Recensie De Orde van de Poortwachters van Oli Veyn

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

Oli Veyn was deze maand een van de auteurs van eigen bodem. Daardoor kreeg ik de kans om het eerste deel in de poortwachters serie te lezen De Orde van de Poortwachters. Vandaag is het alweer tijd om mijn mening over dit boek met jullie te gaan delen.

De orde van de poortwachters kun je hier kopen.

Titel: De orde van de poortwachters Auteur: Oli Veyn Uitgeverij: Godijn Publsihing Genre: fantasy Cijfer: 10

Hier gaat De orde van de poortwachters over:

Overal in de wereld staan poorten en erebogen.
Stel dat ze gebouwd zijn met een reden?
Wat gaat er schuil achter deze poorten?
En is er iemand die de wacht houdt?
Nadat Nido in aanraking komt met de geheime Orde van de Poortwachters wordt ze gedwongen hun wrede opleidingsprogramma te volgen om te worden opgeleid tot poortwachter. Ze moet vechten om de meedogenloze beproevingen onder het tirannieke bewind van haar trainer Sert te overleven. Gevangen in de Orde en in een driehoeksverhouding, raakt Nido steeds dieper verstrikt in een mysterieuze wereld waarin de grenzen van het universum vervagen, poorten gesloten moeten blijven en sleutels machtiger zijn dan wapens.

Dit vind ik van de orde van de poortwachters: 

Zoals altijd begin ik even kort met de cover. De cover van dit boek vind ik echt prachtig. Het blauw komt super mooi uit en de titel is krachtig en maakt me nieuwsgierig. 

Dan gaan we naar het verhaal zelf. Met de orde van de poortwachters heeft Oli Veyn een super begin neergezet van een sterke serie. De serie is geschreven als urban fantasy en zo voelt het ook zeker. We maken namelijk als eerste kennis met Nido gewoon in de huidige moderne wereld. Echter gebeurd er op schoolreisje iets waardoor ze in een andere wereld (Nou ja demensie ) terecht komt en daar begint het avontuur pas echt. 

Het verhaal is van begin tot het einde ijzersterk en super spannend. Ik heb af en toe letterlijk op het puntje van mijn stoel gezeten. Ik leefde namelijk ontzettend mee met Nido. Nido leek me zo’n zachtaardig en lief meisje en nu moest ze vechten om te overlezen. Sert een van de trainers bezorgde me letterlijk kippenvel op me armen jeetje wat een enge vent was dat zeg. En dan heb ik het nog niet eens over de andere personages gehad die stuk voor stuk ontzettend goed uitgewerkt waren.

Je merkte dat Nido gaande weg veranderen in het verhaal en dat moest ook wel 🙂 Je kwam ook langzaam aan meer te weten over De orde van de poortwachters al draaide het verhaal vooral om Nido en haar vrienden. Als ik een opmerking moet maken is het dat er misschien iets meer ingegaan kon worden op de orde zelf. Maar wie weet gaat Oli Veyn hier verder op in tijdens het vervolg.

Ik baal stiekem een beetje dat ik het vervolg nog niet in huis heb want na het lezen van dit deel wil ik die zeker gaan lezen. Oli Veyn heeft me weten te betoveren met haar woorden en krijgt daarom een dikke welverdiende 10.

Liefs, Melanie