Hallo lieve lezers van Bookstamel, Maandag alweer een nieuwe week een nieuw begin . Vandaag heb ik zoals normaal weer revalidatie therapie . Ik vind het wel jammer dat de revalidatie therapie inmiddels op zijn eind begint te lopen . Ik ben helaas nog niet waar ik moet zijn maar daar kan ik nu verder zelf aan werken . Afgelopen week las ik Zondagskind van Judith Visser . Ik wilde dit boek heel graag lezen want had er al zoveel goede verhalen over gehoord . Maar toch zag ik er een beetje tegen op om er aan te beginnen want het is echt een mega dik boek ! Al kwam ik er al snel achter toen ik begon met lezen dat ik me zorgen had gemaakt voor niks want binnen 3 dagen had ik het boek uit .

Recensie Zondagskind

Auter: Judith Visser Titel: Zondagskind Uitgever: HarperCollins Genre: Roman Aantal sterren: 5

Hier gaat Zondagskind over:

Een pure en overdonderende roman over opgroeien met autisme
Jasmijn Vink praat niet. Wel met haar hond. En met Elvis. Die zeggen namelijk niets terug en dat is fijn. Dan hoeft zij zich niet af te vragen wat er bedoeld wordt. Of na te denken over wat ze moet antwoorden. Hoe kan het dat anderen wel weten hoe ze zich moeten gedragen? Dat mensen zich kunnen afsluiten voor de voortdurende stroom van prikkels, die er bij haar voor zorgt dat haar hoofd implodeert? Met vallen en opkrabbelen leert Jasmijn hoe ze zich in sociale situaties staande kan houden.
Zondagskind vertelt het verhaal van een jong meisje dat opgroeit in de jaren tachtig en negentig, een tijd waarin weinig bekend was over autisme. Jasmijn bewandelt haar eigen, hobbelige pad en leert bij elk obstakel zichzelf en de wereld waarin ze leeft beter begrijpen. Zondagskind neemt de lezer mee in de belevingswereld van iemand met asperger.

Dit vindt ik van het verhaal : 

Wauw wat heeft Judith Visser een prachtige autobiografische roman  weten neer te zetten ! Het boek begint met een nogal rommelige autorijles . Waarna we terug naar Jasmijn Vink als ongeveer 4 jarig kindje . Vanaf dat alle eerste moment zit je gelijk in het verhaal en door de fijne schrijfstijl van Judith Visser voelt het bijna alsof je echt meemaakt wat Jasmijn Vink ook mee maakt . Het verhaal word met korte hoofdstukken vanuit de ik personage verteld . En juist door die manier van schrijven kruip je echt in het hoofd van Jasmijn . Vooral de stukken waarin Jasmijn beschrijft wat er zich in haar hoofd afspeelt voordat zei een migraine aanval krijgt wisten mij diep te raken . In het hele verhaal weet Jasmijn eigenlijk niet waarom ze anders is en is er ook nog geen diagnose gesteld . Wat ik heel bijzonder vind is de positieve instelling van Jasmijn en hoe ze omgaat met haar anders zijn . Ik hoop enorm dat Judith snel met een vervolg op dit boek komt omdat ik reuze benieuwd ben naar hoe het met Jasmijn gaat in haar volwassen leven .

Heel veel liefs, Melanie

Ben je nu benieuwd geworden naar de auteur van het boek lees dan mijn interview met Judith Visser.

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***