Interview met: Rima Orie

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

Ik mocht dus onlangs de Zwendelprins van Rima Orie lezen van Moon young adult en het leuke hiervan was dat ik dan ook gelijk Rima Orie mocht gaan interviewen. Een interview doen met een auteur is echt het leukste van de hele wereld ( Nou ja op het lezen van boeken na dan ) om te doen. Want hoe tof is het dat je alle vragen die je krijgt tijdens het lezen van het boek gewoon aan de auteur kan stellen. Daarnaast lees je jezelf natuurlijk in om leuke vragen te kunnen stellen aan de auteur die net even anders zijn dan de standaard vragen. Ik vind het altijd weer een enorme uitdaging om een leuk interview samen te stellen die niet standaard is.

Volgens mij is dat me ook deze keer met Rima Orie weer gelukt. Ik hoop dat jullie met veel plezier het interview gaan lezen. Rima super bedankt dat je mee wilde werken aan het interview.

Het boek van Rima Orie kun je hier kopen. Mijn recensie van het boek vind je hier.

1. Het moet een super spannende tijd voor je zijn nu je net de boeklancering van je
boek De Zwendelprins achter de rug hebt. Hoe vond je het om voor het eerst een
boekpresentatie te hebben?
Echt ontzéttend leuk! Vooraf was ik wel heel nerveus, want ik ben niet iemand die
makkelijk voor groepen mensen spreekt. (Ik geloof dat veel schrijvers met die struggle
leven). Dit keer had ik het geluk dat ik vrijwel iedereen kende die bij de boekpresentatie
aanwezig was, dus heb ik vlak voordat ik begon hen allemaal luidruchtig verkondigd dat ik super nerveus was en dat ze niet moesten opkijken als ik rare dingen zei. Die bekentenis heeft ervoor gezorgd dat ik ietsje meer ontspannen op het podium kon plaatsnemen, haha. En ja, iedereen was zo lief en enthousiast, ik word weer helemaal warm vanbinnen als ik eraan terugdenk. Ik bof echt met mijn familie, vrienden én uitgever.

2. Het is natuurlijk allemaal begonnen toen je de schrijfwedstrijd Moon YA contest
won. Wat ging er door je heen toen je te horen kreeg dat je gewonnen had?
Te veel! Zoveel dat ik het eigenlijk niet zo goed meer weet. Ik weet dat ik na de
aankondiging het podium op ging en dat me werd gevraagd hoe ik me voelde, maar er
niets uit mijn mond kwam. Ik kreeg een black out van blijdschap. (Doe dat maar eens na!) Maar het was zooo gaaf en leuk. Het is sowieso één van de beste dagen uit mijn leven.

3. Je hebt een opleiding voor Jurist gedaan. Wilde je ook heel graag jurist worden of
wist je eigenlijk altijd al dat je hart bij het schrijven van boeken lag?
Ik heb het geluk – of ongeluk? – dat ik heel veel leuk vind om te doen. Voor mij heeft mijn
opleiding rechtsgeleerdheid aan de Universiteit niet mijn voorliefde voor schrijven in de
weg gezeten, integendeel, ik leerde juist méér dat ik in mijn verhalen kon verwerken. Een boek uitbrengen is ongelooflijk lang mijn droom geweest, maar ik wist ook al vanaf jonge leeftijd dat de kans op succes klein was, en dat, stel het lukte wél, er zelden
Nederlandstalige auteurs kunnen leven van hun uitgegeven boeken. Ook had ik al in
overweging genomen dat, stel ik kan er wonderbaarlijk genoeg wel van leven, ik
waarschijnlijk nooit meer de deur uit zou komen als ik full-time auteur zou zijn. Ik ken
mezelf, haha. Ernaast werken maakte dus altijd al deel uit van mijn plan en aangezien ik
lange tijd mensenrechten-activist wilde worden, was de keus voor rechtsgeleerdheid vrij
simpel. (Die droom is helaas niet uitgekomen, maar wie weet in de toekomst!)
Geschiedenis leek me ook ontzettend leuk, overigens. Nog steeds. Maar gelukkig kan ik
geschiedenisboeken ook gewoon zelf kopen en lezen.

4. Inmiddels is de Zwendelprins in zo’n beetje elke boekhandel te koop. Maar voordat een boek in de boekenhandel beland gaat er natuurlijk erg veel aan vooraf. Kun je ons een beetje vertellen hoe het proces werkt van idee naar boek?
Bij mij ging het net wat anders dan volgens de ‘normale’ procedure. Normaal gaat het zo:
je krijgt een idee, schrijft op basis daarvan een verhaal af, vervolgens ga je het kritisch
nalezen en herschrijven. Daarna neem je een handjevol proeflezers in de arm die je
feedback geven. Naar aanleiding van hun feedback herschrijf je het nog eens, en misschien zelfs nog eens (en nóg eens, totdat je tevreden bent). Wanneer je het gevoel
hebt dat je alles hebt gedaan wat je kon, stuur je je verhaal rond bij een aantal uitgevers
totdat één van hen iets in je verhaal ziet. Ik spring met De Zwendelprins hier pas in. Mijn
eerste versie ging meteen de redactieronde bij de uitgever in. Zelf had ik nog helemaal
niets gewijzigd, herschreven of verbeterd. Het verhaal rammelde dus nog van alle kanten. In totaal heb ik drie redactierondes gehad, waarvan twee hele intense. Zelf heb ik het ook nog rondgestuurd naar een paar proeflezers voor wat extra feedback tijdens de eerste redactieronde. Bij de eerste redactieronde waren de grote verhaallijnen kritisch bekeken, tijdens de tweede ronde werden overal vragen bij gesteld en meer gelet op details, tijdens de laatste ronde ging het met name over taal- en spelling. De laatste herschreven versie stuurde ik in de eerste week van maart naar mijn uitgever. Daarna had ik nog een week voor de tekeningen die je ook terugvindt in het boek. En ongeveer een maandje later was het overal verkrijgbaar!

5. De Zwendelprins heeft natuurlijk achtergronden vanuit jou culturele achtergrond. Wat is het belangrijkste dat je hebt geleerd of mensen zou willen meegeven over jou culturele achtergrond?
Ik wil graag dat ze zich gezien, gehoord en geliefd voelen doordat ze zichzelf terugzien in
mijn boek. Dat is heel belangrijk voor me, omdat ik in jeugd nog nooit een
(hoofd)personage in een YA- of jeugdboek voorbij zag komen met dezelfde afkomst of
uiterlijk als ik. Het had ook impact op de verhalen die ik schreef – op de wereld die ik zelf creëerde – want in deze wereld geschreven door mij waren alle personages blank. Geen enkel personage had een bruine huidskleur of niet Westerse afkomst. (Totdat ik ouder werd en het er bewust in ging stoppen). Ik nam namelijk gewoon over wat ik om me heen zag in films, series en boeken. En nergens vond ik personages zoals ik, dus maakte ik ze ook niet de held of heldin van mijn verhalen. Achteraf gezien breekt het mijn hart dat ik mezelf in mijn éigen wereld heb weggepoetst. Daarom is het heel belangrijk voor me dat jonge Hindoestaanse jongens en meisjes, of Nederlanders en Belgen van Indiase afkomst, zichzelf terugzien in mijn boek. Het is ook de reden waarom ik op meerdere vlakken diversiteit heb verwerkt in mijn boek. Ik wil dat iedereen zichzelf terugziet in mijn wereld. Dat iedereen weet dat ik ze zie en dat ze deel uitmaken van mijn wereld.

6. Is er iets wat je alle beginnende jonge schrijvers zou willen meegeven als tip?
Twee dingen: lees veel, en schrijf veel. Schrijf ook wat jij leuk vindt en probeer tegelijkertijd van alles uit. Schrijf slecht, pen bizarre, uiteenlopende verhalen neer, probeer verschillende schrijfstijlen uit. Schrijven is uiteindelijk ook een spier dat je moet trainen en waarin je pas beter wordt als je het blijft doen. Ik hoop ook dat jonge schrijvers door internet en sociale media niet vergeten dat schrijven uiteindelijk leuk moet zijn. Er zijn zoveel regels en tips te vinden dat je soms het overzicht en plezier erin kwijtraakt. Probeer ook niet te veel letten op wijsneuzerige mensen die zeggen dat iets ‘goed’ of ‘fout’ is. In kunst bestaat er geen goud of fout. Als je een lekker cliché verhaal wil schrijven, dan moet je dat vooral doen. Als je juist een controversieel verhaal wil schrijven, ga ervoor! Het belangrijkste is: geniet, lees en schrijf.

7. Ik vind de cover van de zwendelprins echt super mooi. Heb je daar zelf ook inspraak
in gehad? En weet je wie hem heeft gemaakt?
Caren Limpens heeft de cover gemaakt en het is zo’n pareltje! Ik zeg het nog steeds tegen
iedereen: Caren is geweldig. Ik heb er zelf niet veel inspraak in gehad, omdat de eerste
opzet die Caren maakte al meteen een schot in de roos was. Wel weet ik dat de cover die ik in elkaar had gezet voor de MoonYaContest als concept is gebruikt voor de uiteindelijke versie. (Die cover had namelijk ook een ruiter, een poort in Indiase bouwstijl en een Indiaas gebouw als achtergrond erop staan). Er werd overigens wel naar mijn mening gevraagd. Als ik het niks had gevonden, weet ik zeker dat Moon met mij naar nieuwe opties zou kijken.

8. Zijn er dingen die je anders zou hebben willen doen in het schrijfproces nu je er
achteraf op terug kijkt?
O ja! Zoals ik al zei: in mijn geval verliep het uitgeefproces net wat anders, en dat gaf
enorm veel druk. Ik procrastineer ook veel doordat ik met perfectionisme kamp dat mijn
creatieve flow compleet blokkeert. Ik hou van nieuwe werelden, plotlijnen en personages creëeren, maar dit allemaal op papier krijgen is een worsteling voor me. Een worsteling die ik met liefde uitvoer, maar desalniettemin een worsteling. Daarom heb ik ook heel veel op het laatste moment moeten schrijven. Daarvoor lukte het gewoonweg niet omdat ik me een complete mislukking voelde (zelfs vóórdat ik ook maar iets had geschreven). Ergens vreesde ik ook dat mensen straks mijn boek gingen lezen en me geen terechte winnares van de schrijfwedstrijd zouden vinden, omdat het boek zo slecht was. Ik kon mezelf niet meer wijsmaken dat ‘niemand het toch onder ogen hoeft te ogen’, zoals ik doe bij mijn andere verhalen tijdens het schrijven van de eerste versie. Uiteindelijk heb ik dit wel van me af kunnen schudden, maar het koste veel energie. Bij mijn volgende verhaal wil ik alles rustig op papier zetten en het zelf grondig herschrijven voor ik het naar Moon – of een andere uitgever – stuur. Op deze manier voelt het nog alsof ik het me kan permitteren fouten te maken. Ik heb overigens overwogen om hier een positief antwoord op te schrijven, maar hé, het is
niet allemaal rozengeur en maneschijn en dat mag ook gezegd worden. Ondanks dat ik
hóú van schrijven, is het niet makkelijk voor me en zal het dat ook nooit zijn.

9. De zwendelprins ligt nu overal in de winkel en heel veel mensen (waaronder ik) gaan je boek nu lezen en zullen er ook een mening over gaan hebben. Vind je het
spannend om de eerste recensies te zien binnen stromen?
Inmiddels zijn de eerste recensies er al, maar om eerlijk te zijn vind ik het nog steeds
doodeng. Het is toch een stukje van jezelf dat je heel lang verborgen hebt gehouden en
ineens door iedereen wordt beoordeeld. Sowieso probeer ik over het algemeen geen
recensies te lezen, omdat ik van mening ben dat recensies meer voor de lezers zijn dan
voor de auteur. Veel Nederlandstalige auteurs vinden het juist fijn om recensies te lezen,
omdat ze er feedback uit kunnen halen en dat vind ik een heel goed punt. Ik denk alleen
dat ik niet altijd in een staat verkeer waarin ik een kritische recensie ook daadwerkelijk als feedback kan zien en het niet te persoonlijk opvat. Dat laatste zorgt er juist voor dat ik het plezier in schrijven verlies, in plaats dat ik mijn werk verbeter wat niet de bedoeling is. Daarom wilde ik eerst recensies helemaal mijden, maar tegenwoordig kijk ik er wel af en toe naar als ik er mentaal klaar voor ben, haha. Ik merk overigens wel dat de meningen zó uiteenlopend zijn, dat ik er soms van moet glimlachen. De één vindt de romantiek er te dik bovenop liggen, terwijl de ander de opbouw naar de relatie volledig mistte. De één vindt het knap dat ieder hoofdpersonage een karakterontwikkeling doormaakt, terwijl de ander aangeeft dat er geen karakterontwikkeling heeft plaatsgevonden. De één vindt het hoofdpersonage te volwassen overkomen, en de ander juist te jong. Toch fascinerend hoe verschillend mensen een boek kunnen lezen. Overigens wil hier wel even benadrukken dat ik íédere recensie op prijs stel, of ik ze nu
lees of niet. Ik vind het mooi dat meningen zo verschillend zijn en dat iedereen anders
tegen iets aankijkt. En dan is het geheel aan de lezers of het een positieve of negatieve
recensie is. Daar heb ik als auteur niets over te zeggen.

10. Heb je eigenlijk een favoriet plekje waar je graag schrijft?
Het is niet zozeer een favoriete plek, maar ik schrijf vaak in de nacht in mijn bed en
overdag aan mijn bureau in mijn kamer. Mijn kamer is sowieso een fijne plek, omdat in de middag en avond de zon naar binnen schijnt en ik hou van de zon. Openbare plekken mijd ik tijdens het schrijven. Sowieso leidt veel me af – het is echt heel erg – maar ik trek
blijkbaar ook gezichten tijdens het schrijven. En ja, ik moet aan mijn imago denken.

11. Wie is jouw favoriete personage uit de Zwendelprins?
Aaargh, dit is echt een lastige vraag. Ze zijn me allemaal op een bepaalde manier
dierbaar, ook al zijn ze zo verschillend. Ik deel Simrans voorliefde voor verhalen en al het ‘vreemde’, ik hou van de humor en visie op de wereld van de Zwendelprins, ik herken het gevoel van ‘niet genoeg zijn’ met Vidar, ik bewonder de standvastigheid en rust van Bhoomi en Tua is gewoon te lief voor deze wereld. Voorheen zei ik altijd Anders, maar ik denk dat ik dit keer toch voor Simran ga. We denken niet op dezelfde manier, maar van alle personages heb ik het meest van mijn ‘Indiase’ kant in Simran gestopt. Een deel dat ik jarenlang opzij had geschoven in mijn leven. Door haar heb ik het boek geschreven en daarom zal ze me altijd het meest dierbaar blijven.

12. Wat kunnen we in de toekomst allemaal nog verwachten van Rima Orie.
Ik hoop veel, haha! Op dit moment heb ik een soort rustmoment ingelast, omdat ik merkte dat ik door de zenuwen rondom release en eerste recensies niet kon schrijven. In plaats van te forceren, heb ik het daarom ook stil gelegd en begin juni ga ik aan mijn volgende project beginnen: een YA sci-fi dat zich afspeelt in een futuristisch land dat kenmerken heeft van een toekomstig Nederland/Japan (ja, dat kan inderdaad samen). Er komen ook mensen met krachten in voor. Ik heb er zoveel zin in! Dit is namelijk mijn ‘levenswerk’. Ik bedacht het idee ruim acht jaar terug, alleen durfde ik het destijds niet aan om het helemaal uit te werken. Ook heb ik nog een handjevol andere verhalen liggen. Ik moet alleen de tijd zien te vinden om ze te schrijven, help.

13. Op welke leeftijd ben je begonnen met schrijven?
Ik weet het eerlijk gezegd niet éxact. Op mijn tiende won ik een schrijfwedstrijd in de
bibliotheek hierin het dorp (dat was leuk!). Daarvoor schreef ik dus al, maar niet echt
concrete verhalen. Meer losse flodders en impulsieve ingevingen die ik na een bladzijde of drie weer opgaf. Laten we het op tien jaar houden, want dat zeg ik meestal om het voor iedereen makkelijker te maken.

14. Lees je zelf ook graag? Zo ja wat voor boeken lees je zelf graag.
Als er een auteur bestaat die niet leest, begin ik me zorgen te maken, want natuurlijk lees
ik graag! Ik hou ontzettend veel van fantasy. Dat zal ook voor eeuwig mijn favoriete genre blijven. Met name high fantasy. Ik hou ervan om nieuwe werelden te ontdekken. Voorheen las ik met name YA fantasy, maar tegenwoordig wissel ik het af met volwassen fantasy en – in mindere mate – middle grade. Naast fantasy lees ik ook regelmatig sci-fi,
contemporary en non-fictie. Sinds vorig jaar probeer ik dit af te wisselen met andere
genres om mijn horizon te verbreden. Voor mijn gevoel

15. Je eerste boek is uitgegeven bij Moon Young Adult. Hoe vond je het om samen te
werken met deze uitgever?
Moon is een ontzettend fijne en betrokken uitgeverij, die het hele proces door met me
heeft meegedacht en, waar nodig, geholpen heeft tijdens het schrijven. Ik kan dan ook
alleen maar lof uitspreken over ze.

16. Is er nog iets dat je graag tegen de lezers zou willen zeggen?
Dank je wel voor het lezen van al mijn antwoorden! En mocht je hierdoor geïnteresseerd
raken in De Zwendelprins, dan hoop ik dat je ervan zal genieten, en dat je het met een fijn gevoel dichtslaat. Jij ook bedankt, Melanie, voor dit interview!

Tot de volgende blog! Liefs Melanie