Aangespoelde verhalen deel 2 Het schrijfproces

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

Alweer even geleden had ik bezoek van 2 leuke auteurs! Marieke Simons en Alexander Roessen. Deze twee auteurs kwamen vertellen over de bundel aangespoelde verhalen waar jullie vorige week ook al over konden lezen. Dit keer interviewde ik de auteurs dus niet over hun boeken maar vooral over hoe het boek aangespoelde verhalen is ontstaan en hoe de samenwerking verliep tussen alle 15 auteurs die mee hebben gedaan.

Nou laten we beginnen mijn eerste vraag was natuurlijk hoe de bundel tot stand was gekomen?

Het initiatief voor deze bundel kwam van Marelle Boersma in samenwerking met Droomvallei uitgeverij. Het is de tweede keer dat ze dit project doen. De eerste bundel heet Paal 15. Marelle Boersma had een oproepje gedaan op internet van ben je auteur en wil je mee doen met dit leuke project mail dan. Er waren 15 plaatsen beschikbaar, dus de schrijf midweek voor de bundel zat dan ook binnen no-time vol. Dit kwam ook doordat er schrijvers waren die met de eerste bundel al mee hadden willen doen maar deze zat toen helaas al vol.

Mijn volgende vraag was of ze naar Ameland waren gegaan om het boek te schrijven?

Marieke en Alexander leggen uit dat dit niet helemaal de bedoeling was van deze midweek. De week was vooral bedoeld om te brainstormen met elkaar. Daarnaast kregen ze ook workshops om te leren hoe ze een kort verhaal moesten schrijven. Want tja dat is toch wel heel iets anders dan een heel boek schrijven. Of een micro verhaal als we naar Alexander kijken.

Hoe zag zo’n dag op Ameland er eigenlijk uit?

Marieke vertelt dat ze elke dag lekker samen ontbeten en kennismaken met elkaar. Daarna volgde dan de workshop het schrijven en de lunch. Marelle had ook elke dag een soort schrijfdokter spreekuur om het zo maar even te noemen. Tijdens dat uurtje konden de auteurs bij haar langs komen met hun verhaal en vertellen waar ze tegen aanliepen en dan probeerde zij hun te helpen. ‘S avonds was er dan ook nog vaak een soort van workshop. Daarnaast hadden ze ook nog een research dag tussendoor.

Als ik het goed begrijp is de basis voor de verhalen dus in Ameland gelegd maar hebben jullie deze thuis afgeschreven.

Ja dat klopt al waren er ook echt wel auteurs die het verhaal in Ameland al zo goed als af hadden. Die hadden van te voren al bedacht waar ze over zouden gaan schrijven.

Draaien de korte verhalen ook echt om Ameland?

Niet specifiek om Ameland maar de bedoeling was om de wadden zee en de schiereilanden te gebruiken als inspiratie. Zo vertelt Alexander dat zijn verhaal afspeelt op Schiermonnikoog omdat hij daar zelf al eens was geweest. Hij is naar eigen zeggen een beetje verliefd op Schiermonnikoog. Wat Schiermonnikoog zo bijzonder maakt weet hij eigenlijk niet het is een gevoel wat hij heeft van rust en vrijheid. Het voelt voor hem als thuiskomen als hij daar naar toe gaat.

Marieke daarentegen. heeft vooral heel veel gehad aan de research dag. Zij was nog nooit bij de waddeneilanden geweest. Wel had ze van te voren research gedaan en ontdekt dat er een muziekfestival op het eiland zou zijn. Marieke houdt erg van muziek en wilde dat terug laten komen in haar verhaal.

Wat was voor jullie het bijzonderste moment tijdens deze Midweek?

Ja bijzonder? Marieke begint met wij zaten daar toen hier een hittegolf was dus wij hadden daar wel veel verkoeling. Misschien die laatste avond toen we iets teveel op hadden zegt Marieke lachend. Alexander vond het ook wel leuk om met zijn allen voetbal te kijken. Maar eigenlijk zijn ze het er allebei over eens dat het meest bijzondere toch wel was dat je op een eiland zat met gelijkgestemden. Nou ja zegt Marieke gelijkgestemden iedereen heeft een totaal andere persoonlijkheid natuurlijk maar omdat je allemaal bezig was met de zelfde passie ging dat heel goed samen. Het doel van iedereen was om een mooie bundel te maken met elkaar en er werd dan ook vol op samengewerkt.

De steun die je had aan elkaar was dus heel bijzonder?

Ja want we hebben met zijn alle gebrainstormd over de bundel. Het geduld voor elkaar interesse voor elkaar het helpen van elkaar op punten waar de ander misschien wat beter in is. Daarnaast zijn alle verhalen dus ook echt heel anders en dat maakt de bundel bijzonder. Eenmaal thuisgekomen werd er ook nog in groepjes samengewerkt aan de verhalen.

Een deel van de opbrengst van het boek gaat naar de zeehonden opvang. Hoe zijn jullie hierbij terecht gekomen?

Vorig jaar hadden ze ook een goed doel gekoppeld aan het boek en het was al snel duidelijk dat we dat dit jaar weer wilden doen. Ook hier hebben we met zijn alle over gebrainstormd. Twee auteurs gingen wadlopen als excursie en daar vonden ze twee zeehondjes (Het hele verhaal kom ik later op terug in het interview met alle auteurs) Maar daardoor zijn ze uiteindelijk bij dit doel terecht gekomen.

Moesten jullie zelf voor het eten zorgen?

Nee dit was heel goed verzorgd! De man van Marelle zorgde elke dag voor een heerlijke maaltijd. Jan kan echt heel lekker en goed koken gaven Marieke en Alexander aan. Daarnaast mochten ze ook echt niet helpen met de afwas enz nee dat deed Jan lekker zelf. Daardoor hadden ze dan ook vol op de tijd om zich op het schrijven te concentreren.

Wat mij persoonlijk het hele interview opvalt is hoe goed alles verzorgt was en hoe een fijne ervaring deze midweek was voor de auteurs! Ze praten vol lof of Marelle haar workshops en het eten van de man van Marelle. Ze vonden het een fijne samenwerking met alle auteurs terwijl je toch met 15 totaal verschillende mensen samen zat. De rust de kalmte kort samengevat was het een bijzonder ervaring waardoor een bijzondere bundel is ontstaan. Volgende week kunnen jullie mijn recensie van deze bundel lezen.

Heel veel liefs, Melanie