Interview met Monica Haak
Hallo lieve lezers van Bookstamel, Vandaag is het alweer tijd voor mijn interview met Monica Haak. Jullie hebben Monica de afgelopen maand natuurlijk al veel beter leren kennen maar dit is de kers op de taart 🙂 Dus ga lekker achterover hangen en geniet.
In het voorstel blog hebben we al kunnen lezen hoe je bij Hamley Books terecht bent gekomen. Maar hoe ontstond dat contact tussen jou en Sandra van Hamley Books eigenlijk?
Lange tijd was ik blogger op mijn boekenblog My Perfect Book Life. Ik zat bij het recensententeam van Hamley Books, dus zo kwam ik met de uitgeverij in contact. Op een dag vroeg ik me af hoe het in zijn werk gaat met manuscripten opsturen, dus ik besloot het gewoon te vragen. Sandra beantwoordde mijn vraag en kwam meteen op mijn zelf uitgegeven boek: Fatale Beloftes. Juist, dat boek dat nu als Voor verdriet heeft niemand tijd uit is gegeven!
Wat is het voordeel van een boek uitbrengen bij een uitgeverij in plaats van in eigen beheer?
De reden dat ik een boek in eigen beheer wilde uitgeven is dat ik het helemaal eigen wilde houden. Mijn verhaal, mijn woorden en mijn rechten. Ik was bang dat ik bij een uitgeverij te veel zou moeten veranderen, waardoor het niet langer meer mijn boek was, maar een product voor de markt. Ik heb beide kanten mogen ervaren, want nu ik bij een uitgeverij zit zie ik dat mijn visie t.o.v. uitgeverijen niet helemaal terecht is. Tuurlijk, er moet flink geschaafd worden aan je verhaal en hier moet je echt open voor staan (ik moest bijvoorbeeld het begin en het eind helemaal omgooien), maar daardoor wordt het ook echt beter. Daarnaast is het heel fijn dat er zo’n groep lieve, trouwe mensen met je meedenkt en meeleest. Er wordt een hoop voor je gedaan, zoals covers ontwerpen, drukken van de boeken, distribueren van de boeken en zelfs de promotie. Alles in overleg en samenwerking, overigens. Natuurlijk is dit financieel gezien ook prettiger dan eigen beheer. Het heeft dus zeker zijn voordelen.
Je eerste boek behaalde de tweede plaats bij de indie awards. Hoe was het om gelijk genomineerd te worden voor deze prijs?
Ja, bizar. Ik wist niet eens dat mensen mij kenden, laat staan dat ze mijn boek hadden gelezen. Ineens stond ik op de longlist en schoof ik naar de shortlist, om als tweede te eindigen voor juryprijs beste boek 2017. Bizar, maar magisch!
Naast schrijver ben je ook boekblogger/grammer vind je het niet lastig om andere boeken te lezen terwijl jezelf aan het schrijven bent?
Nee, het lezen vind ik niet lastig. Het bloggen wel, vandaar dat ik met mijn boekenblog ben gestopt. Ik lees nu wanneer ik dat wil, op mijn eigen tempo. Er hoeft geen beoordeling aan te hangen en dat vind ik erg prettig. Dit was wat mij erg zwaar begon te wegen: hoe kun je anderen beoordelen als je zelf ook schrijft? Dus ik focus me nu op schrijven en lezen, met natuurlijk nog steeds mijn boekige Instagramaccount voor foto’s.
In voor verdriet heeft niemand tijd bouwen 2 meiden een vriendschap op omdat ze beide een verlies geleden hebben. Heb jij zelf ook al te maken gekregen met verlies?
Opmerkelijk genoeg niet. Ik heb in mijn opleiding tot orthopedagoog ontzettend veel geleerd over dit onderwerp en over andere relevante onderwerpen, dus die informatie heb ik meegenomen. Daarnaast heb ik in mijn omgeving vrienden en familieleden die wel te maken hebben gekregen met verlies, dus zij waren mijn ‘bron’ hierin. Wel heb ik met mijn acteerverleden geprobeerd me constant in te leven in mijn hoofdpersonages, wat voor mij als auteur zelfs zwaar werd op momenten.
Naast verlies staat vriendschap centraal in dit boek. Wat vind jij zelf belangrijk aan een goede vriendschap?
Eerlijkheid op een consistent niveau. Niet alleen als het jou uitkomt, maar altijd. Of die ene rok me nou foeilelijk staat of dat je vindt dat ik iets gezegd heb dat niet door de beugel kan, vertel het me. Daarnaast is natuurlijk er voor elkaar zijn heel belangrijk, en ook dit weer op een consistente, wederzijdse manier. ‘Geen tijd’ kan best een keer voorkomen, maar in vriendschap maak je tijd voor elkaar.
Voor verdriet heeft niemand tijd is uitgebracht in een prachtige hardcover editie heb jij hier zelf voor gekozen?
Nee, maar ik ben er wel onwijs blij mee! Alle Young Adult boeken en jeugdboeken worden bij Hamley Books in hardcover uitgegeven.
Hoe is de prachtige cover eigenlijk tot stand gekomen?
Je zoekt eerst een stockfoto die je mooi zou vinden voor op de cover en dan gaat er een vormgever mee aan de slag. Zij stuurt jou voorbeelden met verschillende kleuren, lettertypes, etc. Daarna kies jij jouw favoriet, de vormgever en jouw uitgever kiezen hun favoriet en dan wordt er beslist.
Je begon al jong met schrijven waar kwamen die schrijfkriebels vandaan?
In groep 2 wilde ik lezen en schrijven, maar mijn moeder wilde graag dat ik wachtte tot groep 3. Daar was ik het niet mee eens, dus ik heb mezelf leren lezen en schrijven en toen dacht ik: meteen maar gebruiken, die nieuwe vaardigheden, toch?
Ik werd wel altijd voorgelezen door mijn ouders voor ik naar bed ging en heb toen al de droom ontwikkeld om ooit zelf een boek te schrijven.
Je werkt met kinderen met dyslexie super tof! Ik heb namelijk ook dyslexie en in mijn tijd was er geen hulp voor. Heb je misschien nog een goede tip voor mij?
Oké, misschien is oefenen cliché, maar het is wel de beste tip. Daarnaast kan het ook helpen om een audioboek te luisteren, terwijl je dat boek fysiek leest. Het combineren van dezelfde input via verschillende zintuigen helpt goed.
Wat zijn je dromen voor de toekomst. Dit mag op persoonlijk gebied zijn of op schrijfgebied?
Het liefst wil ik natuurlijk nog veel meer boeken schrijven en ik ga er ook zeker voor om dit waar te maken! Ik wil graag naast hedendaagse Young Adult-boeken op ten duur me gaan wagen aan jeugdboeken.
Is er een bepaald thema waar je nog graag eens een verhaal over zou willen schrijven?
Ik zou nog graag iets willen schrijven over huiselijk geweld/mishandeling, seksueel misbruik of dat soort thema’s. Vrij heftig, maar juist daarom wil ik ze minder taboe maken.
Welke boodschap zou je aan de lezers van je boek willen meegeven?
Let op met het lezen van dit boek als je gevoelig bent voor dit soort onderwerpen. Het laatste wat ik wil is dat mijn boek mensen triggert op een negatieve manier.
Hamley Books organiseert altijd een grote blogtour om een boek release heen. Vond je het spannend dat allerlei goede bloggers een mening gingen vormen over jou boek?
Ja, onwijs! Ik heb wel alle recensies gelezen en ik merk dat het me eigenlijk wel goed doet, óók de minder positieve recensies. Ik weet dat niet iedereen laaiend enthousiast kan zijn en de terugkoppelingen werken verfrissend tijdens het schrijven van mijn tweede boek.
Wat vond je het aller moeilijkste aan het schrijfproces?
Ik vind het begin met de ideeën leuk, maar dan komt er een onwijs moeilijk proces: het geraamte maken. Ik schrijf altijd van tevoren uit hoe mijn boek gaat verlopen. Ik beschrijf de rode draad, creëer personages, bedenk belangrijke momenten, alles komt al in kaartjes op een prikbord te staan. In deze fase moet het voor mij gaan borrelen, ik moet het zien zitten om hiervoor te gaan, er moet potentie in zitten en alles moet op zijn plek vallen. Als er hier iets niet oké voelt, ga ik er niet aan beginnen. Tevens is er zo halverwege het boek nog een punt waarop ik ineens geen zin meer heb. Vaak moet dan iemand me er even doorheen slepen en dan maak ik het boek af.
Tot slot heb ik voor jou natuurlijk ook een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom?
E-boek of papieren boek?
Papieren boek! Voelen, ruiken, luisteren naar het geritsel van de bladzijden, woorden zien… Heerlijk!
Musical of theater voorstelling?
Beiden. Ik zou bijvoorbeeld niet naar concerten of festivals gaan. Moet ik echt kiezen? Dan musicals, dat heeft net even iets meer.
Lezen of schrijven?
Verdorie… Dan toch lezen. Ik lees meer dan ik schrijf, dus dat ga ik meer missen denk ik.
Kasteel of hutje ergens in het bos of klein appartementje midden in de stad?
Lekker naar het bos hoor! Wel in dat kasteel, natuurlijk.
Zelf koken of uit eten/afhalen?
Ik vind uit eten gaan echt heerlijk! Ik kan zo genieten van eten en bestel meestal steeds andere dingen van de kaart (behalve het voorafje: altijd carpaccio).
Expeditie robinson of wie is de mol?
Wie is de mol. Ik kijk allebei, maar vind de mol net iets spannender!
Fantasie of werkelijkheid?
Fantasie, please! Alles is mogelijk, alles is magisch. Ik zou me er helemaal in kunnen verliezen.
Jong of oud?
Young Adult? 😊
Snack of drankje?
Snackssssssss! Ik eet alles, kom maar door!
Hopelijk vinden jullie dit interview met Monica Haak net zo leuk als dat ik het vond om de vragen te bedenken. Monica super bedankt dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem.
Liefs, Melanie
