Interview Astrid Habraken + Winactie

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

Astrid Habraken debuteerde onlangs met het boek Verdwaald in Tirol. Dus vond ik het tijd om deze auteur wat beter te gaan leren kennen. Stiekem ken ik Astrid Habraken zelf al wat langer maar dan niet van de boeken. Nee, van een ander hobby die ik heel lang heb gedaan namelijk postcrossing. Astrid had een webshop in prachtige ansichtkaarten en daarnaast stuurde we elkaar regelmatig een kaartje. Inmiddels alweer heel lang geleden stopte Astrid met haar webshop.

Toen ik onlangs haar boek voorbij zag komen was ik dan ook lichtelijk verbaasd. Ik was Astrid Habraken een beetje uit het oog verloren en had geen idee dat ze nu dus een boek had uitgebracht! Natuurlijk was ik gelijk nieuwsgierig dus ergens deze maand kun je mijn recensie van dit boek lezen. Vandaag is het weer winactie dag! Dit keer kun je het debuut boek van Astrid Habraken winnen.

Maar voordat je kans kan maken op dit boek kun je dus eerst het interview lezen dat ik met Astrid Habraken mocht doen.

Interview met Astrid Habraken

Ik ken jou natuurlijk al een tijdje. Maar veel van mijn lezers zullen nog niet weten wie je bent. Dus zou je jezelf even kort kunnen voorstellen aan de lezers. Leuk dat je mij wil interviewen Melanie! Mijn naam is Astrid Habraken, 41, getrouwd met de man die 20 jaar geleden door André Hazes te zingen mijn hart heeft gestolen. Ik ben gek op lezen, schrijven en wandelen op het strand. Geboren en getogen in Eindhoven, voor mijn studie en ok, ook wel voor de liefde, ben ik naar Leiden vertrokken en daar ben ik ook blijven wonen nadat ik mijn diploma haalde. In 2010 ben ik met mijn man naar Innsbruck vertrokken, voor zijn werk. En omdat ik als freelance tekstschrijver werk, kon ik daar mijn werk gewoon blijven doen. Na ook nog anderhalf jaar in Erlangen (Duitsland) gewoond te hebben, zijn we in 2014 naar Nederland terug gekomen. Eerst woonden we in hartje Rotterdam, nu in hartje Wassenaar, een klein verschil ?

Vroeger runde je een shop in ansichtkaarten en nu ligt je debuut boek in de winkels! Waar komt je passie voor schrijven vandaan?Zo lang als ik kan lezen, wilde ik ook altijd schrijven. Als kind had ik al veel penvrienden en -vriendinnen. Ik schreef graag opstellen en werkstukken. En toen internet opkwam, schreef ik ook veel e-mails met mensen van over de hele wereld. In het buitenland begon ik weer meer met post, via Postcrossing. En omdat ik niet genoeg leuke kaarten kon vinden, begon ik toen mijn eigen webwinkel en daar ken ik jou ook van. Ook begon ik toen met bloggen. Eerst over wat ik iedere dag deed daar in Innsbruck. En later ook recensies en eigenlijk alles wat in me opkwam.

Waar haalde je de inspiratie voor je boek Verdwaald in Tirol vandaan? Voor een groot deel uit mijn eigen ervaring in het buitenland. Maar ook uit verhalen van andere expats. Het lijkt zo mooi, in het buitenland opnieuw beginnen. Veel mensen beginnen er zonder echte voorbereiding aan – ik dus ook – en dan kan het echt tegenvallen. Dat geldt niet alleen als je zo’n stap naar het buitenland zet, maar ook als je even niet meer weet wat te doen. Bijvoorbeeld omdat je baan niet meer leuk is, of je relatie over is, of wat dan ook. Daar kun je echt in vastlopen en dat wilde ik in mijn verhaal laten zien. En ook hoe je daar weer uit kunt komen. Het zijn dingen waar we niet snel over praten. Mensen die mijn blogs uit die tijd lazen hadden het idee dat ik het in Innsbruck erg naar mijn zin had. Ik had een paar vriendinnen gemaakt, er kwamen genoeg mensen langs en hé, ik kon de hele winter skiën! En zelf had ik het gevoel ‘ik heb hier toch zelf voor gekozen, niet zeuren, maak er wat van.’

Wat vind je het moeilijkste aan het uitbrengen van een boek? Beslissen wanneer het af is. Wanneer heb je genoeg mensen naar hun mening gevraagd, herschreven en geschrapt? En wanneer is de cover mooi en aansprekend genoeg? Daar heb ik echt heel vaak over getwijfeld kan ik je zeggen!

Je blogt al een aantal jaar. Wat is het grootste verschil tussen schrijven op je blog en het schrijven aan een boek?Een blog rolt bij mij binnen een half uur uit mijn toetsenbord. Ik bedenk waar het over moet gaan en een half uur later is het verhaal klaar. Dan moet ik nog wel wat dingen aanpassen en een mooie foto zoeken, maar dat is het wel. Bij een boek moet je nadenken over een spanningsboog, over hoe je de lezers blijft boeien en of je personages wel kloppen. Dus of ze niet ineens iets doen of zeggen waarvan de lezer denkt ‘dat past helemaal niet bij Stéphanie!’ Je moet genoeg details geven, maar ook weer niet te veel. En voor mezelf geldt ook je moet er mee bezig blijven. Ik heb geen vast blogmoment, soms verschijnen er ook wel eens hele tijden geen schrijfsels van mij, omdat ik geen inspiratie heb. Maar als je een paar weken niet aan je boek hebt gewerkt, dan ben je zelf ook uit het verhaal. Op het moment dat ik iedere week iets aan het boek ging doen, soms niet meer dan nadenken over een bepaalde stukje van het verhaal, ging het echt sneller. Ik dacht soms als Stéphanie en ging me afvragen wat zij van een bepaalde situatie zou vinden.

Inmiddels wonen jij en je man weer in Nederland. Waar moest je het meeste aan wennen toen je terug kwam? Dat iedereen inmiddels ook vier jaar verder was. Toen wij naar het buitenland gingen, waren veel van onze vrienden net ook klaar met studies en bezig met huizen en banen zoeken, sommige kregen kinderen, gingen trouwen. Vier jaar later was iedereen verder gegaan met leven en wij waren daar niet meer altijd een onderdeel van. Daar moesten we weer een plek in vinden.

Hoe vind je man het eigenlijk dat je een boek hebt geschreven? Die is super trots! Hij heeft me in alle stappen gesteund. Sterker nog, toen ik twijfelde ‘moet ik wel een schrijfreis boeken’ was hij degene die zei ‘natuurlijk, waarom niet?’

Heb je tijdens het schrijven aan Verdwaald in Tirol wel eens een writers block gehad? Zo ja hoe ging je daar mee om? Het heeft vooral heel lang geduurd voor ik wist welke vorm het boek moest krijgen. Toen ik dat eenmaal wist, ging het eigenlijk best snel. Het schrijven heb ik in ongeveer 8 maanden gedaan, het herschrijven heeft nog eens een half jaar gekost. In die tijd heb ik wel een soort van writers block gehad. Ik twijfelde of ik het boek niet moest omschrijven in de derde persoon. Maar dat lukte me echt niet, dus na een maand dat geprobeerd te hebben, heb ik besloten dat ik het toch in de ik-vorm ging laten.

Verdwaald in Tirol is een roman. Zou je ook wel eens een boek in een ander genre willen gaan schrijven. Ja. Ik heb ook een non-fictie boek in mijn hoofd. Zelf lees ik ook heel graag young adult en fantasy, maar ik denk niet dat ik dat zelf ooit zal schrijven. Ik ben te bang dat het niet origineel genoeg zal zijn.

Het boek heb je uitgegeven met Queesten Boekproducties. Een bedrijf dat je zelf hebt opgezet. Waarom heb je besloten om Verdwaald in Tirol zelf uit te gaan geven? Al sinds ik nadenk over een boek schrijven, denk ik na over het zelf uitgeven. Je bent ondernemer of je bent het niet! Al sinds 2007 heb ik een eigen bedrijf en bepaal ik graag zelf hoe iets gebeurt en in welk tempo. Mijn grootste angst was dat een uitgever echt iets groots aan het verhaal zou willen veranderen. Ik heb het boek wel bij twee uitgevers aangeboden, maar uiteindelijk was er vooral opluchting toen ze het afwezen.

Naast het uitgeven van je eigen boek wil je met Queesten Boekproducties aspirant schrijvers begeleiden. Je wil ze steunen in het proces van het vertellen van hun verhaal. Wat kunnen deze aspirant schrijvers verwachten van de diensten van Queesten? Dat ik naast ze sta bij iedere stap – als ze dat willen. Maar ook dat als iemand zelf een idee heeft, ik dat zal toejuichen. Er is namelijk niet een manier om een boek te schrijven, als dat zo was dan deed iedereen die dat wilde het wel. Want veel mensen willen een boek schrijven, maar tijdens het schrijfproces denken de meesten ‘het lukt me nooit!’ Met iemand naast je, die weet waar je vast kunt lopen en die op sommige momenten eventjes een duwtje in je rug geeft, gaat het je wel lukken om de eindstreep te halen.

Waarom vind je het belangrijk om ook anderen te helpen met het vertellen van hun verhaal? Omdat ik geloof in de kracht van het vertellen van je verhaal. Het is een prachtige ervaring om je verhaal aan het papier toe te vertrouwen. En het is helemaal geweldig als je het dan gedrukt en voorzien van een mooie kaft in handen hebt. Of het nu 1 exemplaar is, alleen voor jezelf, of 20 voor je beste vrienden en familie of een hele oplage.

Welke wijze les heb jezelf geleerd tijdens het schrijven van je boek? Dat het belangrijk is om op ieder moment feedback te vragen. Het heeft mij heel erg geholpen dat ik een schrijfmaatje had. Al heeft zij pas de tweede versie gelezen. Ook de feedback van de schrijfmeisjes, die ik tijdens een schrijfvakantie heb leren kennen, heeft me veel verder gebracht.

Persoonlijk heb ik ook echt de periode Innsbruck afgesloten. Ik vond het nog steeds lastig om te snappen hoe het daar is gegaan. Want hoewel ik die hele periode gewerkt heb, raakte ik zelf net zo verdwaald in dat nieuwe leven als Stéphanie. Maar door het op te schrijven, het allemaal nog een keer te beleven en ook door sommige lezersreacties denk ik nu vooral ‘ik ben blij dat we het geprobeerd hebben, wonen in het buitenland.’

Nu ligt je boek inmiddels al een aantal weken in de schappen en stromen de recensies binnen. Recensies kunnen natuurlijk heel wisselend zijn omdat het de mening van een persoon is. Lees jij al deze recensies? Ja. Sterker nog: ik kijk echt elke dag op alle sites of er iets is bijgekomen.

Hoe ga je om met een recensie die wat minder positief is. Dat vind ik echt heel lastig om mee om te gaan. Het liefst zou ik dan een recensent willen bellen, of er koffie mee gaan drinken. Je kiest als schrijver voor een stijl en om sommige dingen wel of niet te beschrijven, of om sommige dingen uitgebreider te beschrijven dan anderen. Ik heb bijvoorbeeld er voor gekozen om het deel waarin Stéphanie echt de weg kwijt raakt uitgebreid te beschrijven; de dagen duren lang voor haar en ze weet niet goed hoe ze daar uit moet komen. Het deel waarin ze de weg naar zichzelf terugvindt heb ik minder uitgebreid beschreven. Want het gaat weer goed en de dagen gaan dan ook sneller. Sommige recensenten vinden haar daardoor een zeurpiet. En dan zou ik ze het liefst dus persoon spreken, dit uitleggen. Maar dan vertel ik mezelf maar dat een boek nooit door iedereen goed gevonden wordt. Bij de eerste review die hier over ging heb ik er nog wel een blog over geschreven, omdat ik denk dat het voor iedere beginnend schrijver lastig is hoe je hier mee om moet gaan. Gelukkig zijn de meeste reviews positief; sommige laten me ook zien waar ik bij een volgend boek nog beter over na moet denken. Dat is fijn, want je leert natuurlijk ook van de kritische opmerkingen.

Mijn recensie van het boek volgt binnenkort op mijn blog! Maar wat zou je lezers van Bookstamel graag nog mee willen geven over jouw schrijfavonturen? Eigenlijk niet zo veel. Ik hoop dat ze er van gaan genieten vooral. En in het kader van #zomerlezen: in juli en augustus stuur ik het boek gratis op binnen Nederland als je het bij mij bestelt. Inclusief handtekening als je dat wil!

Ben je inmiddels al weer bezig aan een nieuw boek? Of heb je al plannen om weer een nieuw boek te gaan schrijven? Ik denk er wel al over na. Maar ik heb nog geen woord op papier staan. Het non-fictie boek zit in mijn hoofd, maar dat vind ik ook wel echt heel spannend, of ik dat wel wil opschrijven. Het is nogal persoonlijk. Een vervolg op Verdwaald in Tirol heb ik ook beloofd, maar ik heb nog een ander verhaal in mijn hoofd. Compleet fictief en het kwam zo maar in me op. Maar op dit moment is het nog te onrustig in mijn hoofd – ik heb wat meer rust nodig om echt aan het schrijven te gaan.

Bewaar voor later op pinterest.

Tot slot heb ik natuurlijk ook een aantal dilemma’s voor jou. Welke kies je en waarom?

Zelf schrijven of aspirant schrijvers begeleiden? Oh Melanie wat een lastige vraag. Ehm … zelf schrijven, maar dan wel samen met minimaal 1 of meer anderen, zodat we elkaar kunnen helpen door mee te lezen en opmerkingen te geven. En ervaringen te delen.

Een nummer 1 bestseller of een verfilming van je boek? Dan toch een nummer 1 bestseller. De verfilming van boeken valt soms toch tegen. Al zou je wel mooie beelden kunnen maken in de bergen bij Innsbruck …

Schrijven of toch zelf lezen? Ik lees heel veel. Dus als ik echt een van de twee niet meer zou mogen doen, dan zou ik zeggen geef me maar een stapel boeken. Maar ik schrijf ook echt heel veel van me af, dus ik zou dat wel erg gaan missen.

Een kaartje via de mail of met de post? Met de post! Er gaat echt niets boven een handgeschreven kaartje in de bus, dat is voor mij echt een cadeautje.

Een hutje op de hei of een flatje in een drukke stad? Oeh. Als het echt tussen deze twee is dan dat flatje – ik zoek graag de drukte even op. En als ik dan de deur van mijn flatje dicht doe, ben ik in mijn eigen wereld. Te veel stilte, daar kan ik niet goed tegen.

E-boek of papieren exemplaar? Ik lees heel veel op mijn e-reader. En dat komt omdat ik vooral ook veel in de trein lees, nu even wat minder natuurlijk. Een e-reader is dan wel een stuk makkelijker meenemen dan een boek, zeker als het een dikke pil is. Maar als ik een boek heel mooi vind, dan koop ik het vaak ook nog op papier, zodat het ook in mijn kast staat. Zeker als het dan ook nog mooi is uitgeven.

Tv of theater? Theater. Ik ga niet heel vaak, maar als ik ga geniet ik er echt van. Echt met 100% aandacht TV kijken doe ik niet zo vaak, al volg ik best veel series.

Wandelen of Fietsen? Wandelen. Dan zie je meer. Al fiets ik ook regelmatig en stap ik dan gewoon af, haha. Je merkt ik ben niet goed in stellingen!

Zomer of Winter?Zomer. Ik ben niet gek op sneeuw en kou. Al vind ik een koude winterdag met een mooi zonnetje ook heerlijk. Maar ja, ik mag er maar eentje kiezen hè!

Ik hoop dat jullie dit interview met Astrid Habraken net zo leuk vonden als dat ik het vond om hem te maken. Astrid Habraken super bedankt dat je dit interview wilde doen.

Goed tijd dus om je te vertellen hoe je dit leuke boek verdwaald in Tirol van Astrid Habraken  kunt winnen!

– Winnen is heel makkelijk laat voor 29 juli een berichtje achter met het antwoord op de vraag. Zou jij voor de liefde naar het buitenland verhuizen? De winnaar word op 1 augustus op mijn blog bekend gemaakt

Meer interviews met auteurs vind je hier.

Liefs, Melanie