Even voorstellen Nina Verheij
Hoi lieve lezers van Bookstamel. Vandaag is het alweer tijd om kennis te gaan maken met een van de auteurs van eigen bodem van deze maand. Ik kan haast niet beseffen dat we nog maar 2 maanden verwijderd zijn van een nieuw jaar. Waar 2020 begon als een geweldig jaar, het jaar dat mega speciaal moest worden, veranderde de wereld voor iedereen. Laten we dan ook hopen dat we van deze laatste 2 maanden nog even kunnen genieten voor we aan een nieuw positief jaar gaan beginnen. Maar goed, tijd om je voor te gaan stellen aan Nina Verheij.

Nina Verheij is een Hillegomse Haarlemse uit het jaar 1984. Ze heeft een zwak voor poffertjes en haar kat Emmy. Als kind schreef Nina al een verhaal over katjes die uit een cake geboren werden. Dar creatieve meesterwerk heeft nog een aantal jaren in de bibliotheek van haar basisschool gelegen nadat ze het hen cadeau had gedaan toen ze klaar was met groep 8.
Rond die tijd begon Nina Verheij aan haar eerste thriller ‘Een graf zonder naam’. Hierin hadden alle hoofdpersonen namen van de Power Rangers. Het zal niemand verbazen dat haar favoriete series om te lezen op dat moment Kippenvel, Fear Street en de blauwe Thriller boekjes waren.
Nadat Nina het VWO met succes had afgerond besloot ze om een studie Nederlandse taal en cultuur te gaan volgen aan de Universiteit van Leiden. Een keuze waarvan ze geen seconde spijt heeft gehad. Als kers op de taart wist ze haar Master Taalbeheersing cum laude af te ronden. Helaas kwam het fictieschrijven hierdoor wel op een lager pitje te staan.
Eind 2016 besloot ze het roer om te gooien en haar passie voor schrijven serieus te gaan nemen. Ze maakte een rondreis van 2,5 maand door Australië. Daar veranderde ze het boek ‘De andere kant’ naar ‘Fatale keuzes’, wat later haar eerste thriller zou worden. Inmiddels is ook haar tweede boek verschenen bij uitgeverij Hamley Books maar daar gaan we het later allemaal nog over hebben.
Ben je nu nieuwsgierig geworden naar Nina Verheij, neem dan zeker eens een kijkje op haar website.
Heel veel liefs, Melanie
Ik vind die interviews toch altijd wel ontzettend leuk om te lezen!