslexie nu ze de hele tijd Engels moet praten. Er gebeurd natuurlijk nog veel meer en het heeft een ontzettend leuke fake-dating plotlijn, maar haar interne obstakels met dyslexie staan voorop en komen voor een deel ook overeen met die van mijzelf!

Wat zou je graag nog willen zeggen tegen de lezers van Bookstamel?

Lees een boek en probeer zo open mogelijk te zijn tegen de mensen om je heen.

Oke tot slot een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom?

Buitenland of binnenland?

Buitenland! Mijn thuis zou overal kunnen zijn waar het heet is, er bergen zijn en de mensen waarvan ik hou. Er is zoveel buiten Nederland dat ik het jammer zou vinden als ik voor altijd binnen die grenzen vastzit.

Nooit meer reizen of nooit meer schrijven?

Ik zou echt bijna zeggen nooit meer schrijven, maar ik twijfel want schrijven is voor mij echt heel ontspannend en dan zou ik echt op zoek moeten gaan naar een nieuwe hobby haha. Ik weet het niet.

Leren uit ervaring of leren op school?

Ik ben zonder twijfel beter in leren op school. De beste kennis komt uit ervaring, maar ik raak dan sneller de kluts kwijt.

Wonen in een natuurgebied of in de stad?

Natuurgebied! Toen ik in Groningen woonde, was ik net een tijger in een kooi als ik niet vaak genoeg naar een park ging. Ik geniet van alle mogelijkheden die je in een stad hebt, maar ik word er ook bijna claustrofisch van.

Fietsen of met de auto?

Dat ligt aan het weer! Ik denk auto, vooral omdat er zowel in Drenthe als Australie gewoon niet heel veel te bereiken is als je alleen een fiets hebt haha.

Schrijven of lezen?

Zonder twijfel schrijven. Lezen is ontzettend fijn, maar als ik telang niet schrijf dan kook ik echt over. Dus misschien moet ik ook nooit meer reizen kiezen over nooit meer schrijven haah.

E-boek of papierenboek?

E-boek! Ik denk dat iedereen houd van papierenboeken waarvan je de rug nog kunt breken of die juist zo oud zijn dat ze ruiken naar honderd andere herinneringen, maar voor mij persoonlijk, ik lees vaak korte momenten als ik ergens sta te wachten en dan is een E-boek gewoon handiger.

Expeditie robinson of wie is de mol?

Wie is de mol! Dat is de enige van de twee die ik kijk namelijk haha. Maar ik moet eerlijk zeggen dat als je alleen weet waar het over gaat dat Expeditie Robinson waarschijnlijk meer in mijn straatje ligt dus misschien moet ik dat volgend seizoen eens een kans geven.

Zwemmen in het zwembad of in zee?

In de zee. In Nederland zwom ik eigenlijk nooit, maar in Spanje en Australie zwom/zwem ik eigenlijk elke week in de oceaan en ik vind het geweldig. Ik kan enorm genieten van de golven en daar tegenin gaan.

Film of serie?

Series! Ik moet eigenlijk zeggen dat ik in de meeste gevallen eigenlijk nooit de concentratiespanne heb voor een film. Ik kijk ook liever drie afleveringen van 20minuten dan een aflevering van driekwartier.

Hopelijk vonden jullie dit interview met Rianne Robben net zo leuk als dat ik het vond om de vragen te bedenken. Rianne super bedankt dat je mee wilde werken aan dit interview.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***