Als we het hebben over goede feelgood boeken van eigen bodem dan zijn er een paar auteurs die gelijk in mijn hoofd te voorschijn komen. Een van die auteurs is Marina Folkers. Zij schrijft feelgood verhalen met daarin behoorlijk wat diepgang verwerkt. Zo heb ik zelf inmiddels al behoorlijk wat boeken van haar hand gelezen. Het leuke is dat ik deze auteur ook heb mogen interviewen voor mijn blog Bookstamel. Tijd dus om deze auteur en haar geweldige boeken wat beter te gaan leren kennen. In dit interview met Marina Folkers

Zo laten we gauw beginnen met het interview met auteur Marina Folkers.

Je debuteerde in 2015 met het boek Faye en Sean. Waar haalde je de inspiratie voor dit boek vandaan?In die periode was ik heel veel met Londen bezig, dus uit de stad zelf kwam het grootste deel van de inspiratie. Maar waar het verhaal precies vandaan komt, daar heb ik zelf ook geen idee van 🙂

Heb je altijd al auteur willen worden?Ja, eigenlijk wel. Als kind was dat het enige wat ik wilde worden. Dit werd vanuit mijn omgeving ontmoedigd – best wel begrijpelijk, want het is nu eenmaal niet eenvoudig om een uitgever te vinden. En ervan leven is, zeker in Nederland, praktisch onmogelijk.

Je eerste 2 boeken Faye en Sean en Zoektocht terug zijn uitgegeven door Ellessy hoe ben je bij hun terechtgekomen? Toen ik Faye en Sean af had, heb ik mijn manuscript naar diverse uitgevers gestuurd, dus ook naar Ellessy. Die laatste bood mij een contract aan, waar ik superblij mee was.

Inmiddels is je derde boek verschenen Onder de sterren van Montpellier. Dit boek is uitgekomen bij Zomer en Keuning. Waarom heb je er voor gekozen dit boek door een andere uitgever uit te laten geven. Ik heb daar niet echt voor gekozen. Z&K heeft mij benaderd en die kans heb ik met beide handen gegrepen. Dit is een grotere uitgever, met een groter lezerspubliek. En dat is de droom van de meeste schrijvers, denk ik: gelezen worden door veel lezers!

Wat is het grootste verschil tussen beide uitgevers? Z&K is veel groter.

Wat vind je het moeilijkste in het proces van verhaal in je hoofd naar boek in de winkels? De titel! Ik zeg weleens dat ik liever een boek van 80.000 woorden schrijf, dan een titel van 3-5 woorden. Maar vastlopen in een verhaal is ook heel lastig en frustrerend, hoor.

Heb je zelf ook inspraak gehad in het ontwerp van de covers van je boeken? Ja, tot nu toe nog wel. We zijn nu bezig met het ontwerp van de cover van het boek dat in oktober verschijnt. Dat wil zeggen: mijn moodboard met een sfeerimpressie ligt nu bij de ontwerper met een algemeen idee wat ik en de uitgever willen. Hopelijk komt er iets uit waar ik blij mee ben.

Heb je een favoriete plek waar je graag je boeken schrijft? Op de bank in de kamer, met zicht op de tuin.

Ben je weleens vastgelopen in een verhaal terwijl je een boek aan het schrijven was? O ja! Heel frustrerend is dat! Ik schrijf nooit chronologisch en het gebeurt dan ook wel dat ik zelf verdwaal in de vele scènes die ik heb geschreven. Dan zit ik echt te puzzelen en moet ik alles tig keer bij langs. Als ik helemaal niet meer verder kom, moet ik gewoon ergens anders de draad oppakken. Ik heb ook weleens een hoofdpersoon geschrapt omdat ik er helemaal niet meer uitkwam. Achteraf bleek dat een goede beslissing.

Nu zijn er natuurlijk ook een hoop mensen die recensies schrijven over jou boeken. Vind je het niet raar om de mening van anderen over jouw verhaal te lezen? Die vraag heb je heel mooi geformuleerd: het gaat om een mening van een ander. In het begin had ik nog de gedachte dat een recensie iets vertelde over de kwaliteit van een boek en de technische aspecten die daarbij horen, maar het gaat eigenlijk puur om de leeservaring van de lezer of blogger. Dat is iets wat ik heb moeten ontdekken. Recensies (of leeservaringen) lees ik over het algemeen heel graag. Dit is toch één van de manieren om te horen van de lezer hoe je boek is overgekomen. Als die feedback er niet zou zijn en lezers helemaal niets van zich lieten horen, dan mist er toch iets cruciaals en zou dat veel (schrijf)plezier wegnemen. Maar soms is het ook heel belastend om een recensie te lezen. Al die informatie houd je in je achterhoofd als je weer een volgend roman gaat schrijven, met het risico dat je gaat schrijven naar verwachtingen van anderen. En daarmee is de kans groot dat je van je eigen gevoel afstapt. En dat ik nu juist iets wat je niet moet doen, heb ik ontdekt.

En hoe ga je om met een slechte recensie? Negatieve recensies zijn niet altijd makkelijk. Het hangt er ook een beetje vanaf hoe een recensie geformuleerd wordt natuurlijk. Er zijn mensen die hun recensie schrijven alsof dit de absolute waarheid is. In het begin kon ik daar niet doorheen prikken. Nu weet ik dat het een mening is van iemand. Daar
tegenover staan gelukkig veel meer positieve recensies en daar houd ik me dan aan vast.

Inmiddels schrijf je al een aantal jaren. Wat is het belangrijkste wat je tijdens deze jaren hebt geleerd? Bij mijn eigen gevoel blijven!

Welke tip zou je willen meegeven aan nieuwe schrijvers. De bovenstaande: bij je eigen gevoel blijven en schrijven wat je zelf wilt lezen.

Is er misschien iets wat jezelf anders had willen doen toen je net begon met schrijven? Ik zou op dit moment niets kunnen bedenken.

Nu schrijf je momenteel romans. Zou je ook nog weleens een boek in een ander genre willen schrijven? Geen idee. Voorlopig houd ik het bij feelgood 🙂

Ik mocht Onder de sterren van Montpellier lezen. Dus daar wil ik ook nog wat meer over weten.

Hoe zijn de personages in Onder de sterren van Montpellier ontstaan? Nu moet ik heel hard denken. Onder de sterren van Montpellier ligt alweer zover van me af, omdat ik inmiddels een ander boek heb geschreven. Het is eigenlijk heel moeilijk aan te geven waar en hoe de personages zijn ontstaan. Ik begon met een idee, maar daardoor kreeg ik een ander idee en daardoor weer
een ander idee. Uiteindelijk werd het dit verhaal met deze personages. Eigenlijk begon mijn oorspronkelijke idee met de personages uit het boek dat in oktober verschijnt, maar ik denk dat dat verhaal nog niet rijp genoeg was. Met mijn eerste en tweede roman is dat ook ongeveer zo gegaan. Ik begon met het idee dat uiteindelijk Zoektocht terug (mijn tweede roman) is geworden. Dat verhaal liep een beetje vast en toen kreeg ik een totaal
ander idee. Dat wilde ik opschrijven, zodat ik het niet zou vergeten, maar ik bleef schrijven. Dat is Faye en Sean geworden, mijn debuut. Raar hoe die dingen soms lopen!

Waarom heb je specifiek voor Montpellier gekozen voor de locatie van je boek? Ik zat eerst in een hele andere regio, maar daar kreeg ik het verhaal niet echt op gang. Toen Montpellier in beeld kwam, vielen de puzzelstukjes op hun plek.

En wat maakt Montpellier nou zo speciaal voor jou? Montpellier is lekker zomers met al die terrasjes en er is bovendien veel te doen en te bezichtigen.

In het verhaal gaat Cleo naar het Franse platteland om een huis op te knappen van een oom en tante van een vriendin van haar. Heb jezelf weleens een huis opgeknapt? Ze hoefde het huis alleen maar in de verf te zetten om het aantrekkelijker te maken voor nieuwe kopers. Verder kwam er niets bouwtechnisch bij kijken. Zelf heb ik inderdaad ook wel muren geverfd.

Hoe vond je het om het eerste exemplaar van Onder de sterren van Montpellier in je handen te hebben? In het echt was het boek nog mooier dan op een foto, dus dat was een heel bijzonder moment.

Wat kunnen we in de toekomst nog verwachten van Marina Folkers? Meer feelgoodromans!

Tot slot heb ik nog een aantal vragen die niet over schrijven gaan.

Wat is je favoriete vakantieland? Ik heb er twee: Frankrijk en Engeland.

Welk boek lees je momenteel zelf? The One van de Engelse schrijfster Maria Realf

Lees je liever een papieren boek of een e-boek? Liever een papieren exemplaar!

Wat is je favoriete ontbijt? Een echt Frans croissantje met een kop Latte Machiato.

Welke Nederlandstalige auteur vind jij een inspiratiebron? Eerlijk gezegd heb ik me vooral laten inspireren door buitenlandse schrijfsters, maar niet een specifiek iemand.

Welk boek heeft jouw mening over iets doen veranderen? Ik zou zo niets kunnen verzinnen.

Stel je huis staat in brand en je kunt een boek redden. Welk boek wordt het dan? Ik laat de boeken voor wat ze zijn en zorg dat mijn kind en katten in veiligheid zijn. Daarna mijn laptop.

Als je geen auteur was geworden, dan was je nu? Vast iets anders op creatief gebied.

Als je voor een dag een boekpersonage mocht zijn, welk personage zou je dan zijn? Caitlin uit Zoektocht terug, mijn tweede feelgood. Dan kan ik namelijk in een Ferrari naar Cornwall voor een strandwandeling. Daar heb ik met dit mooie weer heel veel zin in!

Na welke muziek luister je graag? Franstalige pop- en rockmuziek, klassiek, The Luck (Engels duo)

Wat zou je nog graag tegen de lezers van bookstamel willen zeggen wat ik nog niet gevraagd heb? Als schrijver mis ik soms het contact met de lezer. Dus als je mijn boek hebt gelezen, schroom vooral niet en stuur mij een (privé)berichtje op Facebook, Twitter of instagram. Dat zou ik erg leuk vinden!

Dankjewel Marina Folkers voor dit leuke interview!

Liefs, Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***