Over de boeken van Marceline de Waard
Hallo lieve lezers van Bookstamel,
Vandaag is het tijd voor een Blog waarin ik je alles mag vertellen over de boeken die Marceline de Waard heeft geschreven. Naast boeken schrijft Marceline ook met enige regelmaat korte verhalen voor in verhalen bundels. Ook een aantal van deze bundels zal ik vandaag aan jullie voorstellen.
Ik begin met een bijzonder verhalen bundel. Want door de Corona is deze ramp eigenlijk alweer vergeten, maar nog niet zolang geleden woede er verschrikkelijke branden in Australië. Op dat moment staken een aantal auteurs de handen in een om met een bundel korte verhalen te komen. De opbrengst van deze bundel gaat naar de branden in Australië. De bundel kost slechts 14,95 en kun je hier kopen.
Het verhaal wat Marceline de Waard voor deze bundel schreef is :
Gescheurd grijs gesteente, links zee en rechts bergen. Kuilen en pieken. Behoedzaam zoek ik mijn weg. Een man schiet mijn foto. In de barsten groeit groen. Ik buk naar piepkleine paarse bloemen.
Het gevoel van jouw armen om mij heen. Ik zwier rond, mijn jurk waait weg over mijn hoofd. Huid tegen huid, mond tegen mond, we smelten ineen.
Een bries steekt op, koele wind op onze huid. Donkere wolken worden wit, trekken open, blauwe lucht. Lucht wordt water. Een gordijn van regen.
Het volgende boek waar ik jullie over wil vertellen is Schandalig en andere zondagverhalen In het blog waarin ik Marceline de Waard aan jullie voor stel heb je al kunnen lezen hoe het allemaal begon voor Marceline. Ze begon namelijk met het schrijven van verhaaltjes die ze op zondag online zette. Deze verhalen zijn uiteindelijk gebundeld in dit boek. Er staan allemaal verschillende verhalen in en dat maakt het een speciaal boek.
Het volgende boek wat ik aan jullie wil voorstellen is weer een bundel. De bundel is uitgegeven door Godijn Publishing. In deze bundel staan 25 korte verhalen van verschillende auteurs. Een van die verhalen is dus van Marceline de Waard.
‘Mama is altijd warrig geweest, wat zweverig. Het hoort gewoon bij haar charme.’ Ik glimlach naar Olaf.
‘Ze dwaalt ’s nachts buiten rond. Levensgevaarlijk, straks verdrinkt ze nog in het meer of zinkt ze in het veen.’ De stem van mijn broer klinkt geïrriteerd.
‘Dat wil toch niet zeggen dat ze dement is? Weet je nog hoe ze ons ’s nachts wakker maakte omdat er watergeesten en nevelheksen buiten dansten?’ De herinnering maakt mij warm. Mamma in haar ochtendjas, Olaf en ik half in slaap in onze pyjama’s aan haar handen.
Dan zijn we alweer aangekomen bij het laatste boek waar aan ik jullie weer voorstellen. Dit is het boek dat ik ga lezen voor mijn recensie volgende week. Het is de eerste lange roman van Marceline de Waard en ik moet zeggen ik heb er al heel veel goeds over gehoord. Hier gaat thuisreis over.
De man met de donkere krullen doemt op. Net als afgelopen dagen krabt hij aan de rand van haar bewustzijn. Op haar netvlies verschijnt het beeld van oma. Haar gezicht, vlak nadat ze stierf. Heeft de man, die steeds in haar dromen terugkeert, met haar oma te maken? Ligt de oplossing dertig jaar geleden? Ze graaft verder, een harde windvlaag blaast een stuk papier tegen haar gezicht en de beelden verdwijnen. Het is bijna donker. Ze ritst haar jas dicht en staat op. Tijd om naar huis te gaan.
Haar oma vertrok eind jaren dertig van de vorige eeuw uit Ierland en niemand sprak er nog over. Eileen is begin vijftig als ze besluit naar Ierland af te reizen om uit te zoeken wat er toen is gebeurd. Haar camperreis door Engeland en Ierland naar de westkust van het groene eiland wordt een ontdekkingsreis naar zichzelf, naar haar oma en naar de man die steeds nadrukkelijker verschijnt in haar dromen.
Volgende week horen jullie dus alles over hoe ik dit boek vond.
Ik wens je een hele fijne dag,
