Hallo lieve lezers van Bookstamel, het is weer interview tijd! En dit keer is het niemand minder dan Garvin Pouw. Garvin Pouw heeft een hele fantasiewereld bedacht en dat vind ik heel erg interessant. Ik wil Garvin dan ook alvast ontzettend bedanken dat hij mee wilde werken aan mijn blogs van eigen bodem. Daarnaast hoop ik dat jij als lezer weer ontzettend gaat genieten van dit Interview met Garvin Pouw.

Interview met Garvin Pouw

We hebben eigenlijk al een beetje kunnen lezen hoe je bent begonnen met schrijven in het voorstel blog hier. Maar heb je eigenlijk altijd al schrijver willen worden ?
Nee, gek genoeg is dat nooit aan de orde geweest. Ik zag mezelf meer als een tekenaar, of
werkzaam met films. Mijn opstellen Nederlands op de middelbare school kregen het
predicaat: “Pouweriaans” en ook op de Pabo was het halen van de spellingstoets uitdagend. Lezen vond ik al helemaal afschuwelijk. Als ik zo terugblik is mijn auteurscarrière eenregelrecht wonder.

Je boeken worden uitgegeven door Godijn Publishing. Hoe ben je bij hen terecht gekomen?
Echt op zoek naar een uitgever was ik niet, ik had die droom allang een illusie verklaard en schreef puur voor mijzelf, tot mijn vrouw me aanmoedigde het een en ander op facebook te plaatsen. (Het begin van de facebookpagina Valtada.) Toen ik stomtoevallig kaartjes voor een festival won bij boekhandel Anderwereld, zag Nine (mede-eigenaar van die boekhandel) iets in mijn schrijfsels op facebook en moedigde mij aan iets op te sturen naar Godijn Publishing. Na enig sparren online met Elly Godijn durfde ik haar twee van mijn al zestien liggende manuscripten toe te sturen. Tot mijn opperste verbazing besloot zij toen tot het uitgeven van ‘Schaduwkoningin’ en inmiddels mijn hele serie.

Op 2 maart jongsleden presenteerde je de eerste twee delen van Valtada. Hoe vond je de boekpresentatie en was je zenuwachtig ?
Die boekpresentatie van Valtada was heel speciaal voor mij. ‘De vervloekte roeping’ (1999) is het eerste dat ik ooit schreef en voelt dus meer aan als mijn debuut dan ‘Schaduwkoningin’ (2012) Ook is dat boek de start van de serie waar ik het grootste deel van mijn leven aan gewerkt heb. We hadden een heel programma voor die dag, waarbij ik als spreekstalmeester optrad, in een panel zat en nog veel meer. Zoveel te doen dat ik geen tijd had om zenuwachtig te zijn, maar intens was het zeker.

Wat vind je eigenlijk het moeilijkste aan het schrijfproces ?
Omgaan met kritiek. Of het nu van je eigen redactie is of van recensenten, deze boeken zijn al 20 jaar mijn bezit. Mijn schatten. Natuurlijk valt er veel aan te perfectioneren, maar ieder stukje schrappen of veranderen doet een beetje pijn. En als het er is, dan wordt je boek gelezen door allerlei mensen met verschillende wensen en verwachtingen. Er zitten er altijd bij die niet krijgen waarnaar zij op zoek zijn. Dat moet je accepteren en respecteren, maar ik voel het nog steeds elke keer. Dat is echt mijn werkpuntje.

Op de cover van Valtada het eerste eiland schittert je eigen vrouw als Aresta. Hoe vond je vrouw het om op de cover te komen ?
Hier mag mijn vrouw zelf antwoord op geven: “Ik vind het een hele eer dat ik op de cover sta! Ik heb me altijd wel verbonden gevoeld met Aresta, om redenen die ik hier niet zal noemen om geen spoilers te geven. Ik ben erg trots op de gave cover, en hoop dat Aresta in de toekomst nog vaker op de cover mag! ;)”

Inmiddels schrijf je al ongeveer 20 jaar aan de wereld van Valtada. Hoe is deze wereld ooit ontstaan ? De wereld is ontstaan in stripvorm. Tot Valtada werkte ik aan fanfiction (vooral Transformers en Starwars/Star Trek). Er kwam druk uit mijn omgeving om eens zelf iets te verzinnen. Ik had net de werken van Tolkien gelezen en wilde ook een eigen fantasywereld creëren, dat werd Valtada. Dat was de technische kant. Tegelijkertijd maakte ik een moeilijke studietijd door. Eenzaam, sociaal onhandig en depressief. Ik had de behoefte een plaats voor mijzelf te maken waar ik mijzelf kon zijn en mij thuis voelde. De wereld van mijn strips kreeg de vorm van een toevluchtsoord in mijn hoofd, een plaats waar ik liever vertoefde dan waar dan ook elders. Ik tekende over Valtada, bedacht avonturen op Valtada en in dromen liep ik zelf rond op Valtada.

Op welke plek schrijf je graag aan je boeken ?
Vroeger het liefst in de natuur, ik schreef toen met de hand en zocht dan een stille plek onder een boom, daar waar niet veel wandelaars zich waagden. Tegenwoordig ben ik meer een ‘comfortador’ en zit ik graag op zolder in bed met mijn laptop op een tafeltje op schoot. Wel graag zonder prikkels om mij heen.

Wat kunnen we in de toekomst nog allemaal gaan verwachten van Garvin Pouw ?
Momenteel werk ik aan twee series die nauw met elkaar verbonden zijn. Voor “Valtada”
liggen er plannen voor de eerste zes delen, en de spin-off rond ‘Schaduwkoningin’ hoop ik af te ronden in drie delen. Met drie publicaties dit voorjaar vind ik het voor 2019 wel welletjes, maar we doen ons best om in 2020 weer nieuwe titels aan te bieden bij de lezers. Voor wie zich vermaakt in mijn wereld ligt er een hoop in het verschiet.

Wie is je lievelings personage uit je eigen boeken ?
Aresta. Daar zou ik zo bij in de schoenen willen springen.

Welke auteur was voor jou een groot voorbeeld ?
Een beetje een fantasy cliche, maar hier moet ik toch Tolkien noemen. Zijn werk, vooral ‘De Silmarillion’ is de directe aanzet geweest om Valtada te beginnen. Letwel: ik ben geen fan van zijn schrijfstijl, niet van zijn gebrek aan climax, maar de breedte die hij aan fantasie tentoon spreidde is mij ronduit inspirerend.

Welke tip zou je willen meegeven aan nieuwe schrijvers ?
Schrijf niet voor anderen, maar voor jezelf. Laat publiek een meelifter zijn en niet je
criterium. Na een jaartje meedraaien in dit ‘genre’ besef ik meer en meer dat er mensen zijn die boeken schrijven, mensen die ze lezen en mensen die menen te moeten be/veroordelen. Laat die laatste groep niet je plezier vergallen.

Lees jezelf ook nog veel ? Zo ja: wat voor boeken lees je graag ?
Ik ben een ketter in de kerk. Ik vreet Fantasyfilms, maar heb buiten Tolkien nauwelijks
Fantasy gelezen, laat staan in de eigen taal of van eigen bodem. Dat gezegd hebbend, ben ik na mijn eigen publicatie vanuit nieuwsgierigheid toch eens rond gaan kijken bij bevriende collega’s. Hoogtepunten in mijn afgelopen leesjaar waren: ‘De vrouwe van Myrdin’ van Cathinca van Sprundel, ‘Ithana’ van Dianne Arentsen ‘Midland’ van Marguerita le Roy en ‘Merkteken van de dood’ van Marscha Schoonakker. Stuk voor stuk heel anders van toon/stijl dan mijn eigen werk, maar allemaal verrassend onderhoudend!

Ik weet natuurlijk hoe goed jouw boeken zijn, maar waarom zouden de lezers van bookstamel juist jouw boeken moeten gaan lezen ?
Dat moeten ze doen als ze houden van lange boeken die je niet al te gehaast meevoeren naar andere plaatsen en andere denkbeelden. Als ze houden van avonturen in een wonderlijke omgeving, van natuur en betovering. Bezieling. Als de reis je meer lief is dan de bestemming.

Stel: je zou geen auteur zijn geworden, wat zou je dan als beroep zijn gaan doen ?
Tja, twee jaar geleden had ik niets gepubliceerd, al had ik stapels manuscripten liggen. In die tijd waagde ik het niet mijzelf een auteur te noemen, hooguit een hobbyist. Ook nu verdien ik de kost nog steeds met andere bezigheden, in mijn geval de naschoolse opvang. Ik heb nooit in deze wereld een plek kunnen vinden waarin ik op mijn plaats was.

Dan heb ik natuurlijk nog een aantal keuzevragen. Welke van de twee zou jij kiezen en waarom?

E-boek of papierenboek ?
Papierenboek, ik zie al zoveel monitor deze jaren. Papier is tastbaarder en ik ben dol op voor- en achterflappen.

Koffie of Thee ?
Thee, koffie heb ik nooit gelust.

Ochtend of Avond ?
Ochtend, in de ochtend ligt mijn energie, vanaf 5 uur ’s middags kan je mij opvegen. Ik denk dat ik op zonne-energie werk.

Nooit meer schrijven of nooit meer lezen ?
Nooit meer lezen heb ik jarenlang gekund, maar de verhalen die in mij zitten? Die moeten eruit!

Film of Serie ?
Auw, die weet ik niet, hangt af van hoeveel verhaal er te vertellen is en hoeveel budget voor de serie. Game of Thrones bijvoorbeeld, absoluut een serie! Maar Starwars of Marvel, toch liever als een film. Voor mijn eigen boeken graag een serie, of van die ontzettend extended edition films als Peter Jacksons “The Lord of the Rings”.

Fantasie of Thriller ?
Fantasy, met thrillers heb ik niets, al is er niks op een Fantasythriller tegen. Fantasy zegt meer iets over het decor, dan over het soort verhaal. In een fantasywereld kan je comedy schrijven, romance, actie, horror, erotiek en ja, ook prima een thriller. Ik heb thrillers echter altijd op de radar als een moord/complot/actieverhaal dat in de ‘normale’ wereld plaats heeft. Daar ligt mijn interesse niet.

Actieve vakantie of luier vakantie ?
Voorlopig nog actief! Ik voel me inmiddels wel oud worden, maar trek nog steeds liever de bossen en bergen in dan dat ik in een luie stoel ga zitten. Vakantie is inspiratie op doen! Mooie beelden ontdekken. Eerder moe worden dan uitrusten!

Fantasyfest of comic con ?
Op dit moment zeg ik Fantasyfest, ik ga al twintig jaren Fantasyfestivals af en voel mij daar prima op mijn gemak. Fantasyfest Rijswijk is een soort jaartraditie, de aftrap voor het nieuwe festivaljaar! Comiccon ga ik voor een eerste keer naartoe, ik weet nog niet wat voor sfeer, publiek me daar te wachten staat, maar ik hoop aangenaam te worden verrast!

Heel veel liefs , Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***

Wil je meer lezen van Garvin Pouw dan kun je dat hier doen: Even voorstellen Garvin Pouw – Recensie Valtada – De boeken van Garvin Pouw kun je hier kopen.