Interview met Jerrad Hoff

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

Het is alweer die tijd van het jaar waarin we de auteurs voor de blogs van eigen bodem van afgelopen maand gaan uitzwaaien. Dit doen we natuurlijk traditie getrouw dus tijd voor een interview met Jerrad Hoff. Maar eerst wil ik Jerrad natuurlijk enorm bedanken dat hij mee wilde werken aan de blogs van eigen bodem!

Jerrad Hoff - 2[3523]

Laten we bij het begin beginnen. Wanneer ontdekte je dat je een passie voor schrijven had? Schrijven en verhalen bedenken, gingen me altijd al vrij gemakkelijk af, maar het was pas rond mijn 34ste dat ik ontdekte hoe belangrijk schrijven voor me is.

Je hebt inmiddels 2 romans en 2 thrillers op je naam staan. Als je een van deze 2 genres zou moeten kiezen welke kies je dan en waarom? Lastig, omdat het schrijven van zowel romans en thrillers een prettige variatie en balans oplevert, maar als ik zou moeten kiezen, dan zou ik thrillers blijven schrijven. Louter omdat ik in een thriller (veel) romantiek kan verwerken en ik het gebruik van (veel) spannende elementen in een roman minder geslaagd vind. In elk geval in de soort romans die ik schrijf.

Wat is eigenlijk het grootste verschil tussen het schrijven van een thriller en van een roman? Voor mij zijn de emoties die ik tijdens het schrijven ervaar het grootste verschil. Ik verplaats mij altijd in de hoofdpersonage, alsof ik die persoon ben, en beleef dus alles wat die personage meemaakt. Mijzelf inbeelden dat ik als Madeline iemand voor het plezier op wrede wijze doodt, kan soms wat heftig zijn, maar het zijn toch de gebeurtenissen in een romantisch verhaal die mij meer en vooral dieper en langer raken.

Ik vind de titels van je boeken echt geniaal. Je draait als het waren de titel om hmm ik weet even niet hoe ik dit beter moet uitleggen. Hoe zijn deze titels ontstaan ?Haha, dank je! ‘Een leven geleden’ en ‘Een leven lang’ schoten me een soort van te binnen. ‘Zon van de nacht’ is hoe Nez Perce indianen in Idaho vroeger de maan omschreven, en ‘Dag van de zon’ is een officiële feestdag op de plek waar het gelijknamige boek zich grotendeels afspeelt.

Je geeft je boeken uit in eigen beheer heb je hier bewust voor gekozen? Na meer dan eens een jaar hebben moeten wachten op een afwijzing, soms vergezeld met de vraag of ik het manuscript wilde ophalen terwijl ik dat had gemaild, dan weer met de opmerking dat lezers de voorkeur geven aan verhalen die zich in Nederland afspelen, of de mededeling dat de proeflezers zeer enthousiast zijn, maar toch besloten is om niet te publiceren omdat vrouwen beter geschikt zijn om romantische boeken te schrijven, was ik wel klaar met de uitgeverijen. Maar ook met schrijven. Ik heb toen enkele jaren niet geschreven. Nadat ik weer was begonnen, duurde het opnieuw enige jaren totdat ik besloot om ze in eigen beheer uit te geven. Alhoewel dat veel extra werk met zich meebrengt, omdat ik het binnenwerk, de omslag en de ebooks zelf ontwerp én maak, net als ik mijn website zelf heb gemaakt, heb ik wel echt alles in de hand. Door het uitgeven in eigen beheer ben ik bovendien niet gebonden aan deadlines en verplichte promotiewerkzaamheden die de uitgeverijen auteurs contractueel opleggen. Daarbij zijn de royalty’s beter bij het uitgeven in eigen beheer en hoef je niet een jaar te wachten totdat die worden uitbetaald.

Zoals je weet heb ik een voorliefde voor Nederlandstalige auteurs. Maar merk je nou als Nederlandstalige auteur dat het moeilijker is om je boeken aan de man te krijgen en de juiste promotie te krijgen of valt dat wel mee? Promotie is niet moeilijk omdat ik een Nederlandstalige auteur ben, wel doordat ik in eigen beheer uitgeef. Op de een of andere manier word je dan als auteur niet voor vol aangezien. Ook door veel lezers niet. Alsof uitgeverijen het monopolie hebben op goede boeken, op mooie en originele verhalen die pakken en bijblijven. Doordat de boekhandels niks willen weten van boeken die in eigen beheer zijn uitgegeven, sommige recensiewebsites terughoudend zijn en/of alleen geïnteresseerd zijn als je met geld over de brug komt, ben ik voornamelijk aangewezen op social media. Dat is niet altijd even eenvoudig, op zijn zachtst gezegd, maar gelukkig heb ik op Instagram een aantal personen leren kennen die hun enthousiasme voor mijn boeken allerminst onder stoelen of banken steken.

Is er een auteur waarvan je zegt die heeft mij echt geïnspireerd om te gaan schrijven. Of waarvan je de boeken gewoon echt super tof vind? Ik las in mijn jongere jaren heel veel en heb dan ook veel schrijvers die ik goed vind en/of waar ik (bewust en onbewust) veel van geleerd heb, zoals o.a. Tom Clancy, Stephen King, Truman Capote, Mario Puzo, Ernest Hemingway, Bret Easton Ellis, Mark Twain, John Steinbeck, Nicholas Sparks, Karl May, Robert James Waller.

Voor mijn recensie heb ik je roman een leven geleden gelezen ( Benieuwd waar deze over gaat lees dan mijn recensie hier ) Waar haalde je de inspiratie voor deze roman vandaan? Verhalen schieten me altijd te binnen alsof ik me opeens iets van vroeger herinner. ‘Een leven geleden’, maar ook mijn andere boeken en manuscripten heb ik allemaal in enkele minuten bedacht. Alleen in mijn laatste boek, ‘Een leven lang’, heb ik enkele van mijn eigen levenservaringen met de fictie verweven. Ik weet het begin en een (mogelijk) einde. Al schrijvende komt het verhaal vanzelf, alsof ik me inderdaad steeds meer herinner van wat ‘ik’ destijds heb meegemaakt. Om creativiteit en fantasie niet aan banden te leggen, maak ik nooit aantekeningen en doe ik eveneens niet aan storyboards en het uitwerken van de hoofdpersonage of welke personages dan ook. Alles zit in mijn hoofd en als er iets uitkomt, is dat alleen rechtstreeks in het manuscript.

Kun je in het kort het hoofdpersonage Sarah omschrijven? Zachtaardig, liefdevol, maakt van haar hart geen moordkuil, door huiselijk geweld beschadigd in haar meisjesjaren, maar desondanks vol levenslust en positieve energie.

Hoe is dit personage eigenlijk tot stand gekomen? Ik had Sarah al helemaal voor ogen voordat ik de allereerste zin had geschreven. Ik heb het verhaal tijdens het roken van een shaggie bedacht. Nog voordat ik die uitdrukte, wist ik ook hoe zij moest zijn.

In zon van de nacht een van je thrillers verliest het hoofdpersonage haar geheugen. Stel jij zou van de een of de andere dag je geheugen verliezen. Welke herinnering zou je dan het ergste vinden om kwijt te raken. Het niet meer weten wie je dierbaren zijn, zou ik het ergste aan geheugenverlies vinden. Je kunt een nieuw leven opbouwen, maar eerdere gevoelens van vriendschap en liefde kun je niet op commando activeren of dwingen. Het zou zomaar kunnen zijn dat die nooit meer terugkomen. En dan ben je pas echt je oude leven kwijt.

Is er een thema waar je nog graag eens een boek over zou willen schrijven? Ik ben geen themaschrijver, doe niet aan maatschappelijke onderwerpen die in trek zijn en gebruik ook geen beproefde thema’s die andere auteurs succes hebben gebracht. Zoals eerder gezegd, schieten verhalen me ‘te binnen’ en daar heb ik geen invloed op, hoe gek dat ook mag klinken.

Stel nu dat je een personage van jezelf moet maken. Welke eigenschappen zou dit personage dan zeker bezitten. Sarah, Brianna en Madeline hebben enkele van mijn eigenschappen. Als ik een personage van mijzelf zou moeten maken, zou dat zomaar kunnen resulteren in een mix van de drie vrouwen. Als je de boeken hebt gelezen, weet je dus welke eigenschappen mijn personage zou bezitten.

Heb je nog een grote droom of wens die je graag zou laten uitkomen? Heel, heel veel lezers vermaken met mijn boeken.

Wat zou je graag als schrijver nog willen leren? Geduld.

Op welke plek werk je graag aan je boeken? Daar ben ik vrij makkelijk in. Meestal schrijf ik op mijn pc in de woonkamer, maar kan dat ook op vakantie met een laptop naast het zwembad, in de wachtkamer van een ziekenhuis, of op de bank terwijl een voetbalwedstrijd opstaat.

En wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd tussen het schrijven van je eerste en vierde boek in? Dat de kwaliteit van een manuscript niet doorslaggevend is om te worden gepubliceerd. Er liggen meer mooie manuscripten onder een bed stof te vangen, dan dat er zijn uitgegeven, zoals Nicholas Sparks ooit treffend zei.

Heb je een favoriete snack of drankje tijdens het schrijven? Ik snoep zelden. Overdag drink ik alleen water en wat koffie. Laat in de avond en in de nacht drink ik weleens whisky bij het schrijven.

Tot slot heb ik voor jou een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom?

Zoet of Pittig Pittig. Ongetwijfeld door mijn Indische afkomst kan het mij niet pittig/heet genoeg zijn.

Avond eten of ontbijt? Avondeten. Waarschijnlijk door de veel grotere variatie die avondeten te bieden heeft.

Schrijven of lezen? Schrijven. Ik las vroeger dus heel veel, maar het ontbreekt me tegenwoordig aan geduld (en tijd) om te lezen. Bovendien is het sinds ik schrijf lastig om te lezen als lezer, dus puur voor het vermaak. Ik lees als een schrijver en dat verknalt voor mij het recreatieve van het lezen behoorlijk.

E-boek of Fysiek exemplaar? Fysiek. Een boek vasthouden en voelen is altijd fijn. Alhoewel een e-reader praktischer is.

Theater of Film? Film. Ik heb helemaal niets met het theater.

Fantasie of werkelijkheid? Fantasie. De werkelijkheid maak ik al mee. Iedere dag weer.

Koud of warm drankje? Koud. Goudgeel met schuimkraag of 40% alcohol.

Strand of bos? Strand. Absoluut niets mis met een mooi bos, maar dat haalt het voor mij niet bij zand, ritmisch rollende golven, water zover het oog reikt, wind om je heen, vrijpostige meeuwen.

Bestseller of boekverfilming? Boekverfilming. Doorgaans worden alleen bestsellers verfilmd. Als mijn boek zou worden verfilmd, is het dus al een bestseller. En anders wordt het na de film alsnog een bestseller. Knipoog.

Heel veel liefs, Melanie

Bookstamel

Lezen en koken is een passie van mij. Deze passies deel ik op mijn blog

Dit vind je misschien ook leuk...

0 0 stemmen
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
guest

CommentLuv badge

0 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x