Interview met Patsi Desiree
Hallo lieve lezers van Bookstamel,
Ik vind 2019 echt te snel voorbij gaan. Het is alweer 4 weken geleden dat we begonnen met de blogs van eigen bodem over Patsi Desiree. Dat betekend dat we nu dus alweer op het eind zijn gekomen van de blogs over haar. Maar we laten haar natuurlijk niet gaan voor we haar het hemd van het lijf hebben gevraagd. Dus ga er lekker klaar voorzitten want hier komt het interview met Patsi Desiree
Onlangs verscheen je eerste boek “Gebroken, nooit verslagen! ” kun je mijn lezers in het kort vertellen waar dit boek over gaat? Eigenlijk is het een drieluik. Drie hoofdstukken, drie verhalen. Het eerste hoofdstuk is het dagboek van een Borderline patiënte. Hoe zij de diagnose kreeg, hoe ze ermee omging en vooral ook hoelang het duurde eer de diagnose er was. Eerst komt haar moeder aan het woord waarna het eigenlijke dagboek begint.
Het tweede hoofdstuk vertelt het verhaal van de moeder. Wat voor impact de ziekte heeft op haar en haar omgeving. Het verhaal wordt vertelt in een lucide droom.
Het derde hoofdstuk heet: Testament. Het vat een beetje samen hoe moeder zich voelt en laat iedereen weten dat het een moeilijke reis was maar dat ze het hebben gehaald. Sterker dan ooit er zijn uitgekomen. (daarom de titel: Gebroken, nooit verslagen! .)
Bij elk hoofdstuk zie je een nieuwe coverfoto die een beetje toepasselijk is bij het verhaal.
Wist je eigenlijk altijd al dat je auteur wilde worden? Als kind schreef ik al verhaaltjes en gedichtjes. Spreekbeurten op school was voor mij pure fun. Ik hield daarvan. Echt beginnen schrijven ben ik op mijn vijftigste. Het werd een jeugdboek, dat onder mijn eigen naam werd uitgegeven. Er volgde een vervolg en een Young Adult.
Ik was eigenlijk niet zo tevreden met het resultaat, wist niets van het wereldje en ging met de eerste de beste “uitgever” in zee. Dat was een vergissing.
Het begon toen ik onthaalmoeder was. Een kindje, een libel en een vraag… Misschien worden die boeken ooit nog wel eens in een nieuw jasje gestoken want met een goede redactie zit er veel meer in. (nu schaam ik me een beetje voor de fouten die er in bleven zitten)
Voordat je begon met schrijven wat wilde je toen gaan doen als je later groot was? Ik heb altijd in de zorg willen werken, werd opvoedster en ging later aan de slag als onthaalmoeder. Wegens omstandigheden kan ik mijn droomjob niet meer uitvoeren.
Waar komt de inspiratie voor je boek vandaan?Eigen ervaring. Laat ons zeggen dat het semibiografisch en semiautobiografisch is met een vleugje fantasie overgoten.
Je probeert taboes te doorbreken. Wat is een van die taboes die je belangrijk vindt om te doorbreken? Een psychische ziekte, daar blijven misverstanden over bestaan. Ook hulpverlening schiet vaak tekort. Ik ga in op automutilatie(zelfverminking), zelfmoordpogingen, vooroordelen van vrienden en familieleden…
En wat is volgens jou het aller grootste taboe? De psychiatrie zelf. Mensen zien de ziekte niet, dus is ze er niet. Het blijft moeilijk om toe te geven dat je psychiatrisch patiënt bent. Borderline, Bipolair, Schizofreen,Depressie…Het wordt dikwijls weggewuifd maar dit zijn evenzeer zwaar zieke mensen die hulp nodig hebben en net die hulpverlening schiet zo vaak tekort. Deze ziekten zijn zelfs levensbedreigend. Als je kijkt naar het aantal zelfmoorden denk ik dat ik mag zeggen dat dit echt wel nog een heel groot “taboe” is.
Welke boeken lees jezelf graag? Ik heb een brede interesse. Ik lees Fantasy, Horror, Trhiller, Young Adult en durf me zelfs aan jeugdboeken te buiten gaan!
Young van hart maar Adult in leeftijd denk ik dan.
Je boek word uitgegeven door Ambilicious hoe ben je bij deze uitgeverij terecht gekomen? Ik leerde Terrence Lauerhohn kennen, kwam op een boekenbeurs in contact met Inanna en Peter en de klik was er. Dat was voor mij het belangrijkste. Ik heb vele uitgeverijen gezocht, soms zelfs bijna op het punt gestaan om een contract te tekenen maar er zat altijd wel wat scheef. Bij Ambi had ik een goed gevoel, ze luisterden naar mij. Mijn wensen werden gerespecteerd. Dat gaf de doorslag.
Op welke plek schrijf je het liefste? Ik heb een bureau ingericht in ons huis (nu de kinderen de deur uit zijn kon dat). De foto van mijn vader prijkt naast mijn pc zodat ik het gevoel heb dat hij naast me staat. Verder is dat plekje “mijn” oase in een toch wel chaotische wereld van kinderen en kleinkinderen. Er staan Boeddhabeelden, lotusbloemen en aan de muur hangen een paar spreuken waar ik enorm van hou. Mijn eigen “Zen” plekje, zeg maar.
Is er een auteur geweest die jij als groot voorbeeld ziet? Goh… Ik hou van King, maar om te lezen. Ik heb niet de pretentie om te denken dat ik als auteur nog maar in zijn buurt kom. Het is ook een heel ander genre. Agatha Cristie is ook iemand waar ik enorme bewondering voor heb. Zalige boeken heeft zij geschreven.
Een echt voorbeeld heb ik niet. Ik heb bewondering voor velen maar ik doe mijn eigen ding.
Over welk onderwerp zou je nog graag eens een boek willen schrijven?Momenteel schrijf ik aan een Fantasy reeks. Het wordt een serie van vier boeken. Het eerste deel zal niet echt lang op zich laten wachten, daar hebben we de eerste redactieronde al mee doorlopen.
Even verder naar jou als persoon als je jezelf moet omschrijven als een personage voor een boek hoe zou je dat dan doen? De favoriete heks? Ik draag mijn hart op mijn tong. Gewoonlijk denk ik achteraf: dat had ik beter niet gezegd… Ach ja, ik ben wie ik ben en veranderen zit er niet meer in.
Wat zijn je hobby’s naast het schrijven van verhalen? Lezen, reizen en vooral mijn kleinkinderen. Vroeger zou ik er tekenen hebben bijgezet maar dat ben ik een beetje kwijtgeraakt.
Heb je nog grote dromen die graag zou zien uitkomen?Een huisje in Spanje om daar, dichtbij de Middellandse Zee te gaan schrijven.
Tot slot heb ik natuurlijk ook een aantal keuze vragen. Welke kies jij en waarom?
Donker of Licht? Licht, ik ben een dagmens. Ik hou van de zon.
Schrijven of Lezen? Beide. Onmogelijk om daartussen te kiezen.
Lunch of avond eten? Lunch. Ik hou van lichte maaltijden maar af en toe een junkfooddag moet kunnen.
Wintersport of zonvakantie? Zonvakantie! Ik hou van de zon en de zee. Ik haat kou, nattigheid!
Bos of Strand?Moeilijke. Ik hou van een bos omwille van de rust. Strand omdat het nu eenmaal bij de zee hoort maar ik ben geen strandligger. Zee geeft mij ook rust. Gewoonlijk bezoek ik die ‘s avonds, als de dagjesmensen naar huis zijn. Daar kan ik zo deugd van hebben: de golfjes die op het zand breken…
Ik hou dus eigenlijk gewoon van rust.
Super bedankt voor dit leuke interview Patsi ik heb er enorm van genoten.
Heel veel liefs, Melanie