Hallo Lieve Lezers van bookstamel, regelmatig krijg ik dezelfde vragen van lezers van mijn blog! Een van de meest voorkomende vragen is hoe het is om een blog te hebben terwijl je dyslexie hebt. Deze vraag gaan we vandaag beantwoorden.

Bloggen met Dyslexie

Bloggen met dyslexie is dat niet heel lastig? Tja dat is een hele goede vraag! En ik moest dan ook echt even over deze vraag nadenken want wat is lastig. Ik vind bloggen vooral heel erg leuk om te doen en helemaal als het bloggen over boeken is omdat ik heel erg graag lees. Lezen heb ik namelijk totaal geen moeite mee, vroeger op school haalde ik mijn punten voor Engels en Nederlands dan ook op met mijn leestoetsen. Maar schrijven dat is dan weer een heel ander verhaal. Ik heb erg veel moeite met schrijven van bepaalde woorden die ik gewoon keer op keer verkeerd kan schrijven, Ik kan ook bijv een titel van een boek of de naam van een schrijfster wel 100 keer lezen en hem dan uiteindelijk toch nog verkeerd schrijven Daarnaast is het bijvoorbeeld voor mij erg lastig het verschil te onderscheiden tussen wanneer ik me of mijn moet plaatsen. Het zetten van leestekens dat is nog zo’n vervelend iets met mijn dyslexie vaak doe ik maar gewoon iet.

Maar echt lastig?

Dus lastig tja hoe ik dingen moet schrijven is soms erg lastig. Maar ik denk dat zolang ik vanuit mijn hart schrijf en er gewoon eerlijk over ben dat ik er niet zo heel veel last van heb. Mijn blog is de afgelopen maanden enorm gegroeid als je kijkt naar het bezoekers aantal. Ik denk dan dat mensen het dus toch wel leuk vinden wat ik doe. Ook ben ik nog niet echt vaak aangesproken op mijn “foutjes” om het zo maar even te noemen. Tuurlijk hoe meer bezoekers ik krijg hoe spannender ik het vind want dat betekent dus ook dat meer mensen mijn spelfouten zullen ontdekken. Zeker omdat we het hebben over een wereld waarin taal een hele grote rol speelt. Toch hoop ik met mijn blog te kunnen laten zien dat ondanks dat je dyslexie hebt en fouten maakt je toch ook heel erg van lezen en schrijven kunt houden.

Het positieve aan bloggen met dyslexie is dat ik er enorm veel van leer. Woorden die ik vroeger altijd fout schreef krijgen nu elke keer zo’n mooi rood streepje van de spellingscontrole en daardoor weet ik dat ik iets niet goed heb gedaan. Waar ik in het begin die woorden nog regelmatig op moest zoeken zie ik nu zelf vaak de fout al , en sommige woorden schrijf ik al helemaal niet meer fout . Ook krijg ik af en toe tips van schrijvers of uitgevers hoe ik kan kijken of ik bijv me of mijn moet schrijven. Maar als ze dat doen dan is het niet belerend maar meer op een manier van misschien heb je er iets aan. Ik sta dan ook zeker open voor dit soort tips en tricks. Sterker nog ik zit er over na te denken om toch eens te kijken of ik door middel van een opleiding of workshop mijn taal nog meer kan verbeteren. Vroeger werd er op school gewoon heel weinig met dyslexie gedaan je kreeg wat extra tijd en dat was het . Terwijl tegenwoordig er gewoon heel veel tips en tricks zijn om mensen met dyslexie bepaalde dingen te leren .

Maar ook heb ik dus wel eens mails met interviews of voorstelblogs naar auteurs gestuurd waar ik domme foutjes in heb gemaakt , zoals de titel verkeerd schrijven of een achternaam een paar keer goed en fout schrijven omdat ik het soms echt niet zie. (dit gebeurd steeds minder en als het gebeurd komt het vaak omdat ik moe ben of teveel op een dag heb gedaan) En gelukkig vonden de auteurs het geen mega ramp. Mijn eind oordeel is dus eigenlijk vrij simpel. Bloggen met dyslexie is niet lastig maar soms wel een uitdaging.

Heel veel liefs , Melanie

*** Let op bloggen is een hobby voor mij, ik heb dan ook niemand die mijn teksten na kijkt op spelling want dat zou mij een paar 100 euro in de maand kosten. Ik heb dyslexie dus de kans is groot dat er hier en daar een spelfoutje in de tekst staat. Ik doe er alles aan om deze te voorkomen maar helaas is dat niet altijd mogelijk. ***

Wil je meer weten over Dyslexie en wat het nu eigenlijk is. Dan raad ik je aan om dit artikel te lezen.