Interview met Sandra J. Paul
Hallo lieve lezers van Bookstamel, Voor degene die mijn blog vaker lezen is Sandra J. Paul geen vreemde meer. Inmiddels heb ik al aardig wat van haar boeken mogen lezen en haar al een aantal keer mogen interviewen. Maar onlangs verscheen Mijn Waarheid het nieuwe boek van Sandra . Dus tijd voor weer een interview met Sandra J Paul.
Interview met Sandra J Paul
Voor ik over ga na de vragen over het boek ben ik reuze benieuwd hoe het nu met je gaat?
Hoi Melanie, leuk je weer te zien/horen! Het gaat. Ik ben een tijdje geleden geopereerd aan mijn voet en moet me nu wat behelpen omdat ik voortdurend met die voet omhoog moet liggen en dus afhankelijk ben van anderen. Maar naast dat en die kleine onderbreking, gaat het prima met me. Het is een heel druk jaar geweest tot nu toe en dat zal er niet op beteren.
Maar natuurlijk ook hoe het met Hamley Books gaat, want jeetje mina wat zijn jullie ontzettend hard gegroeid de afgelopen tijd.
Dankjewel! Het gaat heel goed met ons. We zijn inderdaad het afgelopen jaar heel sterk gegroeid, maar ik vind het nog steeds heerlijk en spannend, telkens er een nieuw boek uitkomt. Het is een dream come true.
Had je überhaupt nog wel tijd om je op het schrijven te concentreren?
Jawel, maar ik moet wel zeggen dat op dat vlak mijn leven erg veranderd is. Ik werk nu veel meer volgens planning en ingeplande periodes dat ik schrijf, en dat maakt dat het ook veel meer gestructureerd en gerichter is allemaal. Vroeger schreef ik waar en wanneer ik zin had, en nu doe ik dat veel meer volgens een gerichte deadline. Dat past wel bij mijn persoonlijkheid. Zo doe ik het immers ook allemaal met Hamley.
Goed, laten we naar je nieuwe boek gaan! Mijn waarheid is een unieke thriller. Want dit keer lees je het verhaal vanuit 2 kanten, maar wie spreekt de waarheid? Hoe kwam je op het idee om een boek op deze manier te schrijven?
Dit idee zit eigenlijk al jaren in mijn hoofd en gaat terug naar 2016, toen ik daar al aan dacht. Toen was ik absoluut niet klaar om hier iets mee te doen, maar het liet me maar niet los. In 2017, in New York zelfs, heb ik de eerste hoofdstukken op papier gezet, en ging het boek stilaan in een richting waarvan ik dacht dat het wel iets had. Maar de eigenlijke uitvoering is vorig jaar begonnen en werd dit jaar afgerond. Ik wilde altijd een verhaal vertellen vanuit een heel eenvoudig concept: twee vrienden die na een levenslange vriendschap in een situatie belandden die zo onwerkelijk is, dat het je hoofd doet duizelen. En dat gekoppeld aan een onbetrouwbare verteller, iemand die zijn verhaal doet aan de buitenwereld, maar verteld vanuit zijn eigen standpunt, zodat je als lezer enkel leest wat hij te vertellen heeft. In plaats van hoofdstuk per hoofdstuk te wisselen, wilde ik de lezer de kans geven om een volledig verhaal te lezen, en dan de andere versie. Zo schep je – afhankelijk van welke versie je eerst leest – een zeker vooroordeel tegenover de andere persoon.
De waarheid ligt uiteindelijk in het midden van het boek.
De waarheid die heb je in het midden verstopt. Kunnen de lezers dit boek dus eigenlijk zien als drie verhalen?
Nee, je moet echt wel de twee verhalen volledig lezen om mee te gaan in de conclusie. Daarin wordt het duidelijk wat er écht gebeurd is op de berg. Als je maar één versie leest, zal je de helft missen. Het boek bestaat uit “nu”, scènes die zich afspelen in een paar uur tijd op de berg, en flashbacks, die verschillend zijn bij Nathan en Elias, en een blik geven op hun leven voor het gebeuren.
De lezer beslist ook zelf welke versie ze als eerste gaan lezen die van Nathan of Elias. Ik kies voor Nathan maar voor welke versie zou jij zelf kiezen?
Dat is moeilijk, ik heb een zwak voor beide heren. Ik heb Nathan als eerste geschreven in 2017, en heb dus ook het meeste tijd met hem doorgebracht, maar Elias zit ook in mijn hart. Beide heren hebben hun eigen kantjes, hun eigen visie, hun eigen leven. Ik ben heel benieuwd wat de lezers gaan doen.
Ging het schrijven van deze thriller gemakkelijk of liep je wel eens een keertje vast?
Dit was zonder twijfel het moeilijkste dat ik ooit heb geschreven. Ik heb Nathan als eerste geschreven en dan ging die naar redactie en proeflezers, omdat bepaalde fragmenten in beide versies terugkomen. Je vertelt immers vanuit twee point of views, dus die raakvlakken – de scènes op de berg, waar het verhaal zich afspeelt – moesten overeenkomen. Het tweede moeilijke was ook de personages uitwerken en hen een totaal ander karakter geven, met andere gewoontes en trekjes. En als laatste, zorgen dat ik niet in herhaling viel, gezien er raakvlakken zijn in de scènes op de berg.
Naast het schrijven van thrillers voor volwassenen schrijf je ook spannende boeken voor kinderen. Wat is het grootste verschil tussen deze 2 schrijfstijlen?
Bij volwassenen ben ik veel meer bezig met de psychologie van de personages. Wie zijn ze, waarom doen ze wat ze doen en hoe reageren ze in bepaalde situaties? Zij die mijn stijl al wat kennen, weet dat ik mijn karakters echt wel door de hel laat gaan en dat het me enorm fascineert hoe iemand zich gedraagt. Bij jeugdboeken gaat het veel meer om de actie en de spanning waar kinderen gek op zijn. Daar moet het vooruit gaan, en kan ik ook mijn fantasie meer gebruiken.
Mijn waarheid heeft ook 2 covers hoe zijn deze covers tot stand gekomen?
Omdat het om een boek gaat waar je als lezer bepaalt wat je eerst leest, had ik twee voorzijden nodig. Het gaat om dezelfde foto, in spiegelbeeld. Toen ik met mijn designer aan het brainstormen was over de cover, speelde het boek zich eerst in een andere setting af, maar we geraakten er niet uit. Toen zag ik deze foto en viel alles op zijn plek. Ik heb de setting verplaatst naar een bergtop, gebaseerd op een natuurpark dat ik vorig jaar heb bezocht aan de Oostkust, en dat heb ik een andere naam gegeven.
Mijn waarheid kun je ook lezen als iemand die gelooft dat zijn verhaal ook echt de waarheid is. Heb jij weleens zo erg in iets wat je vertelde dat niet waar was geloofd, dat het voor jou ook de waarheid werd?
Nee, daarvoor ben ik te nuchter.
Hoe belangrijk vind jij het dat mensen in jouw omgeving de waarheid spreken?
Ik ben een gevoelsmens, dus voor mij is dat heel belangrijk.
Je hebt inmiddels al zoveel boeken op je naam staan dat ik niet verwacht dat dit je laatste boek zal zijn. Dus vertel waar ben je op dit moment allemaal mee bezig.
Schrijven is voor mij even belangrijk als ademhalen, dus ik denk het ook niet. ? In februari verschijnt deel 3 in de Kraaidorp-reeks, De Vergeten Tuin, een nieuwe jeugdthriller. Daarnaast plan ik ook een nieuwe thriller die als titel De Leegte heeft en in het najaar van 2021 gepland staat. Ik ben ook bezig aan een nieuwe Young Adult die heel bijzonder is en gaat over een schietpartij. Als alles goed gaat, komt die uit tegen de zomer.
Wie of wat helpt jou op momenten dat je het schrijven even niet meer zo ziet zitten?
Mijn gezin, zonder twijfel. En muziek.
Wat doe je naast schrijven om je eigen een beetje te ontspannen.
Ik ben nogal een workaholic, dus heel veel vrije tijd heb ik niet, maar dan kijk ik meestal film of een Netflix-reeks.
Lees jezelf nog wel eens een boek?
Veel minder dan ik zou willen, geef ik grif toe.
Zoja heb je een aantal leuke boekentips voor ons?
Ik ben voornamelijk bezig met boeken voor Hamley, dus ik zou zeggen: ga eens snuisteren in ons aanbod. ?
Tot slot ook dit keer weer een aantal dilemma’s
Boekenhandel of Boekenbeurs?
Boekhandel, omdat die het hele jaar door druk in de weer zijn met boeken. De boekenbeurs is geweldig, maar ook altijd weer veel te snel voorbij.
Thee of Koffie?
Thee, uiteraard!
Een luxe ontbijt of een uitgebreid diner?
Een luxe ontbijt, als ik dat mag doorbrengen met mijn gezin. Ik ben geen stilzitter en kan geen uren op restaurant gaan.
Tv kijken of naar de bioscoop?
TV-kijken in de zetel met de kids. De bioscoop vind ik ook erg leuk, maar met een gezin van vijf best wel een duur gegeven. Ik hou dat dan ook voor films die ik écht wil zien.
Zelf koken of uit eten gaan?
Zelf koken, ik heb niet echt het geduld om voortdurend op restaurant te gaan.
Een huis vol katten of een huis vol boeken?
Dat is gemeen. ? Ik heb allebei nodig!
Wandelen in het bos of aan het strand?
Het bos, ik ben absoluut geen strandganger en begrijp niet hoe duizenden mensen op elkaar gepakt onder een blakende zon kunnen zitten bakken. Na tien minuten ben ik het beu (en ik gruwel van zand tussen mijn tenen).
Facebook of instagram
Niet te vergelijken! Ik heb een zwak voor FB omdat het mijn eerste sociale netwerk was, maar Instagram maakt me goedgezind. Ik hou van die foto’s, het heerlijke enthousiasme en de gezelligheid daar.
Hopelijk vonden jullie dit weer een leuke interview met Sandra J Paul. Sandra ik wil je weer super bedanken voor het beantwoorden van mijn vragen
Liefs, Melanie
leuke vragen en antwoorden!! en ben het met haar eens, lekker zelf koken ipv een restaurant !!
rachel onlangs geplaatst…Een nieuwe vlog! + halloweenlook #WEEKVLOG
[…] op zouden komen moest je een emmer koud water over je heen gooien. Een van mijn favoriete auteurs Sandra J Paul plaatste dat bericht ook. Maar dan wel met een enorm dreigement. Degene die zouden zorgen dat ze […]