Interview met Chantal Claassen

Hallo lieve lezers van Bookstamel, onlangs konden jullie mijn recensie van het boek Flessenpost van Chantal Claassen lezen. Ik vertelde jullie toen al dat dit een debuterende auteur is. Tijd dus voor een interview met Chantal Claassen zodat we deze auteur wat beter kunnen leren kennen.

Interview met Chantal Claassen.

Zou je jezelf eerst even voor kunnen stellen aan de lezers van Bookstamel?

Hoi, ik ben Chantal Claassen, 46 jaar. Samen met mijn man Jeroen en twee kinderen (Femke 16 en Ramon 14) woon ik in de gezelligste provincie van Nederland 😊, in het mooie dorp Udenhout vlakbij Tilburg. Naast schrijven, werk ik als bestuurssecretaresse en communicatiemedewerker bij een stichting in het Primair Onderwijs.

Wanneer kwam het besef dat je schrijven wel erg leuk vond en graag een boek wilde gaan schrijven?

Als kind wilde ik twee dingen worden: juffrouw of schrijver. Het liefst allebei! Op mijn slaapkamer schreef ik al korte verhalen, altijd met een goede afloop. Mijn schrijfsels liet ik dan vol trots aan mijn moeder zien. Eigenlijk heb ik altijd geweten dat ik verhalen wilde schrijven, maar jarenlang heb ik niets gedaan met die schrijfkriebels. Middelbare school, vervolgstudies, werken en daarna een gezin met kleine kinderen in combinatie met een drukke baan lieten mij jarenlang rennen en vliegen. Totdat ik in de zomer van 2018 met mijn neus op de feiten werd gedrukt. Een wake-up call. Een kennis, een vrouw van mijn leeftijd, overleed plotseling. Op dat moment vierde ik vakantie in Spanje en nog op de terugweg naar huis heb ik een aantekeningenblok gepakt en ben ik begonnen met schrijven van het verhaal ‘Liefs uit Frankrijk’. Ik wilde mijn droom niet langer uitstellen. Nu, ruim twee jaar later, kan ik me een leven zonder schrijven niet meer voorstellen. En ik werk wel in het onderwijs, maar juffrouw ben ik nooit geworden!

Flessenpost je debuut boek ligt nu ongeveer een maandje in de winkels. Hoe was het om voor het eerst je boek vast te houden?

Ik stond te springen als een klein kind hahaha! Alsof pas op dat moment echt tot me doordrong dat ik een boek heb geschreven. Trots en dolgelukkig, dat was ik (en ben ik nog steeds!).

Tja en dan begint het spannende wachten. Lezers gaan je boek lezen en er een mening over vormen. Langzaam aan verschijnen de eerste recensies online. Vind je het spannend om deze recensies te gaan lezen?

Heel erg spannend. Zowel de uitgeverij als proeflezers hadden me weliswaar gerustgesteld dat Flessenpost echt een leuk, mooi verhaal is. Toch blijft het spannend hoe het publiek reageert op datgene wat uit jouw hand (jouw gedachten, jouw emotie, jouw humor) is verschenen. Tot nu toe zijn de reacties op Flessenpost gelukkig erg positief 😊

Flessenpost is een heerlijke feelgood die zich afspeelt rondom Beachclub Esperanza. Kom jezelf ook graag op het strand?

Jazeker, hoewel ik niet echt een geduldige strandligger ben. Na een paar uurtjes houd ik het meestal wel voor gezien. Ik ben groot fan van Griekenland, waarbij Corfu mijn favoriete eiland is. De strandjes van Paleokastritsa zijn een stukje paradijs in Europa. Fantastisch! In Nederland kom ik graag in Domburg, vanwege het mooie strand en het leuke centrum. En Hoek van Holland natuurlijk!

Wat is jouw favoriete drankje als je zomers lekker in het zonnetje ligt?

Ik heb vorig jaar zomer Aperol Spritz ontdekt en dat vind ik toch wel heel erg lekker! Mojito is ook om te smullen en ook een koud wit wijntje sla ik zeker niet af.

In Flessenpost gaat Chloë opzoek naar de zus van haar oma. Waar haalde je de inspiratie voor dit onderwerp vandaan?

Het programma Het Familiediner. Ik vind het altijd schrijnend wanneer vrienden of familieleden elkaar jarenlang mijden, alleen maar vanwege een relatief klein meningsverschil. In een verhaal vind ik het mooi als het personage een duidelijk streven heeft. Dat brengt passie in een verhaal. Ik wilde schrijven over een hechte oma/kleindochter band en het leek me een mooi uitgangspunt wanneer Chloë zichzelf ten doel zou stellen om oma’s allerlaatste wens te volbrengen.

Chloë gooit op een gegeven moment een fles met daarin een boodschap in de zee. Als jij een boodschap de zee in zou mogen gooien wat zou je daar dan inzetten?

Ik denk dat ik een bankbiljet in de fles zou stoppen met daarbij een briefje om de vinder uit te dagen op een onbekend persoon af te stappen om samen een drankje te doen. Door het schrijven heb ik al zoveel leuke, nieuwe mensen ontdekt. Het lijkt me tof als de vinder van het briefje ook ervaart hoe leuk het is om nieuwe contacten op te doen.

Wat vond je het moeilijkste aan het schrijven van je boek?

Chloë is een personage dat al behoorlijk veel heel meegemaakt in haar (jonge) leven. Dat had kunnen resulteren in een dramatisch verhaal. Ik vond het best een uitdaging om de lastige thema’s verlies en verlatingsangst op een luchtige manier aan de kaak te stellen. De juiste balans tussen luchtigheid en zwaarte/emotie vinden was in het begin best een puzzel voor mezelf. Flessenpost is immers een feelgood verhaal en ik vind het superbelangrijk dat lezers het boek kunnen dichtslaan met een lach op hun gezicht en een heerlijk, licht gevoel.

Hoe ben je eigenlijk bij uitgeverij Zomer en Keuning terecht gekomen?

In 2018 heb ik mijn manuscript ‘Liefs uit Frankrijk’ opgestuurd naar Zomer en Keuning. Op het moment dat ik dat verhaal schreef, voelde ik dat mijn (schrijf)stijl heel goed paste bij deze uitgeverij. Gelukkig dachten zij er na ontvangst van dat verhaal ook zo over en ondanks dat dat verhaal niet is gepubliceerd, zag Z&K potentie in mij als auteur. Op hun verzoek ben ik een nieuw verhaal gaan schrijven, en dit is Flessenpost geworden. Het voelt ontzettend goed en natuurlijk om voor Z&K te schrijven: het is als een warm bad!

Wie ontwierp de cover voor Flessenpost?

Dat heeft Zomer & Keuning onder haar hoede genomen; ik liet mijzelf graag verrassen en dat is zeker gelukt. Ik moest een traantje wegpinken toen ik de cover voor de eerste keer zag. Het meisje op de cover, zo vol vertrouwen en genietend van het leven, dat is gewoon Chloë!

Heb jij zelf eigenlijk al je prins op het witte paard gevonden?

Haha, jazeker! Al bijna 27 jaar intussen… 😊

Flessenpost is het eerste deel in beachclub Esperanza kunnen we dus meer boeken in deze serie gaan verwachten?

Ja! Gelukkig wel, want ik ben nog lang niet klaar met die heerlijke Beachclub van Jesse en Benjamin. Op dit moment ben ik heel druk aan het schrijven aan de opvolger van Flessenpost. Dat boek komt in voorjaar 2022 uit.

Wie is jouw favoriete personage uit Flessenpost?

Mijn favoriete personage is hoofdpersoon Chloë die, ondanks dat zij een allesbehalve gemakkelijk leven heeft, altijd blijft doorgaan. Ik waardeer haar kracht, doorzettings- en relativeringsvermogen. Enerzijds is ze een beetje onhandig, maar anderzijds is ze dapper en staat ze erg positief in het leven. Zij is echt de powervrouw voor wie ik veel bewondering heb.

Oké tot slot heb ik voor jou ook een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom.

Een doe vakantie of een luiervakantie?

Doe vakantie, in die zin dat ik graag meer wil weten over de bestemming waar ik dat moment ben. Als ik bijvoorbeeld op vakantie ben in Griekenland, dan huur ik een auto en cros ik het hele eiland rond om zoveel mogelijk te zien en beleven.

Lezen of schrijven?

Schrijven. Ze zeggen weleens: “Waar een schrijver wordt geboren, gaat een lezer verloren.”

Ik vrees dat dit bij mij inderdaad wel een beetje is gebeurd…

E-boek of paperback?

Paperback. Ik heb wel een e-reader, maar er gaat voor mij nog steeds niks boven een fysiek boek.

Uit eten of zelf koken?

Uit eten. Eerlijk? Ik ben niet al te dol op koken…

Wandelen of fietsen?

Wandelen. Hoewel ik in deze coronatijd wel vaker wandel dan me lief is.

Roman of thriller?

Oef, een lastige… Ik ben dol op allebei. Vooruit, ik kies voor roman.

Expeditie robinson of wie is de mol?

Wie is de mol (dit kijkt Chloë trouwens ook graag met haar oma 😊)

Binnenland of buitenland?

Buitenland. Naar het buitenland gaan, dat is voor mij het ultieme vakantiegevoel.

Nooit meer kunnen horen of nooit meer kunnen zien?

Nooit meer kunnen horen. Ik zou me heel erg opgesloten voelen als alles voorgoed “zwart” blijft.

Geen eten of geen drinken?

Geen eten; dat schijn je het langer vol te houden.

Ik hoop dat jullie dit interview met Chantal Claassen net zo leuk vonden als dat ik het vond om de vragen te bedenken! Chantal super bedankt dat je mee wilde werken aan dit interview.

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***