Interview met: Bjorn Van den Eynde

Hallo lieve lezers van Bookstamel, Aan het begin van mijn feestmaand mocht ik het boek Blind Verdriet van Bjorn Van den Eynde aan een gelukkige lezer weg geven namens Fantoom.nl. Inmiddels is het boek binnen bij de winnaar en die plaatste al vol trots een foto op instagram super leuk! Maar om dat boek te kunnen winnen mochten jullie allemaal vragen verzinnen voor mijn interview met Bjorn Van den Eynde en die vragen gaat Bjorn vandaag voor jullie beantwoorden heel veel lees plezier. p.s Ik zou er even goed voor gaan zitten want het is een zeer uitgebreid interview geworden ;).

Misschien zijn er lezers van bookstamel bij die nog nooit van Bjorn Van den Eynde hebben gehoord (Ik kan me dit niet voorstellen maar je weet maar nooit) Zou je jezelf even in het kort kunnen voorstellen voor deze mensen? Ik ben Bjorn, 34 jaar oud, en ik ben regisseur van opleiding. Dat doe ik ook nog steeds (o.a. Ghost Rockers heb ik heel wat afleveringen geregisseerd), maar sinds 10 jaar schrijf ik voornamelijk televisie (jeugdreeksen) – dat is mijn vaste job, en boeken (sinds 2012). Ik ben dus gebeten door regisseren (het vertellen met beeldjes), maar mijn grootste passie is schrijven geworden. (Wat heb ik geschreven voor TV en in het boekenvak? Team Mortis, Ghost Rockers (tv/film/boeken), Campus 12, Amika, Galaxy Park, Carlo Cabana (boeken voor kinderen),…

Hoe is het idee voor de boeken reeks van Team Mortis ooit ontstaan? Ik hou sowieso heel veel van thrillers en spionageverhalen (zowel film als boek). En ik wilde heel graag ook mijn eigen boeken gaan schrijven (naast mijn tv-schrijfwerk). Omdat ik de meeste spionage- franchises heel leuk vind, maar wat mager m.b.t. de karakters had ik twee ideetjes: ik wilde heel graag werken met een team, om het ook heel erg over de (evoluerende) relaties tussen die teamleden te laten gaan (coming-of-age), en ik moest en zou een meisje (van 16) in de hoofdrol zetten. Het leek me immers
veel uitdagender om een lichtgewichtje voor de leeuwen te werpen, dan een zoveelste macho. En dat is precies hoe Erika ontstaan is. Ze is onzeker, volop op zoek naar zichzelf… maar als het er echt op aan komt, toont ze de oerkracht die in zich schuilgaat.

En waar haalde je de inspiratie voor je eerste boek vandaan? Ik hou van verhalen waar bekende zaken compleet uit hun verband worden gerukt. En zo kwam ik bij
Romeo & Juliet aan. Ik vind die liefdeslegende nog steeds prachtig, en dacht… wat als ik daar nu eens een met een thrillerbril naar kijk… En zo is het eerste TM-idee geboren. ‘Wat als meisjes verdwijnen, eens ze de rol van Juliet mogen dansen?’ (In het bekende ballet.) En laat dat nu net Erika’s infiltratieopdracht zijn :D.

Ik heb natuurlijk ook lezers vragen laten bedenken voor je en eentje die heel vaak voorbij kwam was de vraag of je naast Team Mortis ook nog van plan bent om andere jeugdboeken/young adults te gaan schrijven? Ja, hoor! Los van het feit dat ik de tocht van Team Mortis even gestaag wil verderzetten, en hopelijk veel
lezers met mij, ben ik heel concreet bezig aan een nieuwe reeks. Om echt eerlijk te zijn, heb ik ideeën voor 3 nieuwe dingen. 😀 Maar dat eerste idee, waar ik nu mee aan de slag ben, dat vind ik toch wel erg lekker. 😀

Een andere vraag die ik erg leuk vond was welke boeken jezelf in je jeugd verslond. Goh… vanalles… Aan dat antwoord heb je natuurlijk niets, haha. Nee, ik was als kind ook al op zoek naar actiegedreven en avontuurlijke verhalen, maar ik denk dat ik stiekem toch wel het meeste hield van coming-of-age verhalen. Mijn favoriete boek – of, ‘het eerste boek waar ik ooit echt verliefd op werd’ – was ‘Het Geheime Dagboek van Adriaan Mole’. Omdat (in dagboekvorm) die jongen zo openlijk vertelt over ALLE aspecten van zijn leven (en daarbij geen enkel taboe uit de weg ging), was ik daar als jonge
tiener helemaal gek van. En ik probeer wat ik daar geleerd heb ook toe te passen bij Team Mortis. Moeilijke onderwerpen niet uit de weg gaan, en als het over relaties/identiteit/seksualiteit gaat: de dingen benoemen zoals ze zijn. Ik geloof dat lezeressen en lezers die eerlijkheid en openheid wel appreciëren – ook al komen ze er dan misschien de eerste keer mee in aanraking.

Heb je een favoriet personage uit de Team Mortis boeken? Ik heb met alle vier een leuke band, omdat ze op een heel andere manier zoveel bijbrengen. Erika staat logischerwijze op nummer 1. Zij is het hoofdkarakter, vuurt de verhalen aan, en kan ook mij soms nog verbazen met wat voor een straffe meid zij wel kan zijn. Dat is het toffe aan haar: je verwacht vaak van haar niet, dat ze de dingen doet die ze doet. Ze stijgt vaak boven zichzelf uit en bewijst dat als je iets echt wil bereiken, je dat ook kan. Hoe erg de kansen ook tegen je zijn, of hoe weinig waarschijnlijk het wel is dat jij dat doel bereikt.
Nielsen vindt ik fijn omdat hij de meest integere, slimme en rustige is van het team. Een echt leidersfiguur en een grote broer voor Erika. Hij herbergt ook de meeste mysteries.
Felix is tof, omdat hij een complexloze allerbeste vriend is (voor Erika) en hij bovendien voor ontzettend veel humor zorgt, simpelweg door zichzelf te zijn. Andreas, last but not least, zou ik eigenlijk op plaats twee moeten zetten. Hij is de soulmate, buddy en partner in crime van Erika. Hoewel ze met vier zijn, zijn Erika en Andreas eigenlijk het drijvende duo van de reeks. Hij is een gast om naar op te kijken, die vaak de verkeerde dingen zegt of doet, maar door een vuur zou gaan voor de mensen die hij graag ziet. Een topper.

En welk personage lijkt kwa karakter het meeste op jou? Erika. Omdat ik ook altijd keihard twijfel over de dingen die ik doe en de uitdagingen waar ik voorsta. En
Felix: omdat ik ook keidomme humor heb die niet altijd werkt.

Deze vraag vind ik ook erg leuk wat zijn je plannen voor de toekomst meer auteurs werk of toch werk voor de televisie (Allebei kan natuurlijk ook)? Graag de combinatie! Tv-werk (regisseren en schrijven) is leuk omwille van de sociale ‘teamwerk’ factor.Boeken schrijven is leuk omdat de tocht nog veel intenser en persoonlijker is, en de band die je met lezeressen en lezers smeedt onverwoestbaar en inspirerend is.

Door welke schrijvers ben jij geinspireerd? Moeilijk. Ik heb een nogal atypische manier van boeken op te vatten (door veelvuldig perspectiefwissel leunen ze nogal dicht aan bij films en filmstructuur). Mijn grootste inspiratiebron is, als ik heel eerlijk ben, muziek.

Welke plek is je favoriete schrijfplek? Ik heb een schrijfhoekje, in mijn bureau die aan de woonkamer grenst. Enkel daar schrijf ik mijn boeken. Tv schrijf ik zowel thuis (op dezelfde plek) als in ons schrijfkot in Schelle, bij de studio’s zelf.

De titel Blind Verdriet is een heftige titel wat was voor jou een moment dat jezelf blind verdriet had? Ik had de titel bedacht vanuit het gegeven dat ik ‘blind worden van verdriet’ wel intrigerend vond. Toen was er geen persoonlijke aanleiding om die titel te ‘rechtvaardigen’vanuit mijn persoonlijke leven. Het noodlot wil dat tijdens de afwerking van Blind Verdriet ik er zelf mee geconfronteerd werd. Ik ga dat verhaal, als de tijd rijp is, ook nog wel delen met mijn lezeressen en lezers, omdat ze mogen weten wie ik
ben.

Hoe oud was je toen je begon met schrijven? Op mijn 15/16 schreef ik voor Nederlands de eerste keer met plezier een ‘stationsromannetje’. Het was een opdracht, maar daar is de vonk voor het eerst overgeslagen.

Over welke onderwerpen zou je nog graag boeken willen schrijven? Ah… dat gaat duidelijk worden bij de release van mijn nieuwe reeks. Nog even geduld :D.
Maar… ik vermoed altijd wel de combinatie te blijven zoeken tussen een goed, plotgedreven verhaal, maar met een verhoogde, intense beleving van de karakters (en persoonlijke thema’s = coming-of-age).

Wat een toffe cover hoe is die tot stand gekomen? We wilden voor Blind Verdriet, omdat het de eerste TM is die ook in Nederland verschijnt en enkele nieuwe verhaallijnen aanboort, een opfrissing van de eerste reeks covers (TM1-8). Veel vormgevers en – geefsters hebben voorstellen gedaan. En Peer kwam met dit zeer sterke voorstel. En ‘t was meteen in kannen en kruiken :D.

Deze vond ik ook wel erg leuk. Maar lijkt een beetje op de vorige. Deze cover is zo gaaf krijgen de andere delen nu ook een cover in deze stijl (Of heeft de bieb van deze lezer gewoon eem hele oude druk in de collectie met hele saaie covers zoals ze het zelf zegt) Haha! De eerste 8 boeken blijven voorlopig bij herdrukken in de stijl zoals ze ooit bedacht zijn. Ik ben er trouwens nog steeds heel fier op en heel blij mee! Ze zijn trouwens gemaakt door een van mijn beste en meest dichte vrienden: Dries Bastiaensen. Het negende boek heeft een abnormaal straffe cover meegekregen, met dank aan vormgever Peer! Ik hoop die lijn verder te kunnen zetten.

Hoeveel boeken zou je nog willen schrijven in de Team Mortis reeks?
Wat mij betreft mogen de hoofdkarakters van Team Mortis voor altijd blijven bestaan, en geregeld frisse, nieuwe verhalen krijgen. (Of dat nu in het boekenvak, op tv of in film… of in een ander boekenformat is…) Niet vergeten dat het verhaal van Erika nu sterk op de voorgrond zit/zat, maar dat bijvoorbeeld Nielsen en Felix nog een gigantische hoop te vertellen hebben. (En dat geldt eigenlijk voor Erika en Andreas ook.) Je moest ‘s weten…

Ben je bevriend met andere auteurs? Zo ja met wie? De meeste vrienden die ik heb en die ‘in het vak’ zitten zijn scenaristen en regisseurs. De enige boekenauteur die ik bijna wekelijks zie, is Nico De Braeckeleer. Hij schrijft voornamelijk voor een iets jongere leeftijd, maar heeft ook een YA-reeks Adem. Hij is echt een toffe maat! Maar collega’s en ex-collega’s Lotte Troonbeeckx en Tom Vermeyen, Piet Baete,… hebben ook al fijne verhalen in het boekenvak afgeleverd. Op de boekenbeurs kom je dan nog een hele hoop fijne collega’s tegen: Tine Bergen, Inge Verbruggen… Oh! En dankzij Instagram sta je simpelweg met iedereen in contact!

Wat is je favoriete kleur? Ik heb wel wat met het donkerrode van de eerste Team Mortis.

Wat wilde je worden voordat je begon met het schrijven van boeken? Advocaat. Dan had ik nu in een rechtszaal gezeten en elke halve minuut ‘Objection!’ geroepen! Hahaha.

Welke puzzel heb jij in je leven moeten oplossen? De puzzel die ik nog elke dag moet leggen: wat moet ik doen en welke weg moet ik volgen om simpelweg happy/gelukkig/tevreden te zijn? Ik blijf een woelwater dat constant het gevoel heeft dat ‘hij er nog niet is’, terwijl ik beter wat meer ‘in de dag’ zou staan en – dat leer ik nu wel – nog meer te genieten van alle kleine en grotere wonderen die op je pad langskomen.

Als je moet kiezen nooit meer een boek te lezen of nooit meer een boek te schrijven wat zou je dan kiezen? Dan hoef ik nooit meer te lezen. Verhalen schrijven is als tocht net zo leuk als een verhaal lezen, alleen mag je nu zelf bepalen waar het naartoe gaat en hoe je karakters evolueren. En het allerleukste van al… Elke superzotte wending die in een verhaal zit, die beleef je als auteur voor ‘t eerst. Dan ben ik zelf verbaasd, of blij, of geschokt… en dan weet ik op dat moment al… Jaaaaaa! Dit gaat goed werken! En dan
weet ik dat er straks duizenden na mij gaan komen, die op datzelfde moment in het boek gaan denken. Aaaaaah! En ik heb het voorrecht dat eerst te beleven…

Wist je al gelijk hoe Blind Vedriet zou gaan eindigen of bedacht je dit gaande weg tijdens het schrijven van het boek? Tijdens het schrijven laat ik me heel graag verrassen door spontane ideeën, en evolueert het boek sowieso nog. Omdat karakters anders reageren dan ik dacht dat ze zouden reageren (ja gek: je beslist echt niet altijd zelf :D)… Maar: de grote boog, het ‘hart’ van de vertelling, en per definitie dus ook het einde, dat weet ik al voor ik aan de proloog begin. Of nog: als ik aan de proloog begin en het werkt niet… (zelfs die eerste bladzijden) dan is dat heel vaak omdat het einde nog niet goed zit. Want het einde… dat is het bestaansreden van je verhaal. Hoe kan je een boek schrijven, zonder dat je de bestaansreden kent?

Wat zou je gaag zelf nog willen zeggen tegen de lezers van je boeken? Ik ben enorm dankbaar dat jullie elke keer weer met zoveel liefde en energie mee op tocht gaan met Erika en co. De boeken van Team Mortis bestaan enkel, en de personages blijven alleen maar in leven, omdat ze gelezen worden. Anders zou ik wel een boek schrijven, maar zou het niet gedrukt worden. Dat Erika, Andreas, Felix en Nielsen bestaan is daarom jullie verdienste. Ik heb dan ook nog eens het geluk dat die talrijke lezeressen en lezers supertoffe en enthousiaste mensen zijn. Dikke, dikke merci! Ik hoop dat we nog lang samen onderweg mogen zijn.

Bjorn Van den Eynde nogmaals super bedankt dat je mee wilde werken aan dit interview! Aan mijn lezers super bedankt voor alle leuke vragen!

Heel veel liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***