Interview met Mark de Groot

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Vandaag mag ik met jullie mijn interview met Mark de Groot delen. Mark de Groot is docent Engels in Middelburg, maar daarnaast schrijft hij boeken! Onlangs verscheen zijn nieuwste boek Skygge; een bloedstollende jeugdroman. Tijd dus om deze auteur wat beter te leren kennen.

Interview met Mark de Groot

Hoi Mark misschien is het leuk als je jezelf even wat uitgebreider voorstelt aan de lezers van Bookstamel.

Hallo allemaal, alle boekliefhebbers en fans van Bookstamel, mijn naam is Mark de Groot. Ik woon in het prachtige Middelburg, samen met mijn vrouw en onze tweejarige dochter (uiteraard de mooiste, liefste en meest geweldige dochter ooit!). Ik ben een geboren en getogen Zeeuw en hoewel ik graag reis, kom ik ook met veel plezier weer terug in Zeeland. Zee, strand, meren, bossen, lieflijke dorpjes, we hebben het allemaal.

Op welke leeftijd besefte je dat je graag verhalen wilde gaan schrijven?

Ik was elf jaar oud toen ik mijn eerste besteller schreef: De Griekse Held. En als ik zeg ‘bestseller’, dan bedoel ik dat het een onverdeeld succes was binnen de familie. Er zijn wel vijf exemplaren van gedrukt! Dat smaakte naar meer, zul je wel begrijpen … Ik las altijd al graag en veel en ontdekte dat ik met schrijven precies de verhalen kon vertellen die ik zelf het liefste wilde lezen. Toen ik eenmaal begon, kon ik niet meer stoppen. Schrijven is verslavend.

Inmiddels heb je al meerdere boeken uitgebracht en zit je bij uitgeverij Godijn Publishing. Hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen?

Ik ben bij Godijn Publishing uitgekomen aan de hand van een verhalenwedstrijd. Ik stuurde verhalen naar verschillende wedstrijden en mijn bijdrage voor ‘Rafels’ van Godijn Publishing behaalde de tweede plek. Omdat ik reeds begonnen was aan wat uiteindelijk Het zoekavontuur van Geenhoorn werd, heb ik Elly Godijn benaderd en gevraagd of ze interesse had in het manuscript voor een kinderboek. Zij reageerde zeer enthousiast en dat is zij gebleven. Haar enthousiasme werkt stimulerend en zodoende bied ik Godijn Publishing nu bijna al mijn nieuwe werk als eerste aan. Ik kan hierbij direct een tip geven: wil je zelf ook gepubliceerd worden, doe dan mee aan schrijfwedstrijden. Niet alleen zijn deze zeer geschikt om je als schrijver te ontwikkelen, maar je bouwt ook een CV op.

Je schrijft voor zowel volwassenen als voor de jeugd wat is het grootste verschil op het gebied van schrijven tussen deze twee doelgroepen?

De taal! Een kinderboek of jeugdboek mag ook best een ingewikkeld plot hebben, net als romans voor volwassenen, en een YA of kinderboek mag ook best dik zijn en personages bevolken die een diepere laag hebben. Maar de taal moet aangepast zijn. Niet al te lange zinnen en niet al te moeilijk vocabulaire (in een jeugdboek zou ik nu voor ‘woordenschat’ gekozen hebben in plaats van ‘vocabulaire’). Daarentegen vind ik ook dat het weer niet te simpel moet zijn, niet te kinderachtig. Een kleine taaluitdaging draagt ook bij aan het mysterie in een verhaal.

Waarom wilde je ook graag voor de jeugd gaan schrijven?

Als docent Engels, weliswaar in de bovenbouw van het voortgezet onderwijs, kom ik in de dagelijkse praktijk de ‘ontlezing’ van de jeugd tegen. Een deel van de schuld ligt bij het onderwijs in Nederland zelf. Er wordt te weinig op ludieke wijze het lezen gestimuleerd. Maar kinderen moeten ook thuis gestimuleerd worden en in de openbare ruimte. In Nederland lijken we veel minder openlijk trots te zijn op onze prachtige literaire cultuur, dan in de ons omringende landen. Als voorbeeld: Ik was twee jaar geleden in Glasgow en in het oosten van de stad, toch het ‘mindere deel’, kwam ik in de openbare toiletten scenes tegen uit toneelstukken van Shakepeare, afgebeeld op de tegelmuur. Waar zie je zoiets in Nederland?

Met Skygge wilde ik een jeugdboek schrijven dat recht doet aan de jonge puber; een spannend verhaal, met personages die zich ontwikkelen, die ook wel eens een verkeerde beslissing nemen en met thema’s die actueel zijn. In de hoop dat de pubers blijven lezen of het lezen herontdekken.

Naast auteur ben je docent Engels op de Nehalennia in Middelburg. Toevallig de school waar mijn vriend vroeger ook op zat. (Wat is de wereld toch klein, hé?). Waarom besloot je om les te gaan geven?

Dat is zeker toevallig! Ik ben gaan lesgeven, vanuit het gevoel dat ik een beroep wilde uitoefenen dat een maatschappelijk doel dient. Ik kon niet op een kantoor werken, in het belang van een bedrijf. Ik wilde iets gaan doen dat een idealistische betekenis heeft. Dat heb ik gecombineerd met mijn voorliefde voor alles wat Engels is.

Een verhaal begint in je hoofd en belandt uiteindelijk als boek in de winkel. Wat vind je het lastigste van dit proces van verhaal in je hoofd naar boek in de winkel?

De tijd vrijmaken. Met een jonge dochter, en die heeft toch echt prioriteit, heb ik minder tijd om te schrijven dan ik zou willen. Dat komt vast wel goed, wanneer zij naar de basisschool gaat.

Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd tussen het schrijven aan je eerste en laatste boek?

Geduld oefenen. Ik wil te snel. Nu is dat ook weer niet zo lastig, maar het betekent dat wanneer ik kan zitten om te schrijven, ik graag zoveel mogelijk woorden wil produceren. Omdat ik dan niet kan stoppen, betekent dat er veel tijd achteraf nodig is om te schaven.

Voor je nieuwe boek Skygge liet je een soundtrack maken. Niet iets wat je vaak ziet bij een boek hoe kwam je daarbij?

Tijdens een gesprek met Floris Huetink, de schoonzoon van mijn buren, vertelde hij dat hij het schrijven van liedjes had herontdekt. Zodoende kwam ik op het idee en heb ik hem gevraagd of hij het zag zitten om twee liedjes te componeren als soundtrack. Dit zijn ‘Skygge’ en ‘Genoeg’ geworden, te beluisteren op Youtube en via Floris’ webpagina: https://www.florishuetink.nl/skygge

Beide liedjes worden ook nog verspreid via alle bekende muziekplatforms, zoals Spotify en dergelijke. Ik ben zeer tevreden met het resultaat, dat heeft Floris knap gedaan, terwijl het geen makkelijke opdracht was. Beide songs vatten de sfeer en thema’s van Skygge.

In Skygge is het na een grote ramp 13 jaar geleden 6 maanden per jaar donker. Dit lijkt mij echt verschrikkelijk want ik ben altijd blij als het weer langer licht word. Zou jij in een wereld kunnen leven waar het 6 maanden per jaar donker is?

Oef, nee, dat lijkt mij erg moeilijk. Het zal anders zijn, wanneer je erin opgroeit, maar ik kijk altijd erg uit naar de lente. De herfst en winter zijn juist prima seizoenen die je kan doorkomen, omdat de belofte van de lente in het verschiet ligt. De duisternis in Skygge is geen aanbeveling; er vinden in die donkerte zaken plaats die het daglicht niet kunnen verdragen …

Kun je voor de lezers die jou en het boek Skygge nog niet kennen in het kort vertellen waar het over gaat?

Sam groeit op in het stadje Skygge in het noorden van Noorwegen, waar het van half september tot half maart donker is. Dat is niet altijd zo geweest, maar door een aardbeving dertien jaar geleden, is het dorp een paar meter gezakt. Sam is verliefd op zijn beste vriendin, Kirstin, maar zij lijkt niet echt verliefd op hem. Sams vader heeft het dorp beloofd om voor een oplossing te zorgen en is naarstig op zoek naar een manier om het dorp ook in de winter licht te bezorgen. Uiteindelijk geeft Sams vader dit op en worden ze gedwongen te verhuizen naar het land van afkomst van Sams moeder, Jamaica. Ondertussen ontdekt Kirstin dat er sinistere zaken spelen in Skygge en ze roept Sam terug om haar te helpen. Dat gaat niet zonder slag of stoot en er zullen slachtoffers vallen…

Wie is je favoriete personage uit Skygge?

Ai, wat is dat voor een gemene vraag? Ze liggen mij allemaal aan het hart. Als ik echt moet kiezen, dan ga ik voor de niet-eerdergenoemde Hero. Hij pest Sam op vreselijke wijze, maar hij ontpopt zich ook als redder. Hoewel hij zeker geen brandschone persoonlijkheid heeft. Ik houd van zijn diepere lagen en de wijze waarop hij noodgedwongen is om zijn weg te zoeken in het leven. Hoe dat voor hem afloopt? Tja …

Lees jezelf graag boeken?

Yes, veel. Nog een tip; je kan geen schrijver worden als jezelf niet leest. Lees veel en lees divers. Mijn voorkeur gaat uit naar Engelstalige literatuur, ik ben nu Shuggie Bain van Douglas Stuart (wat een debuut!) aan het verslinden, maar niemand mag de Nederlandse literatuur onderschatten. Ook niet de minder bekende werken. Nederland is een schatkamer aan literatuur.

Zou je wel eens met een auteur samen aan een boek willen werken? Zo ja met welke auteur?

Ook een toeval, want dat is precies wat ik aan het doen ben. Ik kan er nu nog niet teveel over kwijt, maar samen met een collega-auteur werken we aan een detective. We hopen op een publicatie in het voorjaar van 2022.

Vind je het spannend om je verhalen los te laten in de wereld?

Ja, dat is hartstikke spannend. Hoewel geen enkel verhaal autobiografisch is, zitten er wel delen van mijn leven en mijn persoonlijkheid in mijn werk. Het openbaar maken van mijn verhalen betekent mijzelf blootgeven aan de wereld. Dat is best eng, toch? Bovendien leg ik hart en ziel in mijn boeken. Dat maakt kwetsbaar. Ik bof met, tot nu toe, louter positieve recensies en reacties, maar er is geen enkele garantie dat dit zo blijft.

Wanneer is een verhaal voor jou echt af?

Dat voel ik, meer dan dat ik dat verstandelijk beredeneer. Met Skygge kwam ik aan het einde; alle verhaallijnen waren uitgewerkt, maar toch voelde het niet af. Dus volgde er een epiloog. Daarna was het klaar. Het hart was uitverteld.

Oke tot slot heb ik een aantal dilemma’s voor je welke kies jij en waarom?

Nooit meer kunnen zien of nooit meer kunnen horen? Horen; allebei verschrikkelijk om te verliezen, maar zien is het leven aanschouwen.

Expeditie Robinson of Wie is de mol? Wie is de mol, al heb ik die eerste nooit gekeken en ben ik uitgekeken op die tweede.

Uit eten gaan / Thuisbezorgd of lekker zelf koken? Uiteten gaan; hopelijk kan dat weer snel. Zelf koken doe ik ook met plezier overigens.

Een hapje of een drankje? Hapje, om geen enkele speciale reden eigenlijk.

Buiten of binnen? Binnen, omdat dat soepeler schrijft, maar wel een uitzicht naar buiten.

Lente of Herfst? Lente, om de eerder aangehaalde reden.

Wonen in een klein huis met een grote tuin of een groot huis met een kleine tuin? Groot huis met een kleine tuin, precies zoals ik nu woon. Al is mijn uitzicht er wel een op groen.

Strand of bos? Dat vraag je een Zeeuw? Strand, natuurlijk.

Hopelijk hebben jullie genoten van dit interview met Mark de Groot ik vond het in elk geval super leuk om Mark te mogen interviewen. Mark super bedankt dat je mee wilde werken met dit interview.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***