Interview met Dani van Doorn

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Het is tijd voor mijn Interview met Dani van Doorn. We hebben Dani de afgelopen periode natuurlijk al een stuk beter leren kennen. Zo konden jullie hier de blog lezen waarin ik haar voorstelde en hier de blog over de boeken die ze allemaal geschreven heeft. En vandaag dan eindelijk tijd voor het interview!

Interview met Dani van Doorn.

Je bent pas gaan schrijven na je 43^ste, daarvoor leek schrijven je maar saai. Waarom besloot je op een gegeven moment om toch te gaan schrijven?

Omdat ik wel altijd verhalen in mijn hoofd had, die ik dan ook helemaal afmaakte. Want het plot uitwerken tot het einde, vind ik altijd nog de grootste beloning van het verzinnen van een verhaal. Dat ik ADD en dyslexie heb, had er ook wel mee te maken: mijn teksten werden altijd een rommeltje. Toen er een computer in huis kwam, dacht ik: nu moet ik toch eens zo’n verhaal uitschrijven. Want met de computer kun je goed corrigeren.

De eerste poging heb ik meteen gedeletet, ik vond het zo raar om mijn eigen verhaal te lezen. ☺ Maar, het bleef trekken, dus toch maar doorgegaan. En ineens was het een verslaving!

Je schrijft romans, maar ook kinderboeken. Wat is het grootste verschil tussen deze 2?

Voor mij is er een groot verschil. Romans schrijf ik doorgaans vrij vlot, al heb ik ook een paar titels waarbij ik moest ploeteren om het kloppend te krijgen. Maar kinderboeken vind ik bijna altijd ploeteren. De verhalen zijn natuurlijk veel korter, maar ook de zinnen moeten kort zijn, eenvoudig van opbouw en woordkeus, en tóch gevarieerd. Tegelijkertijd moet het spannend blijven en het verhaal zich goed blijven ontwikkelen. Mijn ADD hoofd heeft moeite met het overzicht, denk ik.

Tegelijkertijd passen knotsgekke ideeën vaak alleen in een kinderboek…

Inmiddels zijn er ook 2 prentboeken verschenen in samenwerking met Ilaria Conalbi. Zij is een steengoede illustrator. Ik ken haar omdat ik vroeger aan postcrossing deed en haar kaarten onder postcrossers razend populair zijn. Hoe is deze samenwerking ontstaan?

O, wat leuk om te horen dat haar kaarten zo gewild zijn! Toen ik haar op een kunstmarkt in Eindhoven zag staan, vond ik haar werk ook heel mooi en origineel. En omdat ik voelde dat dit de wereld in moest, zodat anderen ervan konden genieten, vroeg ik of ze wilde samenwerken met mij. En omdat zij iemand nodig had om een geschikt verhaal in het Nederlands te schrijven (Ilaria is afkomstig uit Italië) was er een match! Ilaria is een fontein van inspiratie, dus er zullen vast wel meer boeken volgen.

Oké, tijd om terug te gaan naar de romans. Voor mijn recensie hebben we besloten om Pippa te nemen. Kun je kort vertellen waar Pippa over gaat?

Pippa is een jongedame die leeft in begin 1800, de Regencytijd, ook wel de Jane Austentijd genoemd. Als Pip van haar gescheiden vader te horen krijgt dat hij gaat trouwen en dat zij ‘het huis uit moet’, begint ze met een logeerperiode bij een tante in Londen. Ze hoopt daar ook haar moeder terug te vinden. Verder draait het verhaal om twee aantrekkelijke heren die om haar hand dingen, maar Pippa vindt ze allebei leuk!

Pippa, het hoofdpersonage, is in dat boek opzoek naar meer romantiek. Ben jijzelf romantisch aangelegd?

Nee, hoor, totaal niet! (Hahaha!) Jawel dus, maar ik houd niet zo van de voorgekauwde romantiek van een man die met een ring in zijn handen voor je op zijn knieën valt. In oude tijden had dat wel wat, maar nu zou ik denken: doe normaal! Mijn man is best romantisch, gelukkig. Komt bij tijden met kleine cadeautjes en bloemen aanzetten. En hij wil graag dingen met me samen doen en gesprekken met me voeren. Contact maken. Dat soort romantiek spreekt me meer aan, dan een hoop kitscherige toeters en bellen zoals je soms op tv ziet, dat voelt te geprogrammeerd en afstandelijk. Hoewel een tocht door de sneeuw met zo’n grote arrenslee met paarden ervoor, mij altijd wel romantisch leek. Dat komt er misschien nog wel eens van.

Een groot aantal van jouw romans zijn historisch, zoals Pippa. Hebben historische romans meer research nodig dan een roman die zich in de hedendaagse tijd afspeelt?

Ongeveer de helft van mijn romans en novelles is historisch, maar ik heb inderdaad wel een voorliefde voor het historische genre. De hoeveelheid research hangt ook wel af van het onderwerp. De streekromans van rond 1900 vragen in mijn ervaring ontzettend veel research omdat de auteur vrij gemakkelijker op fouten te betrappen is en er technisch en in de wetenschap ook al heel veel mogelijk was. Andere zaken waren er verbazingwekkend genoeg juist nog niet, en ook de omgangsmanieren verschillen nogal met wat nu beleefd is, dus je moet goed opletten!

Als gevolg daarvan vraagt Regency (Pippa & Elena) minder research.De techniek en de wetenschap stond in de kinderschoenen. Er is veel informatie over te vinden, maar tegelijkertijd is er nog veel in het duister gehuld. Dat geeft een auteur minder houvast, maar ook meer vrijheid.

Natuurlijk zal ik wel eens de mist ingaan, het is altijd een interpretatie van vroeger, vertaald naar het nu. Taalgebruik is ook balanceren tussen nu en vroeger. Niet te eigentijds maar ook niet te verouderd, want dat leest niet lekker. Ik vis wel eens iets uit de oude literatuur, van bijvoorbeeld Bredero, maar dan wordt in een recensie zo’n uitspraak juist te modern genoemd! ☺

Wie is jouw favoriete personage uit een van jouw boeken? En dan willen we natuurlijk ook graag weten waarom?

Pip was heel leuk om te doen, zo’n vrolijk, ondernemend en creatief meisje, ik had dat boek ook in een paar weken af. Tessa uit de roman JP & IK –die voor Valentijn uitkomt – vind ik ook heerlijk. Zo maf als een deur en tegelijk zo kwetsbaar als wat. Onmogelijk, maar toch sympathiek. Stiekem lijkt ze innerlijk best op mij. Het onmogelijke deel dan, hihi-hi!

Op welke plek werk je het liefste aan je boeken?

Altijd op dezelfde plek: mijn hoekje van de bank. Mijn ‘kuil’ kun je beter zeggen. Vroeger zat ik met mijn laptop op schoot en tegenwoordig op een laptoptafeltje, dan kun je onderwijl je benen bewegen. Beter voor de gewrichten en de doorbloeding.

Kun je misschien een klein tipje van de sluier geven over wat er voor 2021 op de planning staat.

Nou, JP & IK dus, mijn mafste chicklit (-satire) ooit. Met de warrige, spontane, onmogelijk Tess. Mijn collega’s Saskia Schouten en Marina Folkers hebben het gelezen en vonden de humor ‘geweldig!’. Dus het is gelukkig te vatten door andere mensen. En dan is er Gemma, een privédetective uit begin 1900, een combinatie van romantiek, humor en speurwerk. En natuurlijk nr. 3 uit de Regency reeks Tussen Londen en Surrey met de sprankelende Iris en haar hond. En eigenlijk moet ik heel nodig een Anna 2 schrijven, om het verhaal uit deel 1 af te ronden. Er staat al een begin, maar telkens… Novelles schrijf ik tussendoor voor de fun, en sowieso eentje voor onze twee maandelijkse Frisse Feelgood Nieuwsbrief, waar altijd een gratis verse novelle bij zit. En kinderverhalen liggen er ook nog genoeg.

Is er een Nederlandstalige auteur waar je graag nog eens mee zou willen samenwerken?

Saskia Schouten en ik hebben al een fijne samenwerking, onder andere in de vorm van de gezamenlijke nieuwsbrief die ik hierboven noem. Met Marina Folkers heb ik ook regelmatig contact over mijn en haar werk. Ik schat haar mening hoog in. Maar het lijkt me best leuk om eens samen in één boek te staan!

Oké, tot slot heb ik natuurlijk ook voor jou een aantal dilemma’s; welke kies jij en waarom?

Wonen in een historisch kasteel of in een appartementje in een drukke stad?

Ai, dat is zeker een dilemma omdat ze allebei aantrekkelijk kunnen zijn. Toch maar dat laatste. In zo’n kasteel moet natuurlijk steeds iets gerepareerd of onderhouden worden. Dat kost schrijftijd!

Kaarsen of schemerlampjes?

Bij kaarslicht kan ik niet werken, maar het is o zo mooi!

Uit eten of lekker zelf koken thuis?

Uit eten als het weer kan! Zo’n geweldige kok ben ik niet, bij vlagen geïnspireerd.

Theater of film?

Film! Komt dichterbij en is makkelijker te volgen. Ik kan me erin verliezen en theater houdt me op mijn tenen. Nogal vermoeiend.

Lezen of schrijven?

Oi, oi, wat een keuzevraag! Meestal schrijven… dat is deels ook lezen. Echt lezen doe ik vooral in de vakanties en dan het liefst een boek per dag.

E-boek of papieren boek?

Papier! Digitaal lezen doe ik al genoeg, kan dat ‘ding’ ook een keertje uit.

Schrijven voor volwassenen of kinderen?

Allebei leuk, maar toch liever voor volwassenen.

Nooit meer muziek luisteren of nooit meer schrijven?

Onmogelijke vraag… Muziek zit meestal wel in mijn hoofd, dus misschien kan ik op de voorraad teren… Toch maar schrijven, anders mis ik het teveel.

Ontbijt of avondeten?

Allebei belangrijk, maar ontbijt is gemakkelijker te missen dan het avondeten, dan kan ik niet slapen.

Fietsen of met de auto?

Mijn fietsbanden zijn tegenwoordig altijd lek, dus ik kom niet zo ver.

Wandelen gaat beter, maar voor de langere afstanden de auto, dat geeft ook veel vrijheid.

Hopelijk vonden jullie dit interview met Dani van Doorn net zo leuk als dat ik het vond om de vragen te stellen. Dani super bedankt dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem.

Liefs, Melanie