Interview met Sandra J. Paul

Hallo lieve lezers van bookstamel . Helaas is het alweer het einde van de maand! Dat betekend dat het tijd is om afscheid te gaan nemen van de auteurs die deze maand meededen aan de blogs van eigen bodem. We beginnen dit keer met een interview met Sandra J. Paul aka Joanne Carlton. Ik weet zeker dat jullie ook na dit interview met Sandra J. Paul haar nog regelmatig zullen terug vinden op mijn blog. Want alhoewel haar maand voorbij is blijft ze natuurlijk nog wel volop boeken schrijven!

Interview met Sandra J. Paul

Natuurlijk ben ik reuze benieuwd hoe je aan inspiratie komt voor je boeken? Dag Melanie, bedankt voor deze mooie vragen!
Inspiratie komt vanzelf, daarvoor hoef ik eigenlijk niets te doen. Overal komen ideeën en beelden binnen die ik dan in mijn hoofd haast automatisch filter. Een aantal blijven hangen; anderen verdwijnen weer even snel. Het zijn degene die blijven hangen, waar ik dan (vaak op termijn) iets mee doe. Soms in een kortverhaal of novelle, meestal in een boek. Soms kan dat idee een aantal jaren oud zijn, maar als het echt goed is, blijft het in mijn hoofd geregistreerd.

En of je misschien nog een leuke tip hebt voor jonge beginnende schrijvers? Heel veel schrijven, vooral beginnen met kortverhalen, omdat dit je leert te filteren. De grootste uitdaging is bijvoorbeeld een flash fiction schrijven, omdat je dan een beperkt aantal woorden krijgt om een verhaal in neer te pennen. Zo leer je schrappen.
Schrijven is een stiel; je kunt niet verwachten dat je eerste zinnen perfect zijn, dat mag ook niet! Je moet hieraan werken en blijven verbeteren. Volg advies en raad op van anderen, laat veel proeflezen en lees zelf vooral zeer veel. Wees nooit tevreden met je werk, maar blijf kritisch voor elk woord dat je pent. Zo evolueer je.

Je bent als schrijfster heel veelzijdig: je schrijft voor verschillende leeftijden en in verschillende genres. Heb je ook een favoriet genre of vind je alles even leuk om te schrijven? Ik ben een allesvreter op het gebied van schrijven, alleen zware Fantasy (Lord of the Rings), Spionage (Vince Flynn) en zware horror (genre Saw) schrijf ik helemaal niet.
De muze beslist wat er gaat gebeuren en dat kan heel divers zijn. Als er iets is dat ik niet graag schrijf, zal ik dat ook niet doen. Ik kan mezelf niet dwingen zaken neer te pennen die me niet liggen, dat werkt niet voor mij.
Wat voor mij zeer belangrijk is, is dat er gevoel aan te pas komt. De personages moeten gevoelens hebben en van vlees en bloed zijn en de boeken moeten een psychologische touch hebben. Ik hou van “Angst” zoals dat heet in het Engels, waarbij je karakters toch wel behoorlijk wat emotioneel meemaken. Daar draaien mijn boeken meestal om.

Lange tijd was het je grote droom om boeken in het Engels te gaan schrijven dit heb je inmiddels bereikt. Heb je nu nog een grote droom op het gebied van schrijven? Ja, ik zou graag nog een screenplay schrijven, maar dan echt van nul af aan. Ik heb een idee in mijn hoofd om dit op uit te testen, alleen ontbreekt het me momenteel aan tijd, dus ik denk dat ik dit naar een latere fase in mijn leven ga verschuiven. Momenteel is het zo druk dat ik nauwelijks eraan toekom om dit idee uit te werken. Mijn allergrootste droom is om van een mijn boeken zelf een screenplay te schrijven, gebaseerd op het bestaande verhaal dus. Wie weet ooit ?.

Heb je wel eens een schrijversblok gehad? Zo ja, hoe ben je er toen weer uitgekomen? Nee, dat is me onbekend. Ik heb vaak te veel inspiratie en te weinig tijd. In mijn hoofd broedt er altijd wel iets, wat mijn partner soms gek maakt. Op dat moment is er weinig met me aan te vangen kennelijk. Ik zit twee uur per dag in de auto en gebruik die tijd vaak om te broeden op mijn ideeën. Ook ’s nachts krijg ik veel binnen, waar veel van blijft hangen.

Je hebt het boekje/kortverhaal Onzichtbaar geschreven voor de rode neuzen dag 2018. Waarom vond je het zo belangrijk om daar een verhaal voor te schrijven? Ik maak er geen geheim van in Onzichtbaar dat ik als tiener zwaar gepest ben, wat me ook een jaar van mijn leven heeft gekost. Het was zeer heftig en heeft me ook deels gevormd. Met het thema pesten op school bij Rode Neuzen Dag, wist ik dan ook dat ik hier iets rond moest doen, met de steun van Wim Oosterlinck van Q-Music overigens.
In het kortverhaal heb ik slechts een tipje van de sluier opgelicht over mijn ervaringen – en niet alles is zo gebeurd, ter info – maar het werkte lauwerend. Ik ben zeer blij dat ik het gedaan heb, ook al kostte het me emotioneel wel veel moeite om eraan te beginnen. Toen ik dat deed, vloeide het verhaal zo mijn pen uit.
Ik twijfel nog om hetzelfde thema te laten terugkomen in een volgend boek. Wie weet ooit.

Op 15 mei komt je nieuwe boek uit onder de naam Sandra J. Paul met de titel Kwijt. Wat kunnen de lezers van het boek verwachten? (P.S. Ik ben erg benieuwd naar het boek ) Er komt eerst nog een jeugdthriller uit: De Duistere School, geschreven voor kinderen/tieners vanaf tien jaar. Dit verhaal schreef ik in de zomer van 2016 met mijn oudste zoon. Het deed in 2017 mee aan een verhalenwedstrijd waar het de shortlist haalde, maar het duurde tot nu om er ook daadwerkelijk iets mee te doen. Op 10 februari verschijnt het nu bij mijn eigen uitgeverij: Hamley Books. Het zal in alle
Belgische boekhandels liggen en ook in Nederland via (online) boekhandels te verkrijgen zijn.

Kwijt is dan weer een psychologische thriller over een man die op een dag ontwaakt in zijn ouderlijke woning. Hij is twee jaar van zijn leven kwijt, inclusief zijn vrouw, zijn zoon en zijn Londense patisserie, maar hij kan zich niet herinneren wat er precies gebeurd is en is dus afhankelijk van anderen om te weten
te komen wat er met hem gebeurd is. Tegelijkertijd krijgt hij voortdurend beelden binnen van een onbekende vrouw, die niemand lijkt te kennen.
Je volgt vanuit zijn standpunt hoe hij tracht alle puzzelstukken weer in elkaar te steken. Kwijt is een karakter gebaseerd verhaal dat draait om relaties en de fragiliteit van het leven. Het gaat over vriendschap, een slecht huwelijk en een complexe vader-zoon relatie.Het is mijn derde psychologische thriller en ik kijk er enorm naar uit om dit uitgewerkt te zien.

En wat zijn je verdere plannen voor de toekomst? Momenteel is het zeer druk op schrijfvlak. Ik ben nog volop bezig met de correctierondes van Dust, mijn volgende Engelstalige thriller, een boek dat op 28 maart wereldwijd zal verschijnen en momenteel op de shortlist staat van een Amerikaanse screenplay wedstrijd. Normaal gezien ging ik het pas in het najaar uitbrengen, maar Standaard Boekhandel heeft het aangekocht, waardoor het dus vroeger dan voorzien in alle (online) winkels in België en Nederland zal liggen in zijn Engelse vorm.
Het is wel stressen voor mij. Dit boek is namelijk iets wat ik nog nooit gedaan heb; het is dan ook voor mij superspannend om te zien hoe lezers hierop gaan reageren. Dust is een psychologische End of the World-thriller begint net voor er een apocalyptische gebeurtenis plaatsvindt, die de mensheid quasi uitroeit. Het boek behandelt prangende, moderne thema’s zoals onze allesverwoestende politiek, onze huidige milieuproblematiek, onze uitgebreide technologie en de haat tussen mensen. Je volgt het leven van een man die gedwongen wordt te overleven met een onbekende vrouw, om een nieuwe vorm van mensheid op de wereld te zetten. De grote hamvraag is wat zou jij doen als je als enige gedwongen wordt achter te blijven in een verwoeste wereld?
De vertaling verschijnt normaal gezien in het najaar. Daarnaast schrijf ik momenteel aan een high school shooting verhaal (titel volgt nog). Ook in 2020 staat er heel wat gepland, maar dat hou ik nog even voor mezelf.

Welk boekpersonage zou jij wel eens voor een dag willen zijn? Een zeer moeilijke vraag die ik je helaas schuldig ga moeten blijven. Ik zou ooit wel eens willen toveren zoals Harry Potter – maar die school zie ik dan weer niet zitten ?.

En als je moet kiezen uit een fantasieland uit een boek, Voor welk land uit welk boek kies je dan? Dat is een gemakkelijke, als grote Tolkien-fan: ik kies voor Gondor, omdat Aragorn mijn favoriete personage is en dat land me enorm aanspreekt.

En naast de vragen over schrijven natuurlijk ook nog een paar algemene vragen

Ben je een koffie of een thee persoon? Absoluut een theepersoon. Tea, Cats and Books – dat is mijn motto in het leven. Ik zal nooit werken of schrijven zonder een flinke kop thee bij de hand.

Wat zou je ultieme vakantie zijn? Rondtoeren in de USA – een echte Road Trip met een bezoek aan talrijke steden en prachtige streken. Ik heb zes maanden in de States gewoond; mijn hart ligt daar dan ook nog grotendeels (net als in Engeland trouwens). Mijn kinderen hebben die microbe alvast geërfd. We gaan dit jaar voor de tweede keer met hen naar de East Coast.

Staat er nog iets op je bucketlist wat je nog heel erg graag zou willen doen? Ja, als ik écht iets zou kunnen doen dat met schrijven te maken heeft, dan is het wel een Screenplay schrijven voor een film en zelf voortdurend op de set aanwezig zijn om het hele filmproces te zien gebeuren. Dat zou me echt een kick geven. Verder ben ik een zeer gelukkig persoon.

Hou je meer van de winter of van de zomer? Geen van beiden, ik ben een herfsttype. September, oktober en november zijn mijn favoriete maanden. Dan functioneer ik op een of andere manier ook het efficiëntste.

Heb je een favoriete snack of snoepje? Nee, ik ben geen snoeper en snacks spreken me niet zo aan. Ik hou wel van Leonidas pralines, die witte met een nootje, je weet wel.

Welk boek zou je iedereen aanraden? Christine van Stephen King en 19 Minutes van Jodi Picoult. King is mijn grote idool; Christine is nog steeds mijn favoriete boek van hem. Picoult heeft al jaren zware indruk op me gemaakt met dit boek. Ik ga me zelf ook dit jaar wagen aan een high school shooting boek, wel in een hele andere sfeer en setting. De belofte aan mezelf om dit thema ooit aan te pakken komt trouwens niet van Picoult, maar van Michael Moore’s Bowling for Columbine. De Columbine-shooting heeft me altijd enorm beziggehouden – het was een van de eerste die ik me kan herinneren die me echt is bijgebleven. Dit typische Amerikaanse fenomeen is en blijft een zeer bijzonder gebeuren, helaas niet op een positieve manier.

Super bedankt voor het beantwoorden van de vragen ik vond het superleuk om met je samen te werken ! Ik hoop dat jij net zo van dit interview met Sandra J. Paul hebt genoten als dat ik heb gedaan. Sandra ik kan niet wachten tot kwijt uit is .

Liefs , Melanie

Meer lezen van Joanne Carlton dat kun je hier: Deel 1 – Deel 2 – Recensie – Interview De boeken van Joanne Carlton koop je hier.