Interview met Rick Vermunt

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Vandaag gaan we Rick Vermunt wat beter leren kennen. Volgende week kunnen jullie mijn recensie van zijn boek lezen. Maar vandaag is het tijd voor mijn Interview met Rick Vermunt.

Je bent bij uitgeverij Zilverbron terecht gekomen omdat je een auteur ontmoette op Castlefest die je wees op deze uitgeverij. Hoe was het om te horen dat Cocky van Zilverbron jouw eerste boek wilde gaan uitgeven?

Het ging iets anders. Ik had zojuist een boek afgerond en stuitte tijdens Castlefest op de stand van Zilverbron. Toen ik een auteur aansprak met de melding dat ik drie dagen eerder EINDE onder een manuscript had gezet, wees hij mij op Cocky. We hadden een gesprek en zij zei ‘stuur het manuscript maar op’. Ik had eerder jaren lang geleurd met een ander manuscript zonder dat ik een uitgever vond, dus ik verwachtte er niets van. Ik was dan ook zeer prettig verrast dat ze na een week meldde dat ze het boek wilde uitgeven. Dat werd uiteindelijk de Maker de Sloper de Breker.

Inmiddels schrijf je al een aantal jaren. Regelmatig doe je ook mee aan schrijfwedstrijden. 2 maanden geleden (Ten tijde dat het interview online komt) werd je weer 5de in een schrijfwedstrijd. Wat vind je zo leuk aan schrijfwedstrijden?

Haha. De werkelijkheid achterhaalt ons voortdurend. Afgelopen weekend ook weer .Gepubliceerd worden is fantastisch! Dat is mijn drug. En je zit met deadlines. Vaak vergeet ik die en heb soms nog maar 1 dag om een verhaal te produceren. Onder druk wordt alles vloeibaar. Het spannende aan wedstrijdschrijven is dat je jezelf overlevert aan andere critici. Daarnaast kun je een ander genre uitproberen dan je gewend bent.

Voor deze wedstrijden schrijf je korte verhalen in plaats van een heel boek. Wat is de uitdaging aan het schrijven van een kort verhaal?

Wat als ik beweer dat een roman schrijven eigenlijk eenvoudiger is dan een kort verhaal? Je hebt meestal niet meer dan 5000 woorden tot je beschikking. Vaak minder. Dat betekent dat je alle elementen in zo weinig mogelijk woorden moet stoppen. Introductie, conflict, ontwikkeling en oplossing/ einde. Het helpt mij tevens writer’s blocks te overwinnen. Je kunt jezelf niet dwingen te schrijven aan jouw roman als het niet wil. Dat geeft slechte resultaten. Ze zeggen niet voor niets ‘verandering van spijs doet eten.’

Hoe ben je eigenlijk terecht gekomen bij het schrijven van een roman?

Een aantal jaar geleden ging ik naar de VS om met een Amerikaanse vriendin, die ik alleen nog online kende, Route 66 af te rijden. Onderweg filosofeerden we over allerlei zaken. Ook over onze hobby: het schrijven van korte verhalen. We vroegen ons allebei af of we een roman in ons hadden. Dat bleef bij mij hangen. Dus probeerde ik het uit. Als kapstok gebruikte ik een Vikingverhaaltje dat ik ooit eerder had geschreven.Het eindresultaat werd compleet iets anders maar dat geeft niet.

Al jouw boeken hebben een fantasy invloed maar bevatten daarnaast ook stukken geïnspireerd op mythologie. Wat vind je interessant aan mythologie?

Het was een ander boek dat mijn wereld op zijn kop zette: the Mysts of Avalon. Ik besefte opeens dat ik mij verbonden voelde met paganisme en wicca en de oude Germaanse en Keltische tradities .Ik ging mij inlezen ontdekte dat veel van onze tradities heel oude wortels hebben. Noordse goden hebben iets menselijks. Ze falen geregeld. Daarnaast hadden Vikingvrouwen een belangrijker positie dan in al die door mannen gedomineerde maatschappijen. Het had dus ook iets politieks voor mij. Vandaar. De Edda’s waarin de Noordse mythologieën staan opgetekend zijn eigenlijk best droog. Dat kan leuker, dacht ik. Alleen geef ik er een andere draai aan.

Waar haal je de inspiratie voor je boeken vandaan?

Films, TV-series, boeken. Ik zie of lees iets en dat zet van alles in beweging. Eigen interpretaties, twists, liefst een beetje duister. Daarnaast ben ik beelddenker. Scenario’s die zich in mijn hoofd afspelen probeer ik vast te leggen, wat best moeilijk is.

Je werkt in de universiteitsbibliotheek. Eigenlijk sta je dus regelmatig tussen de boeken lees je zelf dan ook nog veel naast het schrijven?

Ik zeg altijd: ‘als ik schrijf, lees ik niet, en ik schrijf bijna altijd.’ Mijn werk is overigens ver van boeken verwijderd. Je moet weten dat meer dan 90% van alle literatuur (artikelen en boeken)die de bibliotheek bezit digitaal is. Het gaat in mijn werk vooral om vinden van literatuur. Daar geef ik les in.

Regelmatig bezoek je ook fantasy festivals wat vind je zo leuk aan deze festivals?

Ik zou je graag meenemen in de wereld waar iedereen zichzelf kan zijn, wie ze willen zijn, zonder dat ze worden veroordeeld als afwijkend. Ik noem het een veilige omgeving voor de buitenbeentjes, en de paradijsvogels. Op fairskomen ze tot bloei. Ook ik. Wist ik veel dat ik ass heb? Maar toen ik mijn diagnose kreeg(in 2018, ik was toen 56!) begreep ik eindelijk waarom ik mij zo verbonden voel. Ik heb er mijn beste vrienden leren kennen. Ten slotte: nu ik Zilverschrijver ben, sta ik natuurlijk ook regelmatig te signeren op fairs. Dan ben ik auteur en geen festivalbezoeker. Al ken ik natuurlijk heel veel mensen die er rondlopen.

Wat vind je het moeilijkste aan het schrijfproces?

Discipline. Je kunt je sociale leven vaarwel zwaaien. Daarnaast ben ik een organische schrijver. Ik weet van te voren zelden meer dan het begin (een dramatische gebeurtenis) en het eind. Alles er tussenin slechts globaal. Sterker nog: ik heb niet altijd regie over de dynamiek tussen mijn karakters. Die bepalen zij! Het nadeel is dat ik daarom vaak heen en weer moet omdat nieuwe ontwikkelingen aanpassingen van eerder geschreven stukken vereisen. Een muur vol geeltjes met de hele verhaallijn is zo gek nog niet. Ook ik leer nog steeds.

Welke wijze les zou jij mee kunnen geven aan andere auteurs?

Voor debutanten: schrijf je suf. Hoe meer je schrijft hoe beter je wordt. Organiseer. Dat organische van mij moet je maar liggen.

Ben je momenteel bezig met een nieuw boek? Zo ja kun je ons een klein tipje van de sluier geven?

Ik ga voor een vijfde roman. Wanneer die uitkomt? Nummer drie moet zelfs nog door de redactie. Roman drie gaat over de jeugd van Ai’Laenor, een bij karakter uit de Maker de Sloper de Breker. Ik vond haar zo leuk dat ze een eigen boek verdiende. Ik ben op dit moment bezig met materiaal verzamelen voor roman nummer vijf. De hoofdpersoon is de Walkure Sigrdrífa, ook wel bekend als Brunhilde. Ze komt al in mijn romans voor, maar ze verdient verdere uitdieping. Deze roman wil ik helemaal enten op de mythologie rondom haar en de Walkkuren. Met mijn eigen twist, natuurlijk.

Hoe vind je het eigenlijk om recensies/meningen van lezers over jouw boeken te lezen?

Leuk maar het gebeurt te weinig. Dus jij bent zeer welkom.

Heb je nog een grote droom?

Bekend schrijver worden die ervan kan leven.

Tot slot heb ik voor jou nog een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom?

Fantasy of werkelijkheid?

Fantasy. De werkelijkheid is te banaal.

E-boek of papieren boek?

Papier. Een boek moet je kunnen ruiken.

Een fantasy festival of een boek presentatie?

Trouweloos van aard die ik ben: boekpresentatie.

Een groot kasteel met slotgracht of een boomhut in het bos?

Organisch kasteel in een boom. 😉

Fietsen of lopen?

Fietsen.

Zelf koken of uit eten/ eten bestellen?

Zelf koken.

Thee of Koffie?

Koffie.

Vikings of Goden?

Goden.

Zwart of Wit

Zwart

Ik hoop dat jullie genoten hebben van mijn interview met Rick Vermunt. Rick super bedankt dat ik jou het hemd van het lijf mocht vragen.

Liefs, Melanie