Daigho van Latoya Morris
Hallo lieve lezers van Bookstamel, Yes hebben jullie het in de gaten. Ik kan eindelijk weer wat makkelijker lezen. Mijn hand is ontsteking vrij. Natuurlijk moet ik nog wel volop revalideren maar de ergste pijn is inmiddels achter de rug. Daarnaast is mijn oog ontsteking inmiddels ook zo goed als weg. Ik ben dus als een gek lekker boeken aan het lezen en aan het bloggen. Want tja bloggen vind ik nog steeds super leuk om te doen. Dan blijf ik toch een beetje bezig hé. vandaag gaan we het hebben over Daigho van Latoya Morris. Ik mocht Latoya vorige maand al interviewen over dit boek. Dit interview met Latoya Morris kun je hier lezen.
Titel: Daigho Auteur: Latoya Morris Uitgeverij: Hamleybooks Genre: Urban Fantasy Cijfer: 10
Hier gaat Daigho over:
In de wereld Ayra wordt magie in evenwicht gehouden door wezens genaamd Wyndrygem. Zij worden eens in de honderd jaar geboren om Ayra te zuiveren van donkere magie. Maar als Wyndrygem Alma verliefd wordt op een kwaadaardige tovenaar, gaat het mis. De jonge Bryana brengt hoop. Alma krijgt een visioen: Bryana zal een zoon krijgen, die weleens Alma’s redding kan beteken. Zijn naam is Daigho. Als Daigho zeventien is, wordt zijn vriendin lastiggevallen door een paar jongens. Hij verandert in een wezen met vleermuisvleugels, een gehaat ras in zijn wereld. Daigho vlucht en komt terecht op een compleet andere wereld: de aarde, waar hij zijn menselijke gestalte weer aanneemt en vriendschap sluit met Fay. Maar hoezeer hij ook op haar gesteld is, Daigho wil terug naar huis. Hij wil antwoorden. Waarom verandert hij soms in een monster? Wat is zijn rol in Ayra, waar hij thuishoort en waar een gevangen tovenaar elk moment zijn macht terug kan krijgen? En wanneer komt het moment dat hij voor altijd een monster zal blijven…
Dit vind ik van Daigho:
Ik begin met de cover van Daigho. Ik denk dat dit mijn favoriete cover is ever. Ik vind de tekening echt prachtig en door het kleur gebruik krijg je gelijk een beetje een duister en magisch gevoel. Daarnaast vind ik de titel ook lekker kort en bondig en dat vind ik fijn.
Dan gaan we naar het verhaal zelf. Oooh jongens Latoya Morris heeft mij met haar woorden in dit verhaal betoverd. Dit verhaal is Magisch duister hoopvol en bezit een sprankeltje magie. Latoya kan in mijn ogen echt prachtige magische verhalen vertellen elk boek weer weet ze mij te verassen en dat was met Daigho niet anders. Toch vind ik dit het mooiste boek dat ik tot nu toe van haar heb gelezen.
Dit verhaal bevat namelijk alles wat elke fantasie lover nodig heeft. Het bezit magie, magische wezens, een beetje duisternis en een beetje licht. De personages in dit boek zijn super goed neergezet en door ontwikkeld. Alma is zo’n magisch personage al vanaf de kennis maken met dit personage kun je met haar mee leven maar tijdens het lezen voelt het alsof je langzaam aan een uit aan het afpellen bent en onder elk laagje weer iets nieuws vind. Beetje bij beetje komen we steeds meer te weten over dit personage en haar verleden. Eigenlijk geld precies het zelfde voor Daigho het hoofdpersonage in dit boek. Daarnaast schrjf latoya op een manier waardoor je heel makkelijk een uiterlijk bij de personages kunt schetsen in je hoofd.
Dit verhaal is een typisch verhaal over goed en kwaad over donker en licht over hoop en wanhoop. Alleen dan op zo’n prachtige manier verteld dat het voelt alsof je in een magische sprookjes film rond loopt. Dit boek zou goed nu al wel eens mijn favoriete boek van 2021 kunnen zijn.
Liefs, Melanie
