Interview met Oli

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Vandaag is het alweer tijd voor een interview met Oli Veyn. De maand loopt weer op zijn einde en wat was het een fijne warme maand. Wat heb ik veel leuke boeken mogen lezen, en wat vind ik het jammer dat we alweer afscheid moeten gaan nemen van de auteurs van de maand juni.

Interview met Oli Veyn

Hoe ben je ooit op het idee gekomen om te gaan schrijven? Ik was op vakantie en had net een boek uit dat gruwelijk goed was. Toen ik op zoek ging naar een volgend boek, kon ik maar niet slagen en na drie pagina’s te hebben gelezen van een nieuw boek, besloot ik om dan maar zelf een boek te gaan schrijven, ik wist tenslotte waar ik naar op zoek was. Mijn kinderen waren nog jong, alle drie onder de vier jaar, en in de avonden schreef ik als ze op bed lagen. Na vijftigduizend woorden te hebben geschreven bedacht ik me dat ik misschien eerst moest kijken of ik wel kon schrijven i.p.v. al mijn tijd hieraan te besteden. Ik deed mee aan de verhalenwedstrijd Fantastels en werd twaalfde van meer dan honderd deelnemers. Dat was voor mij de bevestiging om door te gaan.

Heb je naast schrijven nog een andere baan? Ja. Ik werk vier dagen in de week als optimization specialist bij een bedrijf dat gespecialiseerd is in klinisch geneesmiddelenonderzoek. Ik begeleid nieuwe initiatieven en projecten, zorg dat ze goed worden uitgerold in het bedrijf, maak video’s en infographics en organiseer meetings. Eerst werkte ik drie dagen in de week, was ik veel op pad met de auto en had ik meer tijd om te plotten (heen en weer naar Groningen) en te schrijven, nu met vier dagen, een veeleisende baan en een druk gezin is het soms moeilijk om energie en schrijftijd te vinden. Eerst waren de avonden voor mij, maar nu de kinderen ouder worden gaan ze steeds later naar bed.

Wat zijn eigenlijk jou beste eigenschappen. Open en vriendelijk karakter, doorzettingsvermogen en nieuwsgierigheid. Ik hou van evenwicht, dus ik gooi er ook maar drie slechte eigenschappen tegenaan, deadlineknuffelaar, chaoot en ongeduldig.

Je boeken worden uitgegeven door Godijn Publishing hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen? Ik had meegedaan aan een Young Adult manuscript wedstrijd van Storm Publishers en was tweede geworden. Zij zouden mijn manuscript gaan uitgeven, maar door ziekteverlof van de uitgever viel alles stil. Ik hobbelde al drie jaar mee als niet gepubliceerde schrijver en wilde zo graag een boek in handen houden en het idee dat ik weer helemaal opnieuw moest beginnen, was zuur. Mijn boek lag bij een grote uitgeverij op het bureau, maar de verwachting was niet dat het boek nog dat jaar zou worden uitgegeven. Ik had mijn lezers inmiddels beloofd dat het boek er dat jaar zou komen. Elly gaf me die kans op korte termijn, een schrijfvriendin van me had daar ook haar boek gepubliceerd en was erg enthousiast, dus toen zijn we druk aan de slag gegaan om het boek nog in het najaar uit te geven.

In het voorstel blog hebben we kunnen lezen dat je zelf ook graag boeken leest. Wie zijn je favoriete auteurs of welke schrijvers kun je echt aanraden aan de lezers van Bookstamel? Ik lees heel divers dus ook dit rijtje bevat veel verschillende genres. Mijn favoriete schrijver is Sarah J. Maas, ik vind haar Young Adult boeken geweldig. Stephen King heeft mij de liefde voor fantasy en horror bijgebracht, ik heb al zijn boeken gelezen en ik vind hem een magisch met woorden en verhalen. Brandon Sanderson vind ik de grootste hedendaagse schrijver in de fantasy, ik heb veel geleerd van zijn online trainingen. Ook Marion Bradley mag niet ontbreken, haar historische boek Nevelen van Avalon is prachtig en heeft veel voor me betekend. Kathleen Woodiwiss, haar romantische boeken heb ik verslonden en Margaret Atwood schrijft zoals ik ooit hoop te kunnen schrijven, haar verhalen zijn echte kunststukjes en ze is ook niet bang om steeds weer iets nieuws te proberen. Django Mathijssen en Anaid Haen vind ik echt goede Nederlandse schrijvers van fantasy en science fiction, ik kan genieten van hun veelzijdige verhalen met herkenbare emoties en altijd een toefje humor. En tot slot Thomas Olde Heuvelt. Hij is een groot schrijver, speelt met woorden en verhalen, ik kan genieten van zijn verhalen. Ik heb twee workshops bij hem gevolgd en ik neem zijn adviezen nog altijd mee, het was het geld meer dan waard. Hoe Thomas met zijn lezers omgaat, dat is een voorbeeld voor iedere schrijver. Ik kan nog wel even doorgaan, maar dan wordt dit stuk te lang, maar zowel in Nederland als in het buitenland zijn er heel veel goede schrijvers te vinden.

Je zou je boeken graag vertaald zien naar het Engels of verfilmd zien worden. Maar wat is nou je aller grootste wens? Gelukkig zijn. Ik denk dat dat de grootste drijfveer is van iedereen. Of dat nu rijkdom, een goede gezondheid is of het krijgen van kinderen, welzijn van je kinderen en later kleinkinderen, de grootste wens is gelukkig zijn en je naasten gelukkig zien. Dat betekent niet dat er geen ruimte is voor tragedie, zonder laag geen hoog, maar zolang je geluk kunt vinden in kleine dingen en op de donkerste dagen komt het altijd wel goed.

In de poortwachters serie komen thema’s als liefde en vriendschap aan bod. Waarom heb je er juist voor gekozen om deze thema’s in je boek te verwerken? Alles draait om liefde in het leven, zonder liefde is er geen warmte. Het hoeft niet direct een liefdesrelatie te zijn, het kan ook de liefde van een moeder naar haar kind zijn of de liefde voor boeken. Liefde is een prachtige en krachtige drijfveer die we allemaal herkennen. Vriendschap is voor mij erg belangrijk, zonder vrienden kom je niet ver en samen bereik je meer dan alleen. Mijn boeken schrijf ik niet alleen, maar samen met lieve vrienden die me helpen het beste eruit te halen en die me kritiek geven, meedenken en steunen. Dus eigenlijk zijn deze twee pilaren erg belangrijk in mijn leven, misschien dat ik ze daarom gekozen heb.

In het boek staan overal in de wereld poorten en erebogen. Waar haalde je de inspiratie vandaan om deze te verwerken in je verhaal? Al mijn boeken beginnen met de vraag ‘wat als…’ De overblijfselen van de Romeinse tijd, Stonehenge, er is zoveel kennis verloren gegaan. Wat als er een mogelijkheid is om naar een andere dimensie te gaan? Hoe dan? Wat als er plekken op aarde zijn waar de scheidingslijn tussen beide werelden dun is? Wat als de Romeinen dat wisten? Wat als de makers van Stonehenge dat wisten? Wat als er poorten zijn die wij niet zien, maar die er wel zijn? Zo gaat dat dan in mijn hoofd en ratelt maar door tot er een verhaal ontstaat die antwoord geeft op de vraag ‘Wat als…’ Dat er meer is tussen hemel en aarde staat vast, we moeten er alleen voor open staan om het te ervaren. Ik heb in mijn boeken Keltische en Romeinse mythen verwerkt, het inspireert enorm om in het verleden te duiken of om symboliek in verhalen te gebruiken. Neem het symbool van de Orde, de vesica pisces (twee ringen die elkaar overlappen). Ga maar onderzoeken en je komt erachter dat er zoveel meer achter zit dan alleen een symbool en dat je het veel vaker ziet dan je beseft.

Op welke plek schrijf je graag aan je boeken? Zeeland. Wij hebben een stacaravan in Zeeland, direct aan zee (ik stap naar buiten en zie de dijk). Het is mijn plek om te schrijven, daar is het ook allemaal begonnen. Het is de plek waar ik tot rust kom, waar ik kan lezen en waar ik tot laat in de nacht kan schrijven. Thuis schrijf ik gewoon aan de eetkamertafel, dat werkt ook hoor. Ik denk niet dat er een vaste plek is om te kunnen schrijven, dat kun je overal. Je moet alleen het goede verhaal vinden, zo enthousiast raken, dat je iedere minuut van de dag wil schrijven. Dat is passie en dan maakt het niet uit waar of hoe je schrijft. Dan moet dat verhaal op papier komen. Vaak zet ik een koptelefoon op met muziek. Ik luister graag naar Thomas Bergersen, een Noorse componist. Als ik dan schrijf dan raak ik in een soort trance en dan kan ik uren achter elkaar schrijven. Als ik meer dan drie fouten in een zin ga maken, weet ik dat ik moet stoppen. Dan komt er niks zinnigs meer op papier.

Naast de Young Adult fantasy serie poortwachters heb je ook een uitstapje gemaakt naar het feelgood genre. Wat is het grootste verschil tussen het schrijven van deze genres? In fantasy moet je een wereld bouwen, moet je uitleggen wat voor wezens erin voorkomen, hoe ze eruitzien en daarnaast moet je een verhaal vertellen. Dat vergt veel van je fantasie en je kwaliteiten als verhalenverteller. Er wordt nogal eens neerbuigend gedaan over het genre fantasie, maar ik denk dat het een van de moeilijkste genres is om te schrijven, want er zijn zoveel valkuilen: te veel beschrijven, te weinig vaart, te moeilijke termen, te veel beschrijvingen en te weinig verhaal etc. Het is behoorlijk pittig om alles juist te doseren. Goede fantasie weet zelfs de niet-fantasie lezers te boeien, zeg ik altijd.

In feelgood heb je die problemen niet, daar draait het meer om de emoties en de relatie tussen twee mensen. Daarom vind ik het heerlijk om naast fantasie feelgood te schrijven. Ik wissel namelijk af tussen twee verhalen, als ik vastloop in het een, begin ik met een ander. Zo blijf ik toch schrijven en als ik afstand neem van het verhaal, zie ik beter wat er moet veranderen om weer verder te kunnen schrijven. Het kan echt vermoeiend zijn om steeds maar weer iets nieuws te bedenken, waardoor het heerlijk is om je even onder te dompelen in romantiek en je alleen maar bezig te houden met emoties. Ik schrijf feelgood ook sneller dan een fantasie, soms is het ook lekker om meters te maken en productief te zijn. Daarmee wil ik niet zeggen dat feelgood schrijven simpel is, absoluut niet, want geloof me, ieder verhaal heeft zijn eigen uitdagingen en ook in een feelgood moet je de vaart erin houden, moet je scenes bedenken die de aandacht van de lezer vasthouden en moet je soms onderzoek doen om het geloofwaardig te maken. En het kan een behoorlijke uitdaging zijn om de spanning tussen twee mensen een heel boek vast te houden. Ik vind de afwisseling fijn, dat prikkelt mijn inspiratie.

Is er misschien nog een ander genre dat je graag eens zou willen uitproberen? Historisch. Voor deel twee van De orde van de poortwachters heb ik onderzoek gedaan naar het oude Rome, hun gebruiken en naar de goden die ze vereerden. Ik merkte dat ik het heel leuk vond dat te verwerken in mijn verhaal, alsof er meer diepgang kwam door deze te verweven met het verhaal. Ik duik steeds meer in het archief om op zoek te gaan naar verhalen van vroeger, details, mythen en sagen, symboliek etc. Ik kom erachter dat als ik archiefstukken lees, de personages tot leven komen. In combinatie met mijn fantasie ontstaan dan prachtige verhalen.

Zo heb ik laatst een New Adult fantasy omgebouwd naar een historisch verhaal. Ik had het hele boek al geschreven, dus moest ik op zoek naar personages die ik al had geschreven, maar die dus historisch ook echt bestonden. Dat was me een klus. Maar het mooie is dat ik die echt heb gevonden. Het was alsof ik hun verhaal al had geschreven nog voordat ik ze had ontdekt. Dat is echt magisch. Ik ben eigenlijk net als in mijn lezen niet gebonden aan een genre, waarom zou je? Er valt nog zoveel meer te ontdekken. De mooiste verhalen zijn een combi van genres, als je dat goed weet te mixen ontstaan er prachtige verhalen.

Wie is je favoriete personage? Dit mag er eentje uit je eigen boeken zijn of uit een boek van een andere auteur? Scarlett O’Hara uit Gejaagd door de wind. Ik vind haar geweldig, dapper, eigentijds, ondernemend, een echte vrouw die haar mannetje staat in een tijd dat dat helemaal niet mocht. Ertegenin gaan, dat is mooi. Niet doen wat hoort, maar je eigen plan trekken.

Is er nog iets wat je graag zou willen leren in je leven? Ik ben altijd bezig nieuwe dingen te leren. Ik volg nog steeds schrijfcursussen en investeer eens per jaar in een cursus of programma om mezelf te ontwikkelen als schrijver. Ik kan dat iedereen aanraden. Maar er valt nog zoveel meer te ontdekken: screenwriting, psychologie, geschiedenis, maar ook op creatief gebied, op persoonlijke ontwikkeling of in opvoeding. Ik heb mijzelf ooit voorgenomen om een studie te gaan volgen als ik ooit zo rijk word dat ik niet meer hoef te werken voor geld. Dat lijkt me heerlijk om les te krijgen van professoren of onderwijzers die een bak aan ervaring hebben in een bepaald onderwerp. Of ik ga onderzoek doen op verschillende plekken in verschillende archieven. De meeste energie krijg ik van reizen. Door met mensen te praten tijdens festivals of tijdens reizen leer je zo veel, daar kan geen archief tegenop.

Op je wensenlijstje staat o.a. dat je een reis door Alaska wil maken. Wat vind je zo bijzonder aan Alaska. De ongerepte natuur en zijn wetten. Ik ben een keer naar Canada geweest, magisch. Dat je een hele dag kunt rijden zonder een mens of huis te zien, dat je gaat wandelen in de bossen en dat er dieren rondlopen die sterker zijn dan jou, je leven kunnen nemen als ze dat willen. Ik weet niet wat het is, maar op die plekken voel je gewoon de kracht van de natuur en dat doet iets met je. We zijn als mensen te ver van de natuur komen te staan, zoiets merk je pas als je je onderdompelt in de natuur met zijn eigen regels en wetten, waar je je wel aan moet houden omdat je het anders simpelweg niet overleeft. We denken dat we als mensen onoverwinnelijk zijn, maar daar voel je het tegenovergestelde. Dat was een hele bijzondere ervaring.

Je geeft zelf aan dat je soms iets teveel op social media zit. Welk sociaal media kanaal heeft je voorkeur en waarom?Facebook. De interactie met mensen, de live meetings, de berichten en de comments. Maar ik merk dat ik soms ook pauze nodig heb, dus dan durf ik gerust een maand of twee afstand te nemen en nauwelijks op Facebook te zijn. Het kost veel tijd en ik merk dat ik door al die verhalen onzeker wordt over wie ik ben als schrijver en soms somber, doordat er veel negativiteit is en weinig ruimte voor een eigen mening. Dus beperk ik mijn tijd als ik merk dat ik me eraan ga storen. YouTube vind ik heerlijk, muziek, documentaires en live events, daar is die negativiteit veel minder aanwezig, maar ook minder interactie.

Instagram is leuk om een keer doorheen te scrollen, maar het blijft toch allemaal oppervlakkig en de helft is nep. Twitter is een beerput die ik af en toe bezoek, maar na een paar dagen weet ik weer waarom ik er zo weinig kom, daar is geen norm of fatsoen, iedereen kwakt zijn mening erop en denkt niet aan een ander. Volgens mij doen sommige mensen erom om maar ze scherp mogelijk uit de hoek te komen om maar te worden gezien. Dus eigenlijk heb ik een haat-liefde verhouding met social media, bedenk ik me nu. TikTok begin ik steeds leuker te vinden, vooral omdat de berichten zoveel positiever zijn dan op de andere kanalen.

Ik heb natuurlijk ook voor jou een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom?

E-boek of papieren boek? Papieren. Ik vind het heerlijk om in de zon of als het te heet wordt, in de schaduw een boek te lezen. Het is ook fijn om even schermloos te zijn. Bovendien kan niemand de geur van een nieuw boek vangen in een elektronische versie

Wandelen of zwemmen? Wandelen. Vroeger was het zwemmen, nu wandel ik liever. Langs de dijk, langs het strand, in de bossen of in de Efteling met de kids (wij hebben een abonnement). Heerlijk.

Fantasy of feelgood? Fantasy. Ik lees eigenlijk heel weinig feelgood, veel meer fantasy, ik denk dat mijn voorliefde voor fantasy nooit verdwijnt.

Muziek of tv/film? Ai, die is moeilijk. Muziek. Ik ben ermee opgegroeid. Mijn vader is helemaal weg van countrymuziek en draaide op zondag zijn favoriete nummers met de stereo open. Mijn moeder houdt meer van Nederlandstalig. Ikzelf houd van alle soorten muziek, behalve van Jazz, dat snap ik niet. Zonder muziek kan ik niet schrijven en ik word gelukkiger van een nieuwe ontdekking op Spotify dan op Netflix. Maar toch, het is een combinatie. Filmmuziek kan heel inspirerend zijn voor het schrijven, ik heb heel wat scenes bedacht op muziekstukken. Het omgekeerde is ook waar. Een goede scene kan zoveel beter worden door muziek.

Ontbijt of avond eten? Ontbijt. Met stip. Ik lust geen vlees (of bijna niet) en ik maakte toen ik alleen woonde vaak als avondeten een broodje gezond zodat ik toch mijn vitamines binnenkreeg. Ik hou van brood, jam, fruit en cornflakes. Waar is dat ontbijtdieet?

Thee of Koffie? Koffie. Tot twaalf uur drink ik koffie en twee kopjes na het avondeten. ’s Middags drink ik thee. Ik hou van allebei, maar koffie heeft een vollere smaak en ik kan makkelijker zonder thee dan zonder koffie.

Hartig of zoet? Hartig. Wij eten zoute popcorn tijdens de film, ik hou van chips en kaasjes (zonder schimmel) en nootjes. Snoepen doe ik bijna nooit, af en toe wel chocolade, want daar heb je dan ineens behoefte aan, maar snoep zou ik zo van mijn lijstje kunnen schrappen.

Vonden jullie dit interview met Oli Veyn net zo leuk als dat ik het vond? Ik wil Oli natuurlijk ontzettend bedanken dat ze mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem. Ik kan niet wachten om nog veel meer boeken van je te gaan lezen.

Liefs, Melanie