Gastblog Dyslexie met Leanna

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Vandaag hebben we weer een gastblog over Dyslexie. Ik vind het namelijk erg belangrijk om meer over Dyslexie te vertellen maar dan vooral ervaringsverhalen. Hoe gaan andere om met dyslexie, vinden ze het lastig, zien ze er juist het positieve van etc. Vandaag vertelt Leanna haar verhaal.

Bewaar voor later op pinterest.

Schrijfster met dyslexie Het feit dat ik dyslexie heb houd mij niet tegen om schrijfster, journalist of redacteur te worden. Ik zie het eigenlijk als een uitdaging. Juist door mijn dyslexie ben ik nog meer gefocust op de teksten die ik typ. Door mijzelf trucjes aan te leren en veel te oefenen met taalvaardigheden merken mensen in mijn teksten niet meteen dat ik dyslexie heb.

Dyslexietraining Toen ik op de basisschool zat heb ik training gehad om mijn dyslexie te “verminderen”. Je hebt het of je hebt het niet maar je kunt er mee leren omgaan en daardoor je problemen te verminderen. Ik heb dat geloof ik een jaar gedaan. Dat was één keer per week in de avond. Ik moest dicteren en verhaaltjes schrijven. Als ik het goed gedaan had mocht ik een snoepje uitzoeken uit de snoeptrommel. Want hoe stimuleer je een kind beter dan met suikers. Deze training heeft mij enigszins geholpen om de dyslexie een beetje de baas te blijven. Het was dan ook eigenlijk een extra les Nederlands naast school dan echt training in dyslexie.

Schoolloopbaan Ondanks mijn dyslexie heb ik ook een talenknobbel. Ik leer snel met talen maar als ik het niet blijf gebruiken dan vergeet ik het ook weer. Toen moest ik een mbo opleiding gaan kiezen. Ik, met mijn brede interesses, ben bang de verkeerde keuze te maken en omdat ik nog leerplichtig was moest ik een opleiding kiezen. Dus koos ik voor toerisme, front-office manager mbo niveau 4. Ik vond er niks aan, maar goed om te weten wat ik dus niet leuk vind. Daarna heb ik de secretaresse opleiding gedaan. Dat was ook niet mijn beroep wat ik tot aan mijn pensioen wil doen maar heb hem wel afgemaakt. Ook heb ik er veel geleerd en zo de dyslexie nog meer onder de knie gekregen. Het hoeft geen zwakte te zijn als je weet waar je op moet oefenen. Nu ben ik bezig met de mediaredactie opleiding wat eigenlijk gewoon journalistiek betekent. Heel veel teksten schrijven, mensen interviewen, persberichten maken etc. En ook dat gaat mij niet heel slecht af. Her en der een typfoutje maken we allemaal wel eens. Het blijft mensenwerk.

Dromen achterna Omdat ik zo gedreven ben om beter te worden in het schrijven van teksten ben ik er keihard aan gaan werken om op niveau te komen. Dit doe ik door veel teksten en verhalen te schrijven. Maar ook door feedback te vragen aan anderen. Meestal zien hun toch wat schoonheidsfoutjes waar jij overheen leest. Met die feedback ben ik ezelsbruggetjes gaan verzinnen om tijdens het schrijven te onthouden. Het is voornamelijk de onzekerheid dat je dyslexie hebt waardoor je nog banger bent om fouten te maken. Dit heeft ook de nodig faalangst bezorgt maar toch laat ik mijn droom om schrijfster te worden niet schieten. Door veel oefenen en positieve feedback te ontvangen word je steeds een beetje meer zeker over je schrijfkunsten. Dat houd de motivatie erin om door te gaan. Als je iets echt wilt bereiken zul je ervoor moeten knokken.

Leanna Verhulst Mediaredactie student, fotograaf, blogger en creatieve ondernemer. www.simplyleanna.nl