Interview met Rani de Vadder

Lieve lezers van Bookstamel,

Vandaag is het tijd voor een Interview met Rani de Vadder. Dat betekend helaas ook dat we afscheid gaan nemen van de auteurs van eigen bodem voor deze maand. Maar niet getreurd de meeste auteurs zul je nog wel vaker voorbij zien komen want ze stoppen natuurlijk niet zomaar met schrijven.

Bewaar voor later op pinterest

Rani de Vadder nog wat beter leren kennen lees dan hier het blog waarin ik haar aan jullie voorstel.

Interview met Rani de Vadder

Je was pas 20 toen je eerste boek Toxine uit kwam. Hoe voelt het dat je op die leeftijd al een boek hebt uitgebracht? Het voelt vooral onwerkelijk. Soms word ik wakker en denk ik: is dit echt? Maar buiten die onwerkelijkheid voelt het vooral fantastisch. Elke keer weer, als ik mijn boek voorbij zie komen op sociale media of in de boekhandel, kan ik mijn geluk niet op. Mijn droom is werkelijkheid geworden, en ik had nooit verwacht dat het al zo snel zou gebeuren.

Daarnaast heb je getekend bij een super toffe uitgeverij namelijk Hamley Books. Hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen? Ik vond het boek Upgrade van Lara Reims in de winkel (Standaard Boekhandel in België). Het was de cover die me meteen aantrok, want hij is echt prachtig, bovendien straalt hij een heerlijke science-ficton vibe uit. Toen ik bekeek wie de uitgever was, was ik verbaasd. Hamley Books?

Die kende ik nog niet, maar omdat ik zelf met een manuscript zat, besloot ik toch snel te eens online te gaan kijken. Ze spraken me meteen aan, en zo kwam mijn boek bij hen terecht.

Vind je het spannend dat lezers een mening gaan vormen over jou boek en deze ook uiten op bijvoorbeeld sociale media? Ja, heel erg spannend! En eng! Het is natuurlijk superleuk om je boek online tegen te komen, maar soms is het ook wel moeilijk. Als je mindere recensies krijgt, doet dat toch even pijn. Anderzijds leer ik daar weer over bij, want als twintigjarige met je debuut komen, is niet niks. Ik weet dat ik nog heel veel te leren heb, maar dat schrikt me niet af. Het zorgt ervoor dat ik wil blijven schrijven, want er is nog veel kans om te groeien.

Wat vindt je familie ervan dat je bent gaan schrijven? Die vinden het helemaal fantastisch! Ze steunen me enorm. In het begin had niemand natuurlijk verwacht dat ik serieus bij een uitgever terecht zou komen (ikzelf ook niet), maar toen ik eindelijk mijn manuscript durfde toesturen wachtte iedereen vol spanning af. Ook tijdens de boekpresentatie kreeg ik alle steun. Samen hebben we alles geregeld!

Ten tijde van dit interview zit je volop in je tentames. Maar waar studeer je voor? Ik studeer Toegepaste Taalkunde Chinees en Engels. Vertaler, dus. Het is een heel leuke studie, maar ook veel werk. Zeker Chinees vraagt heel veel van mijn tijd, maar schrijven tussendoor lukt me gelukkig nog wel.

Las je zelf als kind ook graag? Ja! Ik kon uren en uren lezen. Toen ik nog heel klein was, las mijn mama verhalen aan me voor. Waarschijnlijk heb ik daardoor mijn liefde voor lezen én schrijven opgepakt. Want boeken zijn een van mijn favoriete dingen, en uiteindelijk dacht ik: hé, dit wil ik ook kunnen!

Wanneer ben je begonnen met het schrijven van verhalen? Ik geloof dat ik mijn eerste ‘echte’ verhaaltje schreef toen ik acht jaar was. Dat ging over een kikkertje met maar drie pootjes, dat gepest werd omdat het anders was. Daarna schreef ik een opstel over een gedeukte kerstbal die op de vuilnisbelt terecht kwam omdat hij niet ‘perfect’ was. Uiteindelijk werd hij door de kerstman vooraan de slee, aan het gewei van een rendier, gehangen. Vaak gingen mijn verhalen, hoe klein ik ook was, over pesten en oneerlijkheid.

Toxine werd door de lezers ontzettend goed ontvangen. Geeft dat meer druk voor het schrijven van je tweede boek? Ja, wel een beetje. Het is heerlijk dat Toxine zo positief werd onthaald, maar je wil natuurlijk wel je debuut overtreffen. Gelukkig zijn er nog heel wat werkpunten aan Toxine, dus ik hoop dat ik die in mijn volgende boeken al kan verbeteren. Volgens mij blijf je als auteur groeien, hoe oud je ook bent, hoe lang je ook al schrijft.

Waar schrijf je het liefste aan je boeken? Meestal aan de eettafel in de veranda, haha. Daar zit ik goed en kan ik uren doorwerken. Heel soms schrijf ik ook op de bank, maar dat zit toch wat minder handig. Voor mij hoeft het niet op een speciale plek te zijn. Het moet vooral ergens zijn waar ik me zelf comfortabel voel.

Waar haalde je de inspiratie voor Toxine vandaan? Dat is een moeilijke. Ik haal mijn inspiratie uit alles. Uit het lezen van boeken, het kijken van films, het zien van wilde dieren of mooie gebeurtenissen. Soms krijg ik gewoon ineens een bron van inspiratie en zo begint het.

Ik vind de cover van Toxine echt geweldig hoe is deze ontstaan?Dank je! Hij is echt prachtig, hè? Bij Hamley heb je als auteur heel veel inspraak, dus ik vroeg voor een slang en kreeg die. De cover was ook bijna van het begin goed! We bleven bij het eerste ontwerp en mijn mama kwam met het idee van de geschubde achtergrond. Ik kreeg toen tientallen versies in verschillende kleuren, maar dat paars sprong er echt uit!

Wie is je favoriete Personage uit Toxine en waarom?

Cyra! Cyra is cool en onverschrokken. Ze is zelfstandig en niemand legt haar regels op. Dat vind ik echt geweldig aan haar. Ze is ook erg grappig. Zo zou ik ook wel willen zijn.

Khala een van de personages uit Toxine heeft de gave om met een enkele aanraking te kunnen doden. Welke gave zou jij wel willen bezitten en waarom? Ik zou graag willen teleporteren. Dan kan ik overal gaan waar ik wil: Australië, Nieuw-Zeeland, een prachtig bos, een mooie rivier, het maakt niet uit. Maar het zou de hele wereld openen.

Je kunt heel beeldend vertellen, tenminste, dat vind ik. Maar is er nog iets wat je graag zou willen leren als schrijver? Ik zou zeker nog willen groeien in het ontwikkelen van mijn personages. Dat blijft iets moeilijks, dus ik ga mijn best doen om daaraan te werken. Het is extra fijn natuurlijk als je lezers zich volledig in mijn personages kunnen inleven.

In Toxine staan slangen ook centraal. Hoe ben je erop gekomen om slangen te gebruiken in je verhaal. Slangen doen me aan iets duisters en sluws denken. Voor mij zijn ze de perfecte representatie van iets kwaads, iets slechts dat slim is. Ze tonen ook de verraderlijke schoonheid van het kwaad. Ik vind ze stiekem fantastisch én eng tegelijk.

Mijn vader was altijd enorm bang voor slangen. Zijn er insecten of beesten waar jij bang voor bent? Spinnen! Die poten, die ogen, die haren…. O, nee, please no!

Is er misschien ook nog iets dat je graag zou willen bereiken in je leven? Ik zou graag een mooie job vinden wanneer ik afstudeer. Een job waar ik gelukkig ben, maar ook het schrijven kan blijven uitoefenen. Dat lijkt me de mooiste combinatie.

Wat doe je graag in je vrije tijd om te ontspannen? Schrijven en lezen, haha! Maar ook tekenen en schilderen vind ik heel erg tof. Superfijn. Het allerliefste ga ik in het bos wandelen om de natuur op te snuiven. Als ik dan een mooie bloem of een wild dier zie, is mijn dag goed.

Oké, voor jou heb ik natuurlijk ook een aantal dilemma’s. Welke kies jij en waarom?

Hond of Kat: Kat!

Katten hebben echt eigen karakters en ze zien er zo fluffy uit terwijl ze echt venijnig uit de hoek kunnen komen. Dat vind ik stiekem wel leuk. Ook dat heerlijk gespin overtreft alles.

Buiten of Binnen: buiten!

Ik zit enorm graag binnen, maar ik ga voor buiten als het in de natuur is of in de tuin. Dat werkt toch nog ietsje ontspannender.

Zomer of Winter: zomer!

Die was gemakkelijk! Ik vind kou echt niet fijn. Ik vind de winter ook altijd véél langer duren dan de zomer. De zomer is een tijd van licht, vreugde en prachtige natuur. Ja, daar ga ik voor.

Schrijven of lezen: schrijven.

Deze is evil ;). Ik vind ze allebei leuk, maar dan ga ik toch voor schrijven. Als ik dat niet deed, zou ik geen boeken meer kunnen uitgeven en dat zou zo jammer zijn.

E-book of papierenboek: papierenboek!

Ik vind e-books niet de charme van een papierenboek hebben. Dat was dus een gemakkelijke, al zijn e-books wel handiger om in de felle zon te lezen, zonder dat je ogen pijn doen. En je kunt ze ook overal meenemen.

Realitie of fantasie: fantasie.

Fantasie is prachtig. Het geeft je de kans om uit de realiteit te ontsnappen en even te ontspannen.

Boek verfilming of bestseller: bestseller.

Liever een bestseller, want als je boek verfilmt wordt en hij slaat niet aan of hij lijkt totaal niet op je boek, zou ik dat maar jammer vinden.

Ik hoop dat jullie net zo van dit interview met Rani De Vadder hebben genoten als dat ik heb gedaan. Rani super bedankt dat je mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem

Heel veel liefs, Melanie

*** Soms krijg ik voor de recensies op mijn blog een recensie exemplaar. Maar dit beïnvloed mijn mening niet. Want ook de uitgevers en auteurs verwachten een eerlijke en oprechte mening. Ik recenseer vanuit mijn passie en hart. Ik ben geen recensent die let op taalfouten etc want dat is een beetje lastig met mijn dyslexie. Ik recenseer dus puur op het verhaal zelf.

Klik je via mijn site op een link om een boek te kopen. Dan krijg ik daar een iniminie bedrag voor per verkocht boek. Van dit geld betaal ik de kosten voor mijn website en evt kosten voor winacties. Ik blog niet voor mijn werk, ik blog omdat ik door ziekte thuis zit en iets zocht om te doen voor een beetje afleiding ***