Interview met Darline Degheldere

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Ik probeer mijzelf en mijn blog altijd te blijven verbeteren. Zo merkte ik dat ik alle 5 de recensies van de auteurs van eigen bodem in een week toch wel erg veel vond. Ik merkte ook dat jullie als lezers de afwisseling op mijn blog juist zo fijn vinden. Dus vanaf deze maand doe ik van de helft van de auteurs van eigen bodem in week 3 de recensies en van de andere helft de interviews. Zo hebben we wat meer afwisseling! Daarnaast geeft dat ook gelijk wat meer ruimte om de recensies van de boeken die ik nog in moet halen te plaatsen. Vandaag is het dus tijd voor het interview met Darline Degheldere en volgende week kunnen jullie dan mijn recensie lezen van de vijfde kamer.

Interview met Darline Degheldere

Je tekende afgelopen jaar bij Hamley Books voor je boek! Hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen.

De auteur van tal van boeken, Belinda Aebi, nodigde mij in februari 2020 uit voor de boekvoorstelling van haar laatste boek ‘Het Dorp’.

Daar kwam ik in contact met haar uitgever, Hamley Books. Sandra Vets stuurde ik diezelfde avond een mail met de vraag of ze mijn manuscript, als uitgever, wilde beoordelen. Niet lang daarna belde ze me om te zeggen dat ze met mij in zee wilden gaan.

Wat zijn de voordelen van een boek uitgeven via een uitgeverij?

Persoonlijk vind ik het grootste voordeel de professionele hulp die je daarbij krijgt. Proeflezers, ontwerpen voor de cover… maar ook: de erkenning die je erdoor krijgt. Er worden heel veel manuscripten geschreven, maar niet elk manuscript vindt zijn weg naar een uitgeverij.

Wanneer dacht je voor het eerst yes ik heb een boek geschreven?

Op het moment dat het manuscript volledig af was – voor zover je dat ooit als volledig af kan beschouwen – en ik begon na te denken over een cover en een dankwoord.

En op welke leeftijd begon je met schrijven?

De eerste zin van mijn eerste boek dateert van november 2016 (53,5 jaar).

De vijfde kamer is een thriller waarom heb je voor dit genre gekozen?

Thrillers, detectives, literaire thrillers… het valt allemaal onder het genre ‘Spanning & Thrillers’. Ik wilde een verhaal schrijven waarin iets spannends gebeurt wat iedereen zou kunnen overkomen en zaken oplossen zonder dat er politie /rechercheurs bij te pas komen.

In de vijfde kamer zijn 4 koppels samen op vakantie en wordt een van hen dood aangetroffen in de kamer. Stel jij zou op vakantie zijn en iemand dood aantreffen hoe zou jij dan reageren?

Oei, dat is een moeilijke, daar moet ik even over nadenken. Hoewel, ik zou allicht schrikken en dan reageren zoals de meesten dat zouden doen. De hulpdiensten bellen en hun richtlijnen opvolgen? In het echte leven ben ik blijkbaar heel nuchter.

Vind je het lastig om een moord te bedenken voor in je thrillers?

Nee, dat niet, moorden kunnen echt overal, altijd en op verschillende manieren gebeuren. Ik heb ooit ergens gelezen dat iedereen in staat is om te moorden. Ik vind het wel belangrijk dat de moord realistisch is en dat de opbouw van het verhaal goed zit.

Wat vind je het moeilijkste aan het schrijven van een boek?

De opbouw. Het is meestal zo dat ik een goed einde voor een boek weet. Daar begin ik mee. In mijn hoofd laat ik dat verhaal dan terugspoelen. De bedoeling is dat de lezer doorheen het boek van alles te weten komt wat dan leidt naar een ontknoping. Maar ook dat moet vol verrassingen zijn. Gewoon vertellen hoe het afloopt is te simpel. Verder vind ik het ook moeilijk om nevenverhalen te verzinnen die ertoe doen. De meeste boeken kunnen worden samengevat op 2 A-viertjes. Het is de kunst om een simpel verhaal boeiend en opbouwend weer te geven, zonder teveel uitweidingen. Ik denk niet dat ik boeken van 400 of 500 pagina’s zou kunnen schrijven…

Waar haal je eigenlijk de inspiratie voor je boeken vandaan?

Iets lezen, iets horen of zien en dan denken: hé, dat zou een goed einde voor een voor een verhaal kunnen zijn. Mijn fantasie even de vrije loop laten, denken aan een beginscène en dan opbouwen naar het einde toe.

Is het voor een thriller ook belangrijk om research te doen?

Hangt ervan af waarover je schrijft. Bij psychologische trillers is dat iets minder noodzakelijk omdat het dan vooral de gedachte van het hoofdpersonage is waarin je binnentreedt, maar bij thrillers met een medische (of geschiedkundig/cultureel/juridisch) aspect dient er wel wat opzoekingswerk te gebeuren.

Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd op het gebied van schrijven?

Haha, op school was dat vooral de theorie over de ‘dt-fouten’, maar ondertussen heb ik die truck door. Maar dat bedoel je waarschijnlijk niet. Wat ik wel geleerd heb, is dat je je manuscript moet lezen alsof het de eerste keer is en dan telkens herlezen, herlezen… tot je vindt dat hij bijna oké is (dat moment komt eigenlijk nooit, want er kan elke keer aan gesleuteld worden). Je moet op een bepaald moment tevreden zijn met wat het is.

Met welke auteur zou je wel eens samen willen werken aan een verhaal?

Ik denk dat ik niet zo goed ben in het samen schrijven aan een gemeenschappelijk verhaal. Brainstormen en fantaseren daarentegen, ja dat lijkt me wel leuk en dat hoeft zeker niet met een bekend auteur te zijn, dat mag en kan met eender wie zijn die hetzelfde genre van boeken schrijft of leest. Ik zou wel eens willen luisteren hoe andere schrijvers hun verhaal tot leven brengen. En tegen een lunch-ke met Aspe, Coppers of Brusselmans zou ik uiteraard geen nee zeggen.

Kunnen we in de toekomst nog meer boeken van jou hand verwachten?

Zeker. ‘De vijfde kamer’ is eigenlijk mijn tweede boek. Mijn eerste manuscript werd eveneens genomineerd voor de ‘Fintro Prijs spannend boek’, maar dat heb ik in eigen beheer uitgegeven. Ik zou het later opnieuw willen uitgeven, maar dan na een paar aanpassingen. Het kan altijd beter. Momenteel ben ik aan het schrijven aan een derde boek (dat hopelijk in het voorjaar 2022 uitkomt).

Is er iets dat je nog graag zou willen zeggen tegen de lezers?

Ja, iets grappigs. Sommige lezers laten me weten dat ze mijn eerste boek in één ruk hebben uitgelezen en daar voel ik me enorm door gevleid, maar dan denk ik meteen: dat is spijtig, ik schrijf er een jaar aan en dat wordt dan in 1 of 2 dagen gelezen. Maar ik kan de lezers toch niet aansporen om trager te lezen? (hahaha). Trouwens, die vergelijking gaat natuurlijk ook op voor koks en filmmakers. De tijd die zij in hun voorbereiding steken valt ook volledig in het niet tegenover de tijd waarin het gerecht wordt geconsumeerd of de film wordt bekeken.

Tot slot heb ik natuurlijk ook voor jou nog een aantal pittige dilemma’s welke kies hij en waarom?

Aha, dilemma’s! Ik ben een vis (van sterrenbeeld), dus ik zwem zus en zo, links en rechts, voor en… achter? Dat wil zeggen dat ik nu al keuzestress krijg. Niet waar hoor… Spannend, dat wel. Laat maar komen.

Lezen of Schrijven?

Allebei, maar lezen kan altijd en overal. Om te schrijven moet er een ‘plek’ zijn.

e-boek of papieren boek?

Zonder twijfel een papieren boek. Ik heb ooit een e-reader cadeau gekregen, daar 3 boeken in opgeladen en na het lezen van het eerste boek heb ik toch nog de papieren versie aangekocht.

Expeditie Robinson of De mol?

Dat vind ik een goede vraag. De Mol is een hoogstaand programma, maar omdat ik ooit heb meegedaan met ER kies ik natuurlijk voor ER. Dat was in het jaar 2004, de Nederlanders tegen de Belgen. Uniek en intens…

Winter of zomer?

Ik kan beter tegen de koude dan de warmte, maar ik houd eigenlijk van alle seizoenen. De afwisseling is prima zo.

Wonen in een drukke stad of midden in de natuur?

In de natuur en als buitenverblijf een appartementje in de stad?

Fantasie of werkelijkheid?

Een combinatie van de beiden. Zoals gezegd is mijn sterrenbeeld ‘Vissen’ en die blijken veel fantasie te hebben. Dus ja, misschien dan toch een lichte voorkeur voor fantasie.

Koud of warm?

Een koude omgeving met warme kleding.

Toch houd ik dan toch meer van warme dranken (thee en soep) dan van koude. Voor mij geen dranken uit de koelkast, liever kamertemperatuur, behalve champagne of Cava natuurlijk

Verleden of heden?

Verleden. Ik blijf het verleden koesteren en kan heel moeilijk afstand doen van alles wat daarmee te maken heeft (ik houd dus heel veel rommel bij).

Ik ben me ervan bewust dat ik wat meer van het heden moet genieten.

En de toekomst, die neem ik gewoon zoals ze komt.

Ik hoop dat jullie net zo genoten hebben van dit interview met Darline Degheldere als dat ik heb genoten van het bedenken van de vragen!

Heel veel liefs, Melanie