Interview met Johnny Bollé

Hallo lieve lezers van Bookstamel, De afgelopen weken hebben jullie Johnny Bollé natuurlijk al veel beter leren kennen. Helaas is het alweer die tijd van de maand waarin we afscheid moeten gaan nemen van de auteurs van eigen bodem van deze maand. Echter volgende week zien jullie Johnny nog een keer terug want dan komt mijn recensie van Bloedmaan online. Maar voor nu gaan we verder met het interview met Johnny Bollé. Want zonder interview natuurlijk geen afsluiting van de blogs van eigen bodem. 

Interview met Johnny Bollé

Voordat je boeken uitgegeven werden heb je een aantal korte verhalen geschreven. Deze zijn uiteindelijk beloond met een aantal mooie prijzen. Maar wat is het grootste verschil tussen het schrijven van een kort verhaal of een compleet boek?Wanneer je een (heel) kort verhaal schrijft, moet je je beperken tot slechts een of twee hoofdpersonages. Anders wordt het verhaal te complex. Je kan de personages ook minder diepgang geven, het blijft allemaal wat oppervlakkiger. Met een boek heb je de tijd om de karakters van de hoofdpersonen uit te diepen.

Wat het bij een kort verhaal ook niet makkelijk maakt is dat er dikwijls een woordenlimiet is (bijvoorbeeld: een 55 woorden verhaal). Je moet je woorden dan goed wikken en wegen om tot een goed verhaal te komen.

In 2018 debuteerde je met het boek Egyptisch Blauw. Hoe was het om voor het eerst een van je eigen boeken vast te houden? Dat is natuurlijk een onbeschrijflijk fantastisch gevoel! Dat is trouwens het hele proces van manuscript tot boek. Eerst en vooral ben je blij dat je een manuscript af hebt gekregen. Dan is er het ongelooflijke moment dat een uitgever je boek wil uitgeven. En uiteindelijk krijg je dan het eerste exemplaar in handen…

Je schrijft al sinds je jeugd wist je toen ook al dat je graag auteur zou willen worden? Ik had het alvast wel altijd gehoopt. Vroeger was ik te onzeker om mijn schrijfsels aan iemand toe te vertrouwen. Het is pas met het winnen van een schrijfwedstrijd dat ik eindelijk een manuscript durfde op te sturen naar een uitgever.

Inmiddels is je derde boek Hij noemde me Duivelskind uitgegeven door Kramat. Hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen? Na het succes van Bloedmaan en de fijne samenwerking met de ISJB uitgevers wilde ik mijn kans wagen bij een grotere uitgeverij. Ik was ontzettend blij dat de mensen van uitgeverij Kramat enthousiast waren over mijn derde manuscript.

Je schrijft spannende thrillers heb je bewust voor dit genre gekozen of zou je ook wel eens in een ander genre willen schrijven? Ik hou zelf veel van het genre waardoor het voor mij logisch leek om thrillers te schrijven. Ik lees ook graag romans. Ik sluit zeker niet uit om een keer een spannende roman te schrijven.

In bloedmaan gebeurt er van alles tijdens de nacht van de bloedmaan. Kun je in het kort uitleggen wat die bloedmaan is? Een BLOEDMAAN of een maansverduistering ontstaat wanneer de aarde precies tussen de zon en de maan instaat. De maan kan dan het zonlicht niet direct naar de aarde weerkaatsen.

Het zonlicht dat langs de aarde schijnt wordt dan door de dampkring als rood licht afgebogen. Zo krijgt de maan een geheimzinnige, rode gloed.

Een maansverduistering werd in sommige culturen als een gevaar of een slecht teken aanzien. Dat gaf me de inspiratie om het bijzonder natuurverschijnsel te gebruiken voor mijn tweede boek.

Waar haal je eigenlijk de inspiratie voor je boeken vandaan? Het lijkt misschien vreemd maar ik krijg dikwijls ’s avonds of ‘s nachts mijn inspiratie. Ik schrijf de ideeën dan zo snel mogelijk op zodat ik er later een samenhangend verhaal van kan maken.

Wat ik zeer belangrijk vind is dat mijn boeken origineel zijn. Daarom spendeer ik ook heel wat uren (dagen) aan het opstellen van het plot. Ik gebruik in mijn verhalen ook plaatsen die ik heb bezocht.

Je boeken zijn super spannend en zouden het goed doen als nachtmerries. Wat is jouw grootste nachtmerrie? Dank je wel voor het compliment. Ik ben blij dat je mijn boeken op die manier ervaart!

Wat mijn grootste nachtmerrie betreft, heb ik er eigenlijk heel wat. Maar het ergste vind ik om opgesloten te worden in een kleine, donkere ruimte…of levend te worden begraven!

In je nieuwste boek Hij noemde me Duivelskind sluit een moeder haar kinderen jarenlang op in een kelder. In het boek is een van de personages uit op wraak. Heb jezelf wel eens wraak op iemand willen nemen? Nee, ik kan me niet indenken dat ik dat zou doen. Mijn boeken gaan vaak over bedrog, wraak en leugens. Het zijn gewoon de perfecte ingrediënten om een spannend verhaal mee te schrijven.

Op welke plek werk je het liefst aan je verhalen? Op mijn ‘schrijfplekje’ in de woonkamer. Momenteel hebben we in ons huis in Antwerpen niet echt een afzonderlijke schrijfruimte gecreëerd. Maar wanneer ik alleen thuis ben en het stil is, werkt het perfect!

In het voorstelblog hebben we kunnen lezen dat je vaak notities maakt in een notieboekje. Wat doe je als je ergens midden in de natuur loopt en het idee van de eeuw door je hoofd spookt, maar je helaas niks bij hebt om mee te schrijven? Dat gebeurt inderdaad wel eens. De beste ideeën krijg ik niet alleen ’s nachts maar ook wanneer ik aan het joggen ben met een van mijn honden. Of wanneer ik ergens ben, waar ik niets bij de hand heb om het op te schrijven. Als dat gebeurt, probeer ik om het idee in mijn hoofd te herhalen totdat ik het kan neerpennen. Van zodra de mogelijkheid er is, rep ik me naar mijn ‘boekje’ om het idee op te schrijven.

Je hebt een idee in je hoofd en uiteindelijk ligt je boek in de winkel. Wat vind je het moeilijkste deel van idee in je hoofd naar boek in de winkel? Ik maak in mijn boeken dikwijls gebruik van flashbacks en flashforwards. Daarom schrijf ik eerst een chronologisch schema uit van het verhaal. Het moeilijkste is dan om het hele verhaal door mekaar te gooien waardoor het voor de lezers een soort van spannende puzzel wordt. Bij elk hoofdstuk wordt er een nieuw puzzelstukje aangereikt.

Nu je boeken in de boekhandel liggen gaan lezers het lezen. Deze lezers gaan een mening vormen over je boek en sommige schrijven een recensie. Lees jij alle recensies die je tegen komt van je boek?Ja, dat probeer ik toch. Elke recensie die ik terug kan vinden, wil ik lezen.

Vind je het lastig dat andere een mening vormen over jou “kindjes”? Het is altijd leuk om een vier of vijfsterren recensie te krijgen en dat de lezers vol lof zijn over je boeken. Maar natuurlijk is dat niet altijd zo. Iedereen heeft een eigen mening en een eigen voorkeur wat betreft genres, schrijfstijl,… Wat ik wel probeer te doen, is alle feedback (positieve en negatieve) mee te nemen. Op die manier zijn alle recensies dan weer leerzaam.

Ben je inmiddels alweer aan iets nieuws bezig? Mijn vierde manuscript is klaar en ligt bij de uitgever. Hopelijk wordt het goed bevonden en kan nummer vier binnenkort verschijnen. Ondertussen ben ik ook een heel stuk op weg met boek nummer vijf.

Wat zou je nog graag willen bereiken in je leven? Wat de droom is van elke schrijver denk ik…: een bestseller schrijven.

Naast schrijver ben je trainer, het sporten is een uitlaatklep voor je. Wanneer besloot je dat je andere wilde gaan helpen met sporten? Sporten was net als schrijven altijd al een grote passie van mij. Eerst sportte ik vooral om zelf fit te blijven. Pas jaren later groeide het idee om personal trainer en lesgever te worden. Ik merkte dat het enorm veel voldoening gaf wanneer je de vooruitgang ziet die je klanten boeken, door jouw programma en tips te volgen.

Naast sporten en schrijven lees je ook veel. Wie zijn jouw favoriete auteurs? Wat thrillers betreft: Esther Verhoef, Ruth Ware, Anja Feliers

Wat romans betreft: Tatiana de Rosnay en Lize Spit.

Wat is het mooiste of meest bijzondere boek dat je ooit gelezen hebt? Dat is een hele moeilijke vraag. Dat zijn er heel wat. Maar de boeken die me erg zijn bijgebleven zijn ‘Het smelt’ van Lize Spit en ‘The hours’ van Michael Cunningham.

Tot slot heb ik een aantal Dillema’s voor je welke kies jij en waarom?

Wonen in een prachtig kasteel of in een mooie boomhut? Een prachtig kasteel: een beetje luxe mag wel.

Schrijven met de hand of op een computer? Computer: Dat verbetert makkelijker.

Ijskoud of bloedheet? Bloedheet: liever te warm dan te koud.

De maan of De zon? De zon.

Eten of Drinken? Zeker eten! Ik hou van lekker eten en lekkere desserts.

Lezen of schrijven? Schrijven.

E-boek of fysiek exemplaar? Ze hebben allebei voordelen. De E-books kan je makkelijker opslaan. Het fysieke exemplaar ligt dan weer beter in de hand.

Droom of nachtmerrie? Droom

Fietsen of met de auto? Met de auto. Ik hou van alle sporten maar niet van fietsen…

Ik hoop dat jullie dit interview met Johnny Bollé net zo leuk vonden als dat ik het vond. Johnny super bedankt voor je medewerking aan de blogs van eigen bodem.

Liefs, Melanie