Blogs van eigen bodem met Mia Farnwood

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

Kennen jullie auteur Mia Farnwood al? Nee, nou dan zou ik zeggen pak er een kopje thee bij en leun lekker achterover. Want vandaag is het tijd om jullie aan deze leuke auteur te gaan voorstellen voor de blogs van eigen bodem deze maand.

Wil jij hoefijzers in Japan kopen dan kun je dat hier doen. Op de hoogte blijven van de andere blogs over Mia sla dan deze pagina op.

Wie is Mia Farnwood?

Mia Farnwood (53) heeft er voor gekozen om haar boek te schrijven onder een pseudoniem. Dat wil echter niet zeggen dat we Mia de komende maand niet veel beter gaan leren kennen. Want alles wat Mia Farnwood verteld is wel afkomstig van de persoon achter dit pseudoniem. Mia wilde altijd al heel erg graag een boek gaan schrijven. Ze liet zich echter lange tijd tegen houden door haar eigen onzekerheid of het wel zou gaan lukken. Ze heeft een voorliefde voor de Nederlandse taal en noemt zichzelf een taalpurist en heeft in haar carrière als directiesecretaresse zich daarin kunnen uitleven. Maar een boek schrijven is toch iets anders. Ze had voldoende onderwerpen om over te schrijven de titel was er ook maar de tekst die bleef uit. Tot ze op een gegeven moment gewoon ging zitten en begon te schrijven. Uiteindelijk resulteerde dit in de roman Hoefijzers in Japan gebaseerd op haar eigen leven. Hoefijzers in Japan wordt door het publiek ontzettend goed ontvangen. Nu deze roman eenmaal af is weet ze het zeker ze wil door gaan met schrijven.

Wat doet Mia graag naast schrijven?

Maar naast schrijven is Mia natuurlijk ook gewoon moeder want ze heeft een prachtige dochter en een zoon. Haar dochter heeft nog altijd wel eens last van de gevolgen van de ziekte van Lyme. Dat ze ziek werd is ook een onderdeel van het verhaal. Daarnaast houdt ze van paarden maar dat was vast niet zo moeilijk te raden. Mia is graag in de natuur en is niet bang voor een beetje spiritualiteit. “Soms kun je daar gewoon niet omheen”, zegt ze. Haar dochter heeft die gaven, maar is daarbij erg nuchter en kan er goed mee omgaan. Niet alleen heeft haar dochter nog altijd een connectie met het paard, ze is ook inmiddels gediplomeerd dierentolk. Mia houdt ervan contact met haar lezers te onderhouden, ook al kost dat haar aardig wat tijd en energie. Lezers moet je koesteren en daarbij, zonder lezers zou alles voor niks geweest zijn Alhoewel schrijven wel helend kan werken, vindt Mia.

Voor het tweede deel, het vervolg, is ze samen met haar dochter naar Japan geweest om het paard ‘Blanche’ weer terug te zien. Hoe ze dat hebben ervaren, kun je lezen in ‘Weerzien in Japan’ dat ze nu aan het schrijven is. In maart komt zelfs een vertaalde Engelse versie uit en dat is een samentrekking van deel 1 en 2. Dit boek vertelt dus het hele verhaal. Mia droomt ervan dat het Engelse boek Horseshoes in Japan ooit verfilmd zal worden.

Heel veel liefs. Melanie