Interview met Fenneke Zwaaneveld

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Vandaag is het tijd voor een interview met Fenneke Zwaaneveld. Want het einde van de maand naderd weer en dat betekend tijd voor nieuwe auteurs van eigen bodem en afscheid nemen van de auteurs van deze maand.

Je begon al op jonge leeftijd met schrijven. Wat inspireerde jouw op die leeftijd om te gaan schrijven?

Op mijn 11e, in groep 8, kregen we van de juffrouw een project om aan te werken. Iedereen ging aan de slag met twee korte hoofdstukken die geschreven waren door een kinderboekenschrijfster. We moesten het verhaal zelf op eigen creatieve wijze afmaken. Sowieso hield ik toen al veel van boeken en las ik graag, maar schrijven was wel een hele nieuwe wereld die voor me open ging. Ieder boekje werd uiteindelijk in de groep voorgelezen en na die van mij, kwam de juffrouw naar me toe en zei ze dat ze me ooit wel auteur zag worden. Dit is mij altijd bijgebleven.

Een van de juffen op school heeft jouw enorm geïnspireerd om te gaan schrijven. Heb je deze juf nog wel eens terug gezien?

Ik heb haar nooit meer gezien. Wel heb ik een aantal jaar geleden via printing on demand een boek laten printen. Daarmee ben ik ook in de regionale krant gekomen en mijn oude juffrouw heeft dat gezien. Ongeveer een jaar later vond ik een artikel online uit de schoolkrant van mijn oude basisschool waarin ze er een heel mooi positief stukje over geschreven had. Ik heb nog geprobeerd contact met haar te zoeken, maar dat is helaas niet gelukt.

Hoe voelde het toen je van Hamley Books te horen kreeg dat jouw boek uitgegeven zou gaan worden?

Dat was een heel bijzonder moment. Ik had al wat contact met Sandra gehad, zo nu en dan, en ik wist dat ze er positief over was. Desondanks, het moment dat ik echt een “ja” kreeg, heb ik wel een traantje weg moeten pinken. Ik was dolgelukkig natuurlijk.

Hoe vond je het om Stille Duisternis voor het eerst in je handen te houden?

Heel gek eigenlijk, maar ook heel fijn en mooi. Op dat moment voelde het wel echt opeens heel erg “echt”. Mijn boek was daar. Ik kon het voelen, zien en zelfs ruiken. Het was niet langer enkel een droom.

Tja en dan is dat moment daar allerlei lezers en boekbloggers gaan hun mening vormen over jou verhaal jouw kindje. Hoe vind je dit?

Natuurlijk kan dat soms wel lastig zijn. Ik denk dat iedere auteur dat wel ervaart. Maar ik heb er vertrouwen in dat ik dit verhaal geschreven heb zoals ik het heb willen schrijven. Constructieve kritiek kan ik meenemen naar volgende projecten. Verder probeer ik het gewoon fijn te vinden wanneer mensen ervan genieten. Daarom heb ik het ook zo graag willen uitgeven.

Wat is je favoriete quote uit Stille Duisternis?

Ik weet niet zeker of ik echt een favoriete quote heb, maar ik heb zeker wel een favoriet hoofdstuk, namelijk hoofdstuk 28. Maar waarom, dat ga ik niet zeggen.

Waarom besloot je om juist een young adult/fantasie verhaal te gaan schrijven?

Het is niet echt een bewuste keuze om Young Adult te schrijven, dit ligt me gewoon het beste denk ik. Overigens is Stille Duisternis niet echt fantasy. Het is voornamelijk contemporary, beetje paranormaal, beetje dystopisch. Ik vind het heel leuk om te schrijven over dingen die niet echt zijn of kunnen zijn, maar dan wel in een realistische wereld.

Wat is de beste les die je hebt geleerd van Sandra van Hamley Books?

Om in mezelf te geloven, absoluut.

Wat vond je eigenlijk het aller moeilijkste aan het schrijven van Stille Duisternis?

Het begin was lastig. Ik heb soms tijden dat het heel moeilijk is voor me om te beginnen met schrijven en dan ook echt door te zetten. Toen ik eenmaal bezig was, had ik nog af en toe wel twijfelmomenten of dat ik eventjes vast kwam te zitten, maar daar kwam ik iedere keer doorheen. Het einde was voor mij het makkelijkste, toen zat ik zo in de flow dat ik bijvoorbeeld de laatste vijf hoofdstukken in één dag heb geschreven.

In Stille Duisternis verschijnt er een mysterieus wolkendek aan de hemel die de wereld hul in duisternis. Wat zou jij doen als de wereld opeens is onthult in een donkere duisternis?

Ik denk dat als je gelooft dat de wereld vergaat of er in ieder geval iets heel vreemds en ernstigs gebeurt met de wereld, dat je prioriteiten wel veranderen of versterken en dat er veel naar boven kan komen. Ik hoop dus dat ik me niet gek zou laten maken door zorgen of andere afleidingen en vooral zou gaan voor wat ik echt belangrijk vind. Mijn eigen licht zoeken in de duisternis.

Net zoals het hoofdpersonage teken en schilder jij graag? Zijn er nog meer dingen van jouw persoonlijkheid terug te vinden in dit personage?

Ik teken graag, schilderen doe ik meestal alleen digitaal, maar beide vind ik wel erg leuk om te doen. Ook ben ik net als Vera vrij onzeker over mijn werk. Ik weet dat ik soms hele mooie tekeningen maak, maar ik heb een hele kritische stem naar mezelf. Desondanks, voor Vera is dit echt haar passie, haar manier om dingen te verwerken en waar ze geluk uit haalt. Voor mij is het meer gewoon een hobby.

Waar haalde je de inspiratie voor Stille Duisternis vandaan?

Het is lastig te zeggen voor me hoe het precies ontstaan is. Meestal schrijf ik scènes, zonder te weten waar ik precies over wil schrijven, en vloeit er gewoon iets uit. Die scène bleef me toch wel bij en intrigeerde me. Lang twijfelde ik wel of het niet te vaag of gek was om er een heel manuscript van te maken, maar na wat positieve en motiverende woorden tijdens een schrijfweekend, besloot ik er echt aan te gaan werken.

Tot slot een aantal dilemma’s voor jou en sommige zijn misschien best pittig

Max Verstappen of Hamilton?

Lewis Hamilton! Geweldige coureur met een mooi en inspirerend karakter. Max Verstappen is zeker een talent, maar moet zich nog enorm gaan bewijzen op meerdere gebieden.

Formula 1 of gamen?

Gamen als ik moet kiezen voor dagelijkse activiteiten. Formule 1 als ik moet kiezen voor wat het voor me betekent en wat het me gebracht heeft.

Lezen of tekenen?

Lezen. Tekenen is leuk, maar woorden hebben voor mij altijd meer betekenis gehad dan beelden.

Schrijven of lezen?

Schrijven. Boeken zijn prachtig, maar zelf je eigen verhalen vertellen is het mooiste en fijnste wat ik kan doen.

Tv serie of film?

Series. Ik kijk niet veel tv en vanwege mijn concentratie kan ik niet achter elkaar afleveringen verslinden, maar meestal blijven series me langer bij dan films. Het hangt natuurlijk wel heel erg af van het verhaal.

Boek of film?

Boek! Ik zal altijd liever boeken lezen dan de films zien.

Fantasie of werkelijkheid?

Werkelijkheid. Uiteindelijk, hoe graag je misschien soms ook zou willen ontsnappen aan de realiteit, fantasie is niet echt en het echte leven kan ook wel heel mooi zijn. Ik dagdroom iedere dag, maar de realiteit is wat echt belangrijk is voor me.

Voor altijd donker of voor altijd licht?

Deze kan ik eigenlijk niet kiezen, aangezien ik heel sterk geloof dat er zonder licht geen duisternis is en andersom. Alles zou veranderen en nieuwe betekenissen krijgen en aan beide opties zitten voor- en nadelen.

Dit was het interview met Fenneke Zwaaneveld. Hopelijk vonden jullie het weer een leuk interview. Fenneke super bedankt dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem.

Liefs, Melanie

Bookstamel

Lezen en koken is een passie van mij. Deze passies deel ik op mijn blog

Dit vind je misschien ook leuk...

0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
guest

CommentLuv badge

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x