Interview met Vannessa Thuyns

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Afgelopen weken hebben jullie Vannessa al een beetje leren kennen. Zo stelde ik haar al aan jullie voor en vertelde ik van alles over haar boeken. Vandaag is het tijd om haar nog beter te leren kennen want het is tijd voor een interview met Vanessa Thuyns. Ik zou zeggen pak een lekker kopje koffie of thee en lees gezellig mee.

Interview met Vannessa Thuyns

Je debuteerde met Knetterverliefd bij Dutch Venture Publishing hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen?

Toen ik een uitgeverij zocht, las ik op internet dat deze uitgeverij juist open stond voor feelgood manuscripten. Naast dit vertelden twee collega-auteurs me dat ik me bij uitgever Jen Minkman thuis zou voelen en dat ik in zeer goede handen zou zijn. Dat klonk goed.

Wist je altijd al dat je iets met schrijven wilde gaan doen of had je vroeger andere dromen?

Als jong meisje had ik een dagboek, maar ik schreef zeker niet elke dag. Wat ik wel elke dag deed, was verhaaltjes in mijn hoofd bedenken. Een echte dromer! Ik bedacht hele verhaallijnen vol met liefde, drama en emoties. Het duurde alleen twintig jaar voordat ik er iets mee ging doen. Vroeger droomde ik er vooral van om zangeres worden. Allemaal de schuld van de geweldige Whitney Houston.

Inmiddels is daar Negentig Seconden, je derde feelgood roman alweer. Wat heb je geleerd tijdens het schrijven van je eerste en laatste boek?

Ik heb nogal de neiging om mezelf te verliezen in een verhaal en in mijn fantasie. Dan ga ik overdrijven en de personages gekke dingen laten doen. Ook kan ik de romantische gesprekken zo lang maken dat het te zoetsappig wordt en niet meer geloofwaardig is. Ik ben me daar nu bewust van. Dankzij proeflezers en redacteuren!

Heb je bewust gekozen voor het feelgood genre?

Een jaar geleden begon ik aan een thriller, maar daar werd ik zelf niet heel blij van. Het verzinnen van zo’n spannend verhaal vind ik leuk, maar het opschrijven niet. Kortom, ik lees liever of kijk liever thrillers. Het feelgood genre past bij me. Ik houd van een zoete, gelukkige, positieve wereld.
Misschien waag ik me ook nog wel een keer aan een kinderboek. Dat lijkt me ook heel leuk. Ik ben gek op kinderen.

Je schrijft dus romantische feelgood boeken. Ben jezelf ook romantisch?

Ik denk het wel. Zo zie ik er trouwens niet uit, want ik ben niet van de bloemenjurkjes en draag het liefst sneakers en een joggingbroek. Mijn huis is ook redelijk chaotisch en bevat geen vazen met mooie bloemen. Ik ben wel romantisch in de zin dat ik een dromer ben, altijd geloof in de oprechtheid van mensen en van mening ben dat liefde de oplossing is voor alles.

Hoe ziet jouw prins op het witte paard eruit?

Die heb ik al heel wat jaren geleden ontmoet. Dat is Leon. Vol energie, liefdevol, kritisch, knap, onwijs handig, trouw en slim. Hij heeft alles wat ik in een man zoek. Oké, hij is totaal niet romantisch, maar ik kan lekker met hem kletsen en lachen. Dan fantaseer ik die bos rozen er wel bij.

Naast schrijven ben je ook volop bezig met muziek. Wat is jouw favoriete muziekstijl?

Ik houd van singer-songwriters uit de zeventiger jaren. Ik toer ook langs de Nederlandse theaters met deze muziek. Die liedjes hebben vaak mooie betekenisvolle teksten en prachtige melodieën. Ook luister ik graag Amos Lee, Norah Jones, Allen Stone, Joss Stone en Sara Bareilles.

Ik word van muziek altijd erg vrolijk zeker sinds deze corona tijd ben ik veel meer muziek gaan luisteren. Heb jij ook nummers waar je super vrolijk van wordt?

Lekker dansen op Beyonce, Alicia Keys, Bruno Mars en op de rapmuziek van mijn zoontjes playlist. Alleen negeer ik soms die heftige teksten van die rappers. Ik denk dat ik daar te oud voor ben, hahaha!

Je geeft ook Nederlandse les wat is het mooiste aan andere mensen Nederlands te kunnen leren?

Er komen regelmatig kinderen bij ons op school die niet eens weten hoe ze een potlood moeten vasthouden en die slechts een wereld vol oorlog gezien hebben. Als die kinderen na een paar maanden Nederlands beginnen te praten en na een jaar klaar zijn voor het regulier onderwijs, ben ik waanzinnig trots. De groei en dankbaarheid van de kinderen en ouders is fantastisch.

NEGENTIG SECONDEN is een feelgoodroman over beseffen wat er werkelijk toe doet in het leven.Wat zijn de belangrijke dingen in jouw leven?

Lief zijn voor anderen en voor jezelf. Bijdragen aan een betere wereld door anderen te helpen. Dat kan letterlijk ‘helpen zijn’ of gewoon door vriendelijk te zijn en naar iemand te lachen. Verder zijn mijn twee kinderen het allerbelangrijkste in het leven. Ik houd van mijn werk en heb altijd plannen, maar als zij daaronder zouden lijden, zou ik alles aan de kant zetten.

Wie is je favoriete personage en waarom?

Hoofdpersonage Yara uit mijn laatste boek Negentig Seconden. Zij is direct, zegt wat ze denkt en staat totaal niet angstig in het leven. Ondanks dat zij verkeerde beslissingen maakt in het leven, vind ik wel dat zij LEEFT.

Wat vind je het moeilijkste aan het proces van verhaal in je hoofd naar boek in de winkel?

Ik heb weinig geduld en als ik midden in het schrijfproces zit, knal ik als het ware mijn verhaal op papier. Natuurlijk zit een verhaal vol met mooie beschrijvingen en overgangen. Daar moet ik meer tijd insteken.

Gelukkig vind ik het niet moeilijk om een verhaal los te laten. Na meer dan vijftien keer lezen, ben ik het spuugzat en juist blij dat het de winkel ingaat zodat ik aan een nieuw verhaal kan gaan werken.

Vond je het lastig dat andere mensen jouw boeken gingen lezen en daar hun mening over gingen vormen?

Kritiek is onvermijdelijk en daar moet ik ook mee omgaan. Ik kan niet iedereen blij maken en er zijn nou eenmaal ook mensen die mijn werk niets vinden. Dat is wel even slikken, maar ach … het is zo. Ik vind alleen dat mensen het wel respectvol moeten blijven brengen. Dat gebeurt weleens niet en dan irriteer ik me en daarna leg ik die meningen zo snel mogelijk naast me neer.
Van een aantal mensen in mijn kring wil ik wel heel graag dat ze positief en enthousiast zijn over mijn creatieve uitspattingen. Naar die mensen luister ik heel goed. Hun mening doet ertoe en is zeer waardevol voor me, want ik weet dat ze eerlijk zijn en het uit liefde zeggen of iets goed of minder goed is.

Op welke plek werk je het liefste aan je boeken?

Ik kan overal werken, zolang ik een beetje rust in mijn hoofd heb. Het liefst schrijf ik thuis in mijn vertrouwde omgeving. We hebben de lekkerste koffie en als ik mijn bureau zat ben, spring ik gewoon in mijn bed om verder te schrijven.

Tot slot heb ik voor jou natuurlijk een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom?

Nooit meer zingen of nooit meer schrijven?

Nooit meer schrijven. Zingen is voor mij echt een basisbehoefte en ik begin er al mee ’s ochtends onder de douche.

Wonen op een boot of in een boomhut?

Wij woonden in Amsterdam op een woonboot en we hebben ook een zeilboot. Dus absoluut: boot.

Zwemmen of Schaatsen?

Mijn man en kinderen zijn fanatieke schaatsers. Ik ben er niet echt goed in, dus dan zwem ik liever in een warm zwembad of in een rustige zee.

E-boek of papieren boek?

Allebei, maar een E-boek is lekker praktisch.

Bloemen of planten?

(Wilde) bloemen

T.v serie of film?

Film

Nooit meer eten of nooit meer drinken?

Nooit meer drinken, dat kan helemaal niet, maar ik kies voor eten. Ik houd te veel van lekker eten: alle vegetarische keukens.

Hopelijk vonden jullie dit interview met Vannessa Thuyns leuk! Ik wil Vanessa super bedanken dat ze mee wilde doen met de blogs van eigen bodem.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***