Interview met Wendy Louise

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Vandaag verschijnt het audio boek van Ik wil jouw Baby! Geschreven door Wendy Louise. Tijd voor een feestje dus. We beginnen de dag met het interview met Wendy Louise waarin ze je alles vertelt over haar boeken en het schrijfproces. Maar als je het interview met Wendy Louise helemaal hebt uitgelezen heb ik nog een leuke verrassing voor je.

Ik wens je veel plezier met het lezen van dit interview. Wil je wendy nou eerst nog wat beter leren kennen. Lees dan dit blog waarin ik haar aan jullie voorstel.

Bewaar voor later op pinterest

Interview met
bewaar voor later op pinterest
Interview met Wendy Louise

Laten we bij het begin beginnen. Waar komt je passie voor schrijven vandaan?

Dat begon al heel vroeg, Op mijn zesde verjaardag kreeg ik een typemachine. Ik zeurde al een tijdje aan mijn moeders hoofd dat ik er een wilde, het was een droom die uitkwam. Ik begon op mijn vierde al met lezen en schrijven, de fascinatie voor taal zat er vroeg in. Ik schreef schriften vol. Het liefst verhalen a la Baantjer. Zodra ik mijn typemachine had, was het afgelopen met de schriftjes en tikte ik erop los.

7 jaar lang woonde en werkte je in Spanje wat is je mooiste herinnering aan deze tijd?

Jeetje, heb je even? Zeseneenhalf van de zeven jaar is eigenlijk een grote, heerlijke herinnering. Maar (en ik heb hier heel lang over nagedacht) als ik een herinnering als mooiste moet aanmerken, zijn dat toch de liefdes die ik heb beleefd. Johnny uit Zomerster, Gusi uit Wintermaan en natuurlijk Alejandro uit Ik wil jou(w) baby! zitten voor altijd in mijn hart.

Met Alejandro, Johnny, Britt en Katta ben ik tot op de dag van vandaag nog goed bevriend, heel speciaal.

Welke belangrijke les heb je geleerd tijdens je verblijf in Spanje?

Het allerbelangrijkste wat ik er heb geleerd is hard werken. Man, wat hebben we daar gebeuld! Zes dagen per week, van ’s ochtends tien tot ’s nachts een, met twee kleine pauze’s tussendoor om te eten en te douchen. Tijdens het eerste seizoen dat ik voor Iberostar (de echte naam van de Happymoon keten) werkte, heb ik tevens de allerbelangrijkste levensles geleerd. Als animadora heb je veel privileges. Je mag samen met de gasten eten, een borreltje drinken, met ze dansen. Onze collega’s (obers, receptionisten, kamermeisjes) mochten dat niet. Bovendien krijg je iedere avond, aan het eind van de show, ook nog eens een daverend applaus van de gasten. Sommige animadores gingen hiervan naast hun schoenen lopen, ze kregen sterallures en gedroegen zich uit de hoogte tegen collega’s. Mijn chef zei op een dag: ‘Iedereen in de club is gelijk, we zijn een familie. Als je een ster zou zijn, stond je wel op Broadway’. Tot op de dag van vandaag pas ik deze wijsheid toe. Vooral wanneer ik met hoogdravende personen te maken krijgen. Ze even lekker weer met de voetjes in de polderklei zetten.

Wat miste je het meeste aan Nederland toen je in het buitenland woonde?

Mijn ouders. Wij zijn echt een vier-eenheid. Mijn zus Kim kwam mij achterna toen ik twee maanden op Mallorca zat, dat scheelde aanzienlijk qua heimwee. Ik denk dat ik het anders niet had volgehouden.

Je woont samen met je zus in Purmerend hoe is het om als twee vrijgezelle zussen samen te wonen?

Dat kan ik iedereen aanraden! Tenminste… wij hebben wel een uitzonderlijk goede band natuurlijk. Na een aantal mislukte relaties zijn we gaan samenwonen. Kim is niet alleen mijn zus, ze is mijn hartsvriendin. We leven eigenlijk samen als een paartje, maar dan zonder seks. Dat hebben we los van elkaar. Hahaha, we hebben beiden oordoppen en condooms in ons nachtkastje. De condooms voor als we zelf iemand meebrengen en de oordoppen voor als de andere zus iemand mee naar huis neemt.

Je hebt de liefde bewust afgezworen waarom heb je deze keuze gemaakt?

Afgezworen is misschien een te zwaar woord. Ik sluit niet uit dat ik ooit nog eens verliefd word. Ik ga er alleen niet naar op zoek en zie het niet als noodzakelijk. Ik ben bewust single. Mijn leven is heerlijk zo. Toen ik nog wel relaties had, was er altijd iets. Ik voelde me verdrietig, jaloers, niet goed genoeg… verliefd zijn maakte me ongelukkig. De manier waarop ik nu leef, maakt me wél gelukkig.

Oke terug naar het schrijven op welke plek werk je het liefste aan je boeken?

Oeh, dat is verschillend. Voor elk boek heb ik een plekje. En een playlist overigens. Omdat alle boeken die ik heb geschreven, gedeeltelijk of geheel, waargebeurd zijn, helpt muziek me om terug naar het gevoel van toen te gaan. Lentezon schreef ik bijvoorbeeld in de tuin. Onder de overkapping met het kacheltje aan bij slecht weer en lekker in het zonnetje bij mooi weer. Ik wil jou(w) baby! was heel heftig. Door het boek te schrijven, heb ik mijn kinderloosheid verwerkt. Urenlang zat ik te huilen. Dat boek heb ik dus gewoon aan de keukentafel geschreven en voornamelijk ’s nachts. Vergezeld door ontelbare flessen rode wijn.

Wat vind je het moeilijkste aan het uitgeven van een boek? Dit kan van alles zijn tussen het proces verhaal in je hoofd tot boek in de winkel.

Het zwaarst vind ik dat het besef dat het verhaal opeens niet meer van jou is, maar van iedereen. Een schrijfproces duurt lang, je leeft als het ware in het verhaal. Tenminste, zo gaat het bij mij. Gedurende bepaalde perioden in het schrijfproces slaap ik ook altijd heel slecht. Dan kan ik het verhaal niet loslaten. Maar als je dan klaar bent, móet je het wel loslaten. Het spannendst zijn de eerste recensies. Als die positief zijn, kan het grote genieten weer beginnen.

Waar haalde je de inspiratie voor de Seizoenenserie vandaan?


De Seizoenenserie is geheel geinspireerd op mijn eigen ervaringen. Zeven jaar lang werkte ik als vakantie-entertainer op Mallorca en Lanzarote. Bijna alles wat in de boeken staat, is waargebeurd. Je wilt niet weten wat je daar allemaal meemaakt. Ik ben ooit begonnen met het schrijven van Zomerster toen ik op Lanzarote woonde. Ik zie me nog zo zitten, aan mijn bureautje achter de openslaande terrasramen met uitzicht op de Atlantische Oceaan. Ik schreef met pen in een groot schrift, want een laptop had ik niet. Kun je je ook niet meer voorstellen, haha! Sinds kort had ik een nieuwe relatie, maar ik kon ‘Johnny’ maar niet vergeten. Dus besloot ik alles van me af te schrijven, met het idee om het schrift aan hem te sturen zodra ik klaar zou zijn. Dat werd uiteindelijk deel 1 van de Seizoenenserie, Zomerster.

Nu is deze serie onlangs afgerond met het boek Lentezon. Vond je het lastig om de serie af te ronden?

In mijn hoofd was Lentezon al een hele tijd klaar. Maar het schrijven heeft me moeite gekost. Mijn vader werd ernstig ziek het afgelopen jaar, dat hakt erin. Ik kon me slecht concentreren en had moeite met het schrijven van, toch wel, een luchtig boek. Het liefst schreef ik de hele dag zwarte gedichten waarin ik de hele wereld uitschold, zoiets, haha! Maar opeens vond ik de knop. Kim heeft me geweldig gesteund in het proces, terwijl zij met hetzelfde verdriet rondliep. Daar kan ik haar niet genoeg voor bedanken. Voor wat betreft Lentezon zelf, denk ik dat het een goedgelukt slot is. Het is mijn persoonlijke favoriet van de drie. Met een heerlijke zucht sla je het boek dicht. Dat heb ik overigens echt moeten leren, een happy end schrijven. Op een een of andere manier eindigden mijn boeken en verhalen altijd met een bitter gevoel. Een redacteur bij the House of Books, waar ik een tijdje mee samenwerkte, heeft dat er echt moeten uitrammen bij me, haha! En over seks schrijven. Dat vond ik ook vreselijk. Mijn moeder leest die boeken ook, hè… ‘Je stopt steeds op het moment suprème, ga toch eens een klein stukje verder. Seks sells, Wendy,’ hoor ik die redacteur nog zeggen.

Weetje eigenlijk al waar je volgende boek over zal gaan?

Ik ben er met twee tegelijk bezig. Maar de eerstvolgende gaat over drie vriendinnen, allen gescheiden en ietwat verbitterd en teleurgesteld in de mannen. Ze besluiten een jaar lang de liefde in de ijskast te zetten en zelf de touwtjes in handen te nemen. Ze gaan op Tinder en gedragen zich daar zoals de gemiddelde man die je op Tinder kunt vinden (zonder nu iemand te willen beledigen). Ze houden scorelijsten bij en reiken elk kwartaal een wisselbeker uit aan degene met de hoogste score. Megafout, I know, maar zo leuk om te doen. Jawel, ook dit boek is weer gebaseerd op waargebeurde feiten. Samen met twee vriendinnen voerde ik dit experiment écht uit. Het plan was om dit boek onder een pseudoniem uit te geven, het rode oortjes-gehalte is best hoog. Maar we hebben bij Uitgeverij Wens Boeken, in overleg, besloten het toch gewoon onder mijn eigen naam uit te geven. Dus ik ben nu heel druk met het schrappen van de ergste seksscenes, haha!

Wat hoop je op het gebied van schrijven ooit nog te bereiken?

Oef, lastig. Er is de laatste tijd al zoveel gebeurd! Ik wil jou(w) baby! wordt op dit moment vertaald om in 2021 te worden uitgegeven in de UK. En vorige week behaalde het boek de bestsellerstatus in Nederland. Eigenlijk mag ik nu toch niets meer wensen?
Naast het nieuwe boek waarover ik net sprak, werk ik op het moment aan een boek over het bijzondere liefdesverhaal van mijn vader en moeder. Hun ouders waren al vrienden, voordat zij geboren werden. Ze kennen elkaar dus al hun hele leven. Alle vrienden en bijna de gehele families van mijn opa’s en oma’s speelden samen theater bij operettevereniging DOS in Amsterdam. De anekdotes uit die tijd zijn hilarisch. Ik heb inmiddels uren geluidsmateriaal van interviews met mijn ouders. Het zijn prachtige verhalen, die beginnen gedurende de Tweede Wereldoorlog, met mijn vader in de hoofdrol als de reallife Ciske de Rat. Als ik een wens mag doen, hoop ik dat dát boek een gigantisch succes wordt. Misschien wel mijn volgende bestseller?

Naast schrijven houd je enorm van het theater, wat is jouw favoriete theater show?

Oef, weer zo’n moeilijke vraag. Ik ga dan toch terug in de tijd en moet zeggen West Side Story. Ik zag ooit de Amerikaanse cast in Carré. Man, wat was dat geweldig. Die zang en dans! Bonusje voor mij is uiteraard de latino-vibe en verder heeft de musical alles: schuddebuiken van het lachen, romantisch zwijmelen én tranen met tuiten huilen.

Welke rol in een toneelstuk of personage in een boek zou jij graag voor een dag willen spelen?

O, die is eenvoudig. Een toneelstuk waarin David Bowie speelt. What can I say? Ik wil altijd het onmogelijke. Hij is natuurlijk niet meer onder ons, maar wat had ik hem graag eens ontmoet. Een bijzondere man.

Wat kunnen we in de toekomst allemaal nog gaan verwachten van Wendy Louise?

Voorlopig zijn we lekker bezig. Het audioboek van Ik wil jou(w) baby! wordt vandaag gelanceerd. Daarna volgt de UK lancering in 2021, waarop ik me enorm verheug. In september is nog een project rondom Baby gestart, waarover ik hopelijk binnenkort meer mag vertellen.

Is er iets in je leven dat je graag anders zou zien?

Heb je even… hahaha! Ik ben niet snel tevreden. Maar wel (bijna) altijd gelukkig. Dat scheelt.

Wat staat er het aller hoogste op je bucketlist of vervanglijstje?

Een bucketlist heb ik niet. Wel heel lang gehad. Vroeger heb ik in bandjes gezongen en mijn grootste wens was ooit een duet zingen met (jawel, daar is-ie weer!) David Bowie. Al was het maar de ‘lalalalala’ in zijn achtergrondkoortje. Nou, dat kan niet meer, dus mijn emmertje is leeg.

Welke tip kun je aan beginnend auteurs meegeven?

Stroop je mouwen maar op! Het is hard werken. En blijf jezelf ontwikkelen, doe workshops, trainingen, lees artikelen over schrijven. Je bent echt nooit uitgeleerd. De valkuil bij het schrijven is, dat je een zin op ontelbare manieren kunt opschrijven… en ze kloppen ook nog allemaal. Zoek uit welke stijl bij jou past en speel hier af en toe mee. Ik kreeg vaak te horen dat mijn schrijfstijl te specifiek was, ik ben niet in een hokje te duwen. ‘Je moet commerciëler schrijven, herkenbaar voor een groot publiek. Dan willen we nog wel eens met je om de tafel,’ werd mij aangeraden door de grote uitgeverijen. Maar ondanks dat ik mezelf mijn hele leven al te dik vind (en velen met mij, dus ‘lekker herkenbaar’) vertik ik het om het zoveelste boek over een vrouw die zichzelf te dik vindt en triomfeert zodra ze is afgevallen, te schrijven. Bridget Jones valt toch niet te evenaren. De vrouwen in mijn boeken zijn sterk en onafhankelijk. Of ze dik of dun zijn, mag je zelf beslissen. Dat is toch het allerleukst aan lezen: de personages in je verbeelding een gezicht geven?

Mijn belangrijkste tip is dus eigenlijk heel simpel: leer, lees, ontwikkel: zuig alles op als een spons. Maar blijf jezelf trouw.

Oke tot slot heb ik voor jou ook nog een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom?

Buitenland of Nederland?

Spanje, zonder twijfel.

Hutje op de hei of appartementje in het midden van de stad.

Hutje op de hei.

Schrijven met de hand of digitaal?

Digitaal

E-book of papieren boek?

E-boek

Fietsen of Zwemmen?

Fietsen

Strand of bos?

Strand!

Theater of schrijven?

Schrijven

Koud of Warm?

Warm

t.v of serie?

Series tot diep in de nacht

Ontbijt of snack?

Sorry hoor, maar deze keuze is toch onmogelijk, haha!

Bioscoop of filmpje op de bank met kaarsjes aan?

Filmpje op de bank maar zonder kaarsjes

Lot uit de loterij of voor altijd gezond?

Lot uit de loterij. Maar alleen als ik er niet meteen dood bij neerval.

Nou dit was een super leuk Interview met Wendy Louise toch? Maar weetje wat misschien nog wel leuker is? Als je nu naar mijn instagram account gaat maak je kans op de complete seizoenen serie van Wendy Louise hoe leuk is dat?

Liefs, Melanie

Bookstamel

Lezen en koken is een passie van mij. Deze passies deel ik op mijn blog

Dit vind je misschien ook leuk...

0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
guest

CommentLuv badge

5 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Manon
4 jaren geleden

Wat een prachtig interview, ik ben heel erg benieuwd naar haar boeken nu.
Manon onlangs geplaatst…Glamour Day 2020 tipsMy Profile

Lindaschrijfthetop
4 jaren geleden

Wat een mooi interview het lijkt me heel moeilijk om je eigen verhaal op eens af te staan. Helemaal met zo veel emotie’s erbij
Lindaschrijfthetop onlangs geplaatst…MOYU notebooks review | Uitwisbaar notitieboekMy Profile

Manon
4 jaren geleden

Leuk zo’n interview met een auteur. Ben wel een beetje jaloers dat ze in Spanje heeft gewoond, droom! Haha.

Its Outlet
4 jaren geleden

Ik schreef met pen in een groot schrift, want een laptop had ik niet.

corrina
4 jaren geleden

Wat een leuk intervieuw en wat bijzonder 2 zussen die gezellig samenwonen

5
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x