Waarom lees jij zo veel van eigen bodem?

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

Waarom lees je zoveel van eigen bodem dat is een vraag die ik ook vandaag de dag nog regelmatig te horen krijg. Dus tijd om deze vraag maar eens te behandelen op mijn blog. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik dit een lastige vraag blijf vinden. Maar goed ik ga me best doen om jullie mee te nemen in mijn boekenwereld en waarom ik bepaalde dingen doe. Misschien is het slim om te beginnen bij het ontstaan van mijn blog. 

Vorig jaar Juni zat ik al weer een poosje thuis in de ziektewet. Ik was van de trap gevallen en had hierbij mijn bekkengewricht bezeerd. Dit kwam vooral omdat die verschoof door mijn HMS. Daarna kreeg ik last van me pols en me hand en bleek dat ik nog een lang revalidatie traject te gaan zou hebben. Momenteel is nog steeds de grote vraag of ik wel weer ooit kan gaan werken of dat mijn beperkingen mij de baas zullen blijven. Dat thuis zitten en niks doen was ik echt helemaal zat. Ik had al heel veel boeken gelezen series gebinged en noem maar op. Het meest belangrijke wat ik miste was iets doen waardoor ik me weer een beetje waardevol zou gaan voelen. 

Ik besloot dus om een blog te gaan beginnen. Maar dit zou niet zomaar een simpel blog over boeken moeten worden. Nee als ik iets doe dan doe ik het met passie en wil ik ook een boodschap uitdragen. 

Dus ik was aan het bedenken waar ik over wilde gaan bloggen en keek is in mijn boekenkast. Zeker 90% van de boeken in mijn boekenkast was vertaald werk van een auteur uit het buitenland. Toen begon ik me af te vragen waarom ik zo weinig boeken van Nederlandstalige/Vlaamse auteurs in mijn kast had staan want ik kende toch best wel een aantal hele goede schrijvers. Voor mijn dyslexie vond ik het ook veel fijner om gewoon Nederlandstalige boeken te lezen geschreven door Nederlandse en Vlaamse auteurs.

Maar waar ging het dan mis? Ik keek programma’s als koffietijd etc en zag daar vooral buitenlandse auteurs voorbij komen. Ik las regelmatig blogs van andere boekenliefhebbers of zat te neuzen op Bookstagram maar ook daar kwamen vooral de vertaalde werken voorbij. Toen was daar voor mij het eureka moment er is gewoon veel te weinig aandacht voor Nederlandstalige / Vlaamse auteurs tijd om daar nu verandering in te brengen. 

Dus besloot ik om de stoute schoenen aan te trekken en een aantal Nederlandstalige en Vlaamse auteurs te benaderen ( Dit zeg ik misschien verkeerd want de auteurs die ik heb benaderd hebben allerlei nationaliteiten en sommige wonen ook in het buitenland maar de regel voor de blogs van eigen bodem is dat ze van origine in de Nederlandse taal moeten schrijven) voor de blogs van eigen bodem zoals ik ze nu al ruim 1,5 jaar noem. 

Ik had natuurlijk nooit gedacht dat er zo positief op gereageerd zou worden zeker niet met mijn dyslexie. Maar de ene na de andere auteur wilde mee doen en gaven aan hoe belangrijk dit is voor de Nederlandstalige en Vlaamse auteurs. Naast deze meer onder de aandacht te brengen had ik als subdoel om de 90/10 verhouding voor vertaalde werken te gaan veranderen naar 10/90 in mijn boekenkast. Inmiddels denk ik dat zeker 50% van de boeken in mijn boekenkast werk is van Nederlandstalige auteurs. 

Het leuke van mijn missie is dat ik echt super leuke voor mij nieuwe Nederlandstalige auteurs heb leren kennen. Maar niet alleen ik want steeds vaker krijg ik een berichtje van mensen dat ze dankzij mij meer Nederlandstalige boeken zijn gaan lezen hoe tof is dat!

Heel veel liefs, Melanie